Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή τα demo βήματα μιας μπάντας από την Αττική οι οποίοι ακούν στο όνομα Protean Shield. Είναι προφανές και πάρα πολύ εύκολα αντιληπτό εξαιτίας του ονόματος ότι η συγκεκριμένη μπάντα κινείται στα μονοπάτια του Επικού Metal.
Στις 7 Ιουνίου 2019 η μπάντα ανεβάζει το πρώτο δείγμα γραφής της. Μια demo ηχογράφηση του κομματιού “Steel Of Ages“. Παρόλα τα υπαρκτά τεχνικά ζητήματα σε αυτό το δείγμα, υπάρχουν κάποια έντονα χαρακτηριστικά τόσο στον ήχο όσο και στο ύφος της μπάντας τα οποία δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να περάσουν απαρατήρητα.
Οι Shield προσεγγίζουν το συγκεκριμένο το επικό ατσάλι τους με μια ιδιαίτερη νοοτροπία στον τομέα της σύνθεσης και της δομής: Ακούγονται αφηγηματικοί, και δεν αναφέρομαι αγαπητέ αναγνώστη στην ερμηνεία και τους στίχους μα στην ίδια την μουσική και τα βασικά συστατικά -κιθαριστικά θέματα ντε-, που αποτελούν τον σκελετό για αυτή την πρώτη τους σύνθεση.
Σχεδόν ένα μήνα μετά στις 19 Ιουλίου 2019 το σχήμα ανεβάζει μια βελτιωμένη εκτέλεση του κομματιού, στην οποία ακούμε reworked όλον τον σκελετό του κομματιού, υπάρχει η προσθήκη main lead guitar part -και μερικών extra leads σημείων στο κομμάτι- και η επαναηχογράφηση των φωνητικών με άλλον τραγουδιστή. Οι βελτιώσεις αυτές κάνουν σαφέστερο και καλύτερα αντιληπτό στον ακροατή το καλλιτεχνικό μήνυμα του σχήματος. Και πάνω σε αυτό θα επεκταθώ παρακάτω.
Ας κρατήσουμε για την ώρα την αφηγηματική τους μουσική -το τονίζω πάλι- προσέγγιση. Ας βάλουμε στο τραπέζι και το γεγονός ότι συνειδητά επιλέγουν τα βασικά τους θέματα -όχι μόνο τα riffs αλλά και οι lead μελωδίες- να βασίζονται σε ένα ανορθόδοξο πολλές φορές μοτίβο. Αυτό μπορεί να είναι εμφανές σαν “τάση” στο πρώτο κομμάτι το οποίο αναλύουμε αλλά έχει και συνέχεια.
Στις 26 Αυγούστου 2019 η μπάντα δίνει στην δημοσιότητα και δεύτερο δείγμα με τίτλο “Pendulum“. Και εδώ τα πράγματα γίνονται πιο ξεκάθαρα. Και στον ακροατή γεννιέται το παρακάτω ερώτημα; “Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένα Επικό Metal τραγούδι μέσα στην ένταση του, έβαλε και το μυαλό σου να δουλέψει;“.
Εδώ η μπάντα ακούγεται ακόμα περισσότερο αφηγηματική -μια και μόνο ακρόαση στις φωνητικές γραμμές του κουπλέ θα σε πείσει-. Ενώ ο περιπετειώδης, ανορθόδοξος και εν τέλη αντισυμβατικός τρόπος γραφής τους γίνεται πλέον σήμα κατατεθέν. Αν μάλιστα αγαπητέ αναγνώστη θέλεις να κρατήσεις τους χαρακτηρισμούς “περιπετειώδης”, “ανορθόδοξος” και “αντισυμβατικός” για να αναφερθείς και στην γενική δομή βάση της οποίας είναι στημένο το κομμάτι, θα με βρεις απόλυτα σύμφωνο. Η αρχή, η μέση και το τέλος γίνονται γοητευτικά δυσδιάκριτα εδώ και γουστάρω. Και ναι το αρχικό riff – κάλεσμα στη μάχη δείχνει την πραγματική δυναμική του ακριβώς επειδή συνυπάρχει με τα υπόλοιπα θέματα εδώ – διαφορά δυναμικής, right place, right time.
Το μέχρι τώρα υλικό τούτης της μπάντας με συγκίνησε για ένα βασικό λόγο, μου υπενθύμισε την προσωπική ταύτιση και κλίση που έχω σαν ακροατής με μια χούφτα επικά Metal άλμπουμ που βάζουν το μυαλό σε εγρήγορση. Θέλεις η ανατρεπτική μουσική θεματολογία τους; Θέλεις οι ανορθόδοξες δομές στα τραγούδια τους; Θέλεις η αιρετική προσέγγιση τους σε πολλά από τα standards αυτού του ήχου ή η σκοτεινή τους προδιάθεση, όπως και να το κάνεις μιλάμε για άλμπουμ που απέχουν από τον σωρό.
Για την ώρα όμως θα επικεντρωθώ στους δίσκους και τα σχήματα που πιστεύω πως αντιστοιχούν και ως επιρροές για την μπάντα.
Θα αναφερθώ λοιπόν σίγουρα στο τρίτο άλμπουμ των The Lord Weird Slough Feg (Down Among the Deadmen – 2000 στην Dragonheart). Άνετα θα μπορούσα να αναφερθώ και στα δύο πρώτα τους, αλλά νομίζω πως με το τρίτο έκαναν ξεκάθαρο το στίγμα τους για την ανορθόδοξη σχολή την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν και σταδιακά δυστυχώς εγκατέλειψαν).
Το δεύτερο άλμπουμ το οποίο θα ήθελα να αναφέρω σαν επιρροή είναι το ντεμπούτο ενός Αμερικανικό – Ιταλικού project στην Ιταλική My Graveyard Productions. Αναφέρομαι στο άλμπουμ “An Age Undreamt Of…” των Hyborian Steel. Ορμητικό και πολεμοχαρές το στίγμα του δίσκου μα με μια εντελώς ομιχλώδη και ιδιαίτερη προσέγγιση που εν τέλη εγώ την βρίσκω με κάποιο τρόπο μπροστά μου σε αυτά τα πρώτα βήματα των Αθηναίων Protean Shield. Ακούστε και κρίνετε και μόνοι σας εν τέλη.
Δεν θα αναλύσω κάτι παραπάνω για την ώρα. Η μπάντα μάλιστα έχει σταθεί και ιδιαίτερα γενναιόδωρη δίνοντας μου να ακούσω και ένα τρίτο κομμάτι το οποίο θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ως άριστο επιχείρημα για όλα τα παραπάνω, μα θα σιωπήσω και θα περιμένω να επεκταθώ αναλυτικά όταν το κομμάτι θα βγει στο φως της μέρας.
Για την ώρα μπορείτε να ακούσετε το υλικό τους και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Εδώ έχουμε πιάσει ψιλή κουβέντα για πάρτι τους. Κόπιασε.
Χρήστος Παπαδάκης