CANDLEMASS - The Door To Doom

Κους-κους για τα άλμπουμ που γουστάρουμε.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Και το Άστρος Κυνουρίας καλά κρατεί. Χταπόδια-βεντούζες μέχρι να σβήσει το σύμπαν :mu: :mu: :mu:



They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από LuciferSteele »

μου άνοιξε η όρεξη, φέρε ένα πλοκαμάκι στη σχάρα με ουζάκι!
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Δόθηκε λάιβ το full stream του δίσκου. Παραγγέλνουμε χταποδάκι στα κάρβουνα κ πατάμε play :D

http://www.blabbermouth.net/news/candle ... aming.html
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Xstroyer »

Εμένα μια χαρά μου φάνηκε. Δεν είναι "Nightfall", αλλά σε καμία περίπτωση το "σκουπίδι" που παρουσιάζουν κάποιοι.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Xstroyer έγραψε: Πέμ 21 Φεβ 2019, 16:23 Εμένα μια χαρά μου φάνηκε. Δεν είναι "Nightfall", αλλά σε καμία περίπτωση το "σκουπίδι" που παρουσιάζουν κάποιοι.
Έχει παίξει 2 - 3 φορές στα καπάκια και θα παίξει κ άλλες. Μια χαρά είναι μέχρι τώρα κ μπορώ να πω πως έδωσαν από τα πια αδύναμα κομμάτια στην δημοσιότητα πριν τη κυκλοφορία.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Xstroyer »

Έχω την αίσθηση πως αρκετοί είναι αυτοί που θα έκραζαν όπως και να ήταν. Όταν ο Edling έγραφε σαν "Candlemass", π.χ. στο "Death Magic Doom", διάβαζα πως είναι προβλεπόμενος, γράφει κλισαρισμένα, εκ του ασφαλούς κτλ. Τώρα που βρίσκεται σε διαφορετικές φόρμες, ακούμε τα αντίθετα. Πουθενά δεν μας πιάνεις!

Πάντως, τον Johan Längqvist δεν τον καταλαβαίνεις αμέσως, αν δεν ξέρεις ποιος είναι πίσω από το μικρόφωνο. Επίσης, αυτό το πολυδιαφημισμένο solo του Iommi, θα το ήθελα αλλιώς.

Γενικώς, από εμένα είναι θετικό το πρόσημο, αλλά είμαι και φανμποϋς, οπότε μη με υπολογίζετε χαχα...
Άβαταρ μέλους
Lilith
Δημοσιεύσεις: 866
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:07

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Lilith »

Death's Wheel το αγαπημένο μέχρι στιγμής και το έχω ακούσει μόνο δύο φορές μέχρι τώρα ολόκληρο το άλμπουμ. Κι εγω πιστέυω οτι έδωσαν τα κάπως πιο μέτρια κομμάτια στην δημοσιότητα. Σαν σύνολο είναι τίμια προσπάθεια και δισκάκι που θα ακούγεται και δεν θα χαθεί στήν αφάνεια
From the ashes, a fire shall be woken
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken
The crownless again shall be king...
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από Zippo190 »

απλά καλό, αν δεν έγραφε Candlemass θα ήταν ψιλοαδιάφορο...
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14657
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από CountRaven »

Θα μπω στο σωστό mood και θα το ακούσω όπως πρέπει για να πω αναλυτική γνώμη. Ως τώρα το έχω ακούσει πολύ "στο πόδι" και δεν έχω καταλήξει.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14657
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από CountRaven »

https://metalinvader.net/el/candlemass- ... YCazdvI8Tw

Η κρητική μου για το Metal Invader.

Candlemass – The Door To Doom

Είδος: Heavy/Doom
Χώρα: Σουηδία
Εταιρία: Napalm Records
Έτος: 2019


Ξόδεψα αρκετό ωφέλιμο χρόνο ακούγοντας ξανά και ξανά το «The Door To Doom». Τα δείγματα που έδωσε η μπάντα στην δημοσιότητα πριν την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ, με είχαν συντονίσει σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος, περίμενα όμως να ακούσω το υλικό στο σύνολο του για να καταλήξω στα -αναμενόμενα εδώ που τα λέμε-, συμπεράσματα.

Κατανοώ απόλυτα το γεγονός ότι ο Leif θέλει να κρατήσει το πνευματικό παιδί ζωντανό. Το βλέπω σαν μια συνειδητή σχεδόν πατρική κίνηση απέναντι και στους Candlemass αλλά και στον ίδιο. Διότι γνωρίζει καλά αυτός ο άνθρωπος πως χωρίς μουσική δεν μπορεί να την παλέψει για να το πω απλά και λαϊκά. Είναι πολλά τα θέματα υγείας που περνά τα τελευταία χρόνια. Άλλοι στην θέση του θα είχαν κουρνιάσει κάτω από την κουβέρτα τους μιξοκλαίγοντας. Ο Leif σηκώνεται και δημιουργεί. Αυτό και μόνο για μένα είναι αρκετό για να κερδίσει -για ακόμα μια φορά- τον σεβασμό μου.

Πάμε στα βασικά τώρα. Επαναληπτικό μάθημα vol. 66.6: Οι Candlemass από το 1998 και μετά ακολουθούν προοδευτικά ένα συγκεκριμένο συνθετικό μοτίβο που ενώ ξεκινάει αρκετά μουδιασμένα -Dactylis Glomerata / From the 13th Sun-, παρόλα αυτά εξελίσσεται σταδιακά -Candlemass-, για να φτάσει στο «King Of The Grey Islands», το οποίο είναι και το άλμπουμ που βγάζει στο προσκήνιο την κορύφωση του συγκεκριμένου μοτίβου σε επίπεδο έμπνευσης. Από εκεί και μετά φτάνουμε σε μια σχεδόν στάσιμη κατάσταση -Death Magic Doom / Psalms For The Dead-, στο σήμερα -The Door To Doom-.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μοτίβου στο οποίο αναφέρομαι; Μουντό riffing, έντονες αναφορές σε traditional Doom φόρμες και έμφαση στο ρυθμικό κομμάτι του υλικού. Και ενώ όλο αυτό ξεκινάει με έντονες αναφορές στους Sabbath των 70s –Dactylis… / 13th…-, εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο επιβλητικό -Candlemass / King…- και τελικά μένει εκεί. Θα προσπαθήσει να ελιχθεί με την προσθήκη κάποιων παραπάνω vintage στοιχείων -Death Magic… / Psalms…- μα ο ελιγμός αυτός δεν φτάνει.

Με βάση όλα τα παραπάνω και παρόλο που η είδηση για τον ερχομό του vJohan Längquist χτύπησε ευαίσθητη χορδή μου, δεν περίμενα κάποιες αλλαγές στο ηχητικό στίγμα της μπάντας. Ακούγοντας δε τα πρώτα δείγματα είχα σχεδόν πειστεί πως ένα μεγάλο μέρος των φωνητικών μελωδιών ήταν γραμμένες για τον προκάτοχο Mats Levén (ο οποίος μάλιστα έχει δοκιμαστεί και σε παρόμοια μοτίβα σαν αυτά που αναφέρω παραπάνω στο “Abstrakt Algebra”, άλμπουμ του Leif).

Το «The Door To Doom» ακολουθεί λοιπόν τα βήματα όλης της παραπάνω πορείας. Το θεωρώ δε ότι καλύτερο μας έχει δώσει η μπάντα μετά το «King…». Και φυσικά δεν τρέφω αυταπάτες για επιστροφή στο 1986 ή στο 1988-89 ή έστω στο 1992. Η χρυσή αυτή εποχή των Candlemass έχει περάσει από τους ίδιους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας εδώ και τουλάχιστον 2 δεκαετίες.

Θα ακούσουμε λοιπόν μια πληθώρα πραγματικά γιγάντιων, αρχοντικών riffs, θα ακούσουμε ομιχλώδη, πομπώδη θέματα και αρκετές vintage προσθήκες που δημιουργούν μια μακάβρια ατμόσφαιρα. Ο Johan Längquist θα αξιοποιήσει το υλικό που το δόθηκε, βαδίζοντας σε ασφαλής φωνητικούς δρόμους χωρίς να έχει την πομπώδη εκφραστικότητα που όλοι θα περιμέναμε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Μου ακούγεται περισσότερο αφηγηματικός και λιγότερο λυρικός.

Υπάρχουν επίσης ενδιαφέροντα leads τα οποία αγγίζουν ακόμα και το κλασσικό Candlemass σύμπαν. Και επειδή θα με ρωτήσετε, όχι δεν θεωρώ το σόλο του Iommi στο ‘Astorolus – The Great Octopus’ κάτι το ιδιαίτερο. Εξάλλου η συγκεκριμένη κίνηση έχει περισσότερο εμπορική παρά καλλιτεχνική αξία -βάση του αποτελέσματος-, όπως άλλωστε το κόκκινο λογότυπο, το εξώφυλλο με το κλασσικό κρανίο, που μας πάει σε άλλες εποχές και το γενικότερο «στήσιμο» του δίσκου. Κατανοητά όλα αυτά όμως, είπαμε πρέπει να επιστρατευτούν δυνατά χαρτιά με σκοπό να παραμείνουν οι Candlemass ζωντανοί -και σε final product επίπεδο-.

Θεωρώ το «Bridge Of The Blind», μια θαυμάσια επιβλητική σύνθεση. Την φαντάζομαι να ξεσπάει ακόμα περισσότερο μα και έτσι -μυστηριώδης και ήρεμη- στέκεται μια χαρά. Το «The Omega Circle» είναι από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου ενώ ξεχωρίζουν τα «Splendor Demon Majesty» -το οποίο περιέχει μάλλον το πιο επικό main theme του δίσκου- και «Under The Ocean».

Εν κατακλείδι θεωρώ το άλμπουμ ότι καλύτερο μας έδωσαν οι Σουηδοί συγκριτικά με τις πρόσφατες -μετά King…- δουλείες τους. Ένας δίσκος με μακάβρια, σκοτεινή ατμόσφαιρα που μπορεί να σε κρατήσει. Μέχρι εκεί.

Κλείνω με μια θερμή παράκληση που ξέρω πως δεν θα την διαβάσει η μπάντα: Σταματήσατε να χρησιμοποιείτε την λέξη «Doom» σχεδόν σε κάθε στίχο ή τίτλο. Υπάρχουν και άλλες λεξούλες για να βάλετε στα lyrics. Ναι;

3.5/6

Χρήστος Παπαδάκης
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από rbrigade »

Σε μια πρώτη ακρόαση ξεχώρισα το Death's wheel. Γενικά ο δίσκος είναι αξιοπρεπής και το υλικό ενδιαφέρον, απλά είναι σχεδόν όλα τα τραγούδια στο ίδιο επίπεδο, δεν έχει διακυμάνσεις δεν έχει κομμάτια που να ξεχωρίζουν πολύ από τα υπόλοιπα. Και αυτό κάνει την ακρόαση ενός δίσκου κάπως κουραστική, ειδικά όταν μιλάμε για κομμάτια μάλλον καλά, αλλά μάλλον όχι πολύ καλά.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14657
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από CountRaven »

Το άκουσα και εγώ πάλι πρόσφατα και πάνω κάτω προσυπογράφω ότι έγραφα τότε στην κρητική μου. Ο δίσκος σίγουρα δεν είναι για πέταμα παρόλα αυτά έχει τα πάνω και τα κάτω του.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από RedSharks »

Παιδιά, για να μην το κουράζουμε: το metal είναι μουσική για πιτσιρικάδες. Όλοι οι γερόλυκοι των 80s που για οποιοδήποτε λόγο το παλεύουν ακόμα (είτε γιατί «αυτό είναι η ζωή τους», είτε γιατί πρέπει να κολλήσουν τα τελευταία ένσημα πριν βγουν στη σύνταξη) είναι καταδικασμένοι να κυκλοφορούν ανέμπνευστες μετριότητες (ως και φόλες), με κάποιες λίγες προφανείς εξαιρέσεις γερόλυκων που «περνάνε δεύτερη νιότη» (π.χ. Satan, Accept) απλά να είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Εκτός αν μιλάμε για μπάντες των 80s που σήμερα έχει απομείνει μόνο ένα original μέλος (ή και κανένα) και οι υπόλοιποι είναι νέοι ταλαντούχοι μουσικοί (βλ. πρόσφατη δισκάρα Possessed), οπότε δεν μιλάμε πια για μπάντα, αλλά για brand name. Γενικά μιλώντας όμως, είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ στα 60 και στα 70 σου να βρεις την ενέργεια, και ΚΥΡΙΩΣ τον εφηβικό ενθουσιασμό-ρομαντισμό-αφέλεια (από αυτά τα 3 γεννιέται και η έμπνευση) που χρειάζονται για να δημιουργήσεις αυτήν ειδικά τη μουσική.
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από apeitharxos »

RedSharks έγραψε: Κυρ 13 Οκτ 2019, 14:43 Παιδιά, για να μην το κουράζουμε: το metal είναι μουσική για πιτσιρικάδες. Όλοι οι γερόλυκοι των 80s που για οποιοδήποτε λόγο το παλεύουν ακόμα (είτε γιατί «αυτό είναι η ζωή τους», είτε γιατί πρέπει να κολλήσουν τα τελευταία ένσημα πριν βγουν στη σύνταξη) είναι καταδικασμένοι να κυκλοφορούν ανέμπνευστες μετριότητες (ως και φόλες), με κάποιες λίγες προφανείς εξαιρέσεις γερόλυκων που «περνάνε δεύτερη νιότη» (π.χ. Satan, Accept) απλά να είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Εκτός αν μιλάμε για μπάντες των 80s που σήμερα έχει απομείνει μόνο ένα original μέλος (ή και κανένα) και οι υπόλοιποι είναι νέοι ταλαντούχοι μουσικοί (βλ. πρόσφατη δισκάρα Possessed), οπότε δεν μιλάμε πια για μπάντα, αλλά για brand name. Γενικά μιλώντας όμως, είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ στα 60 και στα 70 σου να βρεις την ενέργεια, και ΚΥΡΙΩΣ τον εφηβικό ενθουσιασμό-ρομαντισμό-αφέλεια (από αυτά τα 3 γεννιέται και η έμπνευση) που χρειάζονται για να δημιουργήσεις αυτήν ειδικά τη μουσική.
Με προβλημάτισες με αυτό που έγραψες...Αλλά ρε φίλε, τι θα ήμασταν χωρίς το metal? Καριερίστες που θα αναζητούσαν νόημα μέσα από μια προαγωγή ή αγοράζοντας ένα 4χ4 τζιπ...
Διαφωνώ επομένως στο ότι τα νειάτα είναι η κινητήριος δύναμη του metal, εγώ νομίζω ότι είναι ο (καλώς εννοούμενος) θυμός απέναντι σε αυτά που είναι ματαιότητα, αλλά για τους άλλους, τους εκτός χώρου, είναι σημαντικά...

Νομίζω ότι η αιτία που οι μεγάλες μπάντες αντέχουν 6-7 άλμπουμ maximum στο να βγάζουν καλά είναι ότι από ένα σημείο και μετά παύουν να είναι 'ερασιτέχνες' (η οποία όμως λέξη προέρχεται από το εραστές, και δεν αναφέρομαι επομένως στην αρνητική της έννοια, της οποίας έχουμε αποδώσει στην νεοελληνική γλώσσα, αλλά στην καθεαυτού ετυμολογική της), και γίνονται 'επαγγελματίες'....
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

CANDLEMASS - The Door To Doom

Δημοσίευση από theBox »

Και δεν ειναι μονο αυτο. Ειναι ΠΟΛΥ δυσκολο να γραφεις τραγουδια ολη σου τη ζωη, και να ακουγονται παντα "φρεσκα" , ειδικα οταν δεν διαφοροποιείται και ριζικα το στυλ. Το μουσικο λεξιλόγιο του καθενος ειναι νομοτελειακα πεπερασμενο. Απο ενα σημειο και μετα, ειναι δυσκολο να βρεις νεα πραγματα να πεις, στο ιδιο υφος πάντα.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Metal Κυκλοφορίες”