SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Κους-κους για τα άλμπουμ που γουστάρουμε.
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Aphelian »

Εξωφυλλο, βιβλιαρακι, μεχρι και η γραμματοσειρα αποτελουν για εμενα αναποσπαστο κομματι της κυκλοφοριας.
Ειδικα πλεον που καινουριες δουλειες ειναι ΤΟΣΕΣ πολλες, σιγουρα το αισθητικο κομματι με προκαταβαλλει θετικα ή αρνητικά και οι λεπτομέρειες κανουν την διαφορα. Αν ειναι μαπα ο δισκος, προφανως δεν θα παει μακρυα αλλά ειναι ομορφο (για εμενα παντα) να βλεπεις πως γενικότερα επεσε δουλειά.

On Topic, το εξωφυλλο των Solitary Sabred μου αρεσει παρα πολυ.
Άβαταρ μέλους
Spyros
Δημοσιεύσεις: 327
Εγγραφή: Τρί 13 Μαρ 2018, 20:31

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Spyros »

theBox έγραψε: Σάβ 07 Μαρ 2020, 23:12 @Xstroyer Σε ευχαριστούμε που ,ενω δεν εισαι καθολου μα καθόλου υποχρεωμένος, μπαινεις στη διαδικασια θυσιάζοντας τον προσωπικό σου χρόνο, να μας εξηγήσεις πέντε πράγματα.
+1
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από CountRaven »

Μου αρέσει η τροπή που πήρε η κουβέντα και δεν το κρύβω πως τέτοιες ερωτήσεις πέφτουν από την πλευρά μου στο τραπέζι για να γίνεται και κάποιου είδος διάλογος.

Είτε μιλάμε για το παραλήρημα του Βασίλη που εμμέσως πλην σαφώς μας βγάζει στη φόρα το πόσο κομπλέ ηχοσύστημα έχει, πόσο κομπλέ συλλογή έχει φτιάξει και πόσα σκάει για δίσκους, μέχρι τον Αντρέα που από την σκοπιά του επαγγελματία φωτογραφίζει κάποιες καταστάσεις και παραθέτει κάποια γεγονότα αυτές οι συζητήσεις είναι έπος. Φυσικά με παρεμβάσεις Τσοβόλα να τινάσουν την μπάνκα στον αέρα και άλλα τέτοια όμορφα.

Ο καθένας από την δική του σκοπιά έχει τα points του καλό είναι όμως κάποια πράγματα να τα αντιλαμβανόμαστε και να τα έχουμε στο μυαλό μας σε μια γωνίτσα. Γιατί η φάση θα αλλάξει πάλι, όπως άλλαξε και τα τελευταία 10 χρόνια. Όπως άλλαξε και από τα late 80ς στα 90ς -και το πέρασμα σε μαζικό επίπεδο- από το βινύλιο στο CD κτλ κτλ. Να μην μακρηγορώ τώρα, τα ξέρετε.

Το κέντρο βάρος μάγκες μου πρέπει να είναι πάντα η μουσική.


Από εκεί και πέρα ο κάθε είδος φετιχισμός, format, τρόπος που την απολαμβάνουμε πρέπει να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Και εδώ είναι που έρχεται και η λέξη στήριξη η οποία έχει παρεξηγηθεί. Όχι, στήριξη δεν σημαίνει ελεημοσύνη. Υπό αυτό το πρίσμα καμιά μπάντα δεν θα δεχτεί το δεκάευρο του Βασίλη μέσα σε φάκελο -αφού δεν θέλει να πάρει το CD- γιατί πολύ απλά η μπάντα δεν ζητιανεύει. Η μπάντα προσφέρει και εσύ αν θες αγοράζεις.

Στήριξη σημαίνει πως δίνω και εγώ κάτι πίσω αγοράζοντας την μουσική που μου αρέσει. Πρώτα από όλα το κάνω για την πάρτη μου. Δεν είμαι ούτε καλός Σαμαρείτης, ούτε μητέρα Τερέζα, ούτε Ερυθρός Σταυρός. Είναι μια καθαρά εμπορική συναλλαγή. Απλά το αποτέλεσμα της έχει διπλό καλό.

1. Εγώ έχω στα χέρια μου την μουσική του καλλιτέχνη που γουστάρω και

2. Ο καλλιτέχνης έχει στα χέρια του είτε directly, είτε μέσα από την εταιρία του, χρήματα, συνεργασία για επόμενο release κτλ κτλ. σκηνικά τα οποία θα τον βοηθήσουν να παραμείνει στο χάρτη. Ο Αντρέας την ανέλυσε φουλ τη σχέση της δυναμικής κάθε μπάντας σε επίπεδο εταιρίας μην γράφω τα ίδια. Αν παίζεις μόνος σου, πολύ απλά ότι πουλήσεις θα σου καλύψει μελλοντικά έξοδα.

Το να έχεις μπάντα σήμερα σημαίνει ότι πρέπει να έχεις το χέρι στην τσέπη. Συνέχεια. Έξοδα για ηχογραφήσεις, έξοδα για να περιοδεύσεις, έξοδα για το κάθε τι. Με ή χωρίς εταιρία από πίσω σου αυτά τα έξοδα υπάρχουν και κάπως ή από κάποιον πρέπει να καλυφθούν.

Αυτός που γουστάρει την μουσική και που είναι κάποιας ηλικίας -στο target group το δικό μας- θέλει να έχει το real thing από τις μπάντες και τις κυκλοφορίες που γουστάρει. Είτε καθίσει να μελετήσει το booklet και το εξώφυλλο χωμένος στον καναπέ, είτε όχι. Μπορεί να το αγοράσει και να μην το ανοίξει ποτέ, αλλά νιώθει άδειος αν δεν το έχει.

Και αυτό το τελευταίο έχει να κάνει με τις σημερινές συνθήκες που βιώνουμε όλοι. Γιατί βάζω και τα 2 μου χέρια στη φωτιά πως όσο μερακλήδες και να είμαστε, το μεγαλύτερο ποσοστό χρόνου που ακούμε μουσική εξαιτίας συνθηκών το περνάμε με mp3 και ακουστικά από κινητά και PC. Όσο και αν υπάρχει το κούρνιασμα με το CD ή το LP στο χέρι, ποσοτικά και το τονίζω το ποσοτικά υπερέχει το mobile κομμάτι. Τουλάχιστον στο δείγμα που έχω εγώ από κουβέντες ανθρώπων της ηλικίας μου 40 και δηλαδή, με δουλειά, οικογένεια, ώρες στους δρόμους κτλ, αυτό έχω αποκομίσει. Προσοχή όλοι -ή έστω οι περισσότεροι- αγοράζουν δίσκους και CD από το παραπάνω δείγμα και συνεχίζουν να γεμίζουν ράφια. Αναφέρομαι απλά στο ΠΩΣ ακούνε μουσική.

Όλα όμως τα παραπάνω εξυπηρετούν την ανάγκη για ακρόαση μουσικής. Η οποιαδήποτε ροπή της κουβέντας σε αγαπημένα format, βινυλιάκηδες, κασσετάκηδες, CDκηδες, συλλογές κτλ πάει αλλού την κουβέντα. Ακόμα όμως και εκεί είναι δικαίωμα του καθένα να παίζει την μπάλα που γουστάρει και στα μάτια τα δικά μου αποκτά τριπλό respect αν το starting point του είναι η ΜΟΥΣΙΚΉ. Και όχι μια νοοτροπία συλλογής γραμματοσήμων, όχι μια νοοτροπία υστερικής καταναλωτικής παράνοιας όπως έχει γίνει η φάση πλέον. Και για όλα τα παραπάνω επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου.

Ας κάνω μια υποθετική ερώτηση.

Ας πούμε ότι βγαίνουν 2 κυκλοφορίες. Ας πάρουμε ένα αναγνωρίσιμο είδος πχ.. κλασσικό Metal για να έχουμε κοινό παρονομαστή.

Και οι δύο κυκλοφορίες είναι διαθέσιμες στο bandcamp ή στο youtube και όλοι μπορούν να τις ακούσουν.

Κυκλοφορία Α. Κανονική κοπή σε CD. Μουσικά: Κυκλοφορία έπος για το είδος της.

Κυκλοφορία Β. Limited μόνο 100 κομμάτια κόκκινο LP, αριθμημένο και υπογεγραμμένο από τα μέλη. Μουσικά: Αντικειμενικά μέτρια κυκλοφορία.

Ποια νομίζετε ότι θα ξεπουλήσει πρώτα η Α ή η Β;

Food for thought.

Bonus:

Και επειδή ρόδα είναι και γυρίζει για το τέλος θα θυμίσω μερικά πραγματάκια.

Μπορεί ο Μπιλάρας να είπε ότι "το θέμα είναι ταξικό. Αν έχεις παίρνεις αν όχι δεν παίρνεις". Ο τρόπος που το διατυπώνεις όμως είναι άκυρος μάγκα μου. Και θα σου πω γιατί.

α. Πλέον ζούμε σε μια εποχή που υπάρχουν επιλογές. Μπορείς να αγοράσεις επανακυκλοφορίες υλικού που στο first press του κάποτε κόστιζε ή το έκαναν να κοστίσει μισό νεφρό.

β. Οι καινούριες κυκλοφορίες πάντα έχουν regular editions σε κανονικές τιμές.
Ακόμα και οι limited εκδώσεις την στιγμή που βγαίνουν δεν κοστίζουν και πολύ ακριβότερα.

γ. Υπάρχει πολύ μουσική εκεί έξω σε τιμές για όλους και επειδή πολλές φορές μας αρέσουν πολλά πράγματα και ΔΕΝ ζούμε σε μια φούσκα χωρίς άλλες -και οικονομικές- υποχρεώσεις στο κεφάλι μας η φάση θέλει διαχείριση όπως αναλύω εδώ: viewtopic.php?f=5&t=1989&hilit=%CE%BC%C ... %BF#p35550 - Το ζήτημα ΕΙΝΑΙ οικονομικό επειδή υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουμε εκεί έξω, αλλά αν διαχειριστούμε σωστά τη φάση μια χαρά είμαστε. Στην παραπάνω ανάλυση που δεν θα επαναλάβω πάλι εδώ βάζω ΚΑΙ τα συλλεκτικά φετίχ του καθένα που καλά κάνουν και υπάρχουν αν είναι σε ένα υγιή και όχι άρρωστο mode στείρας κατανάλωσης για την βιτρίνα.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ.

Η λογική των επανακυκλοφοριών έχει ακμάσει σε ΜΑΖΙΚΟ βαθμό -το τονίζω το μαζικό- από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Υπήρχαν και πιο πριν προσπάθειες αλλά όχι στο επίπεδο μαζικότητας και συχνότητας του σήμερα -τουλάχιστον στον χώρο μας-.

Τότε λοιπόν αν ήθελες να έχεις στην δισκοθήκη σου γνήσιο υλικό από ένα μεγάλο ποσοστό από μικρές / private / out of print κυκλοφορίες, που ανακάλυπτες, σου έλεγαν, μάθαινες κτλ, έπρεπε ή να τα σκάσεις σε εμπόρους ή να βρεις τις μπάντες ή να κάνεις trade. Ειδικά όσοι μαζεύουμε υλικό από το 1995 και μετά το έχουμε βιώσει αυτό στο ΠΕΤΣΙ ΜΑΣ. Οι παλιότεροι από μας -πριν το 95- θα πουν ότι Χ ή Υ κυκλοφορίες τις έβρισκαν -όσες ήταν γνωστές- σε κανονικές τιμές από τις μπάντες ή από άλλες πηγές κτλ. Δυστυχώς όμως από τα μέσα των 90ς στήθηκε ένα γιγάντιο πάρτι από εμπόρους που έβγαλαν χρυσάφι. Και τότε ΟΧΙ δεν υπήρχαν οι φροντισμένες επανακυκλοφορίες της No Remorse πχ. σε normal τιμή για να καλύψουν το καινό και να δώσουν εναλλακτική. Εναλλακτική για ράφι ναι δεν υπήρχε. CD-r και άγιος ο θεός. Να γίνουμε και άντρες.

So?

Τι θέλετε να θυμίσω πραγματάκια; Που γίνονταν και εδώ μέσα;

Πόσοι δεν έκραζαν τότε ακόμα και εμένα προσωπικά επειδή έβρισκα μπάντες και ζητούσα κόπιες; ή επειδή έλεγα πως αν θέλω να αγοράσω έναν δίσκο έχω δικαίωμα να σκάσω όσα θέλω από την στιγμή που τον γουστάρω;

Υπήρχε τότε μια αρκετά ανεπτυγμένη άποψη που έλεγε πως δεν είναι "true" να ξοδεύεις μεγάλα ποσά για δίσκους και πως όσοι το κάνουν είναι ποζεράδες κτλ.

Ενδεχομένως αν είχαν μπει στον χάρτη η επανακυκλοφορίες νωρίτερα, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.

Κοιτώντας στο παρελθόν μπορώ να δω αρκετούς από εμάς και αρκετές περιπτώσεις που τα ακούμπησαν. Δεν υπήρχε όμως και άλλη επιλογή. Και κανείς δεν βγήκε να μιλήσει για "ταξικό ζήτημα"...

Ακόμα και τότε όμως γίνονταν γρήγορα ξεκάθαρη η διαφορά μεταξύ αυτού που βάζει στην κορυφή την μουσική, κάνει το κέφι του, κάνει την διαχείριση του, με τον άρρωστο συλλέκτη που εν τέλη θα μπει μέσα στη φάση για να επωφεληθεί κιόλας, πολλές φορές εκμεταλλευόμενος καταστάσεις. Ιστορίες έχουν πει και άλλα μέλη στο παρελθόν.

Που θέλω να καταλήξω;

Ότι ειδικά σήμερα είναι κάπως προκλητικό να μιλάμε για ταξικό ζήτημα φίλε Μπιλ. Εναλλακτικές υπάρχουν. Επανακυκλοφορίες γίνονται. Μουσική σε προσιτή τιμή υπάρχει και πρέπει να υπάρχει για όλους.

Και ναι προφανώς αν βγάζω 1000 ευρώ το μήνα δεν θα ξεκινήσω να μαζεύω first presses από 60ς και ψυχεδέλεια που η φτηνότερη VG κόπια ξεκινάει από τριψήφιο νούμερο. Είναι όμως θέμα απλά μαθηματικό.

Δεν γεννηθήκαμε όλοι σε ανώτερες τάξεις xD

Ναι το χόμπι του συλλεκτισμού ειδικά στην ακραία μορφή του φέρνει στην επιφάνεια τον ταξικό διαχωρισμό. Για αυτό όμως και δεν ασχολούμαι εγώ ή το Κουτί με εξωτικά σαφάρι και συλλογή έργων τέχνης. Αλλά ας μην το πηγαίνουμε ΕΚΕΙ, ΕΣΤΩ και με μορφή δηλώσεων ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ για την μουσική που πρέπει να είναι ένα πανανθρώπινο και προσιτό αγαθό.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από LuciferSteele »

η κουβέντα πήρε τελείως λάθος δρόμο, δεν έχει να κάνει καν με συλλεκτισμό η φάση. έχει να κάνει καθαρά με το που ανήκει ένα γκρουπ και τι μπορεί να του προσφέρει η συνεργασία με μία εταιρία το 2020. καλώς ή κακώς δεν είμαστε στο 1984 που είτε κυνήγαγες την Atlantic και τη CBS είτε το έκοβες σε 500 και δεν σε άκουγε κανείς και τα πούλαγες στους γείτονες. τώρα πια σε ανεβάζει το τάδε κανάλι στο youtube και γίνεσαι "φίρμα" μέσα σε μία νύχτα. και πάλι έτσι όμως, αυτό δεν αλλάζει το χαρακτήρα μίας μπάντας. οι BSTA αφορούν ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ανθρώπους και καλό είναι να μην μπερδεύουμε το wishful thinking μας με την πραγματικότητα. "αχ, αυτούς αξίζει να τους ακούσει περισσότερος κόσμος". "αχ, αυτή η συναυλία έπρεπε να έχει μεγαλύτερη προσέλευση". όλοι μας το κάνουμε αλλά δεν σημαίνει πως οι επιθυμίες μας ταυτίζονται με την πραγματικότητα. και το βλέπετε και στην πράξη. ένα ύψιστο καλλιτεχνικό δημιούργημα όπως το Redemption through Force και σου λένε πως δεν τσούλησε εμπορικά άρα καταδικάζεται στα 1000 cd και τέλος. ούτε επανακοπές, ούτε βινύλια ούτε τίποτα. κυνικό? ναι. αλλά σου δείχνει και το πραγματικό πρόσωπο της φάσης και κάτω από ποιούς νόμους λειτουργεί. δεν υπάρχει οπαδική κάβλα, δεν υπάρχει ενθουσιασμός, δεν υπάρχει εν τέλει ανιδιοτελής αγάπη για τη μουσική. υπάρχουν ΑΡΙΘΜΟΙ. βγήκαν? πάμε παρακάτω. δεν βγήκαν? κρίμα, είχες γκίνια. γιαυτό και δεν πρέπει να ηρωοποιείτε τις εταιρείες. "μπράβο που βγάλατε το τάδε" λέει ο άλλος. είναι δυνατόν? λες μπράβο σε ένα μαγαζί με ρούχα επειδή σου πούλησε ένα τζην που σου άρεσε?
οπότε ναι. οι Solitary Sabred είναι private matierial. όχι γιατί γουστάρουμε τα σπάνια βινύλια. αλλά επειδή όπως βλέπετε, ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΚΑΔΡΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Zippo190 »

συγνώμη που παρεμβαίνω αλλά δεν βλέπω σεντόνι [mention]Vic[/mention]. Να ανησυχήσω ή όχι;
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Xstroyer »

Yπάρχει μια λάθος προσέγγιση στην άποψη του Τραμπάκουλα. Δεν είναι ακριβώς έτσι και εγώ πιστεύω πως το "private material" πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό.

Το private material δεν πρέπει να ξεκινάει από τα πρώτα βήματα μιας μπάντας, εκτός και αν δεν έχει τη δυνατότητα να βρει μια εταιρία ή καμία εταιρία δεν ενδιαφερθεί.

Μιας και έχουμε παραδείγματα, το BSTA έχει τη φιλοσοφία της private-ίλας λόγω του γνωστού μέλους-φίλου-συλλέκτη, αλλά δεν είναι έτσι. Η εταιρία βέβαια, άφησε μια εσάνς private-ίλας σε συνεργασία με τη μπάντα (δεν έβαλε barcode, χρησιμοποίησε cat.number που να έχει τα αρχικά της μπάντας), αλλά η εταιρία πιστεύει πως πριν καν μπει το καλοκαίρι, 500 CD και 500 βινύλια θα έχουν πουληθεί εύκολα, μέσα από τα κανάλια της δισκογραφικής.

Κάποιοι πιστεύουν πως η συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι για λίγους, και εκεί έρχεται η εταιρία και λέει "μάγκες, το υλικό γαμάει, εμείς αυτό το υλικό μπορούμε να το δουλέψουμε, να σας τα πουλήσουμε, να σας κάνουμε πιο γνωστούς κρατώντας το χαρακτήρα σας, και στο επόμενο album να κάνουμε μεγαλύτερα πράγματα". Αν μια μπάντα θέλει να απευθύνεται σε λίγους, μπορεί να το κάνει, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήρθε κάποιος και έβαλε άλλα πράγματα στο τραπέζι, και όταν ένα σχήμα θέλει και το "κάτι" παραπάνω", καλό είναι να τα βάλει κατά νου.

Στο επόμενο τεύχος του Deaf Forever στη Γερμανία, θα υπάρχει ολοσέλιδη διαφήμιση, όπου το album των BSTA θα παρουσιάζεται πλάι σε 2 γνωστά US metal ονόματα που θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες. Τέτοιου είδους exposure δεν το παίρνεις αν είσαι μόνος σου ή αν το κυνηγήσεις θα πρέπει να βάλεις το χέρι τόσο βαθιά στη τσέπη που θα ξύσεις τα παπάρια και θα προτιμήσεις να χαλάσεις αυτά τα χρήματα για να ηχογραφήσεις νέα κομμάτια. Η εταιρία όμως που θέλει να χτίσει κάτι επάνω σου, θα το κάνει.

Το BSTA φαινομενικά είναι material για λίγους, αλλά η εταιρία μπορεί να το πάει παραπάνω. Αυτή είναι μια σημαντική διαφορά. Εδώ θα είμαστε, θα τα πούμε σε λίγους μήνες πάλι,σχετικά με το "March of the Damned".

To έπος του "Redemption Through Force" είναι διαφορετική περίπτωση. Η μπάντα το έβγαλε μόνη της με άλλη εταιρία σε 300 κόπιες (δεν ξέρω ποιος το πλήρωσε τελικά, δεν μας απασχολεί), το άκουει η εταιρία και ζήτησε να το τυπώσει και αυτή, με τη προϋπόθεση ότι θα ακολουθήσει σύντομα το νέο album. Το album ξανατυπώθηκε μόλις λίγους μήνες μετά, αλλά όπως καταλαβαίνετε, το marketing ήταν περίεργο αφού είχε ήδη προηγηθεί μια "άλλη" έκδοση (έστω και σε ελάχιστες κόπιες), κόσμος μπερδευόταν και άλλα τέτοια. Το ζητούμενο όμως, ήταν να ακολουθήσει το νέο album άμεσα, και τοτε, η σκέψη ήταν και βινύλιο, αν έβγαινε την επόμενη χρονιά. Για πολλούς και διάφορους λόγους (δεν έχει σημασία), το album προέκυψε 5 χρόνια μετά... Σε τέτοιο μεγάλο διάστημα, μπορεί να έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, ενώ σίγουρα έχει αλλάξει εντελώς το πρόγραμμα της εταιρίας, και με το momentum λίγο χαμένο, στην ουσία πρέπει να "επανασυστηθεί" η μπάντα. Παραβλέποντας το προηγούμενο album και την αποδοχή του, η εταιρία θεωρεί πως αυτή τη στιγμή, το "By Fire & Brimstone" μπορεί να αγγίξει το τετραψήφιο νούμερο σε διάστημα ενός έτους, με βάση τη διαχείριση του υλικού και το promotion που θα κάνει. Ένα promo που δεν έγινε στη προηγούμενη κυκλοφορία, αφού είχε "καεί" με τη πριν λίγων μηνών "private" έκδοση.

Πάμε στο πρώτο σχόλιο, πάλι. Το private material δεν πρέπει να ξεκινάει από τα πρώτα βήματα μιας μπάντας, εκτός και αν δεν έχει τη δυνατότητα να βρει μια εταιρία ή καμία εταιρία δεν ενδιαφερθεί. Τι εννοώ με αυτό; Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν πως π.χ. το BSTA είναι για private, και για 200 ξέρω-γω κόπιες, για λίγους. Καλά κάνουν, μπορεί και να είναι, αν το έβγαζαν μόνοι τους.

Για private material αυτή τη στιγμή, είναι σχήματα όπως (για να μείνουμε Ελλάδα) π.χ. οι Dark Nightmare. Δεν μιλάμε για ποιότητα υλικού, το καταλαβαίνετε αυτό πιστεύω. Η μπάντα έκανε το κύκλο της με τις όποιες εταιρίες, το ταβάνι το έχει αγγίξει προ πολλού και έχει ήδη σχηματιστεί ένα "selling status" γύρω από το ονομά τους. Aυτό είναι, θα πρέπει να το γνωρίζουν, οπότε μπορούν να κινηθούν αντίστοιχα. Κάποιοι βέβαια, μπορεί να πουν ότι κάνουν πισωγύρισμα, αλλά τέτοιες μπάντες θα μπορούσαν να είναι για "private material" και όχι ένα σχήμα στη πρώτη επίσημη δισκογραφική δουλειά του, όσα χρόνια και να προϋπήρχε σαν συγκρότημα.

Στους Riot City, όλοι όσοι είχαν ακούσει τη μπάντα στο demo έλεγαν για κάτι κοινότυπο NWOTHM private φύσης, ενώ και ο Divebomb το έβαλε μόνο σε μια από τις συλλογές του. Κάποιοι είδαν "κάτι" εκεί όμως, και το δούλεψαν 2 ολόκληρα χρόνια. Ηχογραφήσεις, ξανα-ηχογραφήσεις, αλλαγές, άλλη μίξη, ξανά mastering και στο τέλος, βγήκε αυτό που η εταιρία πίστεψε ότι θα κάνει μπαμ. Και έγινε. Ο επόμενος σκοπός είναι να βγει το επόμενο album σε λίγους μήνες. Αυτό είναι το πλάνο, και όταν υπάρχει καθοδήγηση και πλάνο, μαζί με την έμπνευση και τη θέληση, το '"private material" πάει περίπατο.

Αν οι BSTA βγάλουν full length το 2021, μόνο για private material δεν θα είναι, αν υπάρξει σωστή διαχείριση από τις εμπλεκόμενες πλευρές. Αν οι Solitary Sabred είχαν βγάλει το album το 2016, πάλι θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Παρόλα αυτά, πως μπορεί κάποιος να πει πως το "By Fire & Brimstone" πρέπει να είναι private; Και γιατί μια εταιρία να μη στηρίξει μια μπάντα (ακόμα και αν υπάρχει θεωρητικό ταβάνι) μόνο και μόνο επειδή γουστάρει τη μουσική της; Δεν κοιτάνε όλοι μόνο το τι πουλάει ή το τι μπορεί να πουλήσει. Πρέπει να υπάρχει και ένα quality control με βάση και τα ερεθίσματα της κάθε εταιρίας, έτσι ώστε όταν κάποιος κοιτάζει το roster της, να μπορεί να αναγνωρίσει και ποιοτικά πράγματα για το είδος τους, πέρα από κάποιες κυκλοφορίες που είναι εμπορικές στα πλαίσια του ήχου τους. Το roster της κάθε εταιρίας είναι ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει και την κάθε εταιρία. Μικρή η μεγάλη, επαγγελματική ή χαβαλέ.

Η μουσική βιομηχανία μπορεί να έχει ένα συγκεκριμένο "κάδρο", αλλά αυτοί που βάζουν μια κουκίδα στο κάδρο, κάποιες φορές μπορεί να βάλουν τόσο έντονο χρώμα που να ξεχωρίσει αυτή η κουκίδα ανάμεσα στη γενική γκρίζα εικόνα.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Zippo190 »

Εγώ να σημειώσω ότι εν έτη 2020 τα πράγματα δεν πρέπει να λογίζονται όπως το 1995. Τα έχουμε ξαναπεί, πρέπει να είσαι πολύ χαμένος στον μικρόκοσμο σου για να βγάλεις ένα private cd, τελείως αποκομμένος από εταιρίες-τύπος κ.α. Υπάρχει το παράδειγμα, κυκλοφόρησε πρόσφατα, αναλύθηκε όσο δεν πάει και δεν είναι οι BSTA. Και δεν το λέω υποτιμητικά, εδώ τα λέγαμε ότι αν το δουλέψει με επαγγελματίες μουσικούς θα πάει πολύ μπροστά αλλά οι επιλογές ήταν άλλες και απόλυτα σεβαστές.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν εταιρίες, κάνουν labeling ή διανομή σε έτοιμο υλικό, υπάρχει το ίντερνετ και όποιος θέλει να φύγει μπροστά μπορεί να το κάνει με τις κατάλληλες θυσίες βέβαια (χρήμα-χρόνος).

Υ.Γ. By fire and brimstone δίσκος της χρονιάς; Could be.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από rbrigade »

Γουστάρεις ένα μπλουζάκι επειδή έχει μια ωραία απεικόνιση, είναι αισθητικά ωραίο, δεν είναι μουσική. Ταυτόχρονα δηλώνεις και προς τα έξω ότι είσαι φαν της μπάντας, την διαφημίζεις κατά κάποιον τρόπο. Αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την μουσική. Δεν την κάνουν την μουσική καλύτερη ή χειρότερη. Τις κασσέτες τις ζωγραφίζαμε για να είναι ωραίες οι κασσέτες μας, πάλι δεν έχει καμία σχέση με την μουσική. Ο Riggs δεν ήταν 6ο μέλος, δεν μπορώ να τα ακούω αυτά. Συνέβαλλε στον μύθο της μπάντας; Σαφώς. Όλοι αυτοί που τώρα ακούνε τσιφτετέλια ή trance όταν ήταν έφηβοι λέγανε ουάου, τι γαμάτος Eddie! Καλά με Manowar τι να πω... Πότε βγάζανε καλύτερη μουσική, όταν βγαίνανε με τα πέτσινα σώβρακα στα εξώφυλλα ή όταν άρχισαν οι ''εξωφυλλάρες''; Η αλήθεια της μουσικής δεν έχει καμία σχέση με το εξώφυλλο που θα μπει μήνες ή και χρόνια αφού θα έχει ηχογραφηθεί. Μόνο αυτό σκέψου: Ο μουσικός δημιουργεί από το μηδέν την μουσική του, είναι εκείνος και το όργανό του (μη γίνει παρανόηση :D ) και βγάζει ότι έχει μέσα του, το εξώφυλλο που υπάρχει εκείνη την στιγμή; Πουθενά! Θα συνθέσει, θα γράψει στίχους, θα συνεργαστεί με τους υπόλοιπους μουσικούς, θα ηχογραφήσει, θα ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ την μουσική του και το εξώφυλλο δεν βρίσκεται ΠΟΥΘΕΝΑ. Μήνες και χρόνια μετά όταν βρει άκρη πως να κυκλοφορήσει την μουσική του θα ψαχτεί τι θα βάλει στο εξώφυλλο και μπορεί να μην ασχοληθεί καν ο ίδιος, να του το βρει η εταιρεία ή κάποιος μάνατζερ κτλ. Μπορεί να του δείξουν 5-10 προτάσεις και να διαλέξει αυτήν που του αρέσει περισσότερο, οκ, κομπλέ. Αυτό το λέμε καλλιτεχνικό statement και αναπόσπαστο κομμάτι της αληθινής μουσικής; Εδώ έχουμε ολόκληρο topic με δισκάρες με μάπες εξώφυλλο και συζητάμε στα σοβαρά κάτι τέτοιο; Θα μπορούσα να ανοίξω και ένα topic όχι με μάπα, αλλά με παντελώς άσχετα με το μουσικό περιεχόμενο εξώφυλλα...
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Aphelian »

Στο actual topic, ακουω τωρα τον δισκο που ανεβηκε στο γνωστο καναλι και τι να λεμε, τα παιδια ειναι αλλο level, μουσικα και τεχνικα το αποτελεσμα ειναι εκπληκτικο. Περιμενω να "κατσει" λιγο περισσοτερο στ'αυτια μου αλλα ειναι αν μη τι αλλο εντυπωσιακη κυκλοφορία.
Χιλια μπραβο!
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Xstroyer »

Πάντως στο actual theme, το εξώφυλλο του Solitary Sabred ήταν έτοιμο μήνες (μπορεί και χρόνια χαχαχα) πριν ολοκληρωθεί το υλικό. :P

Στο θέμα του statement, πιστεύω πως δεν γινόταν έντονα πίσω στα '80s εκτός κάποιων περιπτώσεων, αλλά πλέον ισχύει σε αρκετές περιπτώσεις. Απλώς κοίτα τη προσέγγιση των Atlantean Kodex ή σε πιο mainstream ονόματα, των Tool.

Δεν θεωρώ ότι είναι αμελητέα ποσότητα. Αν πάει κάποιος σε ένα δισκάδικο και αμφιταλαντεύεται μεταξύ 2 κυκλοφοριών ισάξιας μουσικής αξίας, για να πάρει τη μια, είναι πολύ πιθανό να αγοράσει αυτό με το καλύτερο γενικό πακέτο (εξώφυλλο, πλούσιο booklet κτλ)
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Starman »

Από τη μία και μοναδική φορά που το άκουσα ψηφιακά (οι επόμενες θα είναι από το φυσικό προϊόν), επιεικώς πιστεύω ότι θα είναι στη δεκάδα της χρονιάς, με ροπή για ακόμα πιο ψηλά. Είναι κρίμα λοιπόν κάποιος να το στερηθεί επειδή θα κυκλοφορήσει σε ένα μόνο format. Προβλέπω ότι η εταιρεία θα “αναγκαστεί” να πάει και σε άλλες κοπές.
Κατά τα άλλα, κατατοπιστικά τα ποστ του [mention]Xstroyer[/mention], που μας δείχνουν πως μια εταιρεία βλέπει μια επικείμενη κυκλοφορία. Για μένα το α και το ω είναι η μουσική. Σίγουρα επηρεάζομαι και από το εικαστικό μέρος, αλλά το ζουμί είναι στα αυλάκια ή στα kb του κάθε τραγουδιού.
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

LuciferSteele έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 09:21 "μπράβο που βγάλατε το τάδε" λέει ο άλλος. είναι δυνατόν? λες μπράβο σε ένα μαγαζί με ρούχα επειδή σου πούλησε ένα τζην που σου άρεσε?
Ακούγεται όντως retarded να λες μπράβο για ένα τζην, αλλά σκέψου ένα είδος τζην που εσύ γουστάρεις (πολύ), το οποίο είδος δεν είναι της μόδας και δεν το παράγουν μαζικά παντού, αλλά μπορείς να το βρεις σε μόνο σε συγκεκριμένο μαγαζί και σε περιορισμένο στοκ. Ένα μπράβο, έτσι από καρδιάς ρε παιδί μου, που βρήκες αυτό που έψαχνες, σου βγαίνει να το πεις... ;)
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από Xstroyer »

Starman έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 11:33 Προβλέπω ότι η εταιρεία θα “αναγκαστεί” να πάει και σε άλλες κοπές.
Καλά, εννοείται αυτό. Αν το album έχει ζήτηση για ένα εύλογο διάστημα, φυσικά και θα προχωρήσει η εταιρία σε κάτι τέτοιο. Το τι υπολογίζει η εταιρία, είναι κάτι σχετικό με βάση την εμπειρία της, απλώς δεν πέφτει συχνά έξω. Συνήθως πέφτει περισσότερο "έξω" με πράγματα που υπολόγιζε ότι θα πάνε καλύτερα. Αλλά αυτοί οι "αναγκασμοί" είναι ευχάριστοι και θα έχουν θετικό αντίκρισμα και για τη μπάντα.

Η ζήτηση είναι σχετική βέβαια. Το παράδειγμα του "Redemption Through Force" το ανάφερα για να μην υπάρχουν κάποιες αυταπάτες, άσχετες με το πως το αντιλαμβάνονται κάποιοι ως καλλιτεχνικό έργο στα πλαίσια αυτού που είναι. Το νέο album έχει περισσότερο "σπρώξιμο" και μακάρι να είχε βγει όταν υπολογιζόταν. Νομίζω πως θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, ενώ και το προηγούμενο θα είχε διαφορετικό γενικότερο impact.

Το μόνο διαφορετικό τώρα, είναι ότι η εταιρία δεν έχει στα πλάνα έκδοση βινυλίου. Σε όλα τα υπόλοιπα, αντιμετωπίζει τη κυκλοφορία σαν οποιαδήποτε άλλη, με τους ίδιους συνεργάτες, promoters κτλ. Το τι υπολογίζει ότι θα πουληθεί, είναι στα πλαίσια ενός "προϋπολογισμού" (δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω, αλλά you got the point).
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από theBox »

rbrigade έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 11:07 Γουστάρεις ένα μπλουζάκι επειδή έχει μια ωραία απεικόνιση, είναι αισθητικά ωραίο, δεν είναι μουσική. Ταυτόχρονα δηλώνεις και προς τα έξω ότι είσαι φαν της μπάντας, την διαφημίζεις κατά κάποιον τρόπο. Αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την μουσική. Δεν την κάνουν την μουσική καλύτερη ή χειρότερη. Τις κασσέτες τις ζωγραφίζαμε για να είναι ωραίες οι κασσέτες μας, πάλι δεν έχει καμία σχέση με την μουσική. Ο Riggs δεν ήταν 6ο μέλος, δεν μπορώ να τα ακούω αυτά. Συνέβαλλε στον μύθο της μπάντας; Σαφώς. Όλοι αυτοί που τώρα ακούνε τσιφτετέλια ή trance όταν ήταν έφηβοι λέγανε ουάου, τι γαμάτος Eddie! Καλά με Manowar τι να πω... Πότε βγάζανε καλύτερη μουσική, όταν βγαίνανε με τα πέτσινα σώβρακα στα εξώφυλλα ή όταν άρχισαν οι ''εξωφυλλάρες''; Η αλήθεια της μουσικής δεν έχει καμία σχέση με το εξώφυλλο που θα μπει μήνες ή και χρόνια αφού θα έχει ηχογραφηθεί. Μόνο αυτό σκέψου: Ο μουσικός δημιουργεί από το μηδέν την μουσική του, είναι εκείνος και το όργανό του (μη γίνει παρανόηση :D ) και βγάζει ότι έχει μέσα του, το εξώφυλλο που υπάρχει εκείνη την στιγμή; Πουθενά! Θα συνθέσει, θα γράψει στίχους, θα συνεργαστεί με τους υπόλοιπους μουσικούς, θα ηχογραφήσει, θα ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ την μουσική του και το εξώφυλλο δεν βρίσκεται ΠΟΥΘΕΝΑ. Μήνες και χρόνια μετά όταν βρει άκρη πως να κυκλοφορήσει την μουσική του θα ψαχτεί τι θα βάλει στο εξώφυλλο και μπορεί να μην ασχοληθεί καν ο ίδιος, να του το βρει η εταιρεία ή κάποιος μάνατζερ κτλ. Μπορεί να του δείξουν 5-10 προτάσεις και να διαλέξει αυτήν που του αρέσει περισσότερο, οκ, κομπλέ. Αυτό το λέμε καλλιτεχνικό statement και αναπόσπαστο κομμάτι της αληθινής μουσικής; Εδώ έχουμε ολόκληρο topic με δισκάρες με μάπες εξώφυλλο και συζητάμε στα σοβαρά κάτι τέτοιο; Θα μπορούσα να ανοίξω και ένα topic όχι με μάπα, αλλά με παντελώς άσχετα με το μουσικό περιεχόμενο εξώφυλλα...
Καταρχας να αρχισω λεγοντας οτι ενα μεγαλο μερος των ειδων του μεταλ, ΠΟΥΛΑ ESCAPISM. Σε αυτα τα ειδη, η αποδραση και το immersion μεγενθυνεται ΑΠΕΙΡΑ οταν υπαρχει ενα σχετικο εξωφυλλο. ΟΚ, μπορει να μην συμβαινει στα sleazy AOR ή στα denim n leather- σκληροτερος καριολης απο σενα- αλλά σκεφτείτε τα κλασσικα Blind Guardian, Atlantean Kodex (αυτοι ειναι ΑΚΟΜΑ πιο ειδικη περιπτωση) ή το AWAKEN THE GUARDIAN να ειχαν βγει όλα με μαυρο εξωφυλλο με άσπρα γράμματα. Καλα για prog rock μην το πιασουμε καν το θεμα, τρείς λεξεις μονο: YES και Roger Dean.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ υπάρχουν διαβαθμησεις στο φαινομενο αυτο, εγω δεν ειπα πουε οτι ΟΛΑ ειναι grand artistic statement, αλλά εσυ τα ακυρωνεις όλα διαχωριζοντας πληρως τη μουσικη απο το γενικοτερο immersion της ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ εμπειριας, με εντελως ασπρομαυρο τρόπο, που απ οτι καταλαβαινω δεν βρίσκει κανενα άλλο συμφωνο απο τους συμμετεχοντες.

Τελος, επειδη εχω υπάρξει δημιουργος (στον ελαχιστο βαθμο που δύναμαι) μπορω με σιγουρια να σου πω πως ΝΑΙ βλέπεις "εικονες" και ταξιδευεις την ωρα που δημιουργεις. Αν εν συνεχεια μπορεις να βρεις μια απεικόνιση που να επικοινωνησει κατα μεσο όρο κατι ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ πιο κοντά σε αυτο που ειχες στο μυαλο σου, στον ακροατη, εχεις δωσει ενα επιπλεον επιπεδο στην ολη διαδικασια.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος theBox την Κυρ 08 Μαρ 2020, 15:13, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

SOLITARY SABRED - By Fire and Brimstone

Δημοσίευση από CountRaven »

ΟΚ, μπορει να μην συμβαινει στα sleazy AOR ή στα denim n leather- σκληροτερος καριολης απο σενα-
Έκλαψα.

Λοιπόν γατάκια.

[mention]rbrigade[/mention] στηρίζει μόνο εξώφυλλα με μοντέλα.

Αυτά τα έντεχνα και τα escapisn να πάτε αλλού να τα πείτε οκ;

Έχουμε και limited edition με τιγρέ στρίνγκ.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Απάντηση

Επιστροφή στο “Metal Κυκλοφορίες”