Λοιπον... Το επος Up From the Depths με αφησε να περιμενω μεγαλα πραγματα. Η πρωτη ακροαση του δισκου με αφησε ομως "ανικανοποιητο". Σιγουρα εχει ψωμι, αλλα με την πρωτη αντιλαμβανομαι να πασχουν απο την ασθενεια των περισσοτερων επικων doom κυκλοφοριων τα τελευταια χρονια. Οι νεοι επικοντουμαδες θεωρουν οτι αρκει να τραγουδας με πομπωδη τροπο και να τραβας τον τελευταιο φθογγο, χωρις να παραγουν αξιολογα και αξιομνημονευτα ρεφραιν. Ετσι πχ το τελευταιο κομματι "Two coins for the ferryman" ενω εχει ριφαρες και ωραιες ιδεες, αρκειται σε ενα τυπικο, συμβατικο ρεφραιν για το χωρο. Ελπιζω με τη δευτερη ακροαση να νιωσω, αλλα μαλλον το UFTD θα μεινει χαλαρα το αγαπημενο μου κομματι.
STYGIAN CROWN - Stygian Crown
Δημοσιεύτηκε: Τετ 01 Ιούλ 2020, 00:15
από rbrigade
Άκουσα το Up from the depths μιας και το μνημονεύεις και είναι όντως εντυπωσιακό κομμάτι! Εντωμεταξύ αν δεν διάβαζα τα links δεν θα πρόσεχα ότι τραγουδάει γυναίκα. Πολύ αντρίκια φωνή, νόμιζα ότι απλά είναι κάποιος μάγκας που τραγουδάει στον θεό
STYGIAN CROWN - Stygian Crown
Δημοσιεύτηκε: Πέμ 02 Ιούλ 2020, 21:14
από Spyros
Το άκουσα κι εγώ μερικές φορές τις τελευταίες μέρες. Οντως φωνάρα η τύπισσα και όντως το δυνατό τους σημείο δεν είναι τα ρεφρέν.. Είναι όμως πολύ δυνατοί στα lead τους.. Εκτός του Up from the depths ξεχώρισα επίσης τα through divine rite, when old gods die & two coins for the ferryman.