Ο Καναδάς τα τελευταία χρόνια δίνει σταθερά πόνο και καλές κυκλοφορίες. Οι RAVENOUS (ή RAVENOUS E.H.) από το Κάλγκαρι επιστρέφουν με το δεύτερο full-length τους και μοιράζουν κ αυτοί με την σειρά τους πόνο με το prog / power οδοστρωτήρα που ακούει στο όνομα Hubris. Τα στοιχεία που συναντάμε στον ήχο τους είναι πολλά κ γνώριμα, κ θα έλεγα πως αποφεύγουν έντεχνα την παγίδα του να ακουστούν σαν μια ακόμα μέτρια μπάντα που «δανείζεται» επιρροές από τους ήρωές της. Δυνατά σημεία η παραγωγή, τα φωνητικά, οι ρυθμικές κιθάρες και συνθέσεις. Όλα δηλαδή.
Το έχω κουμπώσει από το πρωί, έχει παίξει καπάκια 4 - 5 φορές και ακόμα πάει
Οι @theBox@Zippo190@Progress_Lost κ @LuciferSteele λογικά θα ψηθούν
1. Carnage in Carthage 04:37
2. Astral Elixir 05:16
3. Son of Storms 04:33
4. Die 1000 Deaths 05:24
5. Bridgeburner 06:10
6. The Alder Queen 03:17
7. March of Hunger 04:47
8. Claw Is the Law 05:24
9. Onwards & Upwards 04:09
10. …of Beasts and Faust 10:21
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Ζω για την στιγμή που θα δω τέτοιο section σε δισκάδικο, έστω κ ιντερνετικο
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
theBox έγραψε: ↑Δευ 22 Νοέμ 2021, 20:28
Κουτένιο Μέταλ θα λετε και θα κλαιτε.
Το πρότεινα σε παραδοσιακή "μπλαιντγκαρντιανου", και με πήρε με τις πέτρες.
Περιεργο. Ισως να περιμενε να εχουν παρομοια φωνητικα που εδω που τα λεμε ειναι και το πιο αναγνωρισιμο χαρακτηριστικο των Γκαρντιαν. Αν και δεν απεχουν και ΤΟΣΟ πολυ.
theBox έγραψε: ↑Δευ 22 Νοέμ 2021, 20:28
Κουτένιο Μέταλ θα λετε και θα κλαιτε.
Το πρότεινα σε παραδοσιακή "μπλαιντγκαρντιανου", και με πήρε με τις πέτρες.
Περιεργο. Ισως να περιμενε να εχουν παρομοια φωνητικα που εδω που τα λεμε ειναι και το πιο αναγνωρισιμο χαρακτηριστικο των Γκαρντιαν. Αν και δεν απεχουν και ΤΟΣΟ πολυ.
Μου είπε ότι της θύμισε περισσότερο τα τελευταία τους, με το οποίο δεν συμφωνώ. Είναι πολύ πιο ευθύ.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
(πάντα ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτή τη φράση αλλά δεν είχα κατακτήσει πλήρως τον τρόπο λειτουργίας της. Τα κατάφερα; 
