Forgotten Scroll

τσα

μετριοτητα στα αυτια μου.αρκετα ανευρο

επιτέλους, γιατί καιρό είχαμε να γελάσουμε!

Ακόμα να πάρετε χαμπάρι τις Pop punk κιθάρες και τις χαζοχαρούμενες φωνητικές μελωδίες; Φαντασιώνεστε ακόμα ότι ο Lizzy έβγαλε US power δισκάρα;

rbrigade έγραψε: ↑Δευ 11 Ιουν 2018, 21:52 επιτέλους, γιατί καιρό είχαμε να γελάσουμε!

Ακόμα να πάρετε χαμπάρι τις Pop punk κιθάρες και τις χαζοχαρούμενες φωνητικές μελωδίες; Φαντασιώνεστε ακόμα ότι ο Lizzy έβγαλε US power δισκάρα;

δηλαδή αυτό δεν είναι neo-aor;

τι είναι αυτό πάλι; Δεν ξέρω τίποτα περί neo-aor, καινούριο φρούτο;

εκμοντερνισμένο hard rock που διατηρεί όμως κλασσικά στοιχεία όπως οι φωνητικές γραμμές ή ο ήχος της κιθάρας. Κάτι σαν εξέλιξη του ήχου για το κοινό του MTV

Αυτά συμβαίνουν στο μυαλό σου ή και στον πραγματικό κόσμο; Ποιο κοινό του MTV; 2018 έχουμε, το hard rock δεν έχει κοινό και σίγουρα όχι στο MTV

Το μεγαλύτερο κοινό του MTV όντως ακούει rnb και λοιπές μπούρδες, εγώ εννοούσα το Αμερικάνικό mainstream κοινό δλδ τα ονόματα που βλέπεις πχ σε OZZYfest, δυστυχώς ο Lizzy είναι τόσο εκτός Ευρωπαϊκής/true metal σκηνής που λογικά δεν ξέρει τι παίζει.

Μπορεί ο zippo-ικός όρος neo-AOR να σου είναι άγνωστος Τσοβόλα. Αλλά το κοινό του MTV που στις αρχές των 90ς έψαχνε μεταξύ άλλων τα πιασάρικα ρεφρέν και τα όχι πολύ μακρόσυρτα σόλο στα χιτάκια Bon Jovi και Guns 'N' Roses, μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως παραπομπή εδώ. Άλλωστε υπήρξε. Και το θυμόμαστε καλά.

Περιμένω ακόμα να ειπωθεί σοβαρή κουβέντα εδώ μέσα, όπως ας πούμε ότι ο Lizzy έβγαλε μια μπούρδα. Τα κουφά περί neo-AOR, hard rock κοινό του MTV το 2018 και κάτι περίεργα περί Bon Jovi που δεν ξέρω και που ακριβώς κολάνε, τα αφήνω σε σας.

rbrigade έγραψε: ↑Τρί 12 Ιουν 2018, 00:17 Περιμένω ακόμα να ειπωθεί σοβαρή κουβέντα εδώ μέσα, όπως ας πούμε ότι ο Lizzy έβγαλε μια μπούρδα. Τα κουφά περί neo-AOR, hard rock κοινό του MTV το 2018 και κάτι περίεργα περί Bon Jovi που δεν ξέρω και που ακριβώς κολάνε, τα αφήνω σε σας.

δεν θα το έλεγα μπούρδα, οπωσδήποτε όχι ακριβώς αυτό που περίμενα αλλά είναι φυσική εξέλιξη τραγουδιών όπως το "Under your skin". Γενικά ο Lizzy είναι τελείως εκτός μεταλλικής σκηνής όπως εμείς την εννοούμε στην Ευρώπη και ίσως να είναι καλύτερα έτσι: οι δίσκοι του μετά το "Visual lies" είναι περισσότερο βιωματικοί με αποκορύφωμα το "Master of disguise" και το "Appointment with death" δύσκολα θα καθοδηγηθούν από τις απαιτήσεις των οπαδών που θέλουν ένα νέο "Red rum" (και εγώ θα το ήθελα). Η φάση είναι take it or leave it και αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος θα τον είχα αφήσει αλλά αυτή η χροιά, φωνή, ερμηνεία έχει κάτι καθηλωτικό.

Θυμάμαι κάτι εποχές που στα μεταλλάδικα φόρουμ κάποιοι μεταλλάδες σκούζανε άμα γινόταν κάνα τόπικ για αοροχαρντορκ και τώρα βγαίνουν κάτι Lizzy Borden και Ghost και παίζουν AOR, pop punk κτλ και τα κάνουμε γαργάρα...

Ζούμε στις εποχές του pride, πρέπει βνα υμνούμε την διαφορετικότητα.

Το άκουσα αρκετά προσπαθώντας να μου αρέσει. Είναι εντελώς εκτός heavy metal, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Η φωνή ακόμα συγκλονίζει (τουλάχιστον στα αυτιά μου) και υπάρχει μια υπόγεια 80ίλα (κάτι σαν το Stranger Things ένα πράγμα), αλλά δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση το παρελθόν της συγκεκριμένης μπάντας. Ίσως θα έπρεπε να βγει σαν προσωπικό album, αλλά από την άλλη, οι Lizzy Borden είναι ο Lizzy Borden.

Διαφορετικό, ανάλαφρο, "χορευτικό" σε σημεία, μοντέρνο αλλά ταυτόχρονα νοσταλγικό, αλλά τουλάχιστον μέτριο σαν συνολικό άκουσμα. Δύσκολα θα βρει το κοινό του.

Xstroyer έγραψε: ↑Τρί 12 Ιουν 2018, 09:53 Το άκουσα αρκετά προσπαθώντας να μου αρέσει. Είναι εντελώς εκτός heavy metal, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Η φωνή ακόμα συγκλονίζει (τουλάχιστον στα αυτιά μου) και υπάρχει μια υπόγεια 80ίλα (κάτι σαν το Stranger Things ένα πράγμα), αλλά δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση το παρελθόν της συγκεκριμένης μπάντας. Ίσως θα έπρεπε να βγει σαν προσωπικό album, αλλά από την άλλη, οι Lizzy Borden είναι ο Lizzy Borden.

Διαφορετικό, ανάλαφρο, "χορευτικό" σε σημεία, μοντέρνο αλλά ταυτόχρονα νοσταλγικό, αλλά τουλάχιστον μέτριο σαν συνολικό άκουσμα. Δύσκολα θα βρει το κοινό του.

σωστή τοποθέτηση
πάμε γιά πατατούλα