RIOT CITY (CAN) - Electric Elite (2022)

[CountRaven]

Είναι που είναι οι συνθέσεις τούμπανο, είναι και αυτή η φωνή που ανεβάζει όλο τον δίσκο ακόμα πιο ψηλά.

Δεν υπάρχει το άλμπουμ!

[Priamos]

Ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει στον συγκεκριμένο ήχο, εδώ και καιρό. Οι άνθρωποι το κατέχουν το σπορ και έχουν το απαραίτητο overload αδρεναλίνης, τεστοστερόνης, πορωσης και νιωσιματος που χρειάζεται το είδος.

[Skullfist]

Μόνο σε εμένα φάνηκε ότι το ντεμπούτο ειναι αρκετά ανώτερο; Δεν λέω ότι δεν είναι καλός ο δίσκος. Είναι πολύ καλος

[nicolasg]

Μόνο σε εμένα φάνηκε ότι το ντεμπούτο ειναι αρκετά ανώτερο; Δεν λέω ότι δεν είναι καλός ο δίσκος. Είναι πολύ καλος

Κι εγώ την ιδια γνώμη εχω σχηματισει αρχικά.
Τον έχω ακούσει 3 φορες τον δισκο, θα παρει κι αλλες ακροάσεις αλλα η εντύπωση μου μέχρι στιγμής είναι οτι ειναι κατώτερος του πρώτου.
Δεν υπάρχει και το στοιχείο της έκπληξης τωρα....καποια κομματια μου ακούγονται generic....υπερηρηγορο κοπανημα που θα μπορουσαν να ναι κατι αλλο, πχ Traveler ή άλλα παρόμοια....

Επίσης το Ghost of Reality ειναι αδιανοητα καλο κομμάτι. Είναι τοσο καλο που θα ηταν αδυνατο και για τους ιδιους να έχουν αλλο τετοιου επιπέδου....οπότε ολος ο δισκος μου φάνηκε ότι δεν ανταποκριθηκε στις δυσθεώρητες προσδοκίες .
Κάτι αναλογο είχα εισπράξει και με το Ravening Iron και τους EC.

[Advancing Yokeda]

Επίσης το Ghost of Reality ειναι αδιανοητα καλο κομμάτι. Είναι τοσο καλο που θα ηταν αδυνατο και για τους ιδιους να έχουν αλλο τετοιου επιπέδου....οπότε ολος ο δισκος μου φάνηκε ότι δεν ανταποκριθηκε στις δυσθεώρητες προσδοκίες .

Στα αφτιά μου το Ghost of reality είναι το αντίστοιχο In the dark του πρώτου δίσκου που πάλι δεν είχε άλλο τέτοιο κομμάτι.
Το Eye of the Jaguar είναι το αντίστοιχο Steel Rider του πρώτου.
Δεν τον έχω ακούσει ακόμα τον δίσκο πάνω από 3 φορές, αλλά αυτό που ξεχώρισα είναι το Tyrant, που ρίχνει ταχύτητα αλλά έχει εκείνο το once and future heavy metal feeling.

[Metal_Warrior]

μια χαρά το αλμπουμάκι, δίνει ακούσματα. Για μένα στα ίδια επίπεδα με το 1ο, απολαυστικά αλλά σε καμμία περίπτωση έπη, life changing ή κάτι τέτοιο. Αυτό που θα ήθελα στο 2ο θα ήταν καλύτερη παραγωγή, λίγο πιο γυαλισμένη. Κατανοώ πως ακούγεται εξ επιλογής έτσι, αλλά θα ήθελα λιγότερο ρετρο ήχο

[asgardlord]

Και γω στο ίδιο μήκος κύματος! Ωραίος δίσκος, φωνή, μελωδίες κλπ, αλλά το songwriting το βρίσκω λίγο flat. Oι φωνητικές γραμμές ξεκινάνε και τελειώνουν όλες με τον ίδιο τρόπο και τα περισσότερα κομμάτια είναι ένα συνεχόμενο crescendo χωρίς διακυμάνσεις ή δυναμικές. Το οποίο -μην παρεξηγηθώ- μου αρέσει σε πιο αρχιδάτες U.S. καταστάσεις τύπου Death Dealer, αλλά εδώ που η μουσική είναι πιο μπίρλιμπίρλι παραδοσιακό σπινταριστό χέβι, θα ήθελα πιο πολλή ποικιλία.

[Advancing Yokeda]

Το Beyond the stars είναι το κομμάτι που θα βάλω σε κάποιον να ακούσει για να ασχοληθεί με Riot city. Μάλλον γιατί θμίζει και το έπος Forgotten Heroes από Coven hoof οπως μπαίνει.... Το μόνο που με προβλημάτισε είναι το Severed ties με τη δυσαναλογία μεγάλης διάρκειας/μικρής ανάπτυξης.

Θέλω να σταθώ λίγο και στη φωνή. Μιλάμε για σαρωτική ΦΩΝΗ στην εποχή μας. Xωρίς να γνωρίζω για όλες τις πατεντες να ισιώσεις μια φωνή με hardware/software, η αίσθηση που μου δίνει είναι πέρα για πέρα αληθινή και ζωντανή. Τυχεροί όσοι τον ακούσουν ζωντανά.

[theBox]

Ειδικα για τη φωνη θα συμφωνησω 100% με @asgardlord . Βεβαια ειμαι φλωρος.

[Xstroyer]

Κάπου εδω να σας πω πως live βγαίνουν όλα καρφί. Στο Keep It True ήταν η έκπληξη του φεστιβάλ, οι Wytch Hazel που βγήκαν μετά (παρότι είναι τρομερή μπάντα) ακούστηκαν ως λαλα λαντ, και για μεγάλη μερίδα του κόσμου, οι RC ήταν η αποκάλυψη του φεστιβάλ, ακόμα και η κορυφή του.

Μόλις ξεκίνησαν, πετάχτηκε και ο Nibbs Carter των Saxon από τα παρασκήνια για να δει ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ εκεί έξω και έμεινε έκπληκτος. Ήταν τόσο δυναμική η αποδοχή, που μόλις τελείωσε το σετ τους και πριν καν βγουν οι Wytch Hazel, έγινε σφαγή στο merch και κάποια μπλουζάκια εξαντλήθηκαν τόσο σύντομα, που ούτε εγώ δεν πήρα, ούτε καν η μπάντα! Γενικώς, πούλησαν περισσότερο merch ακόμα και από τους Saxon (!) και τα Riot City t-shirts ήταν αυτά που έβλεπες περισσότερο στο φεστιβαλ, μαζί με Venom.

Πραγματική ισοπέδωση, δεν θυμάμαι κάτι αντίστοιχο σε (σχεδόν) opener ξανα στο ΚΙΤ.

[CountRaven]

Κάπου εδω να σας πω πως live βγαίνουν όλα καρφί. Στο Keep It True ήταν η έκπληξη του φεστιβάλ, οι Wytch Hazel που βγήκαν μετά (παρότι είναι τρομερή μπάντα) ακούστηκαν ως λαλα λαντ, και για μεγάλη μερίδα του κόσμου ήταν η αποκάλυψη του φεστιβάλ, ακόμα και η κορυφή του.

Μόλις ξεκίνησαν, πετάχτηκε και ο Nibbs Carter των Saxon από τα παρασκήνια για να δει ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ εκεί έξω και έμεινε έκπληκτος. Ήταν τόσο δυναμική η αποδοχή, που μόλις τελείωσε το σετ τους και πριν καν βγουν οι Wytch Hazel, έγινε σφαγή στο merch και κάποια μπολιυζάκια εξαντλήθηκαν τόσο σύντομα, που ούτε εγώ δεν πήρα, ούτε καν η μπάντα! Γενικώς, πούλησαν περισσότερο merch ακόμαι και από τους Saxon (!) και τα Riot City t-shirts ήταν αυτά που έβλεπες περισσότερο στο φεστιβαλ, μαζί με Venom.

Πραγματική ισοπέδωση, δεν θυμάμαι κάτι αντίστοιχο σε (σχεδόν) opener ξανα στο ΚΙΤ.

[LuciferSteele]

όταν βγαίναμε εμείς με Terminator, οι Riot City ήταν πάνω στα έλατα!
πέρα από την πλάκα, σαρώνει η ομάδα!

[vasilis2112]

Το άλμπουμ για μένα είναι μέτριο.
2-3 τραγούδια ξεχωρίζω και αυτά λόγω φωνητικών ακροβασιών.
Μου θύμισε την περίπτωση Midas.
Περίμενα και από τα δυο πολύ περισσότερα!


6

[CountRaven]

Το άλμπουμ για μένα είναι μέτριο.
2-3 τραγούδια ξεχωρίζω και αυτά λόγω φωνητικών ακροβασιών.
Μου θύμισε την περίπτωση Midas.
Περίμενα και από τα δυο πολύ περισσότερα!


6

Να αυτά δεν μπορώ.

[Aphelian]

Για εμενα η διαφορα με το ντεμπουτο ειναι χαοτικη, αλλα απο την αναποδη. Εκει που ο πρωτος δισκος με κουραζε και ηταν μονιμως στα κοκκινα λειτουργωντας αποτρεπτικα για τα αυτια μου, εδω βρισκω τις διακυμανσεις πολυ πιο ευχαριστες και το songwriting περισσοτερο to the point.

Μαλλον ο αγαπημενος μου δισκος για φετος, με την καλυτερη φωνη που εχω ακουσει εδω και ΠΟΛΛΑ χρονια, κυριολεκτικα απο τις χρυσες εποχες του US Power. Η παραγωγη πασχει λιγο,ειδικα στα τυμπανα (μποτες where are you) αλλα ειναι τοσο overwhelming τα παντα που δεν δινω ιδιαιτερη σημασια.

Ghost of Reality, συνθεση απο το υπερπεραν και συνολικα ο δισκος σε πολυ πολυ υψηλο επιπεδο.