theBox έγραψε: ↑Σάβ 08 Σεπ 2018, 21:55
Γενικά, θά έλεγα οτι η φαση είναι arch/matheos του φτωχου.
Με την πρώτη ακρόαση θα συμφωνήσω, αν και ελπίζω με τις επόμενες να βελτιωθεί η άποψη μου. Ξεχώρισα 2-3 πολύ αξιόλογα κομμάτια.
Πάντως να σου ζητήσω ταπεινά συγγνώμη γιατί στο μυαλό μου σε είχα για "πουτανακι του prog/tech" αλλά ορθωσες ανάστημα και δεν προσκυνησες τυφλά ένα όνομα με τόσο μεγάλο ειδικό βάρος στο χώρο.
Είμαι πουτανάκι των πλουραλιστικών (λεγε με και τεχνικα) κιθαριστικών ριφ και του ποιοτικού songwriting (υποκειμενικό αυτο). Εδώ δεν ακούω τίποτα προγκ/τεκ. Ακούω βαρετες, "μοντέρνες", αριφες grungy κιθάρες κυρίως και κοιμήσικη ατμόσφαίρα/ pacing. Ok, κάποιες μελωδίες φωνητικών όντως αξίζουν, αλλλα δεν μου αρκούν για να με κανουν να προσπαθήσω περισσότερο.
Εδώ δεν ακούω τίποτα προγκ/τεκ. Ακούω βαρετες, "μοντέρνες", αριφες grungy κιθάρες κυρίως και κοιμήσικη ατμόσφαίρα/ pacing. Ok, κάποιες μελωδίες φωνητικών όντως αξίζουν, αλλλα δεν μου αρκούν για να με κανουν να προσπαθήσω περισσότερο.
Κουτένιο ποστ που με γέμησε με λύπη.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
1η ακροαση. Δυο πραγματα μου εκαναν εντυπωση. Πρωτον τα φωνητικα που ειναι εκπληκτικα. Ο Shaw εχει φοβερες ερμηνειες εδω μεσα. Δευτερον ο ηχος του βινυλιου ειναι απο αλλο πλανητη. Δε θυμαμαι απο ποτε εχω να ακουσω σε νεα κυκλοφορια τετοιο ηχο. Τα ντραμς ακουγονται τοσο ζωντανα που αν κλεισεις τα ματια νομιζεις πως βαρανε διπλα σου.
Μουσικα τωρα, θελω πολλες ακροασεις για να το κρινω. Η πρωτη εντυπωση ειναι σιγουρα θετικη. Εγω δεν ακουσα μοντερνιες. Εχει τα prog σημεια του (πχ Further And Farther), εχει τις ριφαρες του (Savior), εχει αρκετες μελωδικες-ακουστικες στιγμες. Θελω χρονο ομως και ακροασεις.
Οποιος εχει τη δυνατοτητα, να προτιμησει το βινυλιο. Ελικρινα ο ηχος ειναι εξαιρετικος!
To mastering στο βινύλιο είναι συγκλονιστικό. Κυριολεκτικά άλλο album. Η παραγωγή του σπουδαίου Tom Hall είναι κομμένη και ραμμένη για τον αναλογικό ήχου του βινυλίου. Μέχρι και ακουστικά περάσματα που μπορεί να μην αντιληφθείς στο CD, υπάρχουν.
Υπάρχουν και οι κυκλοφορίες που επιτέλους έχουν σωστό mastering στα διαφορετικά formats και καταλαβαίνεις τη διαφορά.
Ε ναι, έτσι πρέπει να είναι το βινύλιο. Πήγαμε στα digital master repress
[mention]Xstroyer[/mention] μπας κ έχει μείνει καμια κόπια από το πορτοκαλί σπλαττερ?
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
[mention]Scrollkeeper[/mention] πορτοκαλι clear εννοεις, γιατι δεν ειναι splatter. Μου ειπε σημερα ο Χρηστος οτι εχουν μεινει αν και στο online shop δε φαινεται
Α, καλή φαση, νόμιζα ότι ήταν σπλαττερ. Θενξ για τη πληροφόρηση, ρωτούσε ένας φίλος που ενδιαφέρεται.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Scrollkeeper έγραψε: ↑Τετ 31 Οκτ 2018, 22:18
Ε ναι, έτσι πρέπει να είναι το βινύλιο. Πήγαμε στα digital master repress
@Xstroyer μπας κ έχει μείνει καμια κόπια από το πορτοκαλί σπλαττερ?
Το πορτοκαλί splatter ήταν στο box set. Το χρώμα ήταν clear orange, αλλά τόσο αυτό, όσο και το box set είναι sold-out από τα pre-orders. Aυτά ήταν οι limited εκδόσεις στα 100. Μαύρο υπάρχει και (εκτός απροόπτου) θα υπάρχει.
The Door το μοναδικο ΕΠΟΣ σε ενα μετριο προς καλο αλμπουμ τελικα και μετα απο αρκετες ακροασεις!!Αυτα τα κομματια εγραφε ο Τερυ στα σχεδον 30 χρονια απραξιας?
RawBeast666 έγραψε: ↑Τετ 26 Δεκ 2018, 11:18
The Door το μοναδικο ΕΠΟΣ σε ενα μετριο προς καλο αλμπουμ τελικα και μετα απο αρκετες ακροασεις!!Αυτα τα κομματια εγραφε ο Τερυ στα σχεδον 30 χρονια απραξιας?
Αυτο...
Εχω εκπλαγει, ομως, με την καθολικη απηχηση που ειχε το album, ειδικα στα μουσικα μεσα.
μετά απο αρκετές ακροάσεις θα πω πως συμφωνώ με τις παραπάνω απόψεις, μου άρεσε το ύφος που ακολούθησε η μπάντα (90ς prog με ηχο graceful inheritance), ωραίος ο νεος τραγουδιστής, τα κομμάτια όμως ειναι δευτέρας διαλογής για heir apparent. Σίγουρα δεν ειναι κακό το αλμπουμ αλλά για μένα δεν στέκεται με τίποτα δίπλα στα προηγούμενα
Αποδεικνύεται αυτό που σκεφτόμουν. Ενώ οι αντιδράσεις του κοινού ποικίλουν, οι κριτικές ήταν στη συντριπτική πλειοψηφία τους διθυραμβικές. Τολμώ να πω ότι τους αντιμετώπισαν ως "ιερές αγελάδες". Τέτοια ομοφωνία απόψεων για "μικρομεσαίο" συγκρότημα, καιρό είχα να δω. Κάτι σαν το "Holy empire" των Warlord, που αν και ωραίο άλμπουμ (με μέτριο τραγουδιστή) έλαβε κατά τη γνώμη μου λίγο μεγαλύτερη αποδοχη από τα μέσα, από ότι άξιζε (σε αντίθεση με το Rising που το ξέσκισαν με τη χλιαρή αντιμετώπισή τους) . Μοιάζει να υπάρχει μια "συλλογική ενοχή" από τον Τύπο για αυτές τις μπάντες που τις "κακομεταχείριστηκαν" εν ζωή, στη συνέχεια αποθεώθηκαν από το κοινό και τώρα νιώθουν ότι οφείλουν να τις "αποκαταστήσουν".
Μια άλλη διάσταση είναι ότι στα μεγάλα μέσα αυτά τα άλμπουμ τα έχουν του πεταματού και τα πασάρουν για κριτική στον ''γραφικό'' του team ο οποίος μπορεί ελεύθερα να χώνει 9άρια για να νιώσει υπερασπιστής του αληθινού ατσαλιού...
Δεν ειναι τπτ, σας έκατσε βαριά η μαγειρίτσα μάλλον
Εγώ πιστεύω ότι μπερδεύουμε την αλλαγή στο ύφος με τον όρο "ποιότητα". Όπως επίσης προσπερνάμε κ το "γεγονός" πως τα 30 χρόνια αφήνουν περιθώρια για τρελές απαιτήσεις και τη νοσταλγία να βαράει κόκκινο. Δλδ αν είναι μέτρια κομμάτια σαν τα "The Door", "Synthetic Lies", "Insomnia", "The Road To Palestine" κλπ., με όλα αυτά που κυκλοφορούν εκεί έξω θα έπρεπε να είχαμε κάθε μέρα Κυριακή
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
