MEGATON SWORD (SWI) - Might & Power (2023)

[CountRaven]

On February 24th, 2022 internationally, Dying Victims Productions is proud to present Megaton Sword’s highly anticipated second album, Might & Power, on CD, vinyl LP, and cassette tape formats.

Since their auspicious birth in 2018, there’s been no stopping Switzerland’s Megaton Sword. As if their very moniker was a prescient stroke of genius – or, rather, a self-fulfilling prophecy – the once-quartet arrived fully formed with their glorious debut EP, Niralet, in 2019 via Dying Victims. Here, virtually without warning, they evinced an ages-old sound that was wise (and wizened) well beyond their young years. Already, Megaton Sword knew the mystery of steel…and wielded it with a startling confidence. Which made their debut album the next year, Blood Hails Steel – Steel Hails Fire, all the more shocking: Megaton Sword somehow revealed new twists to that mystery of steel, and further evinced a charisma that was star-power writ large. Again released by Dying Victims, it was no shock that Blood Hails Steel – Steel Hails Fire was hailed far and wide. And yet still, it seemed Megaton Sword were only getting started…

And they’re not finished – not by a long shot – as testified by their second album, Might & Power. Almost absurdly titled in its elegant simplicity, Might & Power might seem on the surface a reiteration of their true-as-steel HEAVY METAL, and to a large degree, that’s correct – Megaton Sword are still drunk on high fantasy and the enduring themes of conquest and valor, triumph and tragedy – but the deceptively expansive album sees the now-quintet stretching their sturdy sound in directions more dynamic and extreme. When was the last time you heard actual blastbeats on a true-metal album? Well, you’ll certainly find ‘em here on Might & Power and probably not bat an eyelash, for Megaton Sword wield all their weapons effortlessly. What about ‘70s singer-songwriter melodrama, plaintive piano and all? Same here: while far more subtle, the integration of softer, rock-oriented textures makes their metal all the more enduring – and exciting. For if there’s one guiding theme that earmarks Might & Power as Megaton Sword’s arguably greatest recording, it’s that the drama is windswept but undeniably human, in all its myriad hues; this may be heavy metal after all, but it’s not “only heavy metal.” Put another way, Megaton Sword so deeply understand that mystery of steel that they know when to sheath their (sonic) swords and offer a weathered hand, gently raising up their fallen comrades. Much credit goes to vocalist Uzzy Unchained, whose pipes poignantly narrate this evocative shift.

With no hyperbole intended, Megaton Sword are no longer on the march. They have truly reached the halls of greatness with Might & Power. Hearing is believing, but it just might bring you to tears.

Cover artwork, courtesy of Paolo Girardi, and tracklisting are as follows:


Tracklisting for Megaton Sword's Might & Power
1. The Raving Light of Day [5:06]
2. Iron Plains [5:54]
3. Power [4:31]
4. Cowards Remain [4:16]
5. Raikaszi [4:40]
6. All Wicked Schemes Unite [5:01]
7. Might [4:29]
8. Babe Eternal [5:27]

[theBox]

Δεν ξερω ρε γμτ...εχω αρχισει να κουράζομαι λιγο.

[Aphelian]

Απο δελτιο τυπου και εξωφυλλο παντως σκοτωνουν

Το καλαθι που κραταω βεβαια ειναι μικροτερο απο το καλαθι της Barbie που πηρα στην κορη μου, γιατι το ντεμπουτο τους που ηταν "hailed far and wide" δεν με συγκινησε καθολου.

[Advancing Yokeda]

Ό,τι λένε οι από πάνω εκτός από καλάθι Barbie.

[CountRaven]

Αααααχ φίλε μου @TitusGroan σαν τώρα θυμάμαι, Χριστούγεννα ήταν όταν είχα βάλει όλη τη μπάντα να μου υπογράψει την limited πορτοκάλι κόπια μου του ντεμπούτου, την οποία είχαν πάρει μαζί στο ηρωικό προσβάδικο τους και από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι της για τις εξωτικές Κυκλάδες.

Τότε θυμάμαι το φόρουμ να γεμίζει ιαχές θριάμβου για το Ελβετικό επικό ατσάλι. Τώρα;

[Zippo190]

Αφάνταστα νερόβραστο το κομμάτι. Δεν ξέρω για κάποιο λόγο δεν το έχουν. Παραγωγή "άδεια", φωνητικά μέτρια. Ίσως να είναι καλύτερα τα υπόλοιπα του δίσκου.

[TitusGroan]

Το ελβετικο ατσαλι μου ακουγεται λιγο σαν φινλανδικο ελαιολαδο...σρυ Emerald...σρυ Celtic...απο μενα ξεγραφτηκαν με το Blood hails

[CountRaven]

Ακούγοντας λόγια φίλου @TitusGroan σκέφτομαι μήπως πουλήσω κόπια ντεμπούτου για να βγάλω έστω τα κρασιά του ρεβεγιόν.

Είναι γνωστή εξάλλου η κλήση του έπικ προς το γκουρμέ.

[aorpanos72]

Κλαίωωωω

[TitusGroan]

Ελα ουτε καν 300, προσφορα... μην την χασουμε... Cheers!

[TitusGroan]

Αυτο το 0.89 θα θελα να ξερα με ποιο σκεπτικο μπηκε...υπολογιζει σε πιθανη πωληση 300 ευρω τα fees του discogs σε σεντς; τι ζουμε ρε π μου ΡΕ ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΔΩ

[theBox]

XAXAXAXAXAXAXA AXAAAAAA

Γεια σου ρε πατρίδα!

[Zippo190]

best αγορά έβερ (not).

[Progress_Lost]

Εmporio Metallum... Kρίμα που η κάποτε αντισυμβατική αυτή μουσική δε θυμίζει σχεδόν σε τίποτα το παρελθόν της...

[Advancing Yokeda]

Εmporio Metallum... Kρίμα που η κάποτε αντισυμβατική αυτή μουσική δε θυμίζει σχεδόν σε τίποτα το παρελθόν της...

Δε θα σταθώ στο τρακοσάρι αλλά στην ίδια την μπάντα.

Είναι ξεκάθαρο πως πρεπει απλά να πέφτει τσεκούρι από την αρχή σε σπρωχτά γκρουπς που πριν αποδειξουν την αξία τους πρέπει σώνει και καλά να εισαι οπαδός τους. Πως βρίσκουν το θάρρος να γράψουν διθυραμβικά σχόλια στο promotion σε τέτοια μουσική, παραμένει μυστηριο.

Για να μην είμαστε όμως ισοπεδωτικοί, την ίδια εποχή με τους MS δραστηριοποιούνται μπάντες που έχουν πεντακάθαρο μεταλλικό feeling, που έχουν έμπνευση και διακρίνονται και από ιδιορυθμία και για μένα σώζουν την όλη φάση.

Αυτό που με σπάζει πιο πολύ είναι πως οι MS (που στην πολύ πολύ πολύ καλύτερη περίπτωση είναι Eternal Champion του φτωχού) έχουν στανταρισμένο το βινύλιο, ενώ σε άλλες σύγχρονες μπάντες ΠΟΥ ΓΑΜΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΡΝΟΥΝ απαιτείται παρακλητικό γράμμα στον Άγιο Βασίλη (ένα θρεντ που θα ανοίξω συντόμως).