SACRO (PRY) - The End (2023)

[vasilis2112]

Άντε μπράβο, επιτέλους κάτι αξιόλογο!

[Advancing Yokeda]

Τί φωνάρα είναι αυτή... Όντως ξαναζωντανεύει τους θρύλους του USPM

[theBox]

Την επόμενη φορά που θα σας δω να μου βαφτίζετε κάτι άφωνα, μεταμοντέρνα και χαμηλοκουρδισμένα ΠΙΠΑΚΙΑ ως US POWER METAL (USPM όπως μου το γράφετε), θα σας παραπέμπω σε αυτή τη δισκάρα.

Λολ, στο Shadowkeep κτλ αναφερεσαι; Ε, αφου ειναι, τι να κανουμε. Ενα ειδος μπορει να εχει διαφορα υποστυλ. Δεν βαφτιζουμε "τρου" us power το υποστυλ που μας αρεσει, κατουρόντας τα υπολοιπα γιατι έτσι.

Οσο για το υλικο, βλεπω φρενηρεις αντιδρασεις απο σεβαστα μέλη, τσεκάρω μολις καταφερω να κάτσω επιτελους.

[Advancing Yokeda]

Ακούω έντονα Apollo Ra μέσα στο The End (και όχι κλεψιμέικα βέβαια)

[CountRaven]

Την επόμενη φορά που θα σας δω να μου βαφτίζετε κάτι άφωνα, μεταμοντέρνα και χαμθλοκουρδισμένα ΠΙΠΑΚΙΑ ως US POWER METAL (USPM όπως μου το γράφετε), θα σας παραπέμπω σε αυτή τη δισκάρα.

Λολ, στο Shadowkeep κτλ αναφερεσαι; Ε, αφου ειναι, τι να κανουμε. Ενα ειδος μπορει να εχει διαφορα υποστυλ. Δεν βαφτιζουμε "τρου" us power το υποστυλ που μας αρεσει, κατουρόντας τα υπολοιπα γιατι έτσι.

Οσο για το υλικο, βλεπω φρενηρεις αντιδρασεις απο σεβαστα μέλη, τσεκάρω μολις καταφερω να κάτσω επιτελους.

Δεν ξέρω τι υποστύλ και υποστυλώματα μου λες αδερφέ.

Αυτός είναι ο κλασσικός US Paower Metal ήχος. Ο οποίος προκύπτει με συγκεκριμμενα κριτήρια, σε συγκεκριμένες περιόδους και συγκεκριμμενα χαρακτηριστικά. Ύλη πρώτης δημοτικού.

Δεν αναφέρομαι σε κάποια μπάντα συγκεκριμένα μιας και το θέμα το έχω αναφέρει πολλές φορές εδώ μέσα.

Όπως για παράδειγμα εδώ: https://www.forgotten-scroll.gr/forum/v ... 237#p67237

Κοίτα δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε μένα προσωπικά με τη λέξη "κατουρόντας" και αν το κάνεις οκ μαγκιά σου, απλά εγώ όταν χρησιμοποιώ όρους το κάνω σωστά έχοντας στο μυαλό μου τις κλασσικές ηχογραφήσεις που όρισαν ένα είδος. Δεν γράφω ότι νεοτερισμό μου κατέβει στο κεφάλι γιατί "έτσι" (για να σου κλέψω και την ατάκα). .Οπότε αν ψάχνεις για τουαλέτα, με συγχωρείς χτύπησες λάθος πόρτα.

Και για να γίνω ακόμα πιο κατανοητός θα αντιγράψω αυτά που γράφω και στο παραπάνω λινκ:

Έχετε καταλάβει ότι οι εποχές που ζούμε είναι παραπάνω από δύσκολες και το είδος αργοπεθαίνει; Μάλλον όχι ε;

Δεν μπορούμε δηλαδή οι 20 νοματέοι που έχουμε απομείνει να βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια...

Ας προσέχουμε τι γράφουμε από σεβασμό και μόνο και σε εμάς τους ίδιους και σε 5-10 μπάντες που όρισαν το ιδίωμα.

Ωραία μπορείτε να ακούτε όποιον άμπαλο θέλετε και να γουστάρετε. Μπορείτε να ρίχνετε τα standards για παρηγοριά επειδή δεν βγαίνουν καλοί δίσκοι. Μπορείτε να βάζετε ο καθένας τα δικά του ζητούμενα στη μουσική που ακούτε και πληρώνετε και δικαίωμα σας ναι...

Αλλά αν αυτό το πράγμα το λέτε US Power Metal τότε συγνώμη αλλά τρίζουν τα κόκαλα του Carl Albert.

Και κάτι τελευταίο για να μη χαλάσουμε και τις καρδιές μας γιατί φεύγω για τσεκ:

Εδώ είναι FS, δεν είναι ούτε mofos, ούτε ΚΨΜ. Απλά, όμορφα και φιλικά.

[theBox]

@CountRaven οχι, δυστυχως USPM δεν ειναι μονο ο,τι σου αρεσει, ουτε οριοθετειται απο τα πολυ περιοριστικα στεγανα που θετεις, επικαλουμενος "συγκεκριμενα κριτηρια και περιοδους" κλεινοντας και παλι το ματι στο γουστο σου σαν αυτοεκπληρουμενη προφητεια. Καλως ή κακως, και τα υστερα shadowkeep, και τα υστερα attacker, και τα iron brigade και magnabolt αυτου του κοσμου, συγκαταλεγονται στο ειδος...ειδικα τα δυο τελευταια, απο το στυλ των helstar ξεπηδανε. Πες "δεν τα γουσταεω γιατι θελω να ακουω υψιφωνο και κουρδισμα ΜΙ (spoiler, ΜΙ ειναι τα περισσπτερα ππυ συζηταμε, απλα οχι με 90ς παραγωγες). Το να υπαινισσεσαι οτι οι υπολοιποι δεν ξερουμε τι λεμε οταν επικαλουμαστε μια ταμπελα, ειναι τουλαχιστον αγενες και προσβλητικο, και επισης ξερεις οτι δεν ειναι αληθεια.

Οπως ομοιως αγενες ειναι κι ολο αυτο το σκηνικο με mofos και παρεμφερεις ομαδες. Δεν γουσταρεις να συμμετεχεις; Κομπλε. Αυτες οι passive agressive σποντες σε αυτους που επιλεγουν να συμμετεχουν, ειναι αχρειαστες και δημιουργουν εχθρικο κλημα, ενω δεν υπαρχει κανενας λογος.

[aorpanos72]

Λοιπόν θα τα ξεχωρίζουμε ως εξής ....τα 90s (ηχητικά, δεν χρειάζεται να βγήκαν στα 90s) θα τα λέμε US Power....και τα άλλα USPM και να λύθηκε το πρόβλημα

[theBox]

Περιμένω σοβαρό feedback για το κόσμημα πριν ξεφτιλιστεί στα διάφορα mofos και ΚΨΜια μαζί με Skipknot, καθυστερημένους "Manowarάδες" και polls του κώλου.

Σε αυτο αναφερομαι.

[Mamercus]

Μόλις άκουσα όλο το άλμπουμ (The End) με κάποιες εμμονικές επαναλήψεις (βλ. -πολύ- παρακάτω).
Ανέφερα σε χτεσινό μόλις topic ότι είμαι αυτί που δεν το έχει με τις πρώτες ακροάσεις.
(Και) γι'αυτό και το ξανάβαλα να παίζει.

Ωστόσο, δεν χρειάζεται παρά μόνο το βασικό ένστικτο κι ένα καθάριο, μεταλλικό αισθητήριο για να εκτιμήσει κάποιος/α την αντικειμενική αξία του.

Δεν είναι, νομίζω, θέμα ενθουσιασμού, δεν είναι ζήτημα καθορισμού είδους, ο δίσκος είναι όντως ατόφιο χρυσάφι!

Σαφώς, η φωνή κερδίζει εξαρχής τις εντυπώσεις, στέκει πάνω από όλα κι όλους. Όμως η μπάντα είναι πολύ σφιχτοδεμένη, παίζει με τρελά πατήματα και κουβαλά στόφα βετεράνου στο κουρμπέτι, αλλάζει ρυθμούς κι ύφος χωρίς να ξενίζει άσχημα, έχει πλουραλισμό στις συνθέσεις χωρίς ίχνος φανφάρας και προσθέτων, οπότε ναι, παίζει με καρδιά και τσαμπουκά, ένα μέταλ αληθινό που το θέλουμε και κακά τα ψέμματα, το ψάχνουμε ανάμεσα στο πλήθος των κυκλοφοριών και τέτοιο, δεν βρίσκουμε καθόλου συχνά.

Γιατί;
Γιατί οι Sacro κι όσοι άλλοι (λίγοι) σαν δαύτους;

Γιατί - κατά την ταπεινή μου πάντα γνώμη:
α. δεν θέλουνε να μοιάσουν με κάποιους μόνο και μόνο για να μοιάσουν με κάποιους
β. δεν ξεπατικώνουν αλλά εμπνέονται, έχει μπολιάσει μέσα τους η κλασσικούρα, αλλά ακούς τον δικό τους εαυτό, τον δικό τους ήχο, τούς ακούς γιατί παίζουν αυτοί κι όχι επειδή σαν αυτούς που θα ήθελες
(το λέει απίθανα ο @Advancing Yokeda με το "και όχι κλεψιμέικα βέβαια")
γ. με απλά λόγια, πείθουν. Και πείθουν σε κάθε επίπεδο. Σε πρόθεση, εκτέλεση και αποτέλεσμα. Και μια που λέμε συχνά για έπη εδώ μέσα, οι Sacro τηρούν, λες κι από ιερό καθήκον, το αρχαίο μας "άμ' έπος άμ' έργον" - είπαν ότι θα παίξουνε μέταλ και παίξανε μέταλ! ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΡΙΟ!

Δεν είναι μόνο οι μερακλίδικες μπασογραμμές, οι παιδεμένες, έξυπνες διπλές κιθάρες, τα πιστά, ολοζώντανα τύμπανα, και η ΦΩΝΑΡΑ από άλλο γαλαξία, είναι η γαμημένη ψυχή, αυτό που οι γείτονές τους Ουρουγουανοί έχουν διδάξει σε ολάκερο τον κόσμο, η Γκάρα Τσαρούα, ένα πνεύμα αδάμαστο, μαχητικό, που πέφτει με τα μούτρα και τα δίνει όλα για όλα!

Εμένα, ίσως γι'αυτό, μού 'ρθαν στο μυαλό πρώτοι οι Dark Avenger κι ο μακαρίτης ο Mario Linhares, ακούγοντάς τους. Ναι, φυσικά, επελαύνουν στη θύμηση Helstar, Gothic Knigts, και λοιποί που ανέφεραν οι συνφορουμίτες.

Πάντως, @CountRaven , εγώ, αλήθεια, θεωρώ τιμή για όποιον καλείται να κάνει review σε αυτήν την κυκλοφορία.

Με το Another Day, Another Life, μετά από την ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗ πρώτη τετράδα που χτυπά σαν βομβαρδιστικό σφυροκόπημα και την εφεδρεία των επόμενων ΣΑΡΩΤΙΚΩΝ τριών τραγουδιών που ακολουθούν, το άλμπουμ εισάγει την τελική τριάδα όπου και η όλη φάση ξεφεύγει σε ΞΕΦΡΕΝΗ ατσαλοκατάσταση.
Σε αυτό το άτιμο το Chance of Life, μετά το 5:10 κι ειδικά το 5:35, άκουσα σόλο που το ξανάπαιξα επιτόπου τρεις φορές. Αν ήταν κασσέτα, θα είχα βγάλει μπικ, ρηγοουάηντ και ξανά πλέη!
Για το Ancestral Race, τί να πει κανείς; Τέτοια ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΗ μεηντενίλα, θα τη ζήλευαν όλοι οι wanna-be, play-like, influenced-influencers ψευτοκάπηλοι των Iron Maiden. Κι αυτό, ΕΝΩ έχουμε αναφορά σε αμερικανικό ήχο με το καντάρι - για αρχή, όλα αυτά τα ορθά/κοφτά της κιθάρας με το ύποπτο ξεδίπλωμα της μελωδίας αλά Queensryche πριν το galloping που φέρνει στους άγγλους θεούληδες της κλασσικής περιόδου!
Όσο για το τελευταίο κομμάτι, στη μητρική γλώσσα προφανώς, πραγματικά με συγκίνησε. Σχεδόν 6λεπτος ο ύμνος, ξεκινά με ροκενρολάδικο γλέντι, αλανιάρικο, το γυρνά στη μελαγχολία, τόση-όση, κι εκεί στο 2:50 σού δείχνει γιατί το κράτησαν για κλείσιμο! Ψέμματα, μετά το 4:00 που ξεθάβονται οι Manowar της καλύτερης εποχής τους, ΕΚΕΙ στο δείχνει, με υψωμένο το μεσαίο δάχτυλο στο ντουνιά σα σημαία: ΠΑΡΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΝΑ ΜΗ ΣΤΑ ΧΡΩΣΤΑΩ!

Αφού είπα και για διάρκεια, μέχρι την τελική τριάδα είναι σχεδόν 5λεπτη, όχι φτώχεια, ούτε φλυαρία, μεστά 5λεπτα, αξιοζήλευτα.

Και κλείνω τη ΣΕΝΤΟΝΑΡΑ, με σχόλιο για το εξώφυλλο, όπου έχουμε σπαθί και τουφέκι στην άνυδρη γη, μια ερημιά, όπου όμως το βλαστάρι βρίσκει πάλι δύναμη να σηκωθεί προς τον ουρανό - this is NOT "The End" για τους Sacro, αυτό ελπίζουμε κι ευχόμαστε κι εμείς!

Πάντα τέτοια!

[Advancing Yokeda]

Γιατί - κατά την ταπεινή μου πάντα γνώμη:
α. δεν θέλουνε να μοιάσουν με κάποιους μόνο και μόνο για να μοιάσουν με κάποιους
β. δεν ξεπατικώνουν αλλά εμπνέονται, έχει μπολιάσει μέσα τους η κλασσικούρα, αλλά ακούς τον δικό τους εαυτό, τον δικό τους ήχο, τούς ακούς γιατί παίζουν αυτοί κι όχι επειδή σαν αυτούς που θα ήθελες
(το λέει απίθανα ο @Advancing Yokeda με το "και όχι κλεψιμέικα βέβαια")
γ. με απλά λόγια, πείθουν. Και πείθουν σε κάθε επίπεδο. Σε πρόθεση, εκτέλεση και αποτέλεσμα.

έτσι! Ο δίσκος κυλά τόσο ωραία, δεν κουράζει, δε σκοντάφτει σε φίλερς, δεν αντιγράφει και όμως μοιάζει να ανήκει σε ένα παλιό αγαπημένο σου συγκρότημα που πάντα έβγαζε ωραίους δίσκους, απλά δεν το ήξερες ως τώρα.

Η φωνή είναι τόσο καλή που αρχικά έβλεπα τη μουσική να υστερεί συγκριτικά, αλλά αυτό είναι πλάνη, το μέταλ τους είναι καταπληκτικό!

ΥΓ. Τί έκανε το άτομο στο 3.46 ???

[aorpanos72]

Ρε "κερατάδες" ....δεν μπορώ να το ακούσω τώρα και μου τρέξανε τα σάλια με αυτά που γράφετε...

[Mamercus]

ΥΓ. Τί έκανε το άτομο στο 3.46 ???

Δε ξέρω ρε αδερφέ, δεν είμαι αντικειμενικός όταν μιλάω για νοτιοαμερικάνικες φωνές, τις λατρεύω, οι τύποι/ισες τραγουδούν με ολάκερο το καρδιαναπνευστικό ναούμε, δεν ξεχωρίζεις ψυχή από φωνή ξερωγώ!...

Ξαναλέω, ο μακαρίτης ο ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Mario ήταν ο πρώτος που μου ήρθε στο μυαλό με τους Sacro, κι αν -λέω αν- τυχόν δεν τον έχεις ακούσει, ΣΕ ΖΗΛΕΥΩ:

[Mamercus]

Πείτε με τρελό, εμένα μού θύμισε η φωνή και τον George Chatzisimeonidis των Sarissa του '87.


Έχει αυτό το δράμα στις ψηλές νότες, μαζί με τη χαρακτηριστική ένρινη κάπως τσίτα, που σπάω το μυαλό μου να θυμηθώ ποιός από τα μεγαθήρια έχει, δεν είναι ένας και δυό, ολάκερο το USPM το κουβαλά αυτό το ηχόχρωμα στα φωνητικά, αλλά νομίζω είναι ο πιο αρχετυπικός (γι' αυτό που θέλω να πω/βρω) είναι ο ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΣ Midnight των Crimson Glory - αιώνιος, πια, στους ουρανούς...

[Progress_Lost]

@theBox & @CountRaven :

"When two worlds collide..."

[theBox]

@theBox & @CountRaven :

"When two worlds collide..."

Καθολου "two worlds". Εγω προσωπικα σιγουρα δεν βλεπω δυο αλληλοαποκλειουμενους κοσμους. Ουτε ομως γουσταρω να μου κουνανε το δαχτυλο επειδη ακριβως ΔΕΝ βλεπω.

Μια χαρα προσκυναω και τα πρωτα, μια χαρα ευχαριστιεμαι και τα δευτερα. Μια χαρα θεωρω το FS σπιτι μου, μια χαρα σεβομαι κι εκτιμω και καποιους ανθρωπους εξω απο αυτο.Κι αν καποιοι ειναι πιο "casual" τι να λέει; Δεν ψηνομαι να παρω μερος σε κανενα ιδεολογικο "πολεμο" με τους "εξω" ή με τους "τώρα".

Παντου υπαρχουν αξιολογοι ανθρωποι καθως και διψα κι αγαπη για τη μουσικη.