WITHERFALL (US) - Nocturnes and Requiems (2017)

[LuciferSteele]

Ο δίσκος του 2017 γιά μένα, απλά και όμορφα
όταν η Αμερική ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ να το κάνει, θα το κάνει καλύτερα από τον καθένα. μόνο εκεί υπάρχει ο κώδικας γιά τη δημιουργία αυτής της μουσικής και όταν ευθυγραμμιστούν τα αστέρια τότε γεννιούνται έργα σαν και αυτό
θα πάω πρώτα πίσω στο 1989 τη χρονιά που κυκλοφόρησε το Nosferatu. ένα από τα σπουδαιότερα άλμπουμ αυτής της μουσικής. μέχρι τότε κανείς δεν είχε επιχειρήσει να παίξει έτσι καθώς στην ουσία μιλάμε γιά τεχνικό power metal που έχει συντεθεί με τη φιλοσοφία και τη λογική της κλασσικής μουσικής. φυσικά αγνοήθηκε γιατί ήταν πάνω από ιδιώματα και εκτός των στεγανών και κάτι τόσο υπερβατικό σίγουρα δεν μπορούσε εκείνη την εποχή να βρεί κοινό.
14 χρόνια μετά στο 2003 κυκλοφορεί το ντεμπούτο των Last Empire, τα κοινά με το Nosferatu πάρα πολλά γιά να αγνοηθούν. Σαρωτικό power metal, μία μετωπική συγκρουση Helstar με Malmsteen. η μοίρα κοινή και προδιαγεγραμμένη...
άλλα 14 χρόνια μετά. Η Καλιφόρνια παίρνει σειρά μετά το Oregon και το Τέξας. Ένα μουσικό σύμπαν συμπυκνωμένο σε 47 μόλις λεπτά. Τα υλικά είναι τα ίδια. Η ριφφολογία των Helstar, φόρμες κλασσικής μουσικής και αυτή το φορά το πράγμα πηγαίνει ακόμα παραπέρα, προστίθεται η αύρα των Nevermore, φλαμένκο περάσματα, άναρχα υψίσυχνα φωνητικά που θα έκαναν τον Warrel Dane να δακρύσει. Αυτή τη φορά η Nuclear Blast "πήρε μυρωδιά". τρίτη και φαρμακερή ίσως? δυσκολεύομαι να το πιστέψω γιατί αυτή η μουσική απευθύνεται εξ ορισμού σε πολύ περιορισμένο και συγκεκριμένο κοινό.
τα λέμε σε 14 χρόνια πάλι...

[CountRaven]

Πραγματικά ένας από του πιο ολοκληρωμένος, εμπνευσμένους, δυνατούς και αρχιδάτους δίσκους που έχω ακούσει τελευταία. Με τραγουδάρες και παραγωγάρα.

Όπως τα είπες ο από πάνω...

Όταν η Αμερική ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να το κάνει, το κάνει καλύτερα από τον καθένα.

υγ. Αναμένω ποστ rbrigade ο οποίος θα εστιάσει σε κάποια ψυχαναγκαστική λεπτομέρεια και θα βγάλει το άλμπουμ αδιάφορο.

[LuciferSteele]

έχω ήδη ανάψει κεριά και σχηματίσει μεταφυσικό κύκλο που θα κρατήσει τον τσοβόλα μακριά από αυτό το νήμα

[CountRaven]

Επίσης να πω πως ένα δάκρυ κύλησε με ντεμπούτο Last Empire οι οποίοι τότε μας είχαν βρει και είχαν στείλει το άλμπουμ για κριτική. Και ακόμα θυμάμαι το σοκ που είχα πάθει με τα πρώτα δευτερόλεπτα που αυτό το τρισμέγιστο έπος έσκασε στα ηχεία.

[CountRaven]

έχω ήδη ανάψει κεριά και σχηματίσει μεταφυσικό κύκλο που θα κρατήσει τον τσοβόλα μακριά από αυτό το νήμα

Για να δούμε θα καταφέρει να εισχωρήσει;

[LuciferSteele]

πραγματικό σοκ, σαν να πέφτει ένα πιάνο και να σε πλακώνει την ώρα που σε χτυπάει το ρεύμα

[rbrigade]

έχω ήδη ανάψει κεριά και σχηματίσει μεταφυσικό κύκλο που θα κρατήσει τον τσοβόλα μακριά από αυτό το νήμα

Νομίζεις ότι αυτά τα παιδιάστικα κολπάκια θα με εμποδίσουν να κατακεραυνώσω άλλον έναν εκπρόσωπο της υπερτεχνικής αγκρεσιβίλας που μαστίζει το metal; Καλά με Last Empire είναι σαν να λες τραβάτε με κι ας κλαίω, σαν να δίνεις πάσα πάνω στην γραμμή στον Τσοβόλα και να κλαίγεσαι μετά που σπρώχνει την μπάλα στα δίχτυα σαν άλλος Αλεξανδρής για να σημειώσει το 25ο γκολ του και να στεφθεί άκοπα πρώτος σκόρερ. Last Empire ρε συ; Σοβαρά; Και για να πιάσουμε την απαρχή αυτής της παρεξήγησης... Tο Nosferatu είναι ο θάνατος της τραγουδοποιίας, ανούσιο και ανέμπνευστο τεχνικό metal χωρίς ψυχή.

Πραγματικά φοβάμαι ότι όταν επιτέλους καταλάβετε πόσο δίκιο έχω θα σας έχει απομείνει πολύ λίγος χρόνος ζωής και θα σας καταβάλει η θλίψη για όλα αυτά τα χαμένα χρόνια που ταλαιπωρούσατε τα αυτιά σας με αυτά τα ανοσιουργήματα...

[LuciferSteele]

μόνη μου παρηγοριά η απελπιστική μοναξιά σου που αντηχεί σαν κλανιά σε άδειο δωμάτιο
σαν άλλος Σεχίδης κραυγάζεις πως όλοι οι άλλοι είναι τρελοί. αλλά ευτυχώς η δικαιοσύνη σε καταδίκασε πίσω από τα σίδερα

[Zippo190]

Μην ανησυχείτε για τον rbrigade είναι στα πρώιμα βήματα ακόμα τώρα που το έριξε στο power metal (Future world) σιγά σιγά θα μάθει

[theBox]

Ωραίο δισκίο οντως! Ριφολογία, τεχνική, φωνη και παραγωγή στο θεό. Εκει που υστερεί ΛΙΓΟ για μένα είναι στο memorable songwriting αλλά ούτως η άλλως το συγκεκριμένο είδος που παίζουν συγχωρεί το συγκεκριμένο "μειονέκτημα".

[Scrollkeeper]

Βάλτε κ ένα λινκ να υπάρχει

[rbrigade]

Εκει που υστερεί ΛΙΓΟ για μένα είναι στο memorable songwriting αλλά ούτως η άλλως το συγκεκριμένο είδος που παίζουν συγχωρεί το συγκεκριμένο "μειονέκτημα".

Δεν το έχω ακούσει ολόκληρο, ποιος ξέρει, μπορεί να κρύβονται και τίποτα υπερθεϊκές κομματάρες στον δίσκο, αλλά για να λες ότι υστερεί κάποιον λόγο θα έχεις. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το δεύτερο μέρος της πρότασης. Για ποιον λόγο το συγκεκριμένο είδος συγχωρεί το συγκεκριμένο μειονέκτημα και εν τέλει τι μας λέει αυτό για το συγκεκριμένο είδος; Περιμένω τοποθέτηση και από τους υπόλοιπους.

[theBox]

Εκει που υστερεί ΛΙΓΟ για μένα είναι στο memorable songwriting αλλά ούτως η άλλως το συγκεκριμένο είδος που παίζουν συγχωρεί το συγκεκριμένο "μειονέκτημα".

Δεν το έχω ακούσει ολόκληρο, ποιος ξέρει, μπορεί να κρύβονται και τίποτα υπερθεϊκές κομματάρες στον δίσκο, αλλά για να λες ότι υστερεί κάποιον λόγο θα έχεις. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το δεύτερο μέρος της πρότασης. Για ποιον λόγο το συγκεκριμένο είδος συγχωρεί το συγκεκριμένο μειονέκτημα και εν τέλει τι μας λέει αυτό για το συγκεκριμένο είδος; Περιμένω τοποθέτηση και από τους υπόλοιπους.

Εσυ μάλλον το πας στους Helstar το θέμα...αυτο ειναι κάποιο inside joke του παλιου forum αν έχω καταλαβει καλα.

Θα απαντήσω για witherfall ως εξής:

1. Memorable songwriting ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ υποκειμενικός όρος και απλά εξεφρασα την προσωπικη μου άποψη. Δηλαδή δεν αποκλείεται ο επόμενος να πει οτι το δυνατο σημείο του δισκου ηταν το memorable songwriting...
2. Memorable songwriting ΕΓΩ και ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ορίζω το πόσο πιασαρικα/hook-y/ποπ (όχι ως βρισιά) είναι τα κόμματια και ΕΙΔΙΚΑ οι μελωδιες φωνητικών αλλά και εν γένει οι μελωδίες.
3. Μειονέκτήμα το θεωρώ για μένα γιατι τα τελευταια χρόνια και έχοντας περάσει απο διαφορα μουσικα είδη/υπο-είδη στο παρελθον, αποζητώ πλέον στα ακουσματα μου το 2. Χωρις να υποστηρίζω οτι ειναι η ΜΟΝΗ αλήθεια.
4. Το είδος αυτο...ας πούμε κιθαριστικό prog/power ιστορικά δεν βασίζεται στα παραπάνω στοιχεία. Κάνει focus σε άλλους μουσικούς παραγοντες. Εξαιρέσεις ΥΠΑΡΧΟΥΝ προφανως, απλα γενικευω για να συνεννούμαστε. Ουτε το μπλακ μεταλ στηριζεται στο cathcyness αλλά "το είδος συγχωρει το συγκεκριμένο μειονέκτημα".
5. Επαναλαμβάνω οτι αυτά ειναι υποκείμενικες, προσωπικές θεωρήσεις.

[rbrigade]

Δεν το πήγαινα στους Helstar, βασικά δεν μου θυμίζουν καν Helstar οι Witherfall. Από αυτό που είπες για τους Witherfall και την έλλειψη αξιομνημόνευτου songwriting πιάστηκα και σαν είδος θεώρησα ότι αναφερόμαστε γενικά στο τεχνικό prog/power metal, που έχει αρκετά διαφορετικά στυλ. Συμφωνώ με το 3, οι περισσότεροι κάναμε τις γύρες μας και σιγά σιγά το αποζητάμε αυτό, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, αλλά είναι μια γενική τάση που την βλέπω και σε άλλους. Πάντως το κιθαριστικό prog power ακριβώς επειδή είναι πιο δύσκολο στο αυτί πιστεύω ότι χρειάζεται καλό songwriting. Θυμήθηκα τους πολλά υποσχόμενους Outworld... Παρανοϊκά καλοί παίχτες, απίστευτος τραγουδιστής, απλά καλός δίσκος και καμία συνέχεια.

[Zippo190]

Εξ ορισμού, εφόσον τα κομμάτια δεν αποτελούνται από εύπεπτες μελωδίες (χωρίς να το λέω για μειονέκτημα) δύσκολα θα έχουν ρεφραίν ή χαρακτηριστικά σημεία που θα κολλήσουν. Εγώ πάντως ευχαριστήθηκα τον δίσκο αλλά δεν προσκύνησα....