STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

A continuous move between formalism and eclecticism.
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από apeitharxos »

Την ιστορία των STYX από το Σικάγο, δεν την γνωρίζω λεπτομερώς, δηλ. το πότε σχηματίστηκαν, ούτε είναι άλλωστε γνωστοί τόσοι πολλοί αστικοί μύθοι γύρω από την μπάντα, όπως είναι σε άλλες πιο γνωστές.

Το σίγουρο είναι ότι δεν χρειάζεται να μας απασχολήσουν και πάρα πολύ αυτές οι λεπτομέρειες για τον εξής λόγο: Αν οι πρωτοπόροι του prog rock είναι οι RUSH, και οι πρωτοπόροι του μελωδικού σκληρού rock με στοιχεία ηρωικής φαντασίας (το οποίο αποτέλεσε τη βάση του επικού ήχου) οι DEEP PURPLE, URIAH HEEP (ίσως η πλέον χαρακτηριστική μπάντα στη Γηραιά Ήπειρο), RAINBOW (ίσως μόνο με το Rising album), wishbone ash, οι STYX έβαλαν σε καλούπια τον επικό ήχο για τους εξής λόγους:

1. Τα ασύλληπτης πρωτοποριακότητας, και ό,τι πιο κοντά σε ηρωική φαντασία την εποχή εκείνη, εξώφυλλά τους.
2. Σιγά σιγά, από το The Serpent is Rising και έπειτα, απέβαλλαν όλες τις blues καταβολές τους (σε αντίθεση με τις προαναφερόμενες βρετανικές μπάντες), και καταπιάστηκαν σχεδόν αποκλειστικά με το να ντύσουν τα εξώφυλλα των δίσκων τους με το ανάλογο μουσικό περιεχόμενο. Δηλαδή, συνδυασμός μελωδικών ρυθμικών και πλήκτρων με ουράνιες μελωδίες, εξαιτίας της χορωδιακής υφής τους.
3. Χρησιμοποίησαν το prog με πολύ λιγότερο τεχνοκρατικό τρόπο σε σχέση με τους Rush, και έτσι το τελικό αποτέλεσμα δεν ηχεί ούτε ως δεινοσαυρικό ή ναρκισιστικό ροκ, ούτε ως τεχνοκρατικό prog.
4. Τέτοιου είδους μελωδίες, σαν αυτές που περιγράφω στο (2), φυσικά είχαν και οι Queen (και οι Priest στο Sin After Sin και στο Dreamer Deceiver, που είναι ξεκάθαρα επηρεασμένα από τους Queen), η διαφορά όμως είναι ότι οι Queen, σε σχέση με τους Styx, ακούγονται σαν να προσπαθούν να ενσωματώσουν χριστουγεννιάτικες μελωδίες στο ροκ, δεν δημιούργησαν με τίποτα μια υποβλητική ατμόσφαιρα επικού συναισθήματος, αυτό το συναίσθημα μεταφοράς του νου σε άλλους κόσμους, κάτι που έκαναν με τόση αυθεντικότητα οι Styx.
5. Οι Styx είχαν διάρκεια σε αυτό που έκαναν, το έκαναν για τουλάχιστον έξι άλμπουμ.

Έτσι, δημιουργήθηκε η πλέον ατόφια μπάντα του επικού ήχου στα '70s, με σειρά μεγάλων δίσκων, προτού το γυρίσουν σε πιο εμπορικά μονοπάτια.

Φυσικά, όσοι έχουν ταυτίσει τους STYX με το Boat on the River, το Blue Collar Man και το Come Sail Away έχουν μαύρα μεσάνυχτα για την πραγματική μουσική ταυτότητα της μπάντας.

Θα παρουσιάσω σταδιακά όλους τους δίσκους τους από το The Serpent is Rising μέχρι το Pieces of Eight, που είναι και η καλύτερη περίοδος της μπάντας (και ίσως και τους υπόλοιπους, ανάλογα τα κέφια), ενώ να πω πως θεωρώ τους Styx την ροκ (και περισσότερο δωρική) εκδοχή των Blind Guardian.

To 1973 λοιπόν, έπειτα από δύο άλμπουμς που ήταν πιο κοντά στο blues rock ήρθε η στιγμή για το The Serpent is Rising.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ροκ αντικρίζουμε εξώφυλλο ηρωικής φαντασίας (αν έχω κάπου λάθος διαψεύστε με).

Εικόνα

Ο δίσκος δεν είναι καθεαυτό επικός, υπάρχουν όμως τρία τραγούδια τα οποία μας προϊδεάζουν για την συνέχεια που θα επακολουθήσει







Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφορεί το Man of Miracles. Για πρώτη φορά αντικρίζουμε σε εξώφυλλο τον Γκάνταλφ.

Εικόνα

Εδώ το επικό στοιχείο, αρχίζει πλέον και αναδεικνύεται πολύ έντονα











Η συνέχεια στις επόμενες ημέρες.
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από Starman »

Μπράβο ρε Κυριάκο, πολύ ωραίο ποστ.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Ωραίο ποστ! Εννοείται πως περιμένω κ τη συνέχεια!
apeitharxos έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 15:08 οι πρωτοπόροι του μελωδικού σκληρού rock με στοιχεία ηρωικής φαντασίας (το οποίο αποτέλεσε τη βάση του επικού ήχου) οι deep purple
Αυτό που έχω κάνει bold από που προκύπτει;🤔

Πολλοί ταυτίζουν το «Stormbringer» με το λεπίδι του Ελρικ (Μουρκοκ), όμως, από όσο γνωρίζω ο Coverdale αρνείται κάτι τέτοιο, κ ισχυρίζεται πως η αναφορά στο συγκεκριμένο όνομα γίνεται στα πλαίσια του φολκλορ (έχει να κάνει με κάποιον «κακό οιωνό» που δημιουργεί προβλήματα, κακοτυχία κλπ). Ακόμα κ ο Lord όταν ρωτήθηκε - στα γεράματα πλέον - σχετικά με τους στίχους, είπε πως τους θεωρούσε παράταιρους γιατί δεν έβγαζαν νόημα. Μάλλον ο Coverdale τα είχε κατεβάσει τα κρασάκια του όταν έγραφε στίχους για αυτό :P

Στο δια ταύτα, αν και μ' αρέσουν αρκετά οι STYX δεν έχω ασχοληθεί με το στιχουργικό τους κομμάτι ή τα νοήματα πίσω από τα τραγούδια τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση πάντα, είναι πως το όνομα τους παραήταν σκοτεινό για τη μουσική τους, αλλά για αυτό παίζει να οφείλεται κ η εικόνα που μου είχε δημιουργηθεί για τη Στύγα εξαιτίας των εικονογραφημένων εκδοσεων της μυθολογίας που διάβαζα μικρός :D
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Edit: μεγαλύτερες φωτογραφίες για να μην αδικούνται οι ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΕΣ (ειδικά το Man of Miracles) :)
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
starchild
Δημοσιεύσεις: 275
Εγγραφή: Τετ 10 Ιαν 2018, 17:05

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από starchild »

Scrollkeeper έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 16:08 Edit: μεγαλύτερες φωτογραφίες για να μην αδικούνται οι ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΕΣ (ειδικά το Man of Miracles) :)
Άσχετο με το τοπικ αλλά οι ομοιότητες με αυτό δεν νομίζω να είναι τυχαίες

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6265
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από theBox »

Μου ανοιξες την ορεξη ρε μπαγασα!
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3371
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από Priamos »

starchild έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 16:35
Scrollkeeper έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 16:08 Edit: μεγαλύτερες φωτογραφίες για να μην αδικούνται οι ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΕΣ (ειδικά το Man of Miracles) :)
Άσχετο με το τοπικ αλλά οι ομοιότητες με αυτό δεν νομίζω να είναι τυχαίες

Εικόνα
Γαματοι οι Styx, αλλα και γω θα κανω off topic και θα ποσταρω αυτη την κομματαρα απο την ντεμαρα των Hands of Mercy (πολυ καλυτερη απο το ΕΡ).
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από rbrigade »

Καλή φάση, ένα τόπικ για Styx με την συγκεκριμένη προσέγγιση που επιχειρεί ο Απείθαρχος κολλάει πολύ στα δεδομένα του φόρουμ μας.

Οι Styx ως μπάντα με την σύνθεση των πρώτων δίσκων (αλλά άλλο όνομα) υπάρχουν ήδη από το 1970, ενώ τρία μέλη τους έπαιζαν μαζί από το 1961!
Οι Styx δεν έβαλαν σε καλούπια των επικό ήχο σε καμία περίπτωση. Αυτό που έκαναν οι Styx είναι να πάρουν στοιχεία από Uriah Heep και Queen (εκεί σε βρίσκω σωστό), προσθέτω και Kansas ,και να γίνουν από τους πρωτεργάτες του λεγόμενου pomp rock. Δηλαδή του παρακλαδιού του rock με έμφαση στις μεγαλεπήβολες, πομπώδεις μελωδίες και τους συχνά επικούς/φιλοσοφικούς στοίχους. Πιο απλό μουσικά από το prog rock, πιο φαντεζί από το hard rock, πιο ''σοβαρό'' αλλά εξίσου μελωδικό με το AOR.

Παρενθετικά, επειδή αναφέρθηκε σε άλλες μπάντες της εποχής, οι Deep Purple μικρή ή και μηδενική σχέση έχουν με τον επικό ήχο, ίσως έμμεσα επηρέασαν με κομμάτια όπως το Child in time. Οι Rainbow από την άλλη ήταν επικοί και στους τρεις δίσκους με Dio (Man on the silver mountain, 16th century greensleaves, Gates of Babylon, Kill the king, Lady of the lake). Οι Uriah Heep ορθά αναφέρονται, Gypsy, Lady in black, The Wizard και άλλα είναι σημεία αναφορές στον επικό ήχο με fantasy στίχους κτλ.

Οι Styx δεν ήταν πρωτοποριακοί στα εξώφυλλα πριν το Grand Illusion, υπάρχουν δεκάδες εξώφυλλα από αρχές 70's ή και late 60's με φάνταζι και επική θεματολογία. Μάλιστα δεν έχουν ούτε ένα ιδιαίτερα επικό εξώφυλλο (σιγά τον μάγο, που είναι οι πολεμιστές, οι μάχες κτλ). Δες εξώφυλλα των Dust που είναι καθαρά epic/sword and sorcery θεματολογίας, δες τα εξώφυλλα των Uriah Heep και των Yes (The magician's birthday, Demons and wizards, Relayer κτλ). Οι Queen που είναι πολύ σημαντική μπάντα για αυτό που εξετάζουμε και έχεις δίκιο ότι είναι πολλές φορές χαζοχαρούμενοι, έχουν όμως και τραγουδάρες τίγκα στα πομπώδη μουσικά θέματα (το επισημαίνεις ορθά και αυτό). Αυτό που σε χαλάει (και εμένα) είναι ότι ανακατέβουν αυτά τα δύο στοιχεία σχεδόν σε όλα τα κομμάτια (πομπώδες-χαζοχαρούμενο) με αποτέλεσμα να μην μπορείς να τα απολαύσεις όπως θες.

Ατόφια επική μπάντα δεν ήταν σε κανέναν δίσκο οι Styx, πάντα είχαν straight hard rock κομμάτια, χαρουμενιές αλα Queen με τον Dennis DeYoung να κάνει συχνά αλλοπρόσαλλα/χαζοχαρούμενα φωνητικά σε στυλ Mercury και είχαν φυσικά και αυτές τις κομματάρες για τις οποίες συζητάμε εδώ (Suite Madame Blue, Crystal Ball, Castle walls κτλ). Δεν υπάρχει ''πραγματική μουσική ταυτότητα'' των Styx, ήταν ταυτόχρονα όλα τα παραπάνω.

Για μένα η εποποιία των Styx ξεκινάει από το Equinox του 1975 με το καλύτερο μέχρι τότε και ίσως γενικά κομμάτι τους Suite Madam blue. Δυνατή στιγμή και το Crystal ball από τον ομώνυμο δίσκο. Αλλά αυτά θα μας τα πει ο Απείθαρχος στην συνέχεια...
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από apeitharxos »

Scrollkeeper έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 16:08 Edit: μεγαλύτερες φωτογραφίες για να μην αδικούνται οι ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΕΣ (ειδικά το Man of Miracles) :)
Δίκιο έχεις, συγγνώμη για την ταλαιπωρία αλλά τα βρίσκω από internet και στη συνέχεια τα ανεβάζω στο postimage.org.
Αδικούνται οι εξωφυλλάρες, όπως σωστά λες, οπότε στις μελλοντικές δημοσιεύσεις κάνε τις ανάλογες τροποποιήσεις αν δεν σου κάνει κόπο.
rbrigade έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 00:59 Οι Styx ως μπάντα με την σύνθεση των πρώτων δίσκων (αλλά άλλο όνομα) υπάρχουν ήδη από το 1970, ενώ τρία μέλη τους έπαιζαν μαζί από το 1961!
Οι Styx δεν έβαλαν σε καλούπια των επικό ήχο σε καμία περίπτωση. Αυτό που έκαναν οι Styx είναι να πάρουν στοιχεία από Uriah Heep και Queen (εκεί σε βρίσκω σωστό), προσθέτω και Kansas ,και να γίνουν από τους πρωτεργάτες του λεγόμενου pomp rock. Δηλαδή του παρακλαδιού του rock με έμφαση στις μεγαλεπήβολες, πομπώδεις μελωδίες και τους συχνά επικούς/φιλοσοφικούς στοίχους. Πιο απλό μουσικά από το prog rock, πιο φαντεζί από το hard rock, πιο ''σοβαρό'' αλλά εξίσου μελωδικό με το AOR.
Αυτό είναι μια τυπική προσέγγιση και εκτίμηση της δισκογραφίας τους, διότι εγώ πιστεύω πως δεν μιλάμε απλώς για pomp rock, αλλά για ένα είδος που το πήγαν παραπέρα. Μουσικά, τους βρίσκω αρκετά κοντά στους Uriah Heep, οι οποίοι εκτός των fantasy εξωφύλλων (όπως είχαν οι styx) είχαν και αυτοί (όπως και οι styx) τα χορωδιακά φωνητικά με σκληρές ρυθμικές και πλήκτρα από πίσω... Σε αντίθεση, οι Kansas (με τους οποίους δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα για να είμαι ειλικρινής, αλλά έχω το point of no return) απέχουν σε σκληράδα από τους Styx (δεν ξέρω αν συμφωνείς)
rbrigade έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 00:59 Παρενθετικά, επειδή αναφέρθηκε σε άλλες μπάντες της εποχής, οι Deep Purple μικρή ή και μηδενική σχέση έχουν με τον επικό ήχο, ίσως έμμεσα επηρέασαν με κομμάτια όπως το Child in time. Οι Rainbow από την άλλη ήταν επικοί και στους τρεις δίσκους με Dio (Man on the silver mountain, 16th century greensleaves, Gates of Babylon, Kill the king, Lady of the lake). Οι Uriah Heep ορθά αναφέρονται, Gypsy, Lady in black, The Wizard και άλλα είναι σημεία αναφορές στον επικό ήχο με fantasy στίχους κτλ.
Οι Deep Purple είναι οι πρωτεργάτες (κατά κάποιον τρόπο) του περισσότερο εύπεπτου (αλλά όχι εμπορικού) hard rock ήχου, δηλαδή των χορωδιακών φωνητικών με κιθάρες και πλήκτρα στα ρυθμικά μέρη, έναν στυλ που εξέλιξαν οι uriah heep (στην Ευρώπη) και οι Styx (στην άλλη όχθη) προς το επικότερο. Θεωρώ δηλαδή πως πιο κοντά στους Deep Purple είναι οι Styx, παρά σε Queen, Kansas.
rbrigade έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 00:59 Οι Styx δεν ήταν πρωτοποριακοί στα εξώφυλλα πριν το Grand Illusion, υπάρχουν δεκάδες εξώφυλλα από αρχές 70's ή και late 60's με φάνταζι και επική θεματολογία. Μάλιστα δεν έχουν ούτε ένα ιδιαίτερα επικό εξώφυλλο (σιγά τον μάγο, που είναι οι πολεμιστές, οι μάχες κτλ). Δες εξώφυλλα των Dust που είναι καθαρά epic/sword and sorcery θεματολογίας, δες τα εξώφυλλα των Uriah Heep και των Yes (The magician's birthday, Demons and wizards, Relayer κτλ).
Για τους Uriah Heep, σαφώς και υπάρχουν τέτοια εξώφυλλα, απλά νομίζω πως οι Uriah Heep δεν το έκαναν με τη συνέπεια που το έκαναν οι Styx, δηλαδή μετά τα δύο άλμπουμ που αναφέρεις φτάσαμε στο firefly και μετά στο fallen angel, χωρίς η μουσική θεματολογία να συμβαδίζει απαραίτητα με τα εξώφυλλα, πλην των δύο αρχικών άλμπουμ με τον byron.
Για Dust είναι όντως αξιοσημείωτη η παρατήρησή σου, δεν έχω ασχοληθεί αλλά θα το κάνω, μου κίνησες την περιέργεια.
Και φυσικά τα επικά εξώφυλλα θα μπορούσαμε να τα διαχωρίσουμε, όπως σωστά λες, στα Swords & Sorcery & στα καθεαυτού fantasy.
Και, για να συγκεκριμενοποιήσω ό,τι έχω πει, οι styx θεωρούνται πρωτοπόροι στο επικό κομμάτι της μουσικής που έχει να κάνει με το fantasy, και όχι το Swords & Sorcery.
rbrigade έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 00:59Οι Queen που είναι πολύ σημαντική μπάντα για αυτό που εξετάζουμε και έχεις δίκιο ότι είναι πολλές φορές χαζοχαρούμενοι, έχουν όμως και τραγουδάρες τίγκα στα πομπώδη μουσικά θέματα (το επισημαίνεις ορθά και αυτό). Αυτό που σε χαλάει (και εμένα) είναι ότι ανακατέβουν αυτά τα δύο στοιχεία σχεδόν σε όλα τα κομμάτια (πομπώδες-χαζοχαρούμενο) με αποτέλεσμα να μην μπορείς να τα απολαύσεις όπως θες.
Αυτό εννοώ, πάντως θα ήθελα να μου πεις ποια τραγούδια από την πρώτη περίοδο των Queen έχουν αυτήν τη σοβαρότητα, σε συνδυασμό με τις πομπώδεις μελωδίες, όπως οι Styx. Μην μου πεις για το Innuendo, της δεκαετίας του '90, περιορίσου στα της δεκαετίας του '70. Για αντίστοιχα εξώφυλλα φυσικά, δεν νομίζω ότι μπορούμε να μπούμε σε τέτοια συζήτηση, αφού δεν υπάρχουν.
rbrigade έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 00:59 Ατόφια επική μπάντα δεν ήταν σε κανέναν δίσκο οι Styx, πάντα είχαν straight hard rock κομμάτια, χαρουμενιές αλα Queen με τον Dennis DeYoung να κάνει συχνά αλλοπρόσαλλα/χαζοχαρούμενα φωνητικά σε στυλ Mercury και είχαν φυσικά και αυτές τις κομματάρες για τις οποίες συζητάμε εδώ (Suite Madame Blue, Crystal Ball, Castle walls κτλ). Δεν υπάρχει ''πραγματική μουσική ταυτότητα'' των Styx, ήταν ταυτόχρονα όλα τα παραπάνω.
Εδώ διαφωνώ, το μουσικό ύφος των Styx είναι σκοτεινό, και σε όλους τους δίσκους από τον τρίτο έως τον όγδοο δεν υπάρχουν χαζοχαρούμενα σημεία πιστεύω, ενώ και οι aor αναφορές είναι πολύ λίγες, πρόκειται για καθαρό hard rock, όπου δεν υπάρχει το πομπώδες/επικό ύφος...
Scrollkeeper έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 16:04
Πολλοί ταυτίζουν το «Stormbringer» με το λεπίδι του Ελρικ (Μουρκοκ), όμως, από όσο γνωρίζω ο Coverdale αρνείται κάτι τέτοιο, κ ισχυρίζεται πως η αναφορά στο συγκεκριμένο όνομα γίνεται στα πλαίσια του φολκλορ (έχει να κάνει με κάποιον «κακό οιωνό» που δημιουργεί προβλήματα, κακοτυχία κλπ). Ακόμα κ ο Lord όταν ρωτήθηκε - στα γεράματα πλέον - σχετικά με τους στίχους, είπε πως τους θεωρούσε παράταιρους γιατί δεν έβγαζαν νόημα. Μάλλον ο Coverdale τα είχε κατεβάσει τα κρασάκια του όταν έγραφε στίχους για αυτό :P
Έχει έναν επικό χαρακτήρα το εξώφυλλο του Stormbringer, αυτό όμως απέχει από το να το πεις fantasy, συν του ότι το θεωρώ αρκετά αδύναμο άλμπουμ για να θεωρηθεί hard rock, πιο πολύ blues/rock είναι.
Scrollkeeper έγραψε: Τετ 20 Νοέμ 2019, 16:04Στο δια ταύτα, αν και μ' αρέσουν αρκετά οι STYX δεν έχω ασχοληθεί με το στιχουργικό τους κομμάτι ή τα νοήματα πίσω από τα τραγούδια τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση πάντα, είναι πως το όνομα τους παραήταν σκοτεινό για τη μουσική τους, αλλά για αυτό παίζει να οφείλεται κ η εικόνα που μου είχε δημιουργηθεί για τη Στύγα εξαιτίας των εικονογραφημένων εκδοσεων της μυθολογίας που διάβαζα μικρός :D
Όπως έγραψα και πιο πάνω στον Τσοβόλα, η μουσική τους είναι σκοτεινή. Αν ακούσεις όλα τα άλμπουμ τους από το δύο έως το οκτώ και προσπαθήσεις να νιώσεις, δεν θα σου βγάλει το αισιόδοξο συναίσθημα το τελικό αποτέλεσμα.

Στίχοι Man of Miracles.

"Man Of Miracles"

He was a man of miracles

Fighting the solar windstorm
A winged horse guides his way
Oracle of the ancient midnight
Calls forth everlasting pain

And I know, yes I know
He was a man of miracles
Riding golden meteorites
Ruler of distant galaxies
Born of the northern lights
Of the northern lights

Sorcerer of the dark moon
Who dare incur his rage?
First child of the scorpion
Prophet of the crystal age

And I know, yes I know
He was a man of miracles
Riding golden meteorites
Ruler of distant galaxies
Born of the northern lights
Of the northern lights

He was a man of miracles

Στίχοι "Christopher, Mr. Christopher"

I remember Christopher
such a man
so brave and tall

he took the baby Jesus
in his arms
across the waterfall

people cried, "he's holy!
he's a saint not a man!"
all at once it was written
in the book of the land

Christopher, Mr. Christopher
why won't they leave you alone?
Christopher, Mr. Christopher
why won't they leave you alone?

there was Mary Margaret
a Christian lady
dressed in black

she believed St. Christopher
helped her find
a way back

she told him all her secrets
and the dreams of her years
so when they took that saint away
all that's left were her tears

Mary cried "they're crazy!
the world is changing too fast!"
it was then she discovered
that her faith couldn't last

Christopher, Mr. Christopher
why won't they leave you alone?
Christopher, Mr. Christopher
why won't they leave you alone?

Christopher, Mr. Christopher
why won't they leave you alone?
Christopher, Mr. Christopher
why won't they leave you alone?

Στίχοι"The Serpent Is Rising" (εδώ έχουμε μια πολύ Manilla Road ατμόσφαιρα)

In the abyss of space
From the center of time
A superman race
Moves the Serpent to climb

The journey has lasted
Seven ages or more
Life after life
Must pass through the door

The secret revealed
When you leave your cave
Is a glory of thunder
And life from the grave

The Serpent is rising
Uncoiling in your spine
Bringing you light
From the depths of your mind

The people have massed
In the center of town
We drink from a glass
And the world turns around

The Serpent is rising
Uncoiling in your spine
Bringing you light
From the depths of your mind

The Serpent is rising
Uncoiling in your spine
Bringing you light
From the depths of your mind

The Serpent is rising
Uncoiling in your spine
Bringing you light
From the depths of your mind

Στίχοι"Jonas Psalter"

When Captain Jonas Psalter
Sailed his ship to sea
Anne Bonny kept him company

The skull and crossbones flew
Above the ocean blue
The captain's men where a pirate's crew

The ships they sought to take
Were of the Spanish Main
A gift from Ferdinand of Spain

And though you rob and kill to find your dream
Your crimes are hardly what they seem

Tortuga held the treasure of a thousand kings
So Jonas planned to steal everything

Two hundred men stood guard
Around the fortune's nest
But Psalter's steel slew all the rest

And when the smoke had cleared
And bloody bodies lay
Everyone could hear the minstrel play

Woo woo Jonas Psalter
You've captured every prize
There is to dream of in one life

And so we wonder why
We found you in your bed
With that bullet in your head

Στίχοι"The Grove Of Eglantine"

Hey you there
Cast an eye this way
You with that young lust virgin smile
Don't pretend that you're quickly melting before my eyes
That's a lie

'Cause I see all of you
Quite clearly now
I like our looks your moves you know everything
So when I ring you up in the evening I shall meet you

In the Grove of Eglantine
Just south of man's delight
Close to a soft flowing stream

In the Grove of Eglantine
We will join as lovers might
Between the lines of a dream

Your magic lips
Have made me realize
All of the pleasures man can fantasize
So don't pretend that you're sad to see me say goodbye
That's a lie

You're a wicked wench...ha
But thanks for all the laughs
You and your young lust virgin smile
And when I'm gone for awhile
I'll once more want to meet you

In the Grove of Eglantine
Just south of man's delight
Close to a soft flowing stream

In the Grove of Eglantine
We will join as lovers might
Between the lines of a dream
In the Grove of Eglantine
Just south of man's delight
Close to a soft flowing stream

In the Grove of Eglantine
We will join as lovers might
Between the lines of a dream

In Eglantine...of a dream (fade)
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από rbrigade »

apeitharxos έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 18:10 οι Kansas (με τους οποίους δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα για να είμαι ειλικρινής, αλλά έχω το point of no return) απέχουν σε σκληράδα από τους Styx (δεν ξέρω αν συμφωνείς)
Έχουν και επικά/πομπώδη και δυνατά, άκου ενδεικτικά Icarus (Borne on wings of steel), The wall και Sparks of the tempest



apeitharxos έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 18:10 Αυτό εννοώ, πάντως θα ήθελα να μου πεις ποια τραγούδια από την πρώτη περίοδο των Queen έχουν αυτήν τη σοβαρότητα, σε συνδυασμό με τις πομπώδεις μελωδίες, όπως οι Styx. Μην μου πεις για το Innuendo, της δεκαετίας του '90, περιορίσου στα της δεκαετίας του '70.
Δεν είμαι εξπέρ στους Queen, αλλά άκου ενδεικτικά The prophet's song, Ogre battle και την παρακάτω playlist



apeitharxos έγραψε: Πέμ 21 Νοέμ 2019, 18:10 Εδώ διαφωνώ, το μουσικό ύφος των Styx είναι σκοτεινό, και σε όλους τους δίσκους από τον τρίτο έως τον όγδοο δεν υπάρχουν χαζοχαρούμενα σημεία πιστεύω, ενώ και οι aor αναφορές είναι πολύ λίγες, πρόκειται για καθαρό hard rock, όπου δεν υπάρχει το πομπώδες/επικό ύφος…
Αυτά δεν είναι χαρούμενα και φωτεινά;



Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από LuciferSteele »

με τα πρώιμα Styx δεν έχω ασχοληθεί είναι η αλήθεια, κάποια στιγμή θα ήθελα να τα τσεκάρω
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από rbrigade »

Έχουν κάποιο ενδιαφέρον, αλλά είναι από τις μπάντες που τους πήρε κάποιον χρόνο να ωριμάσουν και να δώσουν το 100%. Επίσης ο Tommy Shaw που είναι τεράστιο κεφάλαιο στην μπάντα εμφανίστηκε πρώτη φορά στο Crystal ball του 1976
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από LuciferSteele »

ναι προφανώς η έλευση τη Shaw έκανε τη διαφορά και έβαλε τη πάντα στο χάρτη.
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2632
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

STYX: Οι παραγνωρισμένοι πρωτοπόροι του επικού ήχου

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Styx, Born for adventure, τυχοδιωκτισμός αλά Conan και τα μυαλά στα κάγκελα!



LIVE BY THE SWORD TILL THE END!
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Απάντηση

Επιστροφή στο “60s, 70s, Psych, Hard, Prog Rock”