BREAKER (Can) - In Days of Heavy Metal... Reborn [Iron Head, 1982]

Παρουσιάσεις & κριτική νέων ή παλαιότερων κυκλοφοριών.
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
dargaard-79
Δημοσιεύσεις: 280
Εγγραφή: Δευ 29 Ιαν 2018, 15:15

BREAKER (Can) - In Days of Heavy Metal... Reborn [Iron Head, 1982]

Δημοσίευση από dargaard-79 »

Εικόνα

Τις περισσότερες φορές, σπάνια βινύλια ή cds δεν είναι ανάλογης μουσικής ποιότητας. Πιθανότατα να μην έχουν επανεκδοθεί ποτέ διότι δεν άξιζαν ή δεν ενδιαφέρεται το κοινό. Βέβαια, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Για την ακρίβεια, όχι απλά εξαιρέσεις, υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις που μια μπάντα χάθηκε στη λήθη λόγω κακής εταιρίας, διανομής, τεμπελιάς μελών κτλ και τελικά έφτασε σε λίγα, πρόθυμα, ζευγάρια αυτιά να τα ανακαλύψουν εκ νέου. Μια τέτοια μπάντα είναι και οι Καναδοί Breaker. Χάρη στη τεχνολογία, το ακούσαμε ήδη πολλοί, χάρη σε εταιρίας όπως οι Cult Metal Classics Records το αποκτήσουμε και σε φυσική μορφή, διαβάζοντας στίχους, βλέποντας φώτος και βίντεος, διαβάζοντας συνέντευξη της μπάντας. Γενικότερα θα την μάθουμε όπως πρέπει. Για την ιστορία, οι Breaker δημιουργήθηκαν το 1982 αλλάζοντας το όνομα τους από Iron Head όπως ονομαζόντουσαν ένα χρόνο νωρίτερα. Το 1982 κυκλοφόρησαν και το ep ‘’In Days of Heavy Metal’’ σε 1200 βινύλια από την , την μοναδική κυκλοφορία των Breaker. Το ‘’In Days of Heavy Metal’’ περιείχε 4 τραγούδια τα οποία απολαμβάνουμε στην έκδοση των 500 cds από την CMCR μαζί με επιπλέον δυο βίντεος που δείχνει την μπάντα να τα παίζει στο στούντιο ζωντανά.

Αν έχετε βαρεθεί να ακούτε ότι ο Καναδάς έβγαζε μπαντάρες, θα …συνεχίσετε να βαριέστε. Οι Breaker τα… σπάνε. Heavy Metal, ανόθευτο και ανοξείδωτο. Μια ηχητική αποκάλυψη με πρωταγωνιστές διπλές κιθάρες. Οι ρυθμοί δεν αντιμετωπίζονται ως συνοδευτικοί αλλά παίρνουν πρωτοβουλίες. Το μπάσο ιδιαίτερα ακούγεται πολύ μπροστά και ξεχωρίζει ευχάριστα, πόσο μάλλον όταν αλληλοεπιδρά με δισολιές. Ζωντανοί ρυθμικοί χρωματισμοί βάφουν το ασπρόμαυρο εξώφυλλο του δίσκου. Ο ήχος φέρνει άμεσα 80ς με τις πρώτες νότες, τα πάντα ακούγονται αυθεντικότατα και γεμάτα ενέργεια και πάθος. Η φωνή του Rek Anthony λειτουργεί σαν διρεκτίβα μελωδιών, έχει τη δύναμη και τις ικανότητες να ανεβοκατεβαίνει συχνότητες και να (ανα) πλάθει αρμονίες. Αν ψάχνεις για κάτι αρνητικό, υπάρχει μόνο ένα. Μιλάμε για μόνο τέσσερα τραγούδια. Αλλά τι τραγούδια… Λατρεύω ‘’ Satan's Lyre’’ που με κάνει να νιώθω σαν αμμουδερή ακτή που της πλησιάζει τσουνάμι. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως, βγάζουν τα εσώτερα τους σε νότες και σε στιγματίζουν με τις μελωδίες τους. Επίσης το δεκάλεπτο ‘’ In Days of Heavy Metal’’ είναι σκέτη ωταπόλαυση. Χωρισμένο σε τρία μέρη, επικό και σαν ήχος και σαν στίχος, ταυτισμένο με το εξώφυλλο. Αλλαγή σε κάθε μέρος, τρομερά δυναμικό και αν κλείσεις τα μάτια μεταφέρεσαι σε κλάσμα δευτερολέπτου στο Μεταλλικό Βασίλειο τους το 1982 και να γίνεις ένα μαζί τους. Αναλογικός, νοσταλγικός ήχος που θα λατρέψουν οι θιασώτες του είδους. Προσθέστε ότι μιλάμε και για συνθεσάρες και το αποτέλεσμα είναι τιμή και δόξα για το heavy metal.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

BREAKER (Can) - In Days of Heavy Metal... Reborn [Iron Head, 1982]

Δημοσίευση από Zippo190 »

Δεν μπορώ να πω οτι με τρελλαίνει όπως άλλα δισκάκια της εποχής αν και το ομώνυμο είναι τελειωμένη κομματάρα.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

BREAKER (Can) - In Days of Heavy Metal... Reborn [Iron Head, 1982]

Δημοσίευση από Priamos »

Zippo190 έγραψε: Τετ 18 Ιούλ 2018, 12:24 Δεν μπορώ να πω οτι με τρελλαίνει όπως άλλα δισκάκια της εποχής αν και το ομώνυμο είναι τελειωμένη κομματάρα.
Αυτό.
Γενικά, ήταν πιο παλιομοδιτες σε σχέση με το εκκολαπτόμενο "νέο κύμα" του επικού heavy metal της εποχής. Ενώ Manowar , Virgin Steele κλπ κοιτούσαν /έφερναν το μέλλον του επικού metal, οι Breaker είχαν early nwobhm ήχο (79-80) και για αυτό δεν μπόρεσαν να γίνουν μέρος του "νέου κύματος". Απο την άλλη δεν ξέρουμε τι γινόταν αν συνεχιζαν. Διότι μπάντες όπως οι manilla και οι cirith, αν και πλήρως εμβαπτισμενες στα 70ς ,αντιλήφθηκαν εγκαίρως την ανάγκη εκσυγχρονισμού του ήχου τους και για αυτό και αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος του 80ς επικού μέταλ.
Surreal Killer
Απάντηση

Επιστροφή στο “Δισκοκριτικές”