“Maybe you are afraid that God will send St. Michael to take another of your loved ones. When St. Michael took my little girl, I only thought of how cruel God was.”
Δύο χρόνια πριν το "Halloween" υπήρχε το "Alice, sweet Alice" ένα από τα λίγα έργα που κατάφερε να παρουσιάσει παιδιά ως δολοφόνους ή έστω ως υποψήφιους δολοφόνους: Η υπόθεση κινείται γύρω από δύο αδελφές την Alice και την Karen, την δολοφονία της δεύτερης και την περίεργη συμπεριφορά της πρώτης που κινεί υποψίες σχετικά με την αθωώτητα της. Γυρισμένο από τον Alfred Sole (νομίζω μετά το γύρισε στην τσόντες) το έργο συνδιάζει το βρετανικό μυστήριο με το Ιταλικό gialο και όλα αυτά με μια διάχυτη θρησκευτική συναίσθηση: οι πράξεις του δολοφόνου καθοδηγούνται από τον θεό ή από εσωτερικά κίνητρα. Φυσικά το έργο δεν έχει σχέση με φιλοσοφία, όλα αυτά βγαίνουν αβίαστα μαζί με μια διαστροφή που οφείλεται κυρίως στην σκηνοθετική ανικανότητα του Sole στο να απεικονίσει αυτό που έχει στο μυαλό του. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα είναι ένα cult διαμάντι απαραίτητο για τους λάτρεις των ταινιών τρόμου.
Δεν το έχω δει, είναι στα υπόψιν...