Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Northwind φυσικα βεντουζα, ποτε μου δεν το "χωνεψα"/καταλαβα το Irae Melanox, καθως μεγαλωνοντας μου ειχε παρουσιαστει σαν ενα υπερτατο επος και σεμιναριο στην επικη μουσικη. Οταν τελικα επεσε στα χερια μου, δεν εντυπωσιαστηκα σε κανενα τομεα για να το θεσω κομψα (για την παραγωγη ουτε καν να το συζητησω).
Η αποψη μου ειναι πολυ πιο κοντα σε αυτα που εγραψε ο [mention]rbrigade[/mention] , ισως δεν του ξαναεδωσα ποτε τις ευκαιριες που επρεπε, αλλα εχω πολυ μεγαλυτερες μουσικες αμαρτιες να εξομολογηθω.
Η αποψη μου ειναι πολυ πιο κοντα σε αυτα που εγραψε ο [mention]rbrigade[/mention] , ισως δεν του ξαναεδωσα ποτε τις ευκαιριες που επρεπε, αλλα εχω πολυ μεγαλυτερες μουσικες αμαρτιες να εξομολογηθω.
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14658
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Μπορείς να το ερμηνεύσεις όπως θέλεις ειλικρινά, αλλά την έλλειψη σεβασμού δεν την δέχομαι ούτε σε 10.000 ζωές.rbrigade έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:26 Το ερμηνεύεις λάθος, γιατί αν τα ακούσματά μου (και ποια είναι αυτά άραγε;) με εμπόδιζαν να νιώσω με Irae Melanox τότε θα με εμπόδιζαν και με Broken History, κάτι που δεν συμβαίνει. Κάνεις δηλαδή μια βολική υπεραπλούστευση γιατί σου χρησιμεύει σαν ''επιχείρημα''. Το αφήνουμε εδώ για να μην ξεχειλώσει.
Ήταν αρκετά βαρύ αυτό που έγραψες. Σου έχω ξανακάνει το ίδιο τσίγκλισμα με τα southern όταν ξεφτίλισες με συνοπτικές διαδικασίες τον Strato επειδή δεν σου άρεσε.
viewtopic.php?f=36&t=1584&p=30327&hilit=stratos#p30327
Στα δικά μου τα μάτια αυτά που έγραψες για Irae και Strato είναι πολύ πιο βαριά -αν θέλεις και σε ένα γενικότερο πλαίσιο σεβασμού στο έργο κάποιου. Όρια που ΚΑΙ εγώ το έχω ξεπεράσει κάποιες φορές-, οπότε προτίμησα και στις 2 περιπτώσεις να το παίξω safe play όπως ανέφερα.
Εσύ θεώρησες το όλο δικό μου ποστ ως "έλλειψη σεβασμού" -προσωπική / γενική ποιος ξέρει;-, εγώ πάλι είδα κάτι ανάλογο στα λόγια σου για μεγάλα έργα τέχνης.
Προφανώς έχουμε άλλα μέτρα, σταθμά ή κριτήρια και ναι το λίγω εδώ.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
- Advancing Yokeda
- Δημοσιεύσεις: 2629
- Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
"ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΒΙΤΡΙΟΛΙ" από τον Rbrigade
Πέρα από την πλάκα, ξέρω manowarάδες που απεχθάνονται τους Warlord , επικάδες που σιχαίνονται τους Manilla , οπότε πραγματικά το να περιφρονεί κάποιος ένα κοινώς αποδεκτό αριστούργημα ΕΙΝΑΙ στα πλαίσια του δυνατού και του αποδεκτού.
Θα είχε όμως ενδιαφέρον αν μπορούσε να πει κάποια λόγια στα όρια του "αντικειμενικού" για τους λόγους που θεωρεί το Irae ναυάγιο...
Πέρα από την πλάκα, ξέρω manowarάδες που απεχθάνονται τους Warlord , επικάδες που σιχαίνονται τους Manilla , οπότε πραγματικά το να περιφρονεί κάποιος ένα κοινώς αποδεκτό αριστούργημα ΕΙΝΑΙ στα πλαίσια του δυνατού και του αποδεκτού.
Θα είχε όμως ενδιαφέρον αν μπορούσε να πει κάποια λόγια στα όρια του "αντικειμενικού" για τους λόγους που θεωρεί το Irae ναυάγιο...
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Αντικειμενικά, η παραγωγή (ηχογράφηση, μίξη, όλα) είναι ΓΤΠ. Αυτό μόνο, καταλαβαίνω να φαίνεται σε κάποιον εντελώς "μη προσβάσιμο".Advancing Yokeda έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:44 Θα είχε όμως ενδιαφέρον αν μπορούσε να πει κάποια λόγια στα όρια του "αντικειμενικού" για τους λόγους που θεωρεί το Irae ναυάγιο...
Για μένα βέβαια, το άλμπουμ είναι έπος, αν και θεωρώ απόλυτο το επόμενο.
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Να σημειωθει οτι το irae melanox και λογω της "progressive" αντιληψης του, δεν ξεδιπλωνει τις αρετες του απο τις πρωτες ακροασεις. Και ΝΑΙ ειναι δυσκολο να επιμεινει καποιος να το ακουσει πολλες φορες λογω της σχετικα απροσπελαστης παραγωγης, εκτος κι αν ΓΕΝΙΚΑ τον ιντριγκάρει η πολυπλοκοτητα-αχταρμας στις δομες των κομματιων σαν ακροατη.
Για την ιστορια παντως να πω οτι κι εγω θεωρω το Broken History καλυτερο δίσκο.
εντιτ: ακριβως τα ιδια με [mention]Xstroyer[/mention] δηλαδη που με προλαβε για λιγο.
Για την ιστορια παντως να πω οτι κι εγω θεωρω το Broken History καλυτερο δίσκο.
εντιτ: ακριβως τα ιδια με [mention]Xstroyer[/mention] δηλαδη που με προλαβε για λιγο.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος theBox την Πέμ 25 Ιουν 2020, 13:27, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
- Advancing Yokeda
- Δημοσιεύσεις: 2629
- Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Αυτό εγείρει ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον για μένα θέμα που αφορά στο "υπερπλασάρισμα" ενός δίσκου. Πόσοι και πόσοι είχαν πριν την πρώτη ακρόαση άλλα στο νου τους και τελικά άκουσαν εντελώς άλλα και δεν τα καλοδέχτηκαν...Aphelian έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:36 Northwind φυσικα βεντουζα, ποτε μου δεν το "χωνεψα"/καταλαβα το Irae Melanox, καθως μεγαλωνοντας μου ειχε παρουσιαστει σαν ενα υπερτατο επος και σεμιναριο στην επικη μουσικη. Οταν τελικα επεσε στα χερια μου, δεν εντυπωσιαστηκα σε κανενα τομεα για να το θεσω κομψα (για την παραγωγη ουτε καν να το συζητησω).
Η αποψη μου ειναι πολυ πιο κοντα σε αυτα που εγραψε ο @rbrigade , ισως δεν του ξαναεδωσα ποτε τις ευκαιριες που επρεπε, αλλα εχω πολυ μεγαλυτερες μουσικες αμαρτιες να εξομολογηθω.
Εγώ π.χ. πρωτοάκουσα το Irae Melanox σε ένα τεύχος του True metal αν θυμάμαι καλά και χωρίς να ξέρω τίποτα για αυτούς απλά παρασύρθηκα σε ένα μαγικό κόσμο φτιαγμένο από περίεργες μελωδίες σε κιθάρα και φωνή...
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Ισχυει αυτο που λες σιγουρα, ισως μπηκα με μεγαλα expectations και να μην καθησα να του δωσωτον χρονο που επρεπε (κατι παρομοιο ειχα κανει με Cirith Ungol).Advancing Yokeda έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:50Αυτό εγείρει ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον για μένα θέμα που αφορά στο "υπερπλασάρισμα" ενός δίσκου. Πόσοι και πόσοι είχαν πριν την πρώτη ακρόαση άλλα στο νου τους και τελικά άκουσαν εντελώς άλλα και δεν τα καλοδέχτηκαν...Aphelian έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:36 Northwind φυσικα βεντουζα, ποτε μου δεν το "χωνεψα"/καταλαβα το Irae Melanox, καθως μεγαλωνοντας μου ειχε παρουσιαστει σαν ενα υπερτατο επος και σεμιναριο στην επικη μουσικη. Οταν τελικα επεσε στα χερια μου, δεν εντυπωσιαστηκα σε κανενα τομεα για να το θεσω κομψα (για την παραγωγη ουτε καν να το συζητησω).
Η αποψη μου ειναι πολυ πιο κοντα σε αυτα που εγραψε ο @rbrigade , ισως δεν του ξαναεδωσα ποτε τις ευκαιριες που επρεπε, αλλα εχω πολυ μεγαλυτερες μουσικες αμαρτιες να εξομολογηθω.
Εγώ π.χ. πρωτοάκουσα το Irae Melanox σε ένα τεύχος του True metal αν θυμάμαι καλά και χωρίς να ξέρω τίποτα για αυτούς απλά παρασύρθηκα σε ένα μαγικό κόσμο φτιαγμένο από περίεργες μελωδίες σε κιθάρα και φωνή...
Τωρα πως παρασυρθηκες σε αυτον τον μαγικο κοσμο με αυτη την φωνη, δεν το καταλαβαινω
- Advancing Yokeda
- Δημοσιεύσεις: 2629
- Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Ok, αλλά ο Rbrigade το άνοιξε και σε επίπεδα σύνθεσης και άλλα επίπεδα. Και επειδή τον θεωρώ έμπειρο ακροατή, θα είχαν ενδιαφέρον κάποια λόγια επ αυτού...Xstroyer έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:46Αντικειμενικά, η παραγωγή (ηχογράφηση, μίξη, όλα) είναι ΓΤΠ. Αυτό μόνο, καταλαβαίνω να φαίνεται σε κάποιον εντελώς "μη προσβάσιμο".Advancing Yokeda έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:44 Θα είχε όμως ενδιαφέρον αν μπορούσε να πει κάποια λόγια στα όρια του "αντικειμενικού" για τους λόγους που θεωρεί το Irae ναυάγιο...
Για μένα βέβαια, το άλμπουμ είναι έπος, αν και θεωρώ απόλυτο το επόμενο.
ON POINT: Σύσσωμο το Χέβυ Μέταλ Συμπαν ζητά βινύλιο Broken History!
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Έχω καταλάβει ότι στον Τσοβόλα αρέσουν οι 'καθαρές' παραγωγές, οπότε αν ακούσει κάτι που έχει 'βρώμικη' παραγωγή (επιτηδευμένα ή όχι) δεν θα του αρέσει καθόλου...Αυτός είναι ένας λόγος που ηχητικά δεν πρέπει να του αρέσει το Irae Melanox.
Θυμάμαι για κάτι Βραζιλιάνους τρουμέταλλους που συζητούσαμε πάλι στο metaldome σχετικά, και τους είχες απαξιώσει με ανάλογο ύφος...Οι οποίοι, εμένα μου άρεσαν πολύ, και όταν σε ρώτησα ποιες νέες μπάντες θεωρείς εσύ καλές στην τελική, όλα όσα μου πρότεινες η αλήθεια ήταν ότι ήταν πολύ καλά, αλλά είχαν αυτό το κοινό σημείο...
edit: Και οι σχετικά (έως απόλυτα) καθαρές φωνές σε φάση που ο τραγουδιστής πρέπει να έχει βγει κατευθείαν από το ωδείο...Σε αντίθεση με εμένα π.χ μου αρέσουν και αυτές, αλλά και οι κάπως πιο 'ατσούμπαλες' (ακόμα περισσότερο οι επιτηδευμένα ακατέργαστες- παράγοντας τον οποίο δεν μπορεί να διακρίνει ο Τσοβόλας) που όμως βγάζουν συναίσθημα και πάθος και, το κυριότερο, μπορούν να δώσουν προσωπική ταυτότητα σε μια μπάντα...
Θυμάμαι για κάτι Βραζιλιάνους τρουμέταλλους που συζητούσαμε πάλι στο metaldome σχετικά, και τους είχες απαξιώσει με ανάλογο ύφος...Οι οποίοι, εμένα μου άρεσαν πολύ, και όταν σε ρώτησα ποιες νέες μπάντες θεωρείς εσύ καλές στην τελική, όλα όσα μου πρότεινες η αλήθεια ήταν ότι ήταν πολύ καλά, αλλά είχαν αυτό το κοινό σημείο...
edit: Και οι σχετικά (έως απόλυτα) καθαρές φωνές σε φάση που ο τραγουδιστής πρέπει να έχει βγει κατευθείαν από το ωδείο...Σε αντίθεση με εμένα π.χ μου αρέσουν και αυτές, αλλά και οι κάπως πιο 'ατσούμπαλες' (ακόμα περισσότερο οι επιτηδευμένα ακατέργαστες- παράγοντας τον οποίο δεν μπορεί να διακρίνει ο Τσοβόλας) που όμως βγάζουν συναίσθημα και πάθος και, το κυριότερο, μπορούν να δώσουν προσωπική ταυτότητα σε μια μπάντα...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
- Count Brass
- Δημοσιεύσεις: 91
- Εγγραφή: Παρ 03 Απρ 2020, 20:26
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Το Mythology ειναι αδιαμφισβητητο διαμαντι για εμενα.
Το ιδιο ομως και το Irae Mealnox.
Οριακα θα ψηφισω τους Ιταλους.
Το ιδιο ομως και το Irae Mealnox.
Οριακα θα ψηφισω τους Ιταλους.
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος να αναλύουμε τα Τσοβολογούστα, αλλά είσαι ΚΑΙ εσύ εντελώς λάθος. Δεν έχω θέμα με καθαρές παραγωγές, αρκεί να ακούγονται επαρκώς και σχετικά ευδιάκριτα τα όργανα, να μην βγαίνει ένας αχταρμάς. Παράδειγμα: Για κάποιον λόγο τα παλιά Warlord θεωρούνται ότι έχουν χάλια φτηνιάρικη παραγωγή. Εγώ τα άκουγα (ειδικά το Deliver us) και έλεγα ΑΥΤΟΣ είναι ο τέλειος ήχος. Παραγωγή που έχουν βγει οι ίδιοι και έχουν πει ότι έγινε με 800 δολλάρια. Την κράζουν και αυτοί. Για μένα ήταν τέλεια. Ακούω πολλά obscure/underground δισκάκια, π.χ. Axehammer, Loosely Tight, Salem's Wych, Thynn Ice, Glacier, Waxwing κτλ, που δεν έχουν καθαρές παραγωγές, αλλά δεν με εμποδίζουν να ακούσω και να απολαύσω αυτό που παίζει η μπάντα. Στους Adramelch δεν υπάρχει απλά μια μέτρια ή φτηνή παραγωγή. Τα λένε κιάλλοι φορουμίτες. ΓΤΠ. Επίσης δεν έχω κανένα θέμα με τις βρώμικες φωνές. Η φωνή καταρχήν είναι χάρισμα. Το να πατάς γερά πάνω στην νότα είναι χάρισμα. Η χροιά είναι χάρισμα. Η ερμηνεία και το συναίσθημα είναι χάρισμα. Τα ωδεία είναι καλά για να πάρουν έναν μέτριο και να τον κάνουν καλό, να δώσουν την ευκαιρία στον καλό να κινηθεί σε δύσκολα ρεπερτόρια (π.χ. όπερα), να δώσουν διάρκεια στην φωνή (με ασκήσεις, προθερμάνσεις, σωστές φωνητικές τεχνικές κτλ). Στα rock/metal πλαίσια αυτά είναι καλά αλλά όχι απαραίτητα. Οι περισσότεροι τραγουδιστές που θαυμάζω πάω στοίχημα ότι δεν πέρασαν ούτε έξω από ωδείο. Είναι καθαρή φωνή ο Coverdale ή ο Dio; Είναι καθαρή φωνή ο τραγουδιστής των Lionspride που τους λατρεύω; Είναι καθαρή φωνή ο τύπος που είχαν οι Molly Hatchet στα 90's που είναι σαν να κάνει γαργάρες; Όχι. Μου αρέσουν εξίσου και οι γρεζάτοι και οι υψίφωνοι τύπου Tate, Benito κτλ.apeitharxos έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 13:09 Έχω καταλάβει ότι στον Τσοβόλα αρέσουν οι 'καθαρές' παραγωγές, οπότε αν ακούσει κάτι που έχει 'βρώμικη' παραγωγή (επιτηδευμένα ή όχι) δεν θα του αρέσει καθόλου...Αυτός είναι ένας λόγος που ηχητικά δεν πρέπει να του αρέσει το Irae Melanox.
Θυμάμαι για κάτι Βραζιλιάνους τρουμέταλλους που συζητούσαμε πάλι στο metaldome σχετικά, και τους είχες απαξιώσει με ανάλογο ύφος...Οι οποίοι, εμένα μου άρεσαν πολύ, και όταν σε ρώτησα ποιες νέες μπάντες θεωρείς εσύ καλές στην τελική, όλα όσα μου πρότεινες η αλήθεια ήταν ότι ήταν πολύ καλά, αλλά είχαν αυτό το κοινό σημείο...
edit: Και οι σχετικά (έως απόλυτα) καθαρές φωνές σε φάση που ο τραγουδιστής πρέπει να έχει βγει κατευθείαν από το ωδείο...Σε αντίθεση με εμένα π.χ μου αρέσουν και αυτές, αλλά και οι κάπως πιο 'ατσούμπαλες' (ακόμα περισσότερο οι επιτηδευμένα ακατέργαστες- παράγοντας τον οποίο δεν μπορεί να διακρίνει ο Τσοβόλας) που όμως βγάζουν συναίσθημα και πάθος και, το κυριότερο, μπορούν να δώσουν προσωπική ταυτότητα σε μια μπάντα...
- apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Αυτές που περιγράφεις είναι οι 'καθαρές' παραγωγές που εννοώ εγώ...Δεν εννοούσα γυαλιστερές επιπέδου black album των Metallica...Στην ουσία η απάντησή σου συμπίπτει με αυτό που λέω...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Ωραιο παραδειγμα και συμφωνω στο 100%. Να σημειωσω πως το Cannons των Warlord το θεωρω ακομη καλυτερο και μεσα στις πιο αγαπημενες μου παραγωγες εβερ.rbrigade έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 13:42 Παράδειγμα: Για κάποιον λόγο τα παλιά Warlord θεωρούνται ότι έχουν χάλια φτηνιάρικη παραγωγή. Εγώ τα άκουγα (ειδικά το Deliver us) και έλεγα ΑΥΤΟΣ είναι ο τέλειος ήχος. Παραγωγή που έχουν βγει οι ίδιοι και έχουν πει ότι έγινε με 800 δολλάρια. Την κράζουν και αυτοί. Για μένα ήταν τέλεια.
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Κοίτα, αυτό που ζητάω όταν ακούω μουσική είναι τραγούδια με ωραία ροή (όχι απαραίτητα απλή), να διαδέχονται τα μουσικά θέματα το ένα το άλλο με ωραίο τρόπο και να είναι τα ίδια τα θέματα ωραία, εμπνευσμένα ή καίρια εκεί που είναι τοποθετημένα. Αν έρθεις εσύ και μου βάλεις μια ωραία εισαγωγή, ένα κουλό ριφ, ένα καλό κουπλέ, ένα μάπα ρεφραίν, ένα ωραίο σόλο και μια μάπα γέφυρα δεν θα μπω στην διαδικασία να πω ότι το κομμάτι σου είχε ωραία εισαγωγή, ωραίο κουπλέ και ωραίο σόλο, άρα γαμάει. Θα σου πω ότι είναι ΓΤΠ. Δεν δέχομαι να με κάνεις σκωτσέζικο ντουσ μέσα στο ίδιο κομμάτι. Στον ίδιο δίσκο κάνε μου όσα θες. Βάλε 5 σκουπίδια δίπλα σε 5 διαμάντια, δεν παρεξηγούμαι. Θα αφήσω στην άκρη τα σκουπίδια, θα ακούω τις κομματάρες και θα σε υμνώ. Τα κομμάτια δεν μπορείς να τα σπάσεις σε τμήματα και να ακούς μόνο τα ωραία σημεία. Τους δίσκους μπορείς από την εποχή της κασέτας να τους χωρίσεις και να γράψεις τα καλά κομμάτια να ακούς μόνο αυτά (αυτό το λέω γιατί μεγάλωσα -όπως και οι περισσότεροι εδώ μέσα- σε μια εποχή που τα σπίτια είχαν πικάπ στο σαλόνι, αλλά οι πιτσιρικάδες στο δωμάτιο μας είχαμε μόνο κασσετόφωνο και αργότερα cd player, οπότε και σε βινύλιο να είχες τον δίσκο, τον έγραφες από κασέτα και τον άκουγες από κει στο δωμάτιο σου). Τα γράφω αυτά ακούγοντας το Irae Melanox και πραγματικά απορώ, τα περισσότερα μουσικά θέματα που ακούω είναι μέτρια ή αδιάφορα. Δηλαδή τι να πω, άμα ψαρώνουμε με τα ωωω του Zephirous...Advancing Yokeda έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:56Ok, αλλά ο Rbrigade το άνοιξε και σε επίπεδα σύνθεσης και άλλα επίπεδα. Και επειδή τον θεωρώ έμπειρο ακροατή, θα είχαν ενδιαφέρον κάποια λόγια επ αυτού...Xstroyer έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:46Αντικειμενικά, η παραγωγή (ηχογράφηση, μίξη, όλα) είναι ΓΤΠ. Αυτό μόνο, καταλαβαίνω να φαίνεται σε κάποιον εντελώς "μη προσβάσιμο".Advancing Yokeda έγραψε: ↑Πέμ 25 Ιουν 2020, 12:44 Θα είχε όμως ενδιαφέρον αν μπορούσε να πει κάποια λόγια στα όρια του "αντικειμενικού" για τους λόγους που θεωρεί το Irae ναυάγιο...
Για μένα βέβαια, το άλμπουμ είναι έπος, αν και θεωρώ απόλυτο το επόμενο.
ON POINT: Σύσσωμο το Χέβυ Μέταλ Συμπαν ζητά βινύλιο Broken History!
- Advancing Yokeda
- Δημοσιεύσεις: 2629
- Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33
Ελληνοϊταλικες μονομαχιες Pt. IV: Adramelch - Irae Melanox VS Northwind - Mythology
Ok, σεβαστή η θέση σου... Ακόμα και σήμερα εγώ όταν μπαίνει το ομότιτλο Irae Melanox με τις κιθάρες να υφαίνουν και τη φωνή να βγάζει τόσο πάθος για τη θεοκρατία που διαπραγματεύεται δε γίνεται να μη συγκινηθώ. Μιλάμε για εξαιρετική σύνθεση και εκτέλεση σε μια κακή παραγωγή. Και λέω ότι ο τραγουδιστής (τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι) δίνει πολύ πόνο. Ισως να είναι ο ένας δίσκος που legit θα έπρεπε να γίνει σύγχρονη επανηχογράφηση.
edit: ούτε εγώ κατάλαβα ποτέ γιατί το deliver us έχει σώνει και καλά κακή παραγωγή
edit: ούτε εγώ κατάλαβα ποτέ γιατί το deliver us έχει σώνει και καλά κακή παραγωγή
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death