RESIDUOS MENTALES (GR) - A Temporary State of Bliss (2023)

[CountRaven]

Εξαιρετικό Progressive Rock, στα χνάρια των King Crimson, Genesis, Camel.

Μη το προσπεράσετε. Ακούστε σίγουρα το "The Missing Part" κομμάτι τους.

Οι Αθηναίοι έχουν ακόμα ένα άλμπουμ που βγήκε το 2018 για όποιον ενδιαφέρεται.

[theBox]

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!

[Mamercus]

Μέγα ναι!

[Bersekeros]

Μη το προσπεράσετε. Ακούστε σίγουρα το "The Missing Part" κομμάτι τους.

Πραγματικά εξαιρετικό κομμάτι !!

Το άλμπουμ αποτελείται από 4 κομμάτια και η διάρκειά του είναι 43 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα.

[CountRaven]

Μη το προσπεράσετε. Ακούστε σίγουρα το "The Missing Part" κομμάτι τους.

Πραγματικά εξαιρετικό κομμάτι !!

Το άλμπουμ αποτελείται από 4 κομμάτια και η διάρκειά του είναι 43 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα.

@Bersekeros


Θέλουμε ποστ υπερανάλυσης.

[Bersekeros]

Δύσκολα μου έβαλες αγαπητέ @CountRaven.

Πολύ δύσκολο να υπεραναλύσεις ένα είδος μουσικής που δεν ακούς.

Πάντα είχα καλή άποψη, για τέτοια ακούσματα, τύπου 70's prog rock, γιατί τα θεωρώ ιδιαίτερα ποιοτική μουσική.
Ωστόσο δεν ήμουν ποτέ και ιδιαίτερος ακροατής. Θεωρώ ότι πρόκειται για μουσική προς ανθρώπους με μουσικό υπόβαθρο και μουσική παιδεία. Ή τέλος πάντων για ιδιαίτερα εξασκημένο μουσικό αυτί, μετά από άπειρες ώρες ακρόασης.
Ένας απλός ακροατής της metal μουσικής, όπως εγώ, θα δυσκολευτεί να παρακολουθήσει αυτή την μουσική.
Ένα instrumental album είναι ήδη αρκετά δύσκολο από μόνο του.

Ας επιχειρηθεί όμως μια προσέγγιση.

Πρόκειται για ένα prog άλμπουμ instrumental, με 4 κομμάτια εκ των οποίων τα 3 είναι αρκετά μεγάλης διάρκειας.
Το 1ο στα 17 περίπου λεπτά, το 2ο στα 5μιση λεπτά, το 3ο στα 12λεπτα και το 4ο στα 9 λεπτά.

Το πρώτο κομμάτι, που είναι και το πιο εκτεταμένο, θα έλεγα ότι είναι το πιο cinematic. Με Sci - Fi πινελιές που ανοίγουν το ταξίδι. Στη συνέχεια το κομμάτι προσγειώνεται σε πιο γήινους και χαρούμενους ήχους που ντύνονται με ένα εύθυμο φλάουτο, καλύπτοντας την ατμόσφαιρα με αόριστα συναισθήματα απροσδιόριστης χαράς και εύθυμης διάθεσης. Στη συνέχεια έχουμε μια εναλλαγή διάθεσης και εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα που όχι μόνο ρίχνουν σκιές στην προηγούμενη χαρά, αλλά δημιουργούν μια αγωνία και ένα φόβο, για μια άγνωστη απειλή που κρυβόταν σε όλο αυτό το προηγούμενο διάστημα της αμέριμνης χαράς. Εν τέλει η σχεδόν vektorική κιθάρα έρχεται να δώσει την αποτύπωση της πραγματικότητας του πρέπει να αντιμετωπιστεί κατάματα. Εν συνεχεία έχουμε και πάλι μια εναλλαγή των συναισθημάτων, αφού επέρχεται και πάλι μια εξομάλυνση της κατάστασης και φαίνεται να επανέρχεται η χαλάρωση και η χαρμόσυνη ανακουφιστική διάθεση.

Το καλύτερο, για μένα, τραγούδι του δίσκου είναι το μικρότερο σε διάρκεια. Στα 5μιση λεπτά . Το The Missing Part. Ένα μελαγχολικό jazz / blues κομμάτι με συνοδεία πιάνου, που έχει ένα πολύ τραβηχτικό ρυθμό, τόνο και ύφος.
Ακούμε μια αγαπησιάρικη κιθάρα, που με τη συνοδεία της τρομπέτας και των πλήκτρων, αφήνει μια κινηματογραφική αίσθηση ταινίας, από soundtrack σκηνής μια βραδινής περιπλάνησης μέσα στα φώτα της πόλης, που έχει πέσει για ύπνο.

Το 12λεπτο τρίτο κομμάτι, έχει αρκετά στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής και μια πιο επιθετική / μέταλ κιθάρα ανά σημεία. Σίγουρα οι εναλλαγές είναι πάρα πολλές και ο ακροατής περιδιαβαίνει συνεχώς σε ηχοτρόπια, που είναι πιο ζωηρά και πιο έντονα σε σχέση με τα πιο ήρεμα και ρομαντικά κελεύσματα των 2 πρώτων κομματιών.

Το 4ο κομμάτι, το 9λεπτο Impending Catastrophe, της επικείμενης καταστροφής δηλαδή, ξεκινάει με τον πιο ευαίσθητο τρόπο του δίσκου, καλώντας σε μια κατάσταση ήρεμης αποδοχής, αλλά στη συνέχεια δίνει τη θέση του στην αγωνία, στις δεύτερες σκέψεις και στην εξύμνηση της τραγικότητας του τέλους που επέρχεται. Το τραγούδι αφού κάνει το κύκλο του, κλείνει με έναν ήρεμο τρόπο να γράφει την έξοδο.

Σε γενικές γραμμές πρόκειται για έναν όμορφο δίσκο, στον οποίο πρέπει να δοθεί χρόνος, αλλά μόνον εφόσον ο ακροατής δεν είναι εξοικειωμένος με το είδος και πρέπει να βρεθεί και στην κατάλληλη πνευματική κατάσταση, για να τον παρακολουθήσει.

Δεν είναι δηλαδή το σύντομο βιντεάκι που θα δεις για κάτι που σε ενδιαφέρει, αλλά είναι ένα βιβλίο, που πρέπει να καταναλώσεις χρόνο πνευματικής ουσίας για να μελετήσεις.

Προσωπικά το ωραίο αυτό άλμπουμ prog rock, θα μου άρεσε να με συνοδεύει ως άκουσμα σε στιγμές χαλάρωσης ή ως μουσικό υπόβαθρο την στιγμή που επιτελώ κάποια πνευματική και όχι χειρωνακτική εργασία, δίνοντας μου ασυνείδητα τα κατάλληλα ερεθίσματα και κρατώντας μου τη διάθεση σε μία κατάσταση εγρήγορσης.

Καλή ακρόαση σε ολους. Αξίζει τον κόπο.
Σίγουρα αφού εκτίμησα εγώ το άλμπουμ, με το ελάχιστο υπόβαθρο στο είδος, υπάρχουν αυτιά εδώ μέσα, που θα το εκτιμήσουν ακόμα περισσότερο.