Doomsword (ITA)

Παρουσιάσεις, αφιερώματα και συζητήσεις για συγκροτήματα και καλλιτέχνες.
White Wolf

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από White Wolf »

Ναι, ναι, νταξει ολοι τους ξερουν και τι να πεις...
Δεν πειραζει, εγω θα πω.

Θα ξεκινουσα με κατι τυπου, οτι ειναι ελαφρως υπερεκτιμημενη μπαντα, αλλα μετα, θα διαφωνησω με τον εαυτο μου.
Γιατι αυτη η μπαντα μου προσφερε ενα νεο "ειδος" επικου συναισθηματος που μεχρι να την ακουσω δεν ειχε ξυπνησει μεσα μου.

Και ενω ολες οι μπαντες τυπου Manowar (συμπεριλαμβανομενων και των Manowar) ναι!
Θα σε κανουν να θες να πεταχτεις απο το γραφειο που δουλευεις, παιρνοντας το κεφαλι του διπλανου σου για σουβενιρ, και επειτα να ξεχυθεις ημιγυμνος (απο τη μεση και κατω εννοειται) στους δρομους καβαλα στο πρωτο κοπροσκυλο που βρηκες να κοιμαται στο πεζοδρομιο, με μοναδικη προθεση να σουβλισεις οτι κινειται και να βαψεις με τα αιματα οτι ειναι ακινητο,

οι Ντουμσορντ σε βαζουν σε ενα μη επιφανειακο μονοπατι επικοτητας.
Θα την ονομαζα "βαθια" επικοτητα...
Αποστεωμενη απο την ποζερια.

Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από theBox »

Πειραζει που μου αρέσει μονο το πρώτο ουσιαστικα?

Καταλαβαινω τι εννοεις απο την περιγραφη, αντιστοιχη φαση συμβαινει και με primordial.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
White Wolf

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από White Wolf »

Τι να πειραζει μανα μου!

Απλα, θα ελεγα να δωσεις και στο Let Battle Commence μια ακομα ευκαιρια.
Μπορει να σε ρουφηξει...
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από CountRaven »

Το Heathen Assault έχει την καλύτερη ακουστική εισαγωγή όλων των εποχών και γενικά είναι κομμάτι ορόσημο για μένα, παρόλα τα υπαρκτά αδύναμα του στοιχεία στη συνέχεια. Αλλά είπαμε... Κομμάτι ορόσημο.....

Το Forgotten Scroll φτιάχτηκε εξαιτίας 3 συγκροτημάτων. Cirith Ungol. Doomsword και Manilla Road. Χωρίς πολλά πολλά.

Ναι και εγώ θεωρώ το ντεμπούτο ως έναν δίσκο ορόσημο για τον Επικό ήχο. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι τον κάνει να επιστρέψει στις βαθιές και σκιώδης ρίζες του, εκεί που πραγματικά ανήκει. Είναι και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό όχι σε επίπεδο τέχνης μα σε επίπεδο υποκουλτούρας -και ο όρος εδώ δεν χρησιμοποιείτε υποτιμητικά αλλά για να εκφράσει κάτι μη μαζικό-.

Ναι αναφέρομαι σε αυτήν την μικρή υποκουλτούρα του επικού ήχου που μέσα στα 90ς πέρασε δική της οδύσσεια.

Ίσως γιατί τα 90ς ήταν καθρέφτης για πολλά ρεύματα της αγαπημένης μας μουσικής και όλος αυτός ο πλουραρισμός σε τάσεις που συνέβαινε ταυτόχρονα να ήταν δύσκολο να ακολουθηθεί από πολλούς. Και ειδικά από αυτούς ου έχοντας μπει σε φάση κατασταλάγματος / επιλογής για τα ακούσματα τους έψαχναν πράγματα.

Και αν στην προκειμένη περίπτωση αυτά τα ακούσματα ήταν συγκεκριμένα -Επικό Μέταλ- ο δρόμος είχε δύο κατευθύνσεις.

1. To underground: Το να λέμε όμως underground στα 90ς ήταν πολύ διαφορετικό από την έννοια που έχει ο όρος σήμερα. Όχι δεν είναι πιουρίστικη η δήλωση. Είναι καθαρά διαδικαστικό το θέμα. Και δύσκολο το σπορ. Ταχυδρομεία, κασέτες, zines. Αρκετοί δεν είχαν πρόσβαση. Όχι γιατί δεν ήθελαν. Δεν μπορούσαν.

2. Η σύνδεση με τα 80ς. Μια σύνδεση όμως που εξαιτίας αυτού του πλουραρισμού των 90ς είχε σταματήσει να λειτουργεί σε πολλές των περιπτώσεων. Και αναφέρομαι ως αναφορά. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που έδιναν δεκάρα τσακιστή για να παίξουν σε καμιά εκπομπή ή να γράψουν στα περιοδικά της εποχής για Cirith Ungol, Ostrogoth, Heir Apparent, Liege Lord, Manilla Road και άλλα συναφή. Και αυτοί που το έκαναν, το έκαναν πάλι μέσα από underground κανάλια. Zines, εκπομπές, κουβέντες στόμα με στόμα κτλ. Οπότε πάμε στο ένα.

Και ήρθε αυτό το LP ορόσημο που μουσικά τα είπα και στην αρχή: Κάνει να επιστρέψει στις βαθιές και σκιώδης ρίζες του, εκεί που πραγματικά ανήκει. Κουβαλά όμως όχι ψήγματα μα σαφής δηλώσεις τόσο για το underground όσο και για την σύνδεση με τα 80ς ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ.

Μόνο τη διασκευή στο Nadsokor -Cirith Ungol- να πάρεις για παράδειγμα δεν θέλεις κάτι άλλο. Και αν αυτό δεν σου φτάνει ρίξε μια ματιά στα credits του δίσκου με τις μπάντες που αναφέρει το συγκρότημα. Ο νέος Μεταλάς του τότε είχε ένα σκασμό μπάντες να ψάξει, μπροστά στα μάτια του. Ναι από αυτή τη λίστα. Ναι γιατί τότε διαβάζαμε τα credits και σημειώναμε τα γκρουπ των thanks lists και τα ψάχναμε.

Έγραφα τότε στο Seventh Sign ένα free press περιοδικό. Και στην κριτική μου για εκείνο το άλμπουμ έγραφα πως το τοποθετώ ανάμεσα στο "Delver Us" και το "Into Glory Ride" και ότι σε πολλά χρόνια από σήμερα -1999- θα μνημονεύεται ακόμα. Έχουμε 2019. Και είχα δίκιο.

edit: Ναι υπήρχαν και άλλοι επικοί δίσκοι μέσα στα 90ς, όπως το μυθικό Champion Eternal των Domine. Και γενικά το "Επικό" έπαιζε σαν concept πάρα πολύ είτε μέσω της Tolkien φρενίτιδας που άγγιξε και το Metal είτε και γενικότερα, με δίσκους, εξώφυλλα και αναφορές -εντός και εκτός Euro-Power σύμπαντος-. Όμως όλα αυτά ήταν με μια ευρύτερη "λογοτεχνική" αν θέλετε ταύτιση και δεν το λέω υποτιμητικά. Το ντεμπούτο Doomsword σε έπαιρνε από το χέρι και σου μιλούσε κατευθείαν για όσα ανέφερα πριν. Την σκιώδη υφή του ήχου, το underground, την σύνδεση με τα 80ς. Σε έκανε να κοιτάξεις πίσω και υπόγεια και να δεις την αλήθεια.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
White Wolf

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από White Wolf »

Το αλλαζω λιγο... μου επιτρεπεις;

Εξαιτίας 2 συγκροτημάτων φτιαχτηκε ο κοσμος.
Cirith Ungol και Manilla Road. Χωρίς πολλά πολλά.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από Priamos »

(καγκουρας, εγωκεντρικός, ποζεροσυλλεκτο-μεταλοπατερας, αγνοεί όλα τα ωραία που γράφει ο Count Raven και το point του thread και θέλει να πει την παπαριά του για να πουλήσει μούρη): :D
Εγώ τους παρακολουθώ από το ντέμο. :D
Τώρα χωρίς πλάκα (μπα! πώς τα κατάφερες!!! :D ). Όταν πρωτοακουσα το Helm's Deep από ένα advance tape, κοντεψα να τρακαρω στην Εθνική. Για να πω όμως και γω την αλήθεια, από το ντεμπούτο και μετά, το πάθος μου βαθμιαία εξασθενουσε, μεχρι το τελευταίο που ήταν μάλλον απογοητευτικό. Πάντως και το δεύτερο στέκεται πολύ ψηλα στη συνείδηση μου, ενώ το ντέμο και το ντεμπούτο ανήκουν στην αιώνια ελίτ του είδους. Έτσι ή αλλιώς, μου έλειψε τρελά η δισκογραφική τους παρουσία.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από Aphelian »

Επισης αγαπημενη μπαντα (Νο.4 στο Warbringers Fanclub!) , αλλα θα συμφωνησω με τον [mention]Priamos[/mention]

Τα πρωτα δυο τα λατρευω, το 3ο εχει καποιες φοβερες στιγμες χωρις ομως να τρελαινομαι, ενω απο εκει και περα δεν μου εκαναν αυτο το κλικ.

Εχουν και ξεχωριστη θεση στην καρδια μου λογω του πρωτου τους Live στο ΑΝ, που ανοιξαμε το live τους.
Σε εκεινη την ηλικια και με οτι ειχε προηγηθει δισκογραφικα, ηταν λες και παιζαμε με τους Manowar μετα το Sign of the Hammer
White Wolf

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από White Wolf »

Aphelian έγραψε: Τετ 06 Φεβ 2019, 10:07 του πρωτου τους Live στο ΑΝ, που ανοιξαμε το live τους.
!!! Ασε να σε αγγιξω !!! και να μην ξαναπλυθω !!!

ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΚΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!
Άβαταρ μέλους
Coroner
Δημοσιεύσεις: 312
Εγγραφή: Πέμ 20 Δεκ 2018, 01:00

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από Coroner »

Yπερ-αγαπημενη μπαντα, λατρεια και τα 4 πρώτα αλμπουμ και απορώ πως δεν έχει αναφερθεί το My Name will live on, έχει μέσα πολλές κομματάρες. Ήταν και το πρώτο άλμπουμ που έζησα σαν καινούριο doomsword (πιτσιρικάς alert) και γι αυτό ίσως το έχω τόσο ψηλά.
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από Aphelian »

Corum Jhaelen Irsei έγραψε: Τετ 06 Φεβ 2019, 10:16
Aphelian έγραψε: Τετ 06 Φεβ 2019, 10:07 του πρωτου τους Live στο ΑΝ, που ανοιξαμε το live τους.
!!! Ασε να σε αγγιξω !!! και να μην ξαναπλυθω !!!

ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΚΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!
Κατσε να βγει ο δισκος μας και την ξανακανουμε αυτη την κουβεντα! :D
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από Zippo190 »

Στηρίζω πόστ Κόμη, για τα τιμημένα 90'ς οι Doomsword ήταν περισσότερο ιδέα παρά μπάντα. Δεν είναι μόνο η υπέρ-επική, πολεμική ταυτότητα του πρώτου δίσκου αλλά και η όλη παρουσία τους την δεδομένη στιγμή. Στα αυτιά μου κανένας δίσκος τους δεν έχει γεράσει αν και οι ίδιοι είναι σε αδράνεια εδώ και πολλα χρόνια. Κρίμα να σβήσουν έτσι και φοβάμαι ότι η νέα γενιά ακροατών δεν διακατέχεται από τα ίδια συναισθήματα με εμάς. Αγαπημένος δίσκος το "My name will live on" σαν πιο ισορροπημένος αλλά εποχές τέλη 90'ς με Doomsword, Domine, Battleroar, Raging Storm, Gothic Knigts, Solstice είναι πάντα αξέχαστες.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από CountRaven »

Εχουν και ξεχωριστη θεση στην καρδια μου λογω του πρωτου τους Live στο ΑΝ, που ανοιξαμε το live τους.
Το μόνο live στη ζωή μου που έχω κάνει stage diving.

Γενικά και εγώ νιώθω πολύ με το πρώτο και συμφωνώ ότι η πορεία τους μετά ήταν φθίνουσα. Παρόλα αυτά το Heathen's Assault το θεωρώ έπος όπως ανέφερα και πριν: κομμάτι ορόσημο.

Ήμουν και εγώ στο Warbringers Fan Club. Ωραίες εποχές.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14654
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από CountRaven »

'Όσο για το demo των Doomsword πιστεύω μέχρι και σήμερα πως είναι πολύ αδύναμο. Και δεν φτάνει με τίποτα την αίγλη του πρώτου δίσκου.

Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
asgardlord
Δημοσιεύσεις: 522
Εγγραφή: Κυρ 14 Οκτ 2018, 19:39
Τοποθεσία: Νήσος Κύπρος

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από asgardlord »

Τα είπε τέλεια ο κόμης. Να προσθέσω πως το τρίτο Doomsword είναι ο καλύτερος Bathory δίσκος. Δεύτερος καλύτερος το Gjallahorn και μετά το Blood on Ice :P
Iron wields from armored wrists
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Doomsword (ITA)

Δημοσίευση από Zippo190 »

η φθίνουσα πορεία τους ήταν αποτέλεσμα των επιλογών του Deathmaster. Εκεί που η μπάντα ήταν έτοιμη για να πάει μπροστά εκείνος την ξανάχωσε στην λήθη και μάλιστα συνηδειτοποιημένα.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Συγκροτήματα & Καλλιτέχνες”