Mercyful Fate/King Diamond

Παρουσιάσεις, αφιερώματα και συζητήσεις για συγκροτήματα και καλλιτέχνες.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από theBox »

θα κάνω μια εξομολόγηση. Πολυ προσφάτα (το τελευταιο εξαμηνο) καταφερα τελικα να εκτιμήσω την αξια των δυο αυτων σχηματων. Οπως και πολύς κοσμος, ετσι κι εγω δεν μπορουσα για πολλά χρονια να διαχειριστω τα φωνητικα. Εν τέλει οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν κι ετσι περνάω περιοδο δευτερης εφηβίας με τη δισκογραφία τους.

Μερικές σκορπιες σκέψεις ως τροφή για κουβεντουλα...

1. Τα Ριφφ της reunion περιοδου των MF ειναι εξωφρενικά εμπνευσμενα. Απο τα καλύτερα, αν όχι τα καλύτερα που παιζουν στο χώρο.
2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
3. Ωραιος και ο King ως σόλο καλλιτεχνης (abigail, them και conspiracy τουλάχιστον 10αρια), αλλά τις κιθάρες των MF ΔΕΝ τις έχει.
4. In the shadows το καλύτερο και μετα υπεργαμάτη αλλά (οριακα) φθίνουσα πορεία μεχρι και το dead again. Το 9 δεν μου έκατσε καθόλου καλά.
5. (Bonus) Για καποιο περιεργο λόγο βρίσκω μια ηχητικη/αισθητικη/ριφολογικη συνδεση μεταξύ In the shadows (κυριως) και Savatage του Hall of the Mountain King.

Αυτα προς το παρόν, πειτε καμια άποψη και εδώ είμαστε.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Stormbringer7
Δημοσιεύσεις: 382
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 23:33
Τοποθεσία: ATHENS

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από Stormbringer7 »

Με αυτά που γράφεις θα με κάνεις και μενα να αλλαξω γνώμη!!!Λες να τα ξαναακουσω χωρίς φωνή όμως;;; 😜
Like a man is a mountainside... greatness waits for those who try...none can teach you It's all inside...just climb...
Άβαταρ μέλους
trigger
Δημοσιεύσεις: 562
Εγγραφή: Σάβ 13 Ιαν 2018, 08:07

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από trigger »

theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11
2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
SERIOUSLY??????
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από theBox »

trigger έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 23:23
theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11
2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
SERIOUSLY??????
IMHO/YMMV κτλ κτλ...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από theBox »

[mention]trigger[/mention]

Προσεξε, δεν λέω οτι δεν ειναι καλα, απεναντίας. Απλά η κιθαριστικη δουλεια στα επόμενα ειναι πιο "ραφιναρισμένη".

edit : Και βασικα ο μονος λογος που μπαινω στην διαδικασια να αναφερω αυτη τη διαφοροποιηση ειναι γιατι στην συντριπτικη πλειοψηφια των πραγματων που διαβαζω, τα δυο πρώτα (δικαιως) εκθειάζονται ως αριστουργηματα, ενω τα υπόλοιπα αντιμετωπίζονται ως πιο "by the numbers" δισκοι. Πράγμα το οποίο δεν το εκλαμβάνω απο αυτά που ακούω...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από RedSharks »

theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11 Οπως και πολύς κοσμος, ετσι κι εγω δεν μπορουσα για πολλά χρονια να διαχειριστω τα φωνητικα.
Δεν ξέρω με ποιόν «πολύ κόσμο» συναναστρέφεσαι, αλλά έχω την υποψία ότι ο κόσμος αυτός (μαζί και εσύ) μάλλον αρχίσατε να ακούτε metal στα μέσα των 90s. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, απλά παρατηρώ ότι αυτή η γενιά μεταλλάδων (που μεγάλωσε με Stratovarius, Iced Earth, Nevermore, HammerFall, Blind Guardian και τα συναφή) έχει λίγο διαφορετική αισθητική από τη γενιά που μεγάλωσε με Ozzy, Maiden (των κλασσικών δίσκων), Judas Priest και... King Diamond. Για τον «πολύ κόσμο» της δεύτερης κατηγορίας ο King Diamond είναι ΘΡΗΣΚΕΙΑ και τα εξωγήινα φωνητικά του και μόνο στο «Abigail» αρκούν για να ξεφτυλίσουν δισκογραφίες Stratovarius και Iced Earth... :D

Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά νομίζω τα έχει ήδη πει όλα ο Vic στο παρακάτω υπέροχο και βαθειά συγκινητικό (για όσους ζήσαμε εκείνη την εποχή) κείμενό του στο blog του:

http://vics-dungeon.blogspot.com/2011/0 ... -1990.html

H κατάθεση ψυχής του Vic νομίζω ότι εκφράζει την πλειοψηφία της γενιάς που άρχισε να ακούει metal στα 80s. Κάπως έτσι αισθανόμαστε οι περισσότεροι για τη μουσική του Βασιλιά. Το μόνο που θα προσθέσω είναι το εξής: Μιλάμε για έναν από τους πιο ιδιαίτερους και πρωτότυπους καλλιτέχνες που πέρασαν ποτέ από αυτή τη μουσική. Το μουσικό του concept είναι μοναδικό, εντελώς δικό του, και δεν μοιάζει με τίποτα άλλο που παίχτηκε ποτέ. Για αυτό και αν ακούσετε ένα κομμάτι του σε ένα club, αρκούν 2 δευτερόλεπτα για να καταλάβετε ότι είναι ΑΥΤΟΣ. Πείτε μου τώρα πόσες σύγχρονες μπάντες που έχετε σε εκτίμηση έχουν τα παραπάνω στοιχεία; Αν ακούγατε ένα κομμάτι από το καινούργιο Iron Savior σε ένα club σε πόση ώρα θα μπορούσατε να πείτε με βεβαιότητα ότι είναι αυτοί; Μήπως... ποτέ, γιατί μοιάζει με 73986 άλλα πράγματα;
theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11 2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
Τα ΠΡΩΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ του «A Dangerous Meeting», πριν καν μπει ο Βασιλιάς, ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ δισκογραφίες Iron Savior, Primal Fear, Brainstorm, Paragon, Bloodbound, Evergrey και αμέτρητες άλλες τέτοιες generic αηδιούλες που σήμερα περνάνε ως «ποιοτικό» heavy metal στον «πολύ κόσμο».
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από rbrigade »

RedSharks έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 23:51 Τα ΠΡΩΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ του «A Dangerous Meeting», πριν καν μπει ο Βασιλιάς, ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ δισκογραφίες Iron Savior, Primal Fear, Brainstorm, Paragon, Bloodbound, Evergrey και αμέτρητες άλλες τέτοιες generic αηδιούλες που σήμερα περνάνε ως «ποιοτικό» heavy metal στον «πολύ κόσμο».
Τα έχεις λίγο μπερδεμένα στο μυαλό σου, από τις μπάντες που αναφέρεις μόνο οι Evergrey περνάνε ως ''ποιοτικό'' metal (αφήνω στην άκρη τους Bloodbound που δεν είναι ''ποιοτικοί'', αλλά είναι λίγο φλώροι). Oι υπόλοιποι βαράνε ευθύ heavy ή power και έχουν μια χ,ψ προσφορά, δεν νομίζω ότι κολάει αυτό το ''ισοπεδώνουν δισκογραφίες'', δεν πρόκειται για αστειότητες τύπου Ghost ή Beast in Black... ούτε για παπατζιλίκια τύπου Leprous, A.C.T. κτλ
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από RedSharks »

rbrigade έγραψε: Δευ 08 Απρ 2019, 00:07
RedSharks έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 23:51 Τα ΠΡΩΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ του «A Dangerous Meeting», πριν καν μπει ο Βασιλιάς, ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ δισκογραφίες Iron Savior, Primal Fear, Brainstorm, Paragon, Bloodbound, Evergrey και αμέτρητες άλλες τέτοιες generic αηδιούλες που σήμερα περνάνε ως «ποιοτικό» heavy metal στον «πολύ κόσμο».
Τα έχεις λίγο μπερδεμένα στο μυαλό σου, από τις μπάντες που αναφέρεις μόνο οι Evergrey περνάνε ως ''ποιοτικό'' metal (αφήνω στην άκρη τους Bloodbound που δεν είναι ''ποιοτικοί'', αλλά είναι λίγο φλώροι). Oι υπόλοιποι βαράνε ευθύ heavy ή power και έχουν μια χ,ψ προσφορά, δεν νομίζω ότι κολάει αυτό το ''ισοπεδώνουν δισκογραφίες'', δεν πρόκειται για αστειότητες τύπου Ghost ή Beast in Black... ούτε για παπατζιλίκια τύπου Leprous, A.C.T. κτλ
Το κοινό στοιχείο στα γκρουπ που ανέφερα είναι ότι είναι όλοι τους τόσο μα τόοοοοοσο GENERIC. Κατά τη γνώμη μου πάντα. Είμαι σίγουρος ότι οι Primal Fear θα μπορούσαν αν ήθελαν να κυκλοφορούν καινούργιο δίσκο κάθε μήνα. Η μουσική τους είναι τόσο κοινότυπη και φορμουλαϊστική (formulaic) που μοιάζει να παράγεται από κάποιου είδους generator. Είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσες να βάλεις τον τραγουδιστή των Brainstorm να τραγουδήσει στους Iron Savior και τον τραγουδιστή των Iron Savior να τραγουδήσει στους Paragon χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στο ύφος και τον ήχο της κάθε μπάντας.

Ο λόγος που τα 80s παραμένουν αξεπέραστα, δεν είναι γιατί το λένε κάτι «κολλημένοι» τύποι σαν εμένα. Είναι γιατί κάθε μεγάλη μπάντα είχε το δικό της concept και τον δικό της ήχο, ο οποίος ήταν αναγνωρίσιμος άμεσα. (Συν βέβαια ότι η έμπνευση και η δημιουργικότητα ξεχείλιζαν, αλλά αυτό είναι μια άλλα κουβέντα). Αν έβαζες τον Tate να τραγουδήσει στους Iron Maiden ή τον Dio να τραγουδήσει στους Savatage, ή τον Andy LaRocque να γράψει τη μουσική του καινούργιου δίσκου του Ozzy, το αποτέλεσμα θα ήταν τελείως διαφορετικό. Γιατί; Γιατί ο καθένας από αυτούς είχε τον δικό του, πρωτότυπο και άμεσα αναγνωρίσιμο ήχο. Και ένας από τους πιο πρωτότυπους και άμεσα αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες στην ιστορία της μουσικής είναι και αυτός που συζητάμε σε αυτό το νήμα.
Άβαταρ μέλους
vasilis2112
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από vasilis2112 »

trigger έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 23:23
theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11
2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
SERIOUSLY??????




Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από rbrigade »

Η ένστασή μου αφορούσε το γεγονός ότι οι μπάντες που τσουβάλιασες ούτε πουλάνε ούτε εκλαμβάνονται ως ''ποιότητα''. Ξεκίνησα να ακούω το 1993 αλλά δεν θυμάμαι κανένα παιδί της εποχής μου να ξεκινάει από 90's μπάντες, όλοι με Maiden-Metallica-Manowar ξεκινήσαμε (ή Scorpions-Def Leppard-Bon Jovi), τα 80's προσκυνάγαμε (προσωπικά εγώ ακόμα αυτά προσκυνώ). Τον King Diamond είναι πάρα πολλοί που δεν τον γουστάρουν καθόλου ως τραγουδιστή, δεν έχει να κάνει με γενιά, ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερος μεν αλλά σίγουρα με την καμία πρωτοκλασάτος τραγουδιστής.
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από RedSharks »

rbrigade έγραψε: Δευ 08 Απρ 2019, 01:06 Η ένστασή μου αφορούσε το γεγονός ότι οι μπάντες που τσουβάλιασες ούτε πουλάνε ούτε εκλαμβάνονται ως ''ποιότητα''.
Έχω την εντύπωση ότι οι μπάντες που ανέφερα έχουν γενικά την εκτίμηση/συμπάθεια πολλών εδώ μέσα, αυτό εννοούσα ότι «περνάνε ως ποιοτικές». Δεν ξέρω τι θεωρούνται στο ευρύ κοινό ή τι γράφει για αυτές το Metal Hammer, η τελευταία φορά που διάβασα Metal Hammer ήταν το 1994. Αλλά η εικόνα που έχω διαβάζοντας επι χρόνια αυτά που γράφατε στο Metaldome και τώρα στο FS είναι ότι οι περισσότεροι τις θεωρείτε καλές μπάντες. Θυμάμαι πρόσφατα σχόλια εδώ μέσα για το πόσο απρόσμενα καλό είναι το τελευταίο Brainstorm ή τι υπερδισκάρα είναι το Force of Destruction των Paragon κτλ κτλ κτλ
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από theBox »

[mention]RedSharks[/mention]

Ναι έχεις δικιο, παιδι των 90ς ειμαι. Οχι οτι δεν μου αρεσουν τα 80ς, αλλά οι 90ς καταβολες επιρρεαζουν σε μεγαλο βαθμο τα γουστα μου. Ισως και γι αυτο να προτιμω την reunion περιοδο MF. Πολλά απο αυτα που λες είναι φυσικα σωστα, αλλά και ο [mention]rbrigade[/mention] έχει δικιο οταν λεει οτι ανεξαρτητως γενιας, ο KD ειναι love/hate φαση. Τελικα τον αγάπησα, αλλά μου πηρε καιρο.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από theBox »

vasilis2112 έγραψε: Δευ 08 Απρ 2019, 00:57
trigger έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 23:23
theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11
2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
SERIOUSLY??????




Ρε συ βασιλη, πολυ ωραια ειναι και αυτα, μακρια απο το μεσο ορο της εποχης τους, (στο αρχικο ποστ μαλλον δεν φαινεται καθαρα αυτο γιατι εγραψα για "τυπικα 80ς", αν και εγραψα ΠΙΟ τυπικα 80ς), ποιτικα τα συγκρινω μονο με την ιδια μπάντα στα 90ς και οχι με καποιον τρίτο. Λεω απλά οτι για τα γουστα μου, μετα οι κιθαρες εγιναν ΑΚΟΜΑ καλύτερες.

Btw, βρισκω τις κιθαρες του OATH πόλυ καλύτερες απο του melissa, χωρις να λεω οτι το melissa ΔΕΝ μου αρεσει.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από theBox »

Εν τω μεταξυ, ένα ποστ αγάπης ειπα να κανω, αλλά σας βγηκα ρεβιζιονιστης πιτσιρικας (λολ), και θα πέσετε να με "φατε" τελικα...χαχαχα
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Mercyful Fate/King Diamond

Δημοσίευση από Zippo190 »

theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:11 θα κάνω μια εξομολόγηση. Πολυ προσφάτα (το τελευταιο εξαμηνο) καταφερα τελικα να εκτιμήσω την αξια των δυο αυτων σχηματων. Οπως και πολύς κοσμος, ετσι κι εγω δεν μπορουσα για πολλά χρονια να διαχειριστω τα φωνητικα. Εν τέλει οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν κι ετσι περνάω περιοδο δευτερης εφηβίας με τη δισκογραφία τους.

Μερικές σκορπιες σκέψεις ως τροφή για κουβεντουλα...

1. Τα Ριφφ της reunion περιοδου των MF ειναι εξωφρενικά εμπνευσμενα. Απο τα καλύτερα, αν όχι τα καλύτερα που παιζουν στο χώρο.
2. Τα 2 πρώτα MF αν και πολύ καλα, ΔΕΝ εχουν αυτη την τόσο εμπνευσμένη ριφολογία των 90ς δίσκων. Ειναι πολυ πιο "τυπικα" 80ς.
3. Ωραιος και ο King ως σόλο καλλιτεχνης (abigail, them και conspiracy τουλάχιστον 10αρια), αλλά τις κιθάρες των MF ΔΕΝ τις έχει.
4. In the shadows το καλύτερο και μετα υπεργαμάτη αλλά (οριακα) φθίνουσα πορεία μεχρι και το dead again. Το 9 δεν μου έκατσε καθόλου καλά.
5. (Bonus) Για καποιο περιεργο λόγο βρίσκω μια ηχητικη/αισθητικη/ριφολογικη συνδεση μεταξύ In the shadows (κυριως) και Savatage του Hall of the Mountain King.

Αυτα προς το παρόν, πειτε καμια άποψη και εδώ είμαστε.
theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 21:54 Μπορει να μην ενιωσα (την ηξερα την τυπισσα, ειναι πολυ χοτ ονομα στους απανταχου νταρκιδες), αλλά στηρίζω διευρυνση μουσικων οριζόντων! Ειναι ενα αθλημα στο οποιο επιδιδόμουν κι εγω για πολλά χρονια, αλλα δυστυχως το εχω ελλατώσει λογω ελλειψης χρονου τελευταία...
theBox έγραψε: Κυρ 07 Απρ 2019, 22:21 Σε καμία περιπτωση δεν το λες κακο. Κινειται ακριβως μεσα στο opeth/katatonia/riverside μελαγχολικο προγκ μεταλ υφος του μουσάτου φοιτητη με το χακί τζακετ. Παλιότερα το παρακολουθούσα καπως περισσότερο (ημουν κι εγω φοιτητης αλλωστε :P ). Τωρα τελευταια το έχω αφήσει λιγο, για πιο "διασκεδαστικα" και "escapist" ακουσματα.

......εκτείθεστε κύριε..... :P :P
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Συγκροτήματα & Καλλιτέχνες”