Judas Priest (UK)

Παρουσιάσεις, αφιερώματα και συζητήσεις για συγκροτήματα και καλλιτέχνες.
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Count Brass
Δημοσιεύσεις: 91
Εγγραφή: Παρ 03 Απρ 2020, 20:26

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Count Brass »

H πορεια της μπαντας ξεκινησε επισημως με το Rocka Rolla το 1974 και συνεχιζεται μεχρι και το 2018 (τουλαχιστον) με το Firepower.

Μιλαμε για 42 χρονια...
και 19 (αν δεν κανω λαθος) αλμπουμς...

Αλλα ευτυχως που εχω δαχτυλα στα χερακια και στα ποδαρακια και μπορω να μετρω...
1) Rocka Rolla 1974
2) Sad Wings of Destiny 1976
3) Sin After Sin 1977
4) Stained Class 1978
5) Killing Machine 1978
6) Hell Bent for Leather 1979
7) British Steel 1980
8) Point of Entry 1981
9) Screaming for Vengeance 1982
10) Defenders of the Faith 1984
11) Turbo 1986
12) Ram It Down 1988
13) Painkiller 1990
14) Jugulator 1997
15) Demolition 2001
16) Angel of Retribution 2005
17) Nostradamus 2008
18) Redeemer of Souls 2014
19) Firepower 2018

Τι να πρωτοειπωθει...
Το ευρος των θεματων που καλυπτουν οι στιχοι τους;
Το μουσικο ευρος που καλυψαν μεσα σε 4 δεκαετιες;
Σκοτεινα, Ερωτικα, Αλληγορικα, Ιστορικα, Κοινωνικα τραγουδια πιστά στην ατμοσφαιρα και το υφος τους...

Κιθαρες; Τυμπανα; Μπασο; Φωνη (Η Φωνη);
4 δεκαετιες καθαρου Χεβι Μεταλ...

Δεν κανει να λεμε ονοματα αλλων μπαντων σε αυτο το τοπικ...
Αλλων μπαντων που ειναι οι "πατεραδες" του Μεταλ κλπ κλπ
Απλα γελαω...
Αν οι Judas Priest ειναι το "παιδι" αυτων των πατεραδων του Μεταλ,
ειναι αυτο το παιδι που τους εριχνε φαπες επι 40 συναπτα ετη.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Zippo190 »

Τι να λέμε τώρα, από τις μπάντες που ΟΡΙΣΑΝ το μέταλ, εμάς, τα πάντα όλα. Τρελό σερί με ΔΙΣΚΑΡΕΣ, αθάνατοι ύμνοι και μέλη larger than life.

Ακόμα και στο peak της καριέρας τους, στην ανατολή μιας νέας εποχής πετάνε απλά ένα Painkiller σαν τις αποκαλύψεις της Βίρνας Δράκου στο επεισόδιο της Παρασκευής, αφήνοντας τους πάντες με ανοιχτό το στόμα.

Απλά αφήνω την πιο bad ass είσοδο ατόμου στην σκηνή.

@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από rbrigade »

Ο [mention]theBox[/mention] έχει δικαίωμα συμμετοχής στο τόπικ; :D
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Aphelian »

Επισης, απο τις πολυ ευχαριστες εκπληξεις που εβγαλαν δισκο μετα απο 40χρονια παρουσιας που ακούγεται "φρεσκος" και οχι διεκπεραιωτικός.
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Starman »

Νομίζω ότι το έχω αναφέρει ξανά, το πρώτο βινύλιο που πήρα στη ζωή μου ήταν το Killing Machine κάπου στα τελειώματα του 1982. Αυτό τα λέει όλα για το πόσο ψηλά τους έχω.
Από τα πολύ αγαπημένα Priest τραγούδια το παρακάτω, που χαρακτηρίζει μια ολόκληρη εποχή.
Άβαταρ μέλους
JimmyF
Δημοσιεύσεις: 460
Εγγραφή: Τρί 03 Σεπ 2019, 12:37

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από JimmyF »

Λίγους μήνες πρέπει να ήταν αφού είχε βγει το painkiller (αμούστακο παιδί 12-13 χρονών), μου βάζουν να ακούσω το ομώνυμο και λέω..δε μου δίνεις καλύτερα σε κασετούλα το powerslave που μου έλεγες? FFWD κανά 6μηνο ή χρόνο μετά , ακούω το unleashed in the east από το ηρωικό τεπάζ της Philips που είχαμε τότε, ενώ ήμουν με βαριά ωτίτιδα, γιατί πολύ απλά μόλις το είχα αγοράσει και ΔΕΝ γινόταν να μην ακούσω τους Priest που ήταν το πρώτο group που ξεκίνησα να μαζεύω δισκογραφία. Times they are a changin'! Και μην ξεχάσω..την απορία που είχα τότε...Ρε, έχεις τον Les Binks και κάνεις μεταγραφή τον Holland??
Άβαταρ μέλους
Count Brass
Δημοσιεύσεις: 91
Εγγραφή: Παρ 03 Απρ 2020, 20:26

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Count Brass »

rbrigade έγραψε: Τετ 08 Ιούλ 2020, 01:28 Ο @theBox έχει δικαίωμα συμμετοχής στο τόπικ; :D
δεν νομιζω οτι εχει... τον εχω βαλει Black List... :twisted: :twisted: :twisted:
Άβαταρ μέλους
Celephais
Δημοσιεύσεις: 490
Εγγραφή: Παρ 25 Μάιος 2018, 01:24

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Celephais »

Τι να λέμε τώρα για εμένα οι μεγαλύτεροι όλων! Διαμόρφωσαν τη μουσική μας σε τεράστιο βαθμό. Priest-άρα μια ζωή!
Άβαταρ μέλους
Blackwinged
Δημοσιεύσεις: 398
Εγγραφή: Σάβ 26 Οκτ 2019, 18:33
Τοποθεσία: Ιωάννινα

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Blackwinged »

Ό,τι και να πω, έχει ήδη ειπωθεί, οπότε θα μείνω στο εξής. Για εμένα έχουν μόνο έναν κακό δίσκο, το Demolition. Ένα που με αφήνει κάπως μουδιασμένο, αδιάφορο και τον περίμενα τότε πως και πως να βγει το "Νοστράδαμος". Το Ram it Down είναι όντως υποτιμημένο, ενώ μετά από αρκετή προσωπική πάλη και αναλύσεις έχω καταλήξει πως το καλύτερό τους είναι το Stained Glass με ελάχιστες τρίχες μπροστά από το Painkiller, το οποίο βρίσκεται στη δεύτερη θέση μαζί με Sad Wings of Destiny και Sin after Sin.

Εννοείται πως περιμένουμε διακαώς το νέο τους, μάλλον κάπου στο 2021.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Xstroyer »

Δευτεροτρίτη καλύτερη Αγγλική μπάντα (οπότε και δευτεροτρίτη καλύτερη, γενικώς), από τις 5 μπάντες που ορίζουν το heavy metal, απόλυτα αποδεκτό αν πιστεύει κάποιος πως είναι και η σπουδαιότερη metal μπάντα. 4-5 είναι αυτές που είναι valid να στηρίξεις μια παρόμοια άποψη. Η αντίθετη άποψη δεν στέκει για αυτές τις 4-5 (τις ξέρετε, δεν χρειάζεται ανάλυση).

Μπορούμε όμως να κάνουμε μια σύντομη ανάλυση για τους Τιτάνες, που είχαν τα ΠΑΝΤΑ στη καριέρα τους. Δισκάρες-μνημεία, όρισαν τον ήχο, όρισαν το image, έβγαλαν και μετριάτζες, είχαν παρασκήνιο και κόντρες, μέλη έφυγαν και παράτησαν το metal επέστρεψαν ως θεοί του metal, πήραν και τα ηνία της μπάντας, φωτογραφίζονται με γατάκια και καρφιά, με την ίδια ευκολία (και καλά κάνει, αφού έτσι γουστάρει ο Metal God), κάποιοι άλλοι που έφυγαν κλαίνε στα social media και βγάζουν τα απωθημένα τους σε βιογραφία, κάποιοι άλλοι αρρώστησαν και ευχόμαστε να είναι καλά, κάποιοι άλλοι έφυγαν από τη ζωή με βαριά κατηγορία να τους έχει στιγματίσει, ένας πιτσιρικάς κράτησε τη παλιά "εικόνα" και έφερε νέα πνοή... αλλά τίποτα από αυτά δεν θα είχε σημασία αν δεν υπήρχε Η μουσικάρα.

Για σήμερα λοιπόν:

1974 - Rocka Rolla - 6/10
Ψάχνουν τα βηματά τους, υπάρχουν στιγμές μεγαλείου, αλλά σε σχέση με ό,τι είχαν κυκλοφορήσει τότε, μπάντες όπως οι Purple, Sabbath, Heep και κάμποσοι ακόμα, δεν πάνε πουθενά.

1976 - Sad Wings of Destiny - 10/10
Σοκαριστική εξέλιξη, απόλυτα εμβληματικός δίσκος και ξεκινάνε να "βαφτίζουν" και μελλοντικές metal μπάντες. O Ηalford έχει αναφέρει πως είναι το αγαπημένο του album, ενώ φαίνεται και η επιρροή από μια αγαπημένη τους μπάντα της ίδιας περιοχής (Sabbath, βέβαια). Ήδη όμως, άρχισαν να φτιάχνουν το δικό τους στύλ-ήχο.

1977 - Sin After Sin - 9/10
Ίσως το πιο υποτιμημένο Priest album των '70s, πάντα στη σκιά του προηγούμενου και του επόμενου, αλλά σχεδόν ισάξιο σε ποιότητα. Διασκευάρα "Diamonds & Rust" (το έκαναν δικό τους). Κάπου εδώ γεννιέται και η "US metal τσιρίδα ("Dissident Aggressor"), ναι, στην Αγγλία. Αν είχε τη παραγωγή του επόμενου, θα μιλάγαμε σε διαφορετική βάση...

1978 - Stained Class - 10/10
...και εδώ έρχεται ένας heavy metal δυναμίτης. Δίσκος-μνημείο, απόλυτα επιδραστικός με "Exciter", "Saints in Hell", επικολυρικό "Beyond the Realms of Death" και Les Binks στα τύμπανα.

1978 - Killing Machine (aka Hell Bent for Leather) - 9/10
Καλώς ήρθε το δερμάτινο, τα μαστίγια και τα καρφιά. Ταινιάρα "Το Ψωνηστήρι" (Cruising)

1980 - British Steel - 9/10
Aπό τους πιο "περίεργους" δίσκους των Τιτάνων, όσον αφορά την αποδοχή, τόσο στο κοινό τους, όσο και γενικά. Θα βρεις κόσμο που το βάζει στα top JP, αλλά και κόσμο που "ούτε καν". Το μόνο σίγουρο είναι, πως πρόκειται για ένα από τα 2-3 πιο επιδραστικά JP, ειδικά στον τομέα της παραγωγής, αφού μαζί με το "Heaven and Hell" των Πατέρων, είναι η μετάβαση του 70s heavy metal στο 80s heavy metal. Όταν άκουσε το κοινό αυτά τα 2 albums που κυκλφορόρησαν τον Απρίλιο του 1980, όλοι (μουσικοί, παραγωγοί, κτλ) άλλαξαν τον ήχο και η hard-rockin' αύρα που υπήρχε στο metal των '70s, έχει πλέον εξαφανιστεί.

1981 - Point of Entry - 5/10
Για κάθε ένα "Desert Plains" υπάρχουν και 3 αμήχανα κομμάτια. Αυτό που δεν υπάρχει όμως, είναι τα video clips κομματιών όπως το "Don't Go" και "Hot Rockin'".

1982 - Screaming for Vengeance - 10/10
10αρι για πολλούς λόγους και ας ψάχνει ο καθένας τα διαφορετικά fillers. Εμβληματικό όσο δεν πάει, ο απόλυτος Priest ήχος, το απόλυτο άνοιγμα δίσκου.

1984 - Defenders of the Faith - 10/10
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο από τον αγαπημένο σου δίσκο. Αν θέλει κάποιος ένα κομμάτι για να δει τι σημαίνει heavy metal, εύκολα του βάζεις το "The Sentinel". Eπίσης, μια από τις καλύτερες "πρώτες πλευρές" δίσκου ever.

1986 - Turbo - 6/10
Guilty pleasure, σαφώς και αμέτρητοι άλλοι το κάνουν καλύτερα, αλλά είχε πλάκα η εμπορική στροφή των JP. Γαμιστερό "Out in the Cold" και "Turbo Lover".

1988 - Ram It Down - 7/10
Μπορεί και (προσωπικό) 8 με "Blood Red Skies" να σκίζει τους ουρανούς, ακόμα και με beatάκι drum machine. Για πρώτη φορά, η διασκευή τους είναι αποτυχία.

1990 - Painkiller - 10/10
Δίσκος-ιδέα. Ιδέα που επηρέασε περισσότερους απ'ότι η ίδια η μουσική, η οποία επηρέασε μπάντες τύπου Cage. All killer, no filler.

1997 - Jugulator - 6/10
Eίχε φάει κράξιμο, αλλά μια χαρά τα πήγανε στο μοντέρνο metal. Και "Cathedral Spires" αφού. Φωνάρα ο Ripper, αλλά του λείπει η αύρα του grande, αυτό που κάνει τη διαφορά στους πραγματικά μεγάλους, με τους υπόλοιπους. Και δεν είναι συνθέτης, επίσης.

2001 - Demolition - 4/10
Εδώ όμως δεν τα πήγαν καλά. Όταν έχεις κομμάτι με τίτλο "Metal Messiah" και ρεφραινάρα, δεν μπορείς να ραπάρεις στο κουπλέ... Κάποια στιγμή αργότερα, η Sharon Osbourne μίλησε στον oπαδό του άντρα της, Halford, και τους έψησε να δουλέψουν πάλι μαζί, οπότε είχαμε το comeback και την επιστροφή του Metal God μετά από "προσωπικές" κυκλοφορίες κάθε είδους, από παπάτζες μέχρι δισκάρες.

2005 - Angel of Retribution - 7/10
Όταν μπήκε το "Judas Rising" είχα σοκαριστεί. Όταν τελείωσε το Sabbath-ικό "Lochness" είχα προσγειωθεί, αλλά ακόμα το ακούω και από τα υπόλοιπα, ξεχωρίζω κομματάρες τύπου "Hellrider" και "Worth Fighting For". Η επιστροφή στη σκηνή του Metal God, κάνει διαφορά ρε παιδί μου, δεν είναι μόνο η φωνή, αλλά η γενικότερη "εικόνα".

2008 - Nostradamus - 5 με 6/10
Δεν το θεωρώ το σκουπίδι που λένε αρκετοί, αλλά θα έπρεπε να ήταν 45 λεπτάκια και όχι μια αιωνιότητα.

2014 - Redeemer of Souls - 5 με 6/10
Ξεχασμένο στη δισκογραφία τους.

2018 - Firepower - 8/10 για JP, παραπάνω για την εποχή του και τους άλλους. Στα καλύτερα κλασικομέταλλα της δεκαετίας.
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από LuciferSteele »

χθες είχαμε την κουβέντα τους με φίλο, χαζεύοντας βιντεάκια από μερικές mid-80s εμφανίσεις τους επί αμερικανικού εδάφους
απλά η μπάντα που έβαλε το heavy δίπλα από τη λέξη metal
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Xstroyer »

Βλέποντας και το thread με τους στίχους στη μουσική, εδώ πρέπει να αναφέρουμε την εξής μοναδικότητα των Priest. Έχουν καλύψει αμέτρητα θέματα (λογικό, με τέτοια δισκογραφία), αλλά εκτός από κάποιους εξαιρετικούς στίχους, έχουν και ένα τεράστιο οπλοστάσιο με τρομερά cheesy και κακούς (;) στίχους, αλλά τις περισσότερες φορές, στα πλαίσιά της μουσικής τους, δεν μας απασχολούν.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Judas Priest (UK)

Δημοσίευση από Zippo190 »

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον K.K. που λέει και κάποια πράγματα για το "Nostradamus"

@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Συγκροτήματα & Καλλιτέχνες”