Έπος - Longings Past

[CountRaven]

Κάθε μέρα παίρνω μαζί μου σε mp3 μουσικές από το σπίτι, για να μου κρατάνε παρέα στη δουλειά.

Σήμερα είχα πάρει και αυτό μεταξύ άλλων. Είχα πολύ καιρό να το ακούσω ολόκληρο, αρκετά χρόνια θα έλεγα.

Το ακούσω σχεδόν όλη μέρα σήμερα και επιβεβαιώνω πόσο μα πόσο έπος!

Λυρικό, εκφραστικό και αφηγηματικά μυσταγωγικό. Η επική μουσική συναντά τις Rush ανησυχίες και την Awaken The Guardian κληρονομιά σε επίπεδο feeling. Εκτελεστικά ίσως να τους ήθελα λιγάκι πιο τεχνικούς αλλά εντάξει το κομμάτι του feeling με καλύπτει απόλυτα.

[Priamos]

Συγκινητικο επος!!! Το δευτερο, δυστυχως, δε μου ειχε αρεσει ιδιαιτερως.

[dargaard-79]

απο τα ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου ακούσματα ever. Δεν θα συμφωνήσω με Πριαμο, και το δευτερο τους ειναι τρομερο.


Longings Past-An Angel's Tale



Σήμερα γυρνάμε το μουσικό λεξικό στο γράμμα Λ, και συγκεκριμένα στην λέξη λυρισμός. Βρίσκουμε αρκετά συνώνυμα, το ένα γράφει Longings Past. Η Αμερικάνικη αυτή μπάντα ξεκίνησε το 1984 σαν Enchanter και έβγαλε κάποια διάσπαρτα τραγούδια σε demos και single, το ένα καλύτερο από το άλλο. Πολύ ψυχωμένη μπάντα με άφθονο συναίσθημα να ρέει στις μουσικές τους φλέβες. Το 1992 η μπάντα αλλάζει το όνομα της σε Longings Past καθώς επίσης και μέλη. Ο κιθαρίστας Shellberg των Enchanter πλέον αναλαμβάνει τα φωνητικά (λόγω τενοντίτιδας), μαζί του συνεχίζει και ο παλιός μπασίστας και με νέα άλλα μέλη βγαίνει το ‘’Meadows Of Maseilya’’. Ότι και να πείς είναι λίγο και δεν μπορεί να περιγράψει πλήρως τον επικολυρικό του ήχο γεμάτο μεστές μελωδίες. Το 1994 κυκλοφορεί ο δεύτερος και τελευταίος τους δίσκος με τον Shellberg πλέον εκτός από το τραγούδι να πιάνει και πάλι την κιθάρα (ακόμα και κάποια κρουστά) ενώ επιστέφει στα τύμπανα ο παλιός του γνωστός από τους Enchanter, R.Copeland. Πλέον σαν τρίο, συνεχίζουν στο ίδιο ύφος, ακόμα πιο αφηγηματικοί, επικοί, λυρικοί, ονειρικοί, παράξενοι. Και δυστυχώς το τελευταίο τους στοιχίζει μιας και το πολυπόθητο συμβόλαιο δεν ήρθε ποτέ ενώ ο συγκεκριμένος δίσκος κυκλοφόρησε μόνο σε 500 αντίτυπα και δεν βρίσκεται (δόξα να χουν οι επανακυκλοφορίες). Έτσι η μπάντα διαλύεται με την πάροδο του χρόνο ενώ ο Shellberg εκτός από παραγωγός παίζει jazz μουσική.

Όποιοι περιμένουν να ακούσουν επικό ,τραχύ και ακατέργαστο metal, πέφτουν πολύ έξω. Μια αισθαντική φωνή, σχεδόν λυπητερή, καλύπτει ένα ευρύ φάσμα φαντασίας . Ένα λιμάνι μελωδίας, ρομαντισμού και επικού λυρισμού. Δεν ασχολείσαι με τίποτα άλλο όσο ακούς τον δίσκο, ζεις μέσα στα ονειρικά ηχοτόπια που δημιουργούν. Η μουσική τους δεν μπαίνει σε καλούπια και αδυνατώ να τους συγκρίνω με κάποια άλλη μπάντα. Ίσως μόνο με τους Lordian Guard. Φλεγόμενα riffs σε στέλνουν στον παράδεισο και περίεργη επιθυμία ακόμα και να δακρύσεις σε επισκέπτεσαι συχνά. Αγγελικές μελωδίες ομορφαίνουν την ζωή και η ρυθμική πανδαισία σου παρέχει τις απαραίτητες εντάσεις και δυναμική. Πολλά κρουστά παίζονται από τον ίδιο τον Shellberg, και όταν λέμε κρουστά εννοούμε πιο περίεργα πράγματα όπως wind chimes,hand bar chimes, wood blocks,temple blocks, synthetic blocks, claves, triangles, maracas, shaker, tambourine, black walnut wood bones, cowbells, ice bell glockenspiel, tongue drum και glass. Ένας μακρύς κατάλογος που προσθέτει στο φανταστικό μουσικό τοπίο όσο οι κιθάρες κεντάνε το δαιδαλώδες ύφασμα της Αρμονίας και η φωνή ‘’παίζει ΄’ με τις διαθέσεις. Όσο οργισμένη και να προσπαθεί να ακουστεί, δεν τα καταφέρνει. Ακούγεται όμως επιβλητική και πραγματικά μοναδική.

Η παραγωγή έχει τα ελαττώματα της. Ακούγεται με τα λάθη της, πιο χαμηλωμένη, πιο ‘’συννεφιασμένη’’. Και είναι τόσο ταιριαστή και θεμιτή. Βγάζει μια ζεστασιά από μέσα της. Ακούγεται γεμάτη ευγένεια και ανθρωπιά. Η παραγωγή είναι του ίδιου του Shellberg (όπως και σε ότι προηγήθηκε σαν Longings Past/Enchanter) με την βοήθεια του Copeland (drums). Ότι ακούγεται μαγεύει. Κάθε χορδή που τεντώνεται, από άνθρωπο ή έγχορδο, κάθε παραγόμενος ήχος από κρουστό ή τύμπανο που συνυφαίνει στον να δημιουργηθεί αυτή η ιστορία από αγγέλους για ανθρώπους ή και το ανάποδο. Τέσσερα κεφάλαια γεμάτα ηχητικές στροφές και αλλαγές ανάλογα και με την ιστορία που διηγείται. Δεν είναι ο δίσκος που ανακυκλώνεται με τα ίδια ρεφραίν και riffs. Καμιά σχέση. Σαν να διαβάζεις ένα ενδιαφέρον, ποιοτικό μουσικό βιβλίο, το οποίο μπορεί να έχει τους κεντρικούς χαρακτήρες αλλά σε κάθε σελίδα συμβαίνει κάτι διαφορετικό και δεν περιμένεις να διαβάσεις απλά το τέλος αλλά απολαμβάνεις κάθε σειρά, κάθε πρόταση, ακόμα και τις τελείες.

[DeletedUser]

Πρωτο ντεμο ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ μαγεια, το ξαναεβαλα και εγω σημερα το πρωι
Διαφωνω με Πριαμο, το δευτερο ναι μεν ΠΟΛΥ διαφορετικο, αλλα ΠΟΛΥ καλο

[dargaard-79]

Πρωτο ντεμο ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ μαγεια, το ξαναεβαλα και εγω σημερα το πρωι
Διαφωνω με Πριαμο, το δευτερο ναι μεν ΠΟΛΥ διαφορετικο, αλλα ΠΟΛΥ καλο

fanboy or what? Ωραιος!!! Βρες και κανενα μπλουζακι να παρουμε (αν εχουν βγαλει ποτε βεβαια)

[LuciferSteele]

μυσταγωγία είναι η λέξη που τους ταιριάζει περισσότερο απο όλες
μυστηριακό ατσάλι από τα λίγα

[DeletedUser]

Πρωτο ντεμο ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ μαγεια, το ξαναεβαλα και εγω σημερα το πρωι
Διαφωνω με Πριαμο, το δευτερο ναι μεν ΠΟΛΥ διαφορετικο, αλλα ΠΟΛΥ καλο

fanboy or what? Ωραιος!!! Βρες και κανενα μπλουζακι να παρουμε (αν εχουν βγαλει ποτε βεβαια)

Τις κασσετες τις ειχα παρει απευθειας απο τη μπαντα, το CD απο εναν Ελληνα αν θυμαμαι καλα
Δε θυμαμαι να ειχα ρωτησει καν για μπλουζακι, σιγα μην ειχαν!!!!!