Sacred Outcry
Sacred Outcry
Καλημερα σε ολους!
Παρασκευή σημερα, οπότε τι καλυτερο απο το να χαζεψετε στη δουλειά με καφεδάκι και ενα γιγαντιαίο post!
Παρακατω θα διαβασετε (οσοι αντεξετε) ενα οδοιπορικο των Sacred Outcry απο τη γεννηση τους μεχρι τωρα, ξεκινωντας απο τα αρχαια παιδικα μας χρονια μεχρι το σημερα.
Οι περισσοτεροι φανταζομαι δεν μας εχετε ακουσει ποτε, αλλα αυτο ελπιζω να αλλαξει συντομα!
Υπαρχει αρκετη πληροφορια στο παρακατω post και ειμαι σιγουρος πως πολλοι εχουν ζησει παρομοιες καταστασεις με μπαντες, ειδικα οσοι ειναι στο ηλικιακο group 30ish 40ish και εζησαν αυτη τη σκηνη τα συγκεκριμενα χρονια.
Το post γινεται σε ενα συνδυασμο νοσταλγιας και πολυλογιας, μαζι με την αγαπη που εχω για την μπαντα, την αναγκη του μεταλλικου οπαδου για backstory και κουτσομπολιο κι ενα hint ξεδιαντροπου marketing για τον πρωτο δισκο που επιτελους θα βγει.
Με συγχωρειτε απο τωρα για την εκταση και πιθανα κενα στον τροπο γραφης μου, καθως τα ~20 χρονια ειναι πολλα και το Post "γενικο", αλλα για οποιον ακόμα ενδιαφερεται,
Off we go!
Chapter 1: The Before Times
Η μπάντα ξεκίνησε το 1997-1998 απο 3 φιλους σαν κλασσική “παιδική/σχολική αγαπη” για τη μουσική, χωρίς ταυτότητα και χωρίς σαφή προσανατολισμό. Οι προβες ήταν η εναλλακτική του “παμε για καφε” που εκαναν τα άλλα παιδια της ηλικιας μας.
Κακές διασκευές σε όλα τα εύκολα κλασσικα κομμάτια (αυτο το For Whom the Bell tolls, νομιζω το εχουν παίξει ΟΛΟΙ οσοι εχουν κάνει πάνω από πεντε προβες) και δειλά δειλά ξεκινήσαμε να γράφουμε τα πρώτα μας κομμάτια.
Ετερόκλητες επιρροές και πολλές φορές εντελώς αντιδιαμετρικές απόψεις, καθώς εγω πάντα ήθελα το επικό στοιχείο, ο τοτε τραγουδιστής ακουγε μονο Metallica, ο κιθαριστας απο Marillion μεχρι Watchtower, o Drummer δεν ειχε θεμα αρκει να παιζαμε κλπ κλπ.
Το 1999 ηχογραφήσαμε ένα Demo me 3 κομμάτια + 1 διασκευή (αυτο το For Whom the Bell Tolls που λεγαμε) το οποιο ουσιαστικά ήταν και η official αρχη της μπαντας.
Λιγο αργοτερα ο τραγουδιστης εφυγε (προφανως δεν ηταν τραγουδιστης),συνεχισαμε να παιζουμε 3αδα κα μια μερα o Drummer, που ειχε αρχισει να παιζει σε μια αλλη μπαντα, ειχε γνωρισει τοτε ενα παλληκάρι που μας προτεινε να παμε να δουμε και πως θα ταιριαζε σε αυτο το επικολυρικο feeling που θελαμε να βγαλουμε.
Η μεγαλη μας αγαπη και αυτο που μας ειχε ενωσει μουσικα ηταν οι Warlord (και η ελλειψη σε οτιδηποτε παρομοιο τοτε) και το δικο μου οραμα για την μπαντα, παντα ηταν κατι μεταξυ του λυρισμου των Warlord και του πολεμικου Manowar ηχου.
Εδω ουσιαστικα, με την ελευση του Βαγγελη(φωνη) θεωρω πως ηταν η πρωτη μορφη ολοκληρωμενου Lineup της μπαντας, μιας και πλεον ειχαμε κατασταλλαξει στο πως θελουμε να ακουστουμε και ο Βαγγελης εφερε στην μπαντα την πρωτη αλλαγη και ενα απο τα στοιχεια που θεωρω πως μας χαρακτηριζουν.
Ο Βαγγελης ηταν ενας καταπληκτικος τυπος που δεν ειχε ιδεα απο ηλεκτρικη κιθαρα, αλλα επαιζε κλασσικη απο τα 0 του και εγραφε πραγματα που ξεχειλιζαν ατσαλι και επος. Την πρωτη μερα που γνωριστηκαμε και συζητουσαμε για να μπει στη μπαντα θυμαμαι, μου ειπε, “εχω γραψει κι ενα κομματι που ισως ταιριαζει σε αυτο που μου περιγραφεις πως θελεις” και εβγαλε την κλασσικη κιθαρα και επαιξε το Scared to Cry. Εγω ειχα μεινει καγκελο χωρις να μπορω να πιστεψω πως μπορουμε πλεον να κανουμε πραγματα σε τετοιο στυλ και μολις τελειωσε, απλα του ειπα “την Παρασκευή εχουμε προβα”.
Chapter 2: Alive and kicking
Οι προβες ηταν αμετρητες και μεσα σε ενα 6μηνο ειχαμε γραψει γενναια ποσοτητα νεου υλικου, που παλι ομως κατι ελλειπε μιας και η ισορροπια που θελαμε μεταξυ Noble και Savage δεν μπορουσε να επιτευχθει κυριως λογω ελλειψης ταχυτητας.
Τοτε ηταν η δευτερη μεγαλη αλλαγη, καθως ο drummer που ειχε αρχισει να απομακρυνεται απο την ολη φαση, σταματησε να ερχεται στις προβες και ειπαμε σε ενα πολυ καλο φιλο(που ερχοταν σε πολλες προβες απλα για να γουσταρει) να ξεκινησει να παιζει μαζι μας (απο τοτε ορκισμενος Thrash-ας με εικονισμα στους Slayer).
Με την ελευση του Στελιου (ισως τον γνωριζετε απο τους Dexter Ward) το Line-up ολοκληρωθηκε και αυτη ειναι η “κλασσικη” μας συνθεση (σαν να λεμε,Adams,Colombus,Ross the Boss,DeMaio ) που μας γνωρισε ουσιαστικα ο κόσμος.
Η συνθεση υλικου δεν σταματησε ποτε, τα κομματια πηραν τον χαρακτηρα που θελαμε καθως μπορουσαμε πλεον να παιξουμε στους μετρονομους που ειχαμε στο μυαλο μας και γραφαμε μεχρι που ειχαμε αρκετο και καλο υλικο για την πρωτη μας κυκλοφορια. Παραλληλα ξεκινησε και μια 2ετια που καναμε και αρκετες συναυλιες για να ξεκινησει ο κοσμος να μας μαθαινει.
Καποια απο τα “δυνατα” live που ισως καποιος να μας ειχε δει ηταν το Live για τα 10 χρονια των Reflection στον Αερα, ενα live με τους Battleroar στο Bug (που ειχαμε κανει και διασκευη το Thor μαζι με τον Μανωλη και τον Marco στο τελος του set) και φυσικα το πρωτο live των Doomsword στο ΑN.
Οι πιο “καμμενοι” ισως θυμουνται πως παντα στις συναυλιες παιζαμε Warlord/Lordian Guard διασκευες, Lucifer’s Hammer, Deliver Us και απο LG Winds of Thor και Battle of the Living Dead (ηταν πριν το Reunion και τις επανηχογραφησεις των Warlord).
Chapter 3: The Beginning of the End
Καπου εδω ξεκιναει και η δικη μας Οδυσσεια αφου οι ηχογραφησεις για το Damned for all time ηταν οντως καταραμενες.
Λιγο το νεαρο της ηλικιας, λιγο το αγχος και η παντελης ελλειψη εμπειριας σε official ηχογραφησεις και φυσικα τα χρηματα, η πρωτη αποπειρα ηχογραφησης δεν ηταν στα στανταρ που θελαμε, τα τυμπανα “εχαναν” ο ηχος δεν αρεσε πολυ, οποτε μπηκαμε να ξαναγραψουμε.
Η δευτερη προσπαθεια στα τυμπανα ηταν σαφως καλυτερη, προχωρησαμε σε κιθαρες/μπασα και φωνες και ξεκινησαμε να μιξαρουμε, οταν καταλαβαμε πως ο ηχοληπτης ειχε κανει ενα τραγικο λαθος και ειχε γραψει με ενα μικροφωνο το hit hat και το Ride, οποτε οταν πηγαιναμε πχ να σηκωσουμε το ride για να ακουγεται λιγο πιο defined, το hi hat καλυπτε τα παντα κλπ κλπ.
Τριτη φορα τυμπανα που βγηκαν ακομα καλυτερα με καινουριο προβλημα αυτη τη φορα, μιας και οι κιθαρες και τα μπασα δεν “επεφταν” επανω στα καινουρια τυμπανα (η ελλειψη εμπειριας με τον μετρονομο ηταν προφανης σε ολους μας) και ολα τα κομματια πηγαιναν περα δωθε, οποτε ΞΑΝΑΓΡΑΨΑΜΕ κιθαρες και μπασα.
Υπαρχει ενα Export με τα τελευταια τυμπανα και τις παλιες κιθαρες που κουνανε τα παντα που ουσιαστικα ειναι η μονη μορφη που καποιος ισως εχει ακουσει καποια ηχογραφηση μας, καθως μετα την τελευταια αποπειρα ειχαμε τσακιστει απο ολες τις αποψεις.
Οικονομικα στο 0, ψυχολογικα στο -5 και με τις τριβες να εχουν αρχισει να ειναι πιο εντονες, καταληγοντας στο οτι κανενας δεν ηταν ευχαριστημενος με το αποτελεσμα και βαλαμε μια μικρη τελεια (που κρατησε 12 χρονια τελικα :p) μεχρι να δουμε τι θα κανουμε. Καπου εκει (τελη 2003) ο Βαγγελης τελειωσε το πανεπιστημιο και επεστρεψε στην Κρητη οπου ουσιαστικα επεσε και η ταφοπλακα στην μπαντα και οποια σχεδια ειχαμε.
Chapter 4: The Rebirth
Τα επομενα χρονια καθε φορα που βρισκομασταν λεγαμε ποσο κριμα ειναι που δεν βγηκε ποτε αυτος ο δισκος και ολα τα κλισε, παιζαμε μαζι σε αλλες μπαντες, βρισκαμε καποιους λιγους καμμενους που μας ρωτουσαν τι γινεται και αν υπαρχει ελπιδα κλπ κλπ και φτανουμε αισιως στο παλι μακρινο 2013 που εγω μαζι με τον Στελιο αποχωρουμε απο τους Casus Belli και βρισκομαστε οι 3 απο τους 4 και συζηταμε σοβαρα ενα ενδεχομενο επανηχογραφησης, εκμεταλλευομενοι την τεχνολογια και τον εξοπλισμο που ειχε ο Δημητρης για να βγαλουμε κατι οπως πρεπει να βγει.
Μεγαλο αγκαθι, ο τραγουδιστης μιας και παντα εγραφα φωνητικες γραμμες για τον Adams και οπως εχω ξαναπει, για εμενα ο τραγουδιστης ειναι το 80% της μπαντας και καταλυτικος στο αν μου αρεσει κατι ή οχι.
Χωρις να υπαρχει φως στον τομεα της φωνης, μετα απο καιρο αποφασιζουμε να ξαναγραψουμε, να κουρδισουμε μισο τονο κατω για να ειμαστε σχετικα safe και ξεκιναμε τελικα τελη του 2015/αρχες του 2016. Με ενα Midi track στα τυμπανα, γραφει ο Δημητρης τις κιθαρες και με το περας των ηχογραφησεων μετακομιζει στον Καναδα για δουλεια.
Γραφουμε τα τυμπανα και κανουμε τα σχετικα edits κι εγω σε ενα παραλληλο συμπαν μιλαω με τον Γιαννη(πληκτρα) που ειχαμε γνωριστει στους Casus Belli και καναμε καλη παρεα και του σπαω αρχιδια πως πρεπει να γραψουμε πληκτρα γιατι ο δισκος θα βγει champions league.
Ο Γιαννης μου κανει τσαλιμια,λιγο επειδη βαριεται, λιγο επειδη τα κομματια ηταν ετοιμα κι εγω στο μυαλο μου ηθελα μια πλατη απο πισω αλλα τον βαζω με το ζορι στο αυτοκινητο και του κανω πλυση εγκεφαλου a la clockwork orange με τα κομματια repeat ωσπου τελικα πειθεται.
Εκει λοπον ερχεται το καινουριο στοιχειο που μπανει πλεον στη μπαντα μιας και ο Γιαννης, μου στελνει ενα βραδυ 20 δευτερολεπτα απο το Legion of the Fallen που ηταν το αγαπημενο του κομματι.
Η όποια ιδεα ειχα για πλατες και τα κλασσικοεπικα strings χαθηκε με το που πατησα το play γιατι ακουσα μια ολοκληρη χορωδια μαζι με brass,βιολια και πραγματα που δεν ηξερα μεχρι τοτε οτι μπορουμε να χρησιμοποιησουμε.
Τον καλεσα στο τηλεφωνο και το πρωτο πραγμα που ρωτησα ηταν “τι αλλους ηχους εχεις που μπορουμε να δοκιμασουμε” και ετσι ξεκινησαμε μια 2ετια (με μεγαλες παυσεις λογω διαφορων παραγοντων) συναντησης, συνθεσης,αποθεωσης του Πολυδουρη και καταποσης mojito Schweppes στο Toneworks Studio, ωστε καταληξαμε να εχουμε μια ολοκληρη ορχηστρα να παιζει πισω απο την μπαντα. Παντα το βαρος επεφτε στη συνθεση που ενω υπαρχουν εκατονταδες πραγματα απο πισω, η ορχηστρα παντα επρεπε να εξυπηρετει τη μπαντα και οχι το αναποδο. Μαζι με τη δουλεια στην ορχηστρα, τελειωσα και τα μπασα (γραψαμε πολυ αναποδα για καποιο λογο) οποτε σιγα σιγα ειχε αρχισει να παιρνει την τελικη του μορφη.
Chapter 5: The Voice of Thunder
Στο τελος των ηχογραφησεων της ορχηστρας και αφου τα κομματια ειχαν ηδη ανεβει αρκετα levels, ο Γιαννης μετακομισε στην Αγγλια για δουλεια (με οποιον κανω δουλεια, αλλαζει χωρα χαχα) και το πιο σημαντικο πλεον πραγμα ηταν να βρουμε τον τραγουδιστη που θα μπορουσε να το απογειωσει.
Είχα φαει κυριολεκτικα εκατονταδες ωρες βλέποντας βιντεακια απο άσημους τυπους που μου αρεσαν να κανουν διασκευες, συγκεντρωνοντας emails απο “φτασμενους” τραγουδιστες απο μπαντες που λατρευω, να βλεπω Ελληνες απο αλλες μπαντες και να σκεφτομαι ποιος θα ηταν ο ιδανικος για να καλυψει τη θεση.
Στο μυαλο μου τα τελευταια ~5 χρονια υπηρχαν μονο δυο επιλογες (που να μην περιλαμβανουν χρονομηχανη ωστε να το πω στον Adams οταν ηταν 30 χρονων), ο ενας ηταν ο Γιαννης(Wardrum/Beast in Black) που δεν ηξερα πως να τον πλησιασω, ενω ετυχε το timing με την αποχωρηση του απο τους Wardrum και παντα ειχα την απορια ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΕΠΙΚΟ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΝΗ.
Ο αλλος μια απο τις αγαπημενες μου φωνες ever που πλεον δεν ειναι τοσο δραστηριος (η μπαντα εχει διαλυσει απο το 2005 και κυκλοφορει κυριως guest πετσες) που θα τον κρατησω για εκπληξη αφου θα τον καταφερω guest αν ποτε βγαλουμε 2ο δισκο :p
Αποφασισα πως πρωτα θα εξαντλησω ολες μου τις πιθανοτητες με τον Γιαννη που τοτε ηταν στο τελειωμα του tour με beast in black μεχρι να κοιταξουμε εναλλακτικες.
Εγινε η επαφη, μιλησαμε στο τηλεφωνο και του εξηγησα ακριβως τι θελω και με ποιον τροπο μπορουσαμε να δουλεψουμε και δεν πιστευα οταν τελικα μου εστειλε το πρωτο κομματι που ειλικρινα δεν μπορουσα να συγκρατησω το γελιο και το δακρυ αφου ακουσα ενα κομματι που ακουγα κοντα 20 χρονια, οπως το ειχα στο κεφαλι μου και ισως ακομα καλυτερα.
Ακολουθησε επικο σκηνικο που μιλαγαμε στο τηλεφωνο και του εστελνα βιντεακια που τραγουδουσα(κακιστα) φωνητικες γραμμες και κραυγες εκει που ηθελα, με αφησε πολλες φορες μαλακα με την αντιληψη και τις ιδεες που ειχε και προτεινε, μεχρι που ανεβηκα τον περασμενο Μαιο στη Θεσσαλονικη να τελειωσουμε τις ηχογραφησεις και να καουμε.
Chapter 6: The Τι κανετε τωρα ρε μαλακες
Αυτη τη στιγμη ουσιαστικα ειμαστε στη διαδικασια της μιξης και προσπαθουμε να βρουμε τον καταλληλο ηχο να παρουσιαστει το υλικο. Η απόσταση δεν βοηθαει(Ελλαδα,Καναδας,Αγγλια) αλλα εφοσον δεν υπαρχει καμμια πιεση (18 χρονια ειναι αυτα) αν δεν βγει σωστα, θα ξαναδοκιμαζουμε μεχρι να το πετυχουμε.
Εχω ετοιμο το artwork,το βιβλιαρακι,ενα lyric video (με 2ο να ετοιμαζεται) και ελπιζω πολυ συντομα να μπορεσετε να δειτε για τι σκατα παλευουμε τα τελευταια 18 χρονια.
Παρασκευή σημερα, οπότε τι καλυτερο απο το να χαζεψετε στη δουλειά με καφεδάκι και ενα γιγαντιαίο post!
Παρακατω θα διαβασετε (οσοι αντεξετε) ενα οδοιπορικο των Sacred Outcry απο τη γεννηση τους μεχρι τωρα, ξεκινωντας απο τα αρχαια παιδικα μας χρονια μεχρι το σημερα.
Οι περισσοτεροι φανταζομαι δεν μας εχετε ακουσει ποτε, αλλα αυτο ελπιζω να αλλαξει συντομα!
Υπαρχει αρκετη πληροφορια στο παρακατω post και ειμαι σιγουρος πως πολλοι εχουν ζησει παρομοιες καταστασεις με μπαντες, ειδικα οσοι ειναι στο ηλικιακο group 30ish 40ish και εζησαν αυτη τη σκηνη τα συγκεκριμενα χρονια.
Το post γινεται σε ενα συνδυασμο νοσταλγιας και πολυλογιας, μαζι με την αγαπη που εχω για την μπαντα, την αναγκη του μεταλλικου οπαδου για backstory και κουτσομπολιο κι ενα hint ξεδιαντροπου marketing για τον πρωτο δισκο που επιτελους θα βγει.
Με συγχωρειτε απο τωρα για την εκταση και πιθανα κενα στον τροπο γραφης μου, καθως τα ~20 χρονια ειναι πολλα και το Post "γενικο", αλλα για οποιον ακόμα ενδιαφερεται,
Off we go!
Chapter 1: The Before Times
Η μπάντα ξεκίνησε το 1997-1998 απο 3 φιλους σαν κλασσική “παιδική/σχολική αγαπη” για τη μουσική, χωρίς ταυτότητα και χωρίς σαφή προσανατολισμό. Οι προβες ήταν η εναλλακτική του “παμε για καφε” που εκαναν τα άλλα παιδια της ηλικιας μας.
Κακές διασκευές σε όλα τα εύκολα κλασσικα κομμάτια (αυτο το For Whom the Bell tolls, νομιζω το εχουν παίξει ΟΛΟΙ οσοι εχουν κάνει πάνω από πεντε προβες) και δειλά δειλά ξεκινήσαμε να γράφουμε τα πρώτα μας κομμάτια.
Ετερόκλητες επιρροές και πολλές φορές εντελώς αντιδιαμετρικές απόψεις, καθώς εγω πάντα ήθελα το επικό στοιχείο, ο τοτε τραγουδιστής ακουγε μονο Metallica, ο κιθαριστας απο Marillion μεχρι Watchtower, o Drummer δεν ειχε θεμα αρκει να παιζαμε κλπ κλπ.
Το 1999 ηχογραφήσαμε ένα Demo me 3 κομμάτια + 1 διασκευή (αυτο το For Whom the Bell Tolls που λεγαμε) το οποιο ουσιαστικά ήταν και η official αρχη της μπαντας.
Λιγο αργοτερα ο τραγουδιστης εφυγε (προφανως δεν ηταν τραγουδιστης),συνεχισαμε να παιζουμε 3αδα κα μια μερα o Drummer, που ειχε αρχισει να παιζει σε μια αλλη μπαντα, ειχε γνωρισει τοτε ενα παλληκάρι που μας προτεινε να παμε να δουμε και πως θα ταιριαζε σε αυτο το επικολυρικο feeling που θελαμε να βγαλουμε.
Η μεγαλη μας αγαπη και αυτο που μας ειχε ενωσει μουσικα ηταν οι Warlord (και η ελλειψη σε οτιδηποτε παρομοιο τοτε) και το δικο μου οραμα για την μπαντα, παντα ηταν κατι μεταξυ του λυρισμου των Warlord και του πολεμικου Manowar ηχου.
Εδω ουσιαστικα, με την ελευση του Βαγγελη(φωνη) θεωρω πως ηταν η πρωτη μορφη ολοκληρωμενου Lineup της μπαντας, μιας και πλεον ειχαμε κατασταλλαξει στο πως θελουμε να ακουστουμε και ο Βαγγελης εφερε στην μπαντα την πρωτη αλλαγη και ενα απο τα στοιχεια που θεωρω πως μας χαρακτηριζουν.
Ο Βαγγελης ηταν ενας καταπληκτικος τυπος που δεν ειχε ιδεα απο ηλεκτρικη κιθαρα, αλλα επαιζε κλασσικη απο τα 0 του και εγραφε πραγματα που ξεχειλιζαν ατσαλι και επος. Την πρωτη μερα που γνωριστηκαμε και συζητουσαμε για να μπει στη μπαντα θυμαμαι, μου ειπε, “εχω γραψει κι ενα κομματι που ισως ταιριαζει σε αυτο που μου περιγραφεις πως θελεις” και εβγαλε την κλασσικη κιθαρα και επαιξε το Scared to Cry. Εγω ειχα μεινει καγκελο χωρις να μπορω να πιστεψω πως μπορουμε πλεον να κανουμε πραγματα σε τετοιο στυλ και μολις τελειωσε, απλα του ειπα “την Παρασκευή εχουμε προβα”.
Chapter 2: Alive and kicking
Οι προβες ηταν αμετρητες και μεσα σε ενα 6μηνο ειχαμε γραψει γενναια ποσοτητα νεου υλικου, που παλι ομως κατι ελλειπε μιας και η ισορροπια που θελαμε μεταξυ Noble και Savage δεν μπορουσε να επιτευχθει κυριως λογω ελλειψης ταχυτητας.
Τοτε ηταν η δευτερη μεγαλη αλλαγη, καθως ο drummer που ειχε αρχισει να απομακρυνεται απο την ολη φαση, σταματησε να ερχεται στις προβες και ειπαμε σε ενα πολυ καλο φιλο(που ερχοταν σε πολλες προβες απλα για να γουσταρει) να ξεκινησει να παιζει μαζι μας (απο τοτε ορκισμενος Thrash-ας με εικονισμα στους Slayer).
Με την ελευση του Στελιου (ισως τον γνωριζετε απο τους Dexter Ward) το Line-up ολοκληρωθηκε και αυτη ειναι η “κλασσικη” μας συνθεση (σαν να λεμε,Adams,Colombus,Ross the Boss,DeMaio ) που μας γνωρισε ουσιαστικα ο κόσμος.
Η συνθεση υλικου δεν σταματησε ποτε, τα κομματια πηραν τον χαρακτηρα που θελαμε καθως μπορουσαμε πλεον να παιξουμε στους μετρονομους που ειχαμε στο μυαλο μας και γραφαμε μεχρι που ειχαμε αρκετο και καλο υλικο για την πρωτη μας κυκλοφορια. Παραλληλα ξεκινησε και μια 2ετια που καναμε και αρκετες συναυλιες για να ξεκινησει ο κοσμος να μας μαθαινει.
Καποια απο τα “δυνατα” live που ισως καποιος να μας ειχε δει ηταν το Live για τα 10 χρονια των Reflection στον Αερα, ενα live με τους Battleroar στο Bug (που ειχαμε κανει και διασκευη το Thor μαζι με τον Μανωλη και τον Marco στο τελος του set) και φυσικα το πρωτο live των Doomsword στο ΑN.
Οι πιο “καμμενοι” ισως θυμουνται πως παντα στις συναυλιες παιζαμε Warlord/Lordian Guard διασκευες, Lucifer’s Hammer, Deliver Us και απο LG Winds of Thor και Battle of the Living Dead (ηταν πριν το Reunion και τις επανηχογραφησεις των Warlord).
Chapter 3: The Beginning of the End
Καπου εδω ξεκιναει και η δικη μας Οδυσσεια αφου οι ηχογραφησεις για το Damned for all time ηταν οντως καταραμενες.
Λιγο το νεαρο της ηλικιας, λιγο το αγχος και η παντελης ελλειψη εμπειριας σε official ηχογραφησεις και φυσικα τα χρηματα, η πρωτη αποπειρα ηχογραφησης δεν ηταν στα στανταρ που θελαμε, τα τυμπανα “εχαναν” ο ηχος δεν αρεσε πολυ, οποτε μπηκαμε να ξαναγραψουμε.
Η δευτερη προσπαθεια στα τυμπανα ηταν σαφως καλυτερη, προχωρησαμε σε κιθαρες/μπασα και φωνες και ξεκινησαμε να μιξαρουμε, οταν καταλαβαμε πως ο ηχοληπτης ειχε κανει ενα τραγικο λαθος και ειχε γραψει με ενα μικροφωνο το hit hat και το Ride, οποτε οταν πηγαιναμε πχ να σηκωσουμε το ride για να ακουγεται λιγο πιο defined, το hi hat καλυπτε τα παντα κλπ κλπ.
Τριτη φορα τυμπανα που βγηκαν ακομα καλυτερα με καινουριο προβλημα αυτη τη φορα, μιας και οι κιθαρες και τα μπασα δεν “επεφταν” επανω στα καινουρια τυμπανα (η ελλειψη εμπειριας με τον μετρονομο ηταν προφανης σε ολους μας) και ολα τα κομματια πηγαιναν περα δωθε, οποτε ΞΑΝΑΓΡΑΨΑΜΕ κιθαρες και μπασα.
Υπαρχει ενα Export με τα τελευταια τυμπανα και τις παλιες κιθαρες που κουνανε τα παντα που ουσιαστικα ειναι η μονη μορφη που καποιος ισως εχει ακουσει καποια ηχογραφηση μας, καθως μετα την τελευταια αποπειρα ειχαμε τσακιστει απο ολες τις αποψεις.
Οικονομικα στο 0, ψυχολογικα στο -5 και με τις τριβες να εχουν αρχισει να ειναι πιο εντονες, καταληγοντας στο οτι κανενας δεν ηταν ευχαριστημενος με το αποτελεσμα και βαλαμε μια μικρη τελεια (που κρατησε 12 χρονια τελικα :p) μεχρι να δουμε τι θα κανουμε. Καπου εκει (τελη 2003) ο Βαγγελης τελειωσε το πανεπιστημιο και επεστρεψε στην Κρητη οπου ουσιαστικα επεσε και η ταφοπλακα στην μπαντα και οποια σχεδια ειχαμε.
Chapter 4: The Rebirth
Τα επομενα χρονια καθε φορα που βρισκομασταν λεγαμε ποσο κριμα ειναι που δεν βγηκε ποτε αυτος ο δισκος και ολα τα κλισε, παιζαμε μαζι σε αλλες μπαντες, βρισκαμε καποιους λιγους καμμενους που μας ρωτουσαν τι γινεται και αν υπαρχει ελπιδα κλπ κλπ και φτανουμε αισιως στο παλι μακρινο 2013 που εγω μαζι με τον Στελιο αποχωρουμε απο τους Casus Belli και βρισκομαστε οι 3 απο τους 4 και συζηταμε σοβαρα ενα ενδεχομενο επανηχογραφησης, εκμεταλλευομενοι την τεχνολογια και τον εξοπλισμο που ειχε ο Δημητρης για να βγαλουμε κατι οπως πρεπει να βγει.
Μεγαλο αγκαθι, ο τραγουδιστης μιας και παντα εγραφα φωνητικες γραμμες για τον Adams και οπως εχω ξαναπει, για εμενα ο τραγουδιστης ειναι το 80% της μπαντας και καταλυτικος στο αν μου αρεσει κατι ή οχι.
Χωρις να υπαρχει φως στον τομεα της φωνης, μετα απο καιρο αποφασιζουμε να ξαναγραψουμε, να κουρδισουμε μισο τονο κατω για να ειμαστε σχετικα safe και ξεκιναμε τελικα τελη του 2015/αρχες του 2016. Με ενα Midi track στα τυμπανα, γραφει ο Δημητρης τις κιθαρες και με το περας των ηχογραφησεων μετακομιζει στον Καναδα για δουλεια.
Γραφουμε τα τυμπανα και κανουμε τα σχετικα edits κι εγω σε ενα παραλληλο συμπαν μιλαω με τον Γιαννη(πληκτρα) που ειχαμε γνωριστει στους Casus Belli και καναμε καλη παρεα και του σπαω αρχιδια πως πρεπει να γραψουμε πληκτρα γιατι ο δισκος θα βγει champions league.
Ο Γιαννης μου κανει τσαλιμια,λιγο επειδη βαριεται, λιγο επειδη τα κομματια ηταν ετοιμα κι εγω στο μυαλο μου ηθελα μια πλατη απο πισω αλλα τον βαζω με το ζορι στο αυτοκινητο και του κανω πλυση εγκεφαλου a la clockwork orange με τα κομματια repeat ωσπου τελικα πειθεται.
Εκει λοπον ερχεται το καινουριο στοιχειο που μπανει πλεον στη μπαντα μιας και ο Γιαννης, μου στελνει ενα βραδυ 20 δευτερολεπτα απο το Legion of the Fallen που ηταν το αγαπημενο του κομματι.
Η όποια ιδεα ειχα για πλατες και τα κλασσικοεπικα strings χαθηκε με το που πατησα το play γιατι ακουσα μια ολοκληρη χορωδια μαζι με brass,βιολια και πραγματα που δεν ηξερα μεχρι τοτε οτι μπορουμε να χρησιμοποιησουμε.
Τον καλεσα στο τηλεφωνο και το πρωτο πραγμα που ρωτησα ηταν “τι αλλους ηχους εχεις που μπορουμε να δοκιμασουμε” και ετσι ξεκινησαμε μια 2ετια (με μεγαλες παυσεις λογω διαφορων παραγοντων) συναντησης, συνθεσης,αποθεωσης του Πολυδουρη και καταποσης mojito Schweppes στο Toneworks Studio, ωστε καταληξαμε να εχουμε μια ολοκληρη ορχηστρα να παιζει πισω απο την μπαντα. Παντα το βαρος επεφτε στη συνθεση που ενω υπαρχουν εκατονταδες πραγματα απο πισω, η ορχηστρα παντα επρεπε να εξυπηρετει τη μπαντα και οχι το αναποδο. Μαζι με τη δουλεια στην ορχηστρα, τελειωσα και τα μπασα (γραψαμε πολυ αναποδα για καποιο λογο) οποτε σιγα σιγα ειχε αρχισει να παιρνει την τελικη του μορφη.
Chapter 5: The Voice of Thunder
Στο τελος των ηχογραφησεων της ορχηστρας και αφου τα κομματια ειχαν ηδη ανεβει αρκετα levels, ο Γιαννης μετακομισε στην Αγγλια για δουλεια (με οποιον κανω δουλεια, αλλαζει χωρα χαχα) και το πιο σημαντικο πλεον πραγμα ηταν να βρουμε τον τραγουδιστη που θα μπορουσε να το απογειωσει.
Είχα φαει κυριολεκτικα εκατονταδες ωρες βλέποντας βιντεακια απο άσημους τυπους που μου αρεσαν να κανουν διασκευες, συγκεντρωνοντας emails απο “φτασμενους” τραγουδιστες απο μπαντες που λατρευω, να βλεπω Ελληνες απο αλλες μπαντες και να σκεφτομαι ποιος θα ηταν ο ιδανικος για να καλυψει τη θεση.
Στο μυαλο μου τα τελευταια ~5 χρονια υπηρχαν μονο δυο επιλογες (που να μην περιλαμβανουν χρονομηχανη ωστε να το πω στον Adams οταν ηταν 30 χρονων), ο ενας ηταν ο Γιαννης(Wardrum/Beast in Black) που δεν ηξερα πως να τον πλησιασω, ενω ετυχε το timing με την αποχωρηση του απο τους Wardrum και παντα ειχα την απορια ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΕΠΙΚΟ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΝΗ.
Ο αλλος μια απο τις αγαπημενες μου φωνες ever που πλεον δεν ειναι τοσο δραστηριος (η μπαντα εχει διαλυσει απο το 2005 και κυκλοφορει κυριως guest πετσες) που θα τον κρατησω για εκπληξη αφου θα τον καταφερω guest αν ποτε βγαλουμε 2ο δισκο :p
Αποφασισα πως πρωτα θα εξαντλησω ολες μου τις πιθανοτητες με τον Γιαννη που τοτε ηταν στο τελειωμα του tour με beast in black μεχρι να κοιταξουμε εναλλακτικες.
Εγινε η επαφη, μιλησαμε στο τηλεφωνο και του εξηγησα ακριβως τι θελω και με ποιον τροπο μπορουσαμε να δουλεψουμε και δεν πιστευα οταν τελικα μου εστειλε το πρωτο κομματι που ειλικρινα δεν μπορουσα να συγκρατησω το γελιο και το δακρυ αφου ακουσα ενα κομματι που ακουγα κοντα 20 χρονια, οπως το ειχα στο κεφαλι μου και ισως ακομα καλυτερα.
Ακολουθησε επικο σκηνικο που μιλαγαμε στο τηλεφωνο και του εστελνα βιντεακια που τραγουδουσα(κακιστα) φωνητικες γραμμες και κραυγες εκει που ηθελα, με αφησε πολλες φορες μαλακα με την αντιληψη και τις ιδεες που ειχε και προτεινε, μεχρι που ανεβηκα τον περασμενο Μαιο στη Θεσσαλονικη να τελειωσουμε τις ηχογραφησεις και να καουμε.
Chapter 6: The Τι κανετε τωρα ρε μαλακες
Αυτη τη στιγμη ουσιαστικα ειμαστε στη διαδικασια της μιξης και προσπαθουμε να βρουμε τον καταλληλο ηχο να παρουσιαστει το υλικο. Η απόσταση δεν βοηθαει(Ελλαδα,Καναδας,Αγγλια) αλλα εφοσον δεν υπαρχει καμμια πιεση (18 χρονια ειναι αυτα) αν δεν βγει σωστα, θα ξαναδοκιμαζουμε μεχρι να το πετυχουμε.
Εχω ετοιμο το artwork,το βιβλιαρακι,ενα lyric video (με 2ο να ετοιμαζεται) και ελπιζω πολυ συντομα να μπορεσετε να δειτε για τι σκατα παλευουμε τα τελευταια 18 χρονια.
- castledemon
- Δημοσιεύσεις: 932
- Εγγραφή: Δευ 02 Απρ 2018, 14:02
Sacred Outcry
ενδιαφέρον, αν και δεν το διαβασα ολο ομολογω.
Δηλαδη τωρα τι να περιμενουμε;
επικο συμφωνικο α λα Πολυδούρης μεταλ με τη φωνή του Γιάννη;;;;;;;;;
Έτρεξε σαλάκι στο πληκτρολόγιο....
Δηλαδη τωρα τι να περιμενουμε;
επικο συμφωνικο α λα Πολυδούρης μεταλ με τη φωνή του Γιάννη;;;;;;;;;
Έτρεξε σαλάκι στο πληκτρολόγιο....
Sacred Outcry
Ακριβως οπως το ειπες!castledemon έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 12:48 ενδιαφέρον, αν και δεν το διαβασα ολο ομολογω.
Δηλαδη τωρα τι να περιμενουμε;
επικο συμφωνικο α λα Πολυδούρης μεταλ με τη φωνή του Γιάννη;;;;;;;;;
Έτρεξε σαλάκι στο πληκτρολόγιο....
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Aphelian την Παρ 05 Οκτ 2018, 13:26, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Sacred Outcry
εγω το διαβασα... πονεμενη ιστορια αδερφε. εχω και γω αντιστοιχη με την μπαντα μου, με οχι αισιο τελος ομως.
Ευχομαι τα καλυτερα και εννοειται οτι στηριζω οτι βγει. Απλα πες μου που να δωσω τα λεφτα μου.
Ευχομαι τα καλυτερα και εννοειται οτι στηριζω οτι βγει. Απλα πες μου που να δωσω τα λεφτα μου.
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14658
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Sacred Outcry
Θέλουμε info topic.εγω το διαβασα... πονεμενη ιστορια αδερφε. εχω και γω αντιστοιχη με την μπαντα μου, με οχι αισιο τελος ομως.
Κατηγορία Νίκος Ξανθόπουλος.
Σοβαρά do it.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Sacred Outcry
Οκ, θα χρειαστω λιγο χρονο, αλλα ναι... Θα παιξει.CountRaven έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:14Θέλουμε info topic.εγω το διαβασα... πονεμενη ιστορια αδερφε. εχω και γω αντιστοιχη με την μπαντα μου, με οχι αισιο τελος ομως.
Κατηγορία Νίκος Ξανθόπουλος.
Σοβαρά do it.
Sacred Outcry
Ο κοσμος διψαει για καημο, ας τον μοιρασουμε εμεις οι πονεμενοι!Odisseas-NearxosPasipoularidis έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:18Οκ, θα χρειαστω λιγο χρονο, αλλα ναι... Θα παιξει.CountRaven έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:14Θέλουμε info topic.εγω το διαβασα... πονεμενη ιστορια αδερφε. εχω και γω αντιστοιχη με την μπαντα μου, με οχι αισιο τελος ομως.
Κατηγορία Νίκος Ξανθόπουλος.
Σοβαρά do it.
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14658
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Sacred Outcry
Μια χορηγία της ζέβα.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14658
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Sacred Outcry
Για πια μπάντα μιλάμε;Odisseas-NearxosPasipoularidis έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:18Οκ, θα χρειαστω λιγο χρονο, αλλα ναι... Θα παιξει.CountRaven έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:14Θέλουμε info topic.εγω το διαβασα... πονεμενη ιστορια αδερφε. εχω και γω αντιστοιχη με την μπαντα μου, με οχι αισιο τελος ομως.
Κατηγορία Νίκος Ξανθόπουλος.
Σοβαρά do it.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
- Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5979
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
Sacred Outcry
Μόνο μέταλ. Αναμένουμε με αγωνία.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Sacred Outcry
Αν θέλετε αλάξτε και τα ονόματα για έξτρα καημό (πχ Γιακουμής κ.α.)Odisseas-NearxosPasipoularidis έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:18Οκ, θα χρειαστω λιγο χρονο, αλλα ναι... Θα παιξει.CountRaven έγραψε: ↑Παρ 05 Οκτ 2018, 13:14Θέλουμε info topic.εγω το διαβασα... πονεμενη ιστορια αδερφε. εχω και γω αντιστοιχη με την μπαντα μου, με οχι αισιο τελος ομως.
Κατηγορία Νίκος Ξανθόπουλος.
Σοβαρά do it.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Sacred Outcry
Τόση κουλτούρα αλλά το χιούμορ σου είναι ακόμα γιδοβοσκού...
- LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6992
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
Sacred Outcry
ωραίες ιστορίες αυτές!
θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο ή μέσω εταιρίας???
θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο ή μέσω εταιρίας???
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Sacred Outcry
Αυτο είναι το εξώφυλλο? Μιλάμε για έπος. Αναμένω εναγωνίως ακουστικά δείγματα!
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Sacred Outcry
Προς το παρον προσπαθουμε να το τελειωσουμε σωστα, μετα θα δουμε αν εχουμε επιλογες.LuciferSteele έγραψε: ↑Σάβ 06 Οκτ 2018, 12:06 ωραίες ιστορίες αυτές!
θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο ή μέσω εταιρίας???
Το υλικο ειναι πολυ καλο, αλλα δεν ξερω πως μπορουμε να χωρεσουμε καπου εφοσον οι συναυλιες ειναι λιγο απιθανο να κανονιστουν με την παρουσα κατασταση που ζουμε