Μεταλλικά Βιβλία (Ελληνικές Εκδόσεις)

[LuciferSteele]

να γίνω λίγο κακιά κατίνα τώρα αλλά όλοι οι στίχοι τους πάνω κάτω σε βιβλία και ιστορίες βασίζονται, δεν το λες το μυαλό του μπαρμπα Στέλιου και πολύ παραγωγικό

Πείτε μου ότι έχει και ανάλυση των στίχων των πρώτων δίσκων. Θα μάθουμε τις τσάρκες του Χάρρις;

χαχαχαα κλαίω

[CountRaven]

να γίνω λίγο κακιά κατίνα τώρα αλλά όλοι οι στίχοι τους πάνω κάτω σε βιβλία και ιστορίες βασίζονται, δεν το λες το μυαλό του μπαρμπα Στέλιου και πολύ παραγωγικό

Πείτε μου ότι έχει και ανάλυση των στίχων των πρώτων δίσκων. Θα μάθουμε τις τσάρκες του Χάρρις;

Αν έχει ανάλυση για τα πρώτα και ειδικά για Charlotte The Harlot, Running Free, Sanctuary, Women In Uniform και λοιπά Μέηντεν αλητο-τράγουδα ερμηνευμένα από Πάνκη, το παρήγγειλα χτες.

[Silenius]

Λοιπόν, αγόρασα το "665 μέρες και μία ζωή Metal" πριν καμιά 15αριά μέρες. Έχω φτάσει στη σελίδα 190 μέχρι τώρα και οι εντυπώσεις μου είναι ανάμεικτες. Ξεκίνησε εντυπωσιακά, με την ιστορική αναδρομή αλλά έκανε κοιλιά (καθαρά προσωπική άποψη) με την αναφορά στα είδη του metal που δεν είναι metal αλλά και στους τύπους φωνών. Με κούρασε στα δύο αυτά κεφάλαια η γραφή, που ήταν αρκετά "αναλυτική" και με εξειδικευμένες εκφράσεις τόσο που νόμιζα ότι διάβαζα μουσική θεωρία. Πόσο ανοίγει το στόμα, πόσο χρησιμοποιείται το διάφραγμα, σε πιο τάστο παίζεται η νότα ή πόσο χαμηλά είναι το κούρδισμα. Μετά από αυτές τις 50-60 συνεχόμενες σελίδες ξαναλλάζει το στυλ και σιγά σιγά με κερδίζει πάλι.
Αυτό που είναι αδιαπραγμάτευτο είναι η αγάπη του συγγραφέα και η πάρα πολύ δουλειά που έχει ρίξει σε αυτό που έκανε. Για μένα αξίζει να υπάρχει στη συλλογή κάθε Έλληνα οπαδού αυτής της μουσικής (ακόμα και ας μην έχω ολοκληρώσει την ανάγνωση ακόμα). Θα επανέλθω με τις τελικές εντυπώσεις.

[Scrollkeeper]

Το ζαχαρωνα και γω τα Χριστούγεννα το συγκεκριμένο βιβλίο. Θα το τσιμπήσω όταν έρθει η καταλληλη στιγμή

[Xstroyer]

H ανακολουθία στο 665 Μέρες... είναι το λιγότερο. Κάτι "οι Samson και Holocaust είναι πρωτοπόροι του metal και οι Sabbath, Priest απλώς αξιοσημείωτοι" είναι το πραγματικό ζουμί του οτινανισμού, του γκουγκλαρίσματος και του τυχαίου name dropping βάζοντας στην ίδια κατηγορία τους Savatage και τους Clairvoyant.

Οι δε θεωρίες περι "όλον metal", η ταξικότητα στο metal και κάτι τέτοια όμορφα μάλλον δεν βοηθάνε μια "εγκυκλοπαίδεια", η οποία μεταξύ άλλων πάσχει από κακή επιμέλεια με σοβαρά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Δηλαδή, πόσο σοβαρά μπορώ να πάρω μια "metal εγκυκλοπαίδεια" που γράφει λάθος το όνομα του Tony Iommi;

[CountRaven]

αλλά και στους τύπους φωνών

Θέλω ανάλυση και τοποθέτηση Xstroyer για αυτό το μείζων θέμα που θίγεται μέσα στο βιβλίο.

[Silenius]

H ανακολουθία στο 665 Μέρες... είναι το λιγότερο. Κάτι "οι Samson και Holocaust είναι πρωτοπόροι του metal και οι Sabbath, Priest απλώς αξιοσημείωτοι" είναι το πραγματικό ζουμί του οτινανισμού, του γκουγκλαρίσματος και του τυχαίου name dropping βάζοντας στην ίδια κατηγορία τους Savatage και τους Clairvoyant.

Οι δε θεωρίες περι "όλον metal", η ταξικότητα στο metal και κάτι τέτοια όμορφα μάλλον δεν βοηθάνε μια "εγκυκλοπαίδεια", η οποία μεταξύ άλλων πάσχει από κακή επιμέλεια με σοβαρά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Δηλαδή, πόσο σοβαρά μπορώ να πάρω μια "metal εγκυκλοπαίδεια" που γράφει λάθος το όνομα του Tony Iommi;

Καλά, σε αυτό μαζί σου. Ήδη για κάποια σοβαρά λάθη έχω μιλήσει και με τον ίδιο μέσω fb. Αλλά δε θα κρίνω την αγάπη και τη δουλειά του από αυτό γιατί στην τελική κάποιες απόψεις είναι υποκειμενικές. Σε πάρα πολλά που γράφει διαφωνώ, αλλά επίσης αυτή η διαφωνία είναι η δική μου άποψη. Ας μη μιλήσουμε και στο κεφάλαιο "τραγουδιστές", ποιοί αναφέρονται μαζί με ποιούς γιατί θα γελάσει κάθε πικραμένος. Εξακολουθεί όμως το βιβλίο να έχει ένα νοσταλγικό χαρακτήρα που μου αρέσει. Δεν προσπαθεί να παρουσιάσει μια μεταλλική εγκυκλοπαίδεια, αλλά την όψη της μουσικής μέσω των προσωπικών του βιωμάτων και του τρόπου που τα έζησε-ζει. Αυτό λαμβάνω εγώ.

[Xstroyer]

Count,

Χαμογελάστε ψεύτικα, ανοίγοντας τα χείλη δεξιά και αριστερά. Αφήστε ένα κενό μεταξύ των δοντιών, ίσα που να εφάπτεται η γλώσσα σας, και πείτε τη φράση "Symphony of Destruction": Μustaine (Megadeth)!

Αυτούσιο, όπως αναγράφεται. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες αναλύσεις περι high και lower notes, είναι μάλλον αποτέλεσμα γκουγκλαρίσματος σε συνδυασμό με δικές του οπτικές και θεωρίες.

[rbrigade]

Υποψιάζομαι ότι αρέσει μόνο στους γνωστούς του!

Δεν το λέω για να θίξω όσους εκφράζονται θετικά, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι αλλιώς κρίνεις το έργο κάποιου γνωστού σου και αλλιώς (εντελώς ψυχρά) όταν δεν έχεις τέτοιους συσχετισμούς.

[Cadaver]

Λοιπόν, αγόρασα το "665 μέρες και μία ζωή Metal" πριν καμιά 15αριά μέρες. Έχω φτάσει στη σελίδα 190 μέχρι τώρα και οι εντυπώσεις μου είναι ανάμεικτες. Ξεκίνησε εντυπωσιακά, με την ιστορική αναδρομή αλλά έκανε κοιλιά (καθαρά προσωπική άποψη) με την αναφορά στα είδη του metal που δεν είναι metal αλλά και στους τύπους φωνών. Με κούρασε στα δύο αυτά κεφάλαια η γραφή, που ήταν αρκετά "αναλυτική" και με εξειδικευμένες εκφράσεις τόσο που νόμιζα ότι διάβαζα μουσική θεωρία. Πόσο ανοίγει το στόμα, πόσο χρησιμοποιείται το διάφραγμα, σε πιο τάστο παίζεται η νότα ή πόσο χαμηλά είναι το κούρδισμα. Μετά από αυτές τις 50-60 συνεχόμενες σελίδες ξαναλλάζει το στυλ και σιγά σιγά με κερδίζει πάλι.

Αρχικά μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον αλλά μετά από μια συνέντευξη του συγγραφέα που είδα στο YT είμαι σίγουρος πως δεν θα το πάρω.
"Η ανάλυση σκοτώνει την τέχνη" λέει ένα ρητό. Δυστυχώς ορισμένοι αντί να απολαύσουν κάτι στην απλή του μορφή προσεγγίζοντάς το με ανοιχτό μυαλό, προσπαθούν να τα βάλουν όλα σε κουτάκια και να διυλίσουν τον κώνωπα.

[Priamos]

Είναι ευχάριστο όταν λειτουργεί ως "χρονογράφημα", αλλά κουραστικό και κάποιες φορές ανακριβές στις αναλύσεις. ΟΚ ανάγνωσμα αλλά το "skip" πάει σύννεφο. Πάντως οι ιστορικές αναδρομές και οι αναμνήσεις εποχων που λίγοι ζήσαμε από κοντα, είναι όλα τα λεφτά.

[Silenius]

Αρχικά μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον αλλά μετά από μια συνέντευξη του συγγραφέα που είδα στο YT είμαι σίγουρος πως δεν θα το πάρω.
"Η ανάλυση σκοτώνει την τέχνη" λέει ένα ρητό. Δυστυχώς ορισμένοι αντί να απολαύσουν κάτι στην απλή του μορφή προσεγγίζοντάς το με ανοιχτό μυαλό, προσπαθούν να τα βάλουν όλα σε κουτάκια και να διυλίσουν τον κώνωπα.

Είναι ευχάριστο όταν λειτουργεί ως "χρονογράφημα", αλλά κουραστικό και κάποιες φορές ανακριβές στις αναλύσεις. ΟΚ ανάγνωσμα αλλά το "skip" πάει σύννεφο. Πάντως οι ιστορικές αναδρομές και οι αναμνήσεις εποχων που λίγοι ζήσαμε από κοντα, είναι όλα τα λεφτά.

Λοιπόν, update και εδώ με καλύπτετε απόλυτα. Είχα πει από την προηγούμενη φορά ότι το βιβλίο ξεκινούσε εντυπωσιακά (για μένα τουλάχιστον) χάρις στις ιστορικές του αναδρομές κτλ. Όπως επίσης είχα πει ότι από τη σελίδα 150 (στο περίπου) και μετά με είχε κουράσει με κάποιες υπεραναλύσεις κτλ.
Εδώ και ένα μήνα έχω καταφέρει να διαβάσω καμιά 100στη σελίδες ακόμα. Η ανάλυση πάει σύννεφο και επίσης το βιβλίο είναι τίγκα πολιτικοποιημένο κάτι που προσωπικά με χαλάει. Υποτίθεται πάει να δώσει την πολιτική διασταση αυτής της μουσικής αλλά στην πραγματικότητα απλά δίνει τις πολιτικές πεποιθήσεις του συγγραφεα.
Ένα ακόμα γεγονός οι αναφορές σε κάποια απίθανα συγκροτήματα για να στηρίξει θέσεις. Είναι απίστευτο από μια τέτοια δεξαμενή μουσικής όπως είναι το metal με όλα του τα παρακλαδια, να προσπαθείς να στηρίξεις μια θέση για πολιτικές ιδεολογίες μπαντων σε ένα demo Χιλιανής μπάντας που παίζει και να μην κυκλοφόρησε τίποτα άλλο.
Επειδή δεν είμαι άνθρωπος του skip, προσπαθώ να τα διαβάζω όλα. Και αυτό το "προσπαθώ" είναι πραγματικά πρόβλημα στην ανάγνωση. Δυστυχώς είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές αλλά στην πορεία το χασε. Και το χασε πάρα πολύ.
Για να δούμε, 400 σελίδες έμειναν ακόμα...

[white_knight]

Το πήρα κοντά στα Χριστούγεννα που κυκλοφόρησε και το διάβασα μέσα σε λίγες μέρες,πολυ καλά προσπάθεια ειδικά τα σκηνικά στα 80s,90s στην Ελλάδα πολύ ενδιαφέρον απο κει και πέρα κατι αναλύσεις κλπ με κούρασαν.Αποτι ξέρω ετοιμάζει και δεύτερο βιβλίο με την Ελληνική σκηνή

[Cadaver]

Είδα πρόσφατα ότι γίνεται μια προσπάθεια να καταγραφεί η ιστορία της ελληνικής undergound metal σκηνής την δεκατεία 1987-1997 και να βγει ένα βιβλίο με τίτλο "A Decade In The Grave - Necranastasis 1987-1997". Δεν ξέρω λεπτομέρειες αλλά η σχετική σελίδα στο FB έχει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα: https://www.facebook.com/A-Decade-In-Th ... 207575543/

[Scrollkeeper]

Είδα πρόσφατα ότι γίνεται μια προσπάθεια να καταγραφεί η ιστορία της ελληνικής undergound metal σκηνής την δεκατεία 1987-1997 και να βγει ένα βιβλίο με τίτλο "A Decade In The Grave - Necranastasis 1987-1997". Δεν ξέρω λεπτομέρειες αλλά η σχετική σελίδα στο FB έχει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα: https://www.facebook.com/A-Decade-In-Th ... 207575543/

Φαίνεται καλό, αλλά απ' ότι βλέπω εχουν σταματήσει οι αναρτήσεις εδω και ένα χρόνο περίπου