RKL - Rich Kids On LSD

[Epitaph]

Ίσως είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που κάνω ποστ με τέτοιο υφάκι (βλ. ξερόλα).

Αλλά πραγματικά, σχεδόν όποιο άτομο ρωτάω δεν γνωρίζει το γκρουπ. Για μένα το πιο αδικημένα άγνωστο Punk συγκρότημα που υπάρχει.


To συγκρότημα το έφτιαξε ο Richard "Bomer" Manzullo (Drums- Θεός) με τον Chris Rest (κιθάρες - πολύ καλά leads) και λίγο μετά ακολούθησαν ο Jason Sears (φωνή - πολύ Acid και κάποιες φορές cartoony φωνή) και ο Joey Cape (Rhythm κιθάρες - έκατσε ελάχιστα στους RKL και μετά έφτιαξε τους Lagwagon). Από κει και πέρα αλλάξαν πολλά μέλη, αλλά κύριος πυρήνας ήταν οι 3 πρώτοι με τον Joe Raposo (ΘΕΙΚΟΣ ΜΠΑΣΙΣΤΑΣ) και τον Barry K. Ward (για πολύ λίγο ήταν στους DRI - μιλάμε για κάτι μέρες ίσως, ούτε στο Metallum δεν το αναφέρει).
Δεν θα μιλήσω για τα πρώτα albums + EPs που ήταν Hardcore Punk. Θα μιλήσω για το

Rock N Roll Nightmare [ 1987 ]

Το οποίο είναι ένα ΔΙΑΜΑΝΤΙ του punk και αποτελεί το πρώτο καλό δείγμα για το πόσο προοδευτικό μπορεί να ναι ένα punk album. Δυστυχώς η παραγωγή του άλμπουμ ήταν κακή (ακόμα και για τα δεδομένα των 80s), με την έννοια ότι δεν μπορείς να ακούσεις ξεκάθαρα όλα τα όργανα. Την παραγωγή την έκανε ο μπασίστας των Melvins με το Cowboyiko καπέλλο (βλ. Stoner Witch).
Γι' αυτό θα ποστάρω βίντεος από τα live που έχουν λίγο καλύτερη παραγωγή (και περισσότερη ενεργεία).




(σας θυμίζει τίποτα το παραπάνω από Death - Sound Of Perseverance?)

Μετά από 2 περιοδείες στην Ευρώπη (στην Αμερική δεν τους συμπαθούσαν τόσο), διέλυσαν το 1989 γιατί πέθανε ένας roadie από ντρόγκες και δεν έβλεπαν φως στο τούνελ εμπορικά.

To 93 βγάλανε ένα album που ήταν ουσιαστικά project του drummer και δεν ήθελε να το ονομάσει RKL αλλά ο γυαλάκιας Brett της Epitaph Records τον πίεσε, και έτσι βγάλανε το Reactivated. Δεν είναι άσχημο, αλλά ήταν ένα συνοθύλευμα Punk/Funk και δεν συγκίνησε πολύ κόσμο. Στην περιοδεία που ακολούθησε, πέθανε άλλος ένας roadie πάλι από ηρωίνη. Πήγαν να το διαλύσουν πάλι και έφυγε ο Manzullo (που είχε πιάσει τα φωνητικά αντί για drums τώρα πια) και φέρανε τον Sears πίσω.
Το 1994 βγάλανε ένα ακόμα άλμπουμ (το τελευταίο studio τους), όπου έμοιαζε ελάχιστα με ότι είχαν βγάλει. Κάτι που είναι λογικό μιας και την περισσότερη μουσική την είχαν γράψει ο Rest (κιθάρες) με τον Raposo (μπάσο). Η παραγωγή βελτιώθηκε πολύ, αλλά τα τραγούδια ίσως θέλουν λίγες παραπάνω ακροάσεις για να βρείτε τα hooks.



Γενικά είχαν πολύ στριφνή μουσική σε αντίθεση με ότι κυκλοφορούσε τότε (Nirvana, The Offspring, Green Day κ,λπ) και γι'αυτό όταν τους έπαιζαν λίγο στο MTV, δεν είχαν αγάπη από το γενικό κοινό.




Το 1995 ξαναδιέλυσαν (αυτή τη φορά λόγω προβλημάτων του Sears με την ηρωίνη. Τέλη του 90 ο Rest έγραφε διαρκώς μουσική και καλούσε τον Sears για πρόβες, αλλά φαίνεται ο Sears είχε λίγη παραπάνω αγάπη για τα ναρκωτικά. Σε φάσεις που άρχισε να καθαρίζει κάναν πρόβες σε lives τα ξανάρχιζε, ώσπου το 2006 πέθανε σε μια κλινική απεξάρτησης στο Μεξικό. Ένα χρόνο, το 2005 πριν είχε πεθάνει και ο Bomer από καρδιακή ανεπάρκεια, σχετιζόμενη με χρόνια χρήση ναρκωτικών.

Υπάρχει ένα τελεταίο demo που είχαν ηχογραφήσει αρχές του 2002 (;;) και έχει μερικά ωραία τραγούδια




Στο τέλευταίο αυτό demo τα τραγούδια απομακρύνθηκαν τελείως από τα ναρκωτικά, καθώς ο τραγουδιστής είχε αποκτήσει μια πιο θετική νοοτροπία για τη ζωή και γενικά δεν ήταν τόσο απαισιόδοξοι οι στίχοι.

[theBox]

WOW δεν περιμενα να δω αυτη την μπαντα εδω μεσα! Ελαχιστα πραγματα σκαμπάζω/μου αρεσουν απο πανκ αλλα περιεργως αυτους εδω τους ηξερα και μου αρεσουν πολυ. Βασικα το μεγαλυτερο ατου τους ειναι οτι ειναι πολυ πιο "τεχνικοι" /προοδευτικοι απο το μέσο ορο του ειδους (χωρις βεβαια να ειναι και cardiacs) και μπορει να τους παρακολουθησει ευκολα καποιος στη φαση μας.

Rock n Roll nightmare το λέω και επος.

[Epitaph]

Cardiacs εκτός από τα μπλουζάκια του Chewy των Voivod δεν έχω άλλη σχέση, και μάλλον θα πρέπει να βάλω άμεσα!

Trivia : σύμφωνα με τον Chris Rest σε πρόσφατη συνέντευξη του, το Rock N Roll Nightmare, το έγραψε εξ ολοκλήρου ο τότε drummer τους (Bomer) μέσα σε 2 βδομάδες ενώ ήταν άρρωστος με ηπατήτιδα στο σπίτι του. Και μπάσο στο άλμπουμ (όπως και drums) έπαιξε ο ίδιος ο Bomer. Το τι παπάδες έπαιζαν βεβαίως όλοι και πόσο πιο ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΑ/Βελτιωμένα τα παίζανε live, μπορείτε να ακούσετε στα 2 live τους (Live in Berlin και το πιο πρόσφατο Live in A Dive που πόσταρα πιο πάνω)

[theBox]

Cardiacs εκτός από τα μπλουζάκια του Chewy των Voivod δεν έχω άλλη σχέση, και μάλλον θα πρέπει να βάλω άμεσα!

πάρε ενα teaseraki.

[Epitaph]

Φοβερό κομμάτι! Μικρό με δαιδαλώδη/cartoony riffs, αλλά τα σημεία του μπορείς να τα πεις και χορευτικά για αυτόν τον λόγο! Πολύ ωραίο.

Το μόνο που με ξενέρωσε, οπτικά ήταν ο μπασίστας. Δεν έχω όρεξη να βλέπω έναν 60άρη γυμνό, αλλά οκ. Αυτούς θα τους ψάξω ενδελεχώς!

Εδώ εγώ αφήνω ένα βιντεάκι με σχεδόν όλα τα instrumental tracks από το 1987-2003 που είχε ανεβάσει ο Barry "D' Alive" Ward (κιθαρίστας των RKL από το 1986-1996). O λόγος που το αφήνω, είναι για να ακουστεί καλύτερα η κάθε σύνθεση, αφού δεν υπάρχουν τα φωνητικά, που επίσης μπορεί να εκνευρίζουν κάποιον λόγω χροιάς.

[Lo Spirito Continua]

Απλά τεράστια μπάντα, εννοείται προσκυνάω (και πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς...).



Τσεκάρεις επίσης:
Ludichrist-Powertrip
Crumbsuckers- Life of dreams
Leeway- Desperate Measures
Sacrilege B.C.- Party with God
Clown Alley- Circus of Chaos
Gastunk- Under the sun
Raw Power- After your Brain
McRad- Abscence of Sanity
Bl'ast- It's in my blood
Jingo De Lunch- Perpetuum Mobile
Beyond Possession- Is Beyond Possession

Για Nomeansno, Propaghandi και τα προφανή δεν μιλάω καν, παίξε και με Victims Family, Th'Inbred, Cigar.

[Epitaph]

Τσεκάρεις επίσης:

Απ όλα αυτά που ανέφερες, ξέρω μόνο (και έχω κάποια CD) από Crumbsuckers (Svart box set νομίζω), Nomeansno (το All Roads lead to Ausfahrt) και Propagandhi (3 albums). Τους άλλους δεν τους έχω ακούσει καν σαν ονόματα! Θα τους τσεκάρω σιγά σιγά, γιατί τώρα πέρναγα μια φάση με Μπίγαλη (κόλλησα με τα leads των Τουρκογιώργηδων).

Θεωρώ όμως ότι ίσως η πιο κοντινή μουσική στους RKL είναι οι Satanic Surfers ειδικά μέχρι το 1999 που χαν και τον Tomek στο μπάσο.
(και οι καναδοί Belvedere είναι γαμάτοι - τουλάχιστον τα 2 πρώτα LPs που χω ακούσει καλά)

[Lo Spirito Continua]

Τσεκάρεις επίσης:

Απ όλα αυτά που ανέφερες, ξέρω μόνο (και έχω κάποια CD) από Crumbsuckers (Svart box set νομίζω), Nomeansno (το All Roads lead to Ausfahrt) και Propagandhi (3 albums). Τους άλλους δεν τους έχω ακούσει καν σαν ονόματα! Θα τους τσεκάρω σιγά σιγά, γιατί τώρα πέρναγα μια φάση με Μπίγαλη (κόλλησα με τα leads των Τουρκογιώργηδων).

Θεωρώ όμως ότι ίσως η πιο κοντινή μουσική στους RKL είναι οι Satanic Surfers ειδικά μέχρι το 1999 που χαν και τον Tomek στο μπάσο.
(και οι καναδοί Belvedere είναι γαμάτοι - τουλάχιστον τα 2 πρώτα LPs που χω ακούσει καλά)

Satanic Surfers, Millencolin, No Fun At All...όλα αυτά.

Αυτά που πρότεινα είναι πιο μυστήρια, λογικά θα σου αρέσουν αρκετά από αυτά.

Πάντως υπάρχει γενικά ένα misconception (στην Ελλάδα) ότι punk=κουλό, και ενώ αυτό ισχύει για την πλειονότητα του (Αγγλικού) anarchopunk, και κάποιες (Αγγλικές) 77 μπάντες, δεν ισχύει με την καμία.

Μερικά ακόμα
All-Allroy Saves
Dag Nasty- Can I Say
Negazione-Little Dreamer
Scream – This Side Up

Καλά, για Bad Brains δεν μιλάω καν...Γενικά, μερικά ενδεικτικά ονόματα τα παραπάνω, σαν απλές αναφορές.

[Epitaph]

Είστε μεγάλοι ε! Ο thebox μου σύστησε τους Cardiacs, εσύ τόσα άλλα (από τη νέα λίστα , μόνο All, Scream kai Bad Brains έχω ακούσει λίγα πράγματα - περισσότερο Descendents).

Είναι τόσο πολύ υλικό γαμώτο που πρέπει να συλλέξω και να ακούσω που θα θελα να χα 2 ζωές ακόμα!

Πάντως συγχαρητήρια για τη συλλογή σου. Εγώ έχω μόνο 2 LP από RKL (Nightmare, Live in a Dive) και 2 CD (Live In Berlin, Live In A Dive). Τα δικά σου είναι πρώτες εκδόσεις;

[Lo Spirito Continua]

Nαι, όλα πρώτες Epitaph.

Τα είχα πάρει τέλη 90ς/αρχές 00ς. Εποχές που έβρισκα πράγματα ασταμάτητα σε Bερολίνο (κυρίως) και Λονδίνο, σε τιμές που σήμερα δεν υπάρχουν...

Σκέψου ότι το Rock n' Roll Nightmare, που είναι με το κόμικ μέσα, πρώτη έκδοση, το είχα πάρει 3 μάρκα (ακα 1.5 ευρώ)

[Epitaph]

Πώωω ρε φίλε τι λές τώρα! Είχα διαβάσει για αυτό το comic και πίστευα τώρα που το επανέκδοσε (το 2021 ή 2022) ο Brett Gurewitz θα το ξανάβαζε με το original μεγάλο comic! Τελικά όμως το μόνο που είχε ήταν το comic στις 2 πλευρές του χαρτονιού που κρατάει το LP. Κρίμα...

Btw o Dan Sites (ο σκιτσογράφος και σχεδιαστής των εξωφύλλων τους) είχα ακούσει ότι έχει μια τερματική ασθένεια...

[Lo Spirito Continua]

Το οποίο comic εν τω μεταξύ, είναι οι στίχοι κάθε τραγουδιού, δωσμένοι σε σκετσάκια!