MANOWAR - Θεσσαλονίκη 4 Απριλίου 1994. Ιβανώφειο

[Bersekeros]

Θεσσαλονίκη 4 Απριλίου 1994. Ιβανώφειο.
Μία ιστορική μέρα. Η πρώτη μου metal συναυλία.
Εκείνη την ημέρα γεννήθηκαν & μυήθηκαν πολλοί νέοι μαχητές, στα μυστικά του ατσαλιού.
Η αφίσα που υπήρχε στη Θεσσαλονίκη, τω καιρώ εκείνω !!

[Advancing Yokeda]

@Bersekeros Θυμάσαι track list? Εντυπώσεις? Τί παίχτηκε με την αφίσα και είχε εξώφυλλο Hail to England?

[GeorgeKallinis]

Βάζω το σετλιστ από τη συναυλία στην Αθήνα, μια μέρα πριν, από το setlist.com.

Manowar
Blood of My Enemies
Prelude
Hector Storms the Wall
The Death of Patroclus
Funeral March
Armor of the Gods
Hector's Final Hour
Death Hector's Reward
The Desecration of Hector's Body Part 1
The Desecration of Hector's Body Part 2
The Glory of Achilles
Kings of Metal
Kill With Power
Sign of the Hammer
Wheels of Fire
Black Wind, Fire and Steel
Metal Warriors

[Metal_Warrior]

ολοκαύτωμα

[CountRaven]

Βάζω το σετλιστ από τη συναυλία στην Αθήνα, μια μέρα πριν, από το setlist.com.

Manowar
Blood of My Enemies
Prelude
Hector Storms the Wall
The Death of Patroclus
Funeral March
Armor of the Gods
Hector's Final Hour
Death Hector's Reward
The Desecration of Hector's Body Part 1
The Desecration of Hector's Body Part 2
The Glory of Achilles
Kings of Metal
Kill With Power
Sign of the Hammer
Wheels of Fire
Black Wind, Fire and Steel
Metal Warriors

Σοβαρό σέτλιστ.

[Celephais]

@Bersekeros πες μας λίγο εντυπώσεις, πως το βίωσες. Εγώ προσωπικά μόνο αφηγήσεις από τις 3 συναυλίες της Αθήνας έχω ακούσει, καθόλου για Θεσσαλονίκη. Αν και άκουγα από Ιούνιο 1993 metal τότε ακόμη δεν ήμουν έτοιμος για live, το πρώτο μου θα ήταν ένα χρόνο μετά με Maiden στο Περιστέρι.

[Mamercus]

Θεσσαλονίκη 4 Απριλίου 1994. Ιβανώφειο.
Μία ιστορική μέρα. Η πρώτη μου metal συναυλία.
Εκείνη την ημέρα γεννήθηκαν & μυήθηκαν πολλοί νέοι μαχητές, στα μυστικά του ατσαλιού.
Η αφίσα που υπήρχε στη Θεσσαλονίκη, τω καιρώ εκείνω !!

Κοπάνα από φροντιστήριο γ' λυκείου μαζί με τον κολλητό μου τον Γιάννη και ας περίμενε μετά ξεχέσιμο στο σπίτι...
Εϊχε προηγηθεί διάλογος:
"Μάνα, το βράδυ θα πάω Manowar!"
"Έχεις φροντιστήριο βρε, τί Μάνουογουρζ μού λες, αυτοί θα σε δώσουν ψωμί να φας αν δεν περάσεις;"
"Μάνα, έπαιξαν Αθήνα πρόπερσι και δεν κατέβηκα, σού κανα τη χάρη... Τώρα παίζουν Σαλονίκη, θα πάω και μη με περιμένεις νωρίς το βράδυ!..."

Ήμασταν λοιπόν κάπου μαζί εκεί μέσα, φίλε @Bersekeros ...

Προσωπικά, δεν το πίστευα, κυριολεκτικά ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ ότι έβλεπα τους Manowar λάηβ!
Αν κάτι μου έχει μείνει πιο δυνατά χαραγμένο είναι η φωνή του Adams. Γαμώτο, το έχω πάθει μόνο με μια χούφτα τραγουδιστές αυτό το πράγμα, να ανοίγουν το στόμα τους και να ξεχύνεται Η φωνή, ίδια με αυτή που ακούς στο άλμπουμ και ακόμη καλύτερη, διότι είναι εκεί, αντηχεί στα αυτιά και την καρδιά σου και είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ καλή!

Ο κόσμος, θυμάμαι, όχι πάρα πολύς κι είχα ξενερώσει... Περίμενα να γίνεται ματοκύλισμα και σκοτωμός διότι είχα προλάβει και φάσεις τύπου Sodom στον ιστορικό Ελλήσποντο, 'ντάξει, δεν ήταν έτσι, αλλά ο παλμός ήταν δυνατός, σίγουρα...

Στα παιχτικά, τί να πώ... ΜΠΑΝΤΑΡΑ! Ο Rhino τυφώνας, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ντράμμερ, o Eric όπως προείπα τραγούδησε όπως ΠΟΤΈ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΈΣΕΙ ΠΟΤΈ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΉΣΕΙ ΠΟΤΈ ΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΤΈ, ο DeMaio ασταμάτητος εκτός από το διάλειμμα για τα γνωστά σάλια με τις γκόμενες (ΕΛΕΟΣ), και ο Shankle, που δεν ήταν ο κιθαρίστας που άρμοζε στα παλιότερα τραγούδια των Manowar και δεν μου πολυάρεζε, (ήμουν ΛΑΤΡΗΣ του Ross the Boss) έδωσε ρέστα εμφάνισης. Εκπληκτικός shredder ο David μα ο Ross ήταν heavy/power μάγος με απίστευτες ιδέες σε αρμονία/μελωδία, ωστόσο το setlist ήταν πάνω στο Triumph of Steel οπότε άκουγες μια ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑΡΑ σούπερ δεμένη, μετά από μια ΔΙΣΚΑΡΑ εμβληματική, να παίζει τα άντερά της, με απίστευτο τσαμπουκά και ισοπεδωτική ορμή!

Επειδή υλικό από Σαλόνικα, δεν παίζει, ιδού η συναυλία στο Αγκάθι φίλοι @Celephais και @Advancing Yokeda :



Ποιός θα δει και θα ακούσει ΤΕΤΟΙΟ λάηβ και δεν θα παραδεχτεί ότι οι Manowar ήταν η επιτομή/ορισμός του έπους;

Γαμώτο, θα βάλω όλη τη δισκογραφία τους μέχρι και το Triumph να παίζει σερί, έτσι για το σιχτίρι όλων όσων βγάζουν χολή με αυτό το γκρουπ που αν δεν υπήρχε, η ίδια η ζωή μας θα ήταν μυριαδοχιλιάδες φορές φτωχότερη!

Να έχεις δει ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ στο απώγειο της καριέρας τους είναι κωλοφαρδία αδιανόητη!

Αυτά τα ολίγα και σόρρυ αν παρασύρθηκα, τους ΛΑΤΡΕΥΩ τους μαλάκες τους Manowar γι'αυτό και τους βρίζω τώρα που μάς γκαστρώνουν για ένα γαμημένο άλμπουμ...

HAIL!
AND KILL!

υγ: για ένα λόγο θυμάμαι και Heart of Steel, δεν ξέρω αν το βγάζω από το φαντασιακό μου υποσυνείδητο, αν θυμάστε, βοηθείστε @Bersekeros και @Metal_Warrior ...

[Celephais]

@Mamercus μπράβο φίλε κατάθεση ψυχής. Συμφωνώ σε όλα είναι στις 3 αγαπημένες μου μπάντες. Έχω ελπίδα να έρθουν πάλι του χρόνου να παίξουν ένα εκ των sign of the hammer / hail to england ολόκληρο.

[Mamercus]

@Mamercus μπράβο φίλε κατάθεση ψυχής. Συμφωνώ σε όλα είναι στις 3 αγαπημένες μου μπάντες. Έχω ελπίδα να έρθουν πάλι του χρόνου να παίξουν ένα εκ των sign of the hammer / hail to england ολόκληρο.

Θα πάρω εισιτήριο με το που θα βγούνε!

[FarCry]

@Mamercus μπράβο φίλε κατάθεση ψυχής. Συμφωνώ σε όλα είναι στις 3 αγαπημένες μου μπάντες. Έχω ελπίδα να έρθουν πάλι του χρόνου να παίξουν ένα εκ των sign of the hammer / hail to england ολόκληρο.

Θα πάρω εισιτήριο με το που θα βγούνε!

Βγηκαν για Γερμανια και ηδη τα φτηνα εφυγαν.Πηρα Bamberg με 59€ αλλα το 80αρι/100αρι παει συννεφο προβλεπω μανιασμενα sold out

[Bersekeros]

@Bersekeros Θυμάσαι track list? Εντυπώσεις? Τί παίχτηκε με την αφίσα και είχε εξώφυλλο Hail to England?

Tracklist παρόμοιο με αυτό που έβαλε ο @GeorgeKallinis παραπάνω.
Γενικά εκείνη την εποχή, στο Metal Hammer υπήρχε η γραμμή ότι ο κορυφαίος Manowar δίσκος ήταν το Hail to England.
Αυτό γραφόταν τότε και έτσι νομίζαμε. Κάπως έτσι πρέπει να προέκυψε και αυτή η αφίσα.

Εντυπώσεις....
Πρώτη συναυλία και Manowar. Προετοιμασία σίγουρα αρκετό καιρό πριν την συναυλία και προσμονή. Ποιοί θα πάμε.
Πώς θα πάμε. Τι θα φοράμε και όλα τα σχετικά.
Θυμάμαι ότι είχα και μια σημαία μαζί. Αλλά δεν θυμάμαι, αν την είχα αγοράσει εκεί στη συναυλία ή πιο νωρίς.
Τη σημαία την είχα για πάρα πολλά χρόνια κρεμασμένη στο πατρικό μου και φυσικά την έχω κρατημένη ακόμα.
Είναι αυτή η σημαία:


Στη συναυλία θυμάμαι πολλούς 16άρηδες και 17αρηδες που ήταν η πρώτη τους συναυλία. Είχε κόσμο αλλά δεν ήταν ασφυκτικά, αλλά επειδή στις πρώτες σειρές έπεφτε το ξύλο της αρκούδας και γινόταν μαδομούνι, δεν θυμάμαι να με ένοιαζε και πολύ αυτό, εκείνη τη στιγμή. Μπροστά ήταν εκστασιασμένη η φάση. Λες και βλέπαμε τους θεούς.

Βέβαια είχε και τις μαλακίες του DeMaio με κάτι γκομενάκια, που τα ανέβαζε πάνω και φασωνόντουσαν, αλλά αυτά ήταν δευτερεύοντα. ΔΕΝ μας ένοιαζε. Δε ξενερώναμε με τίποτα. Ήταν όλη η παρέα στο Battlefield.
Ακολουθεί και μια πραγματική ιστορία, πώς χτίστηκε και μια φιλία ετών μέσα από τη συναυλία.

Είχα 2 εισιτήρια αγορασμένα και θα πήγαινα το 2ο εισιτήριο στην κοπέλα που τα είχα τότε. Αλλά χώρισα λίγο καιρό πριν τη συναυλία και μου έμεινε το εισιτήριο αμανάτι. Τελικά το έδωσα σε ένα γνωστό παιδί από το φροντιστήριο που δεν άκουγε metal, αλλά είπε να έρθει για την εμπειρία.
Το αλάνι όχι μόνο ήρθε, όχι μόνο έγινε μεταλλάς, αλλά αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση, ήταν ότι ενώ μου φαινόταν λίγο φλώρος με τα γυαλάκια του και τα λοιπά, μέσα στην συναυλία ήταν πολύ μάχιμος.

Πρώτη γραμμή μέσα στη μάχη και στον πανικό. Χαμός. Οπότε κέρδισε το σεβασμό μου, ακόμα περισσότερο και αρχίσαμε να κάνουμε περισσότερη παρέα, που κρατάει μέχρι και σήμερα.

Τι άλλο θυμάμαι.
Θυμάμαι τον De Maio, να σπάει τις χορδές και εγώ να νομίζω ότι έσπαγαν τα τύμπανά μου στα αυτιά.
Μετά τη συναυλία, τα αυτιά μου κουδούνιζαν για μέρες. Νόμιζα ότι έπαθα ζημιά.
Από τότε, πάντα έχω στην τσέπη και ένα ζευγάρι ωτοασπίδες, σε περίπτωση που η ένταση του ήχου, είναι σε συναυλία, πάρα πάρα πολύ δυνατή, σε οριακό σημείο.

Γενικά πολλά παιδιά που θυμάμαι από τότε, παρέμειναν μεταλλάδες μέχρι και σήμερα. Δεν ήταν κάτι παροδικό. Κράτησε.

Αυτή ήταν η πρώτη συναυλία στους Manowar.
Ιδρώτας - σπρωξίδια - έκσταση - χέρια ψηλά - μαχητές του ατσαλιού. Αφού δεν σκοτωθήκαμε και επιζήσαμε στο Black Wind Fire & Steel, είχαμε καλές αντοχές.

Το Heart of Steel νομίζω ακούστηκε, όπως και όταν έφυγαν στο τέλος ακουγόταν το Crown and The Ring στα ηχεία.

Ήθελες μέρες για να συνέλθεις μετά τη συναυλία. Εδώ φτάνουμε να την περιγράφουμε, σχεδόν 30 χρόνια μετά.

[FarCry]

Επος!μας εσκισες με τη σημαια ενα καρο αναμνησεις...αυτη kings of metal και το seventh son ηταν τα πρωτα μου ''λαβαρα'' .Φυσικα ξηλωθηκαν απο το πατρικο και τα κουβαλησα μαζι μου οταν εφυγα για σπουδες. Ενα κομματι του δωματιου μου Σερρες φοιτητης 1999

298267382_10160227772024533_6874091099460886859_n.jpg (181.02 KiB) Προβλήθηκε 563 φορές

[CountRaven]

Επος!μας εσκισες με τη σημαια ενα καρο αναμνησεις...αυτη kings of metal και το seventh son ηταν τα πρωτα μου ''λαβαρα'' .Φυσικα ξηλωθηκαν απο το πατρικο και τα κουβαλησα μαζι μου οταν εφυγα για σπουδες. Ενα κομματι του δωματιου μου Σερρες φοιτητης 1999

298267382_10160227772024533_6874091099460886859_n.jpg

Φοιτητικά δωμάτια forever.

Όταν πήγα Σαλονίκη να σπουδάσω πήρα μαζί μου κυρίως CD.

[Mamercus]

@Bersekeros Θυμάσαι track list? Εντυπώσεις? Τί παίχτηκε με την αφίσα και είχε εξώφυλλο Hail to England?

Στη συναυλία θυμάμαι πολλούς 16άρηδες και 17αρηδες που ήταν η πρώτη τους συναυλία. Είχε κόσμο αλλά δεν ήταν ασφυκτικά, αλλά επειδή στις πρώτες σειρές έπεφτε το ξύλο της αρκούδας και γινόταν μαδομούνι, δεν θυμάμαι να με ένοιαζε και πολύ αυτό, εκείνη τη στιγμή. Μπροστά ήταν εκστασιασμένη η φάση. Λες και βλέπαμε τους θεούς.

...

Τι άλλο θυμάμαι.
Θυμάμαι τον De Maio, να σπάει τις χορδές και εγώ να νομίζω ότι έσπαγαν τα τύμπανά μου στα αυτιά.
Μετά τη συναυλία, τα αυτιά μου κουδούνιζαν για μέρες. Νόμιζα ότι έπαθα ζημιά.
Από τότε, πάντα έχω στην τσέπη και ένα ζευγάρι ωτοασπίδες, σε περίπτωση που η ένταση του ήχου, είναι σε συναυλία, πάρα πάρα πολύ δυνατή, σε οριακό σημείο.

...

Αυτή ήταν η πρώτη συναυλία στους Manowar.
Ιδρώτας - σπρωξίδια - έκσταση - χέρια ψηλά - μαχητές του ατσαλιού. Αφού δεν σκοτωθήκαμε και επιζήσαμε στο Black Wind Fire & Steel, είχαμε καλές αντοχές.

Το Heart of Steel νομίζω ακούστηκε, όπως και όταν έφυγαν στο τέλος ακουγόταν το Crown and The Ring στα ηχεία.

Ήθελες μέρες για να συνέλθεις μετά τη συναυλία. Εδώ φτάνουμε να την περιγράφουμε, σχεδόν 30 χρόνια μετά.

Συναυλιάρα! Εγώ τόσο ξύλο δεν θυμάμαι αλλά σαφώς μπροστά ήταν 90's κλωτσοπατινάδα και στο Black Wind όντως έγινε αρένα η φάση, χαχαχα!!!...

Και πόσο δίκιο έχεις για τον ήχο... "Νόμιζα ότι έπαθα ζημιά." Δε νόμισες, φίλε @Bersekeros , έπαθες! Και πάθαμε όλοι μας! Πήραμε δώρο ένα ποσοστό κώφωσης σίγουρα, η βλάβη άλλωστε είναι εκφυλιστική κι αθροιστική στην ακοή με τα πολλά ντεσιμπέλ... Αλλά το ξέραμε και το...ζήσαμε!

The Crown and the Ring στο φεύγα για επικό αντίο!

Υπέροχη ιστορία φίλε και πραγματικά νοσταλγικό κι όμορφο topic!

[Celephais]

Ευχαριστώ τους φίλους που μοιράστηκαν τις όμορφες εμπειρίες τους. Αυτό με το κουδούνισμα για 3-4 μέρες μετά μου το έχει πει και φίλος που ήταν στις αντίστοιχες συναυλίες της Αθήνας. Άντες να τους ξαναδούμε!