Ανδρέας Βενέρης, ο Έλληνας γκουρού του underground

[Metal_Warrior]

ωραίος, ευχαριστούμε για τα σκαν και τις πληροφορίες!!

[rbrigade]

Με αφορμή τους Βενέρη/Πράσουλα να κάνω μια ερώτηση:

Για κάθε έναν Βενέρη/Πράσουλα που έχοντας κάνει ατομική έρευνα στον χώρο του metal αποφασίζει να φτιάξει ένα fanzine ή να γίνει συντάκτης σε ένα περιοδικό, δεν υπάρχουν δεκάδες άσημοι fans που κάνουν την ίδια ακριβώς έρευνα αλλά την κρατάνε για πάρτη τους και για τον στενό τους κύκλο (δηλαδή δεν επιδιώκουν να διαδώσουν τις γνώσεις τους μέσω κάποιου μέσου, ράδιο, φανζιν, περιοδικό); Το συνολικό impact αυτών των δεκάδων που δεν είναι γνωστοί αλλά έχουν ξεστραβώσει από 5-6 άτομα ο καθένας είναι μικρότερο από το impact του κάθε Βενέρη/Πράσουλα; Πόσοι από τους αναγνώστες του Metal Hammer δίνανε σημασία στις underground στήλες και πόσοι απλά διαβάζανε και προσπερνάγανε συνεχίζοντας αμέριμνοι να ακούνε Maiden, Priest, Sabbath και Metallica; Ενώ ο ''γνώστης'' της παρέας όταν σου έλεγε πάρε αυτό το έπαιρνες και το άκουγες και το έγραφες γιατί συνήθως ήταν όντως καλό.

Θα πει κάποιος: Μα αυτοί είναι οι πρωτοπόροι, αυτοί μας μάθανε το tape trading κτλ. Ήταν όντως έτσι; Δεν ήταν σύνηθες για τα 80's να δίνουν οι μπάντες διεύθυνση αλληλογραφίας; Ακόμα και σε δίσκους των 80's πολλές φορές βλέπεις διεύθυνση αλληλογραφίας. Αυτός ήταν τότε ο τρόπος επικοινωνίας με τους fans τότε, όπως σήμερα γίνεται (πολύ πιο άμεσα, πολύ λιγότερο ρομαντικά) με το facebook και παλιότερα με το myspace. Δεν μπορώ λοιπόν να διανοηθώ ότι αυτοί ήταν οι μόνοι που τα κάνανε αυτά, νομίζω ότι ξέρουμε αυτούς επειδή αυτοί βγήκαν σε κάποιο δημόσιο βήμα (το Hammer).

Για διαφωτίστε μας οι παλιοί (και όταν λέω παλιούς μην πεταχτεί ο Vic του 1977 ας πούμε )

[Priamos]

Ναι... Δύσκολο να πεις με σιγουριά. Ο καθένας έχει διαφορετική εμπειρία στο θέμα. Εμένα με μύησε ένας μεγαλύτερος αλλά ελάχιστα μου άρεσαν από αυτά που πρότεινε. Αντίθετα οι metal εκπομπές βοήθησαν τα μέγιστα στο να μάθω metal και να βρω την "μεταλλική μου ταυτότητα". Προσπάθησα να βρω ένα pattern σε αυτά που μου άρεσαν και είδα ότι ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτά που πρότεινε ο Πρασουλας και που αποκαλούσε "επικό metal". Όποτε παρακολουθούσα τις προτάσεις του γιατί είχαν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας, από άλλους συντάκτες, ραδιοφωνικούς παραγωγούς κλπ.

[LuciferSteele]

πολύ ωραία παρουσίαση, μπράβο!
τον πρόλαβα το Βενέρη στα 90ς (και τον Isnogood, είχε μάλιστα δημοσιεύσει και ένα χαβαλετζίδικο γράμμα που είχα στείλει στη στήλη του)
ήταν εξαιρετικός συντάκτης, καταρτισμένος και με ωραίο τρόπο και μεταδοτικότητα
οι παλαιότεροι φίλοι πίνουν νερό στο όνομά του

[RedSharks]

Που βρήκες τα ψυχικά αποθέματα να ξεκινήσεις τέτοια δουλειά; Μόνο να τσεκάρεις τα άρθρα από τόσα περιοδικά, να σκανάρεις και να συντάξεις το post φτάνει.

Χαχαχαχα, όντως είχε πολλή δουλειά όλο αυτό, αλλά είναι κάτι που το σκεφτόμουν εδώ και αρκετό καιρό. Οι αναφορές που έγιναν στον Βενέρη στο thread του Πρασούλα, με πίεσαν να το επισπεύσω. Από τη μια τον θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση (πόσο μπροστά από την εποχή του ήταν αυτός ο άνθρωπος!!!), από την άλλη με πιάνει κατά καιρούς μια νοσταλγία για τα παιδικά μου χρόνια και όλη αυτή η έρευνα στα παλιά περιοδικά με γύρισε πίσω στα χρόνια της αφέλειας και της αθωότητας. Για να βρω τα περιοδικά έκανα μια μικρή ανασκαφή στην αποθήκη του πατρικού μου, όπου τα βρήκα όλα ακριβώς έτσι όπως τα είχα αφήσει το 1998 που μετακομίσαμε. Δηλαδή τα ξαναξεφύλισσα ακριβώς 20 χρόνια μετά! Επίσης θεωρώ πώς έχουμε ηθική υποχρέωση, γενικά ως metal κοινότητα, αλλά ειδικά εμείς που τα ζήσαμε αυτά, να καταγράψουμε κάπου τη συνεισφορά και τη σημασία αυτού του ανθρώπου για την εξέλιξη του metal στην Ελλάδα. Έτσι, για την ιστορία.

Θέλω να διευκρινίσω ότι επειδή εγώ ξεκίνησα να ασχολούμαι με το metal τα τέλη του 1989, την ιστορία που διηγούμαι μέχρι και το 89 δεν την έζησα. Απλά ανάμεσα στα παλιά μου περιοδικά βρήκα σκόρπια και μερικά τεύχη του Heavy Metal και του Metal Hammer από την περίοδο πριν το 89, που είχα ξεχάσει ότι είχα (ίσως να τα είχα τσιμπήσει σε κάποια από τις επιδρομές που έκανα στο Μοναστηράκι για δίσκους). Με βάση αυτά τα τεύχη, και πληροφορίες που βρήκα στο internet, έγραψα την ιστορία αυτής της περιόδου. Περιμένω από εσάς τους λίγο μεγαλύτερους που τα ζήσατε από πρώτο χέρι, να συμπληρώσετε ή να διορθώσετε.

[LuciferSteele]

[mention]rbrigade[/mention]
έχουμε ξανασυζητήσει στο παρελθόν για τους "φάρους", δηλαδή για άτομα που ήταν κατά κάποιο τρόπο επιφορτισμένα με τη διασπορά της γνώσης είτε σε μία μικρή κοινότητα-πόλη είτε μία γειτονιά ή σχολείο. σίγουρα είναι σημαντικό κομμάτι της φάσης ΑΛΛΑ η διείσδυση ενός περιοδικού ή ραδιοτηλεοπτικού μέσου είναι πολύ πιο άμεση και με πολλούς ταυτόχρονους αποδέκτες

[RedSharks]

[mention]rbrigade[/mention] Συμφωνώ για τη σημασία των «αφανών γκουρού» που περιγράφεις. Ένας τέτοιος γκουρού, μεγαλύτερος ξάδερφος ενός φίλου μου, μύησε γύρω στο 93 τον φίλο μου στους Manilla Road και τους Omen, και στη συνέχεια αυτός μύησε εμένα και άλλον έναν. ΔΕΝ συμφωνώ όμως με το ότι προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις τους «αφανείς γκουρού» ως επιχείρημα για να ακυρώσεις την τεράστια σημασία συντακτών όπως οι Βενέρης και Πρασούλας. Η αλήθεια είναι ότι οι μεν και οι δεν λειτουργούσαν συμπληρωματικά. Το impact του να γράφεις κάτι και αυτό μετά να κρέμεται σε κάθε περίπτερο της χώρας, σε μια εποχή που δεν υπάρχει άλλη πηγή πληροφόρησης, είναι ασύγκριτο.

Και όχι, ο κόσμος δεν προσπερνούσε το Underground Metal χωρίς να δίνει σημασία. Αυτή η στήλη ενέπνευσε άπειρο κόσμο να ασχοληθεί με το underground, να αγοράσει κάποιο demo, να φτιάξει μπάντα και να ηχογραφήσει demo, να δημιουργήσει fanzine κτλ Στις αρχές των 90s είχαμε κάθε μήνα 2-3 καινούργια fanzine και τουλάχιστον 3-4 demo καινούργιων μπαντών. Αυτό δεν υπήρχε το 1986 που ξεκίνησε ο Βενέρης. Εϊναι και εδώ το φαινόμενο χιονοστιβάδας που λέγαμε στο thread του Πρασούλα. Επίσης, αν κάποιος π.χ. στην Κρήτη έφτιαχνε ένα fanzine ή έβγαζε ένα demo, πώς θα μάθαινες εσύ για αυτό που ζούσες στην Αθήνα; Η στήλη του Βενέρη μαζί φυσικά με τη στήλη «Ελληνική Σκηνή» (που ήρθε λίγο αργότερα, και δεν υπήρχε σε κάθε τεύχος) παίξανε ακριβώς αυτό το ρόλο του κεντρικού hub διασποράς πληροφοριών πανελλαδικά.

Τέλος αυτό το «Δεν ήταν σύνηθες για τα 80's να δίνουν οι μπάντες διεύθυνση αλληλογραφίας;» που λες είναι λίγο άκυρο. Στο underground ασχολιόσουν κυρίως με μπάντες που δεν είχαν ακόμα δισκογραφία. Για να βρεις τις διευθύνσεις τους έπρεπε να διαβάσεις κάποιο fanzine ή τη στήλη του Βενέρη (που ήταν ουσιαστικά ένα δισέλιδο fanzine μέσα στο Hammer). Επίσης, το να θέλεις να βρεις διευθύνσεις μπαντών για να πάρεις το demo τους, αυτό από μόνο του προϋπόθετε ένα πνεύμα «εξερευνητή» που δεν του αρκούσαν οι mainstream κυκλοφορίες των δισκογραφικών εταιρειών και ήθελε να σκάψει πιο βαθιά, να έρθει σε επαφή με πράγματα «εν τη γενέση τους». Αυτή η νοοτροπία από όσο γνωρίζω ΔΕΝ υπήρχε στο Ελληνικό κοινό στα μέσα των 80s. Χρειάστηκαν πρωτοπόροι όπως ο Βενέρης (ο οποίος αλληλογραφούσε π.χ. με τον Chuck Schuldiner πριν ακόμα βγει το ντεμπούτο των Death) για να δημιουργηθεί στο Ελληνικό κοινό αυτή η κουλτούρα του underground.

[Zippo190]

@rbrigade
έχουμε ξανασυζητήσει στο παρελθόν για τους "φάρους", δηλαδή για άτομα που ήταν κατά κάποιο τρόπο επιφορτισμένα με τη διασπορά της γνώσης είτε σε μία μικρή κοινότητα-πόλη είτε μία γειτονιά ή σχολείο. σίγουρα είναι σημαντικό κομμάτι της φάσης ΑΛΛΑ η διείσδυση ενός περιοδικού ή ραδιοτηλεοπτικού μέσου είναι πολύ πιο άμεση και με πολλούς ταυτόχρονους αποδέκτες

ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στους θεματοφύλακες των demo που δεν μοίρασαν/μοιράζονται τίποτα γιατί είναι για λίγους αυτά τα πράγματα και όχι για την πλέμπα.

[Priamos]

Ιδιαίτερη μνεία για τον Γιώργο "the omen" που έγραφε τσάμπα σε κόσμο τις undergroundιες και ένας μαλακας από αυτούς (από Αγρίνιο) τα αντεγραφε μετά σε αλλους αντί αμοιβής.

[Scrollkeeper]

Πάντα αναρωτιόμουν γιατί αναφερόμαστε στους καλούς με το όνομά τους, και οι παπάρες την βγάζουν τις περισσότερες φορές στο απυρόβλητο στην ανωνυμία

[Priamos]

Γιατί καποιοι (όπως ο Τζανετ) κάνουν μηνύσεις για πλάκα.

[dracula]

Αν μου επιτρέπεται, προσωπικά θεωρώ ότι ο Βενέρης είναι ο μπαμπάς του underground στην Ελλάδα. Μας έμαθε τι είναι fanzine. Μας έμαθε τι είναι demo. Μας κόλλησε το μικρόβιο και κάπως έτσι ξεκίνησε. Δεν είναι τυχαίο ότι κάπου εκεί στα τέλη 88 αρχές 89 ξεκίνησε να υπάρχει fanzine σκηνή στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι από κάπου εκεί και μετά άρχισαν να εμφανίζονται demo ελληνικών συγκροτημάτων. Ο Ανδρέας μας έμαθε τι είναι και μετά παρουσίαζε στο περιοδικό τόσο τα fanzine που κυκλοφορούσαν όσο και τα demo των ελληνικών συγκροτημάτων, βοηθώντας στην ανάπτυξη της σκηνής.

Μη συγκρίνετε τη δεκαετία του 80 με καμία από τις επόμενες δεκαετίες. Η πληροφορία ήταν περιορισμένη. Ο καθένας μας ήταν εγκλωβισμένος στη συνοικία του αντλώντας πληροφορίες από συνοικιακά δισκοπωλεία και από το περιοδικό. Η επικοινωνία με το εξωτερικό απαιτούσε δολάρια, μάρκα και IRC's.... και εβδομάδες ή και μήνες αναμονής μιας ταχυδρομικής απάντησης!

Τέλος δεν νομίζω ότι ο Βενέρης ήταν ο Isnogood αφού ο ένας σπούδαζε στην Πάτρα και ο άλλος ήταν ένας τεράστιος μουσάτος τύπος που έκανε εκπομπή σε ένα υπόγειο στα όρια του Βύρωνα με τον Υμηττό!

[RedSharks]

Τέλος δεν νομίζω ότι ο Βενέρης ήταν ο Isnogood αφού ο ένας σπούδαζε στην Πάτρα και ο άλλος ήταν ένας τεράστιος μουσάτος τύπος που έκανε εκπομπή σε ένα υπόγειο στα όρια του Βύρωνα με τον Υμηττό!

Σε ευχαριστώ για την διευκρίνιση. Αυτό που έγραψα το έγραψα με μεγάλη επιφύλαξη, ήταν μια φήμη που είχα ακούσει. O Isnogood έκανε ραδιοφωνική εκπομπή; Τον είχες γνωρίσει;

[dracula]

Ναι η Ηχορύπανση ήταν και ραδιοφωνική εκπομπή σε κάποιο σταθμό, δεν μπορώ να θυμηθώ όνομα μετά από 30 χρόνια..., στο Βύρωνα. Είχα πάει κάνα δυο φορές για να παρουσίαση fanzine και μανατζαριζόμενου σχήματος!

[Stormbringer7]

Πάτρα, καλοκαίρι 1986. Ένας πρωτοετής φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής του πολυτεχνείου της Πάτρας εκδίδει το πρώτο τεύχος ενός από τα πρώτα, αν όχι του πρώτου, metal fanzine στην Ελλάδα, του Merciless Death. Το όνομα του πιτσιρικά εκδότη ήταν Ανδρέας Βενέρης και επίκεντρο του περιοδικού ήταν το thrash και death metal (που μόλις γεννιόταν τότε). Γραμμένο εξ'ολοκλήρου στα Αγγλικά, ο προσανατολισμός του ήταν ξεκάθαρα να πωληθεί/διαβαστεί στο εξωτερικό και όχι τόσο στην Ελλάδα. Μάλιστα έχω ακούσει ότι ο προσανατολισμός προς το εξωτερικό ήταν γιατί ο Βενέρης φοβόταν μην του κλέψει υλικό το περιοδικό Heavy Metal (!!!). Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό. Επίσης δεν γνωρίζω, και θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω, πώς σε μια χώρα όπου την εποχή εκείνη το 99% των μεταλλάδων γνωρίζει μόνο τα πολύ μεγάλα γκρουπ, ένας πιτσιρικάς καταφέρνει ολομόναχος να χωθεί τόσο βαθιά στο underground, αλληλογραφώντας και ανταλάσσοντας demos με ανθρώπους σε όλη την υφήλιο. Το σίγουρο είναι ότι ο Βενέρης ήδη από το 86 ήταν ΠΟΛΥ δικτυωμένος. Το όνομά του αναφέρεται στα special thanks του «Pleasure to Kill» που βγήκε το Νοέμβρη (και μάλιστα με ένα μικρό ορθογραφικό: «Andrew Veneris & Mercilees Death (Greece)») και του «Scream Bloody Gore» που βγήκε τον Μάη της επόμενης χρονιάς.



Ο Βενέρης είχε εμφανιστεί ως αρθογράφος στο περιοδικό Heavy Metal ήδη από τον Φεβρουάριο του 1986, με το παρακάτω αφιέρωμα στο thrash metal. Το άρθρο αυτό θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα εκείνης της εποχής γιατί μύησε στο thrash πάρα πολύ κόσμο (το οποίο thrash ήταν κάτι πολύ καινούργιο και άγνωστο τότε στην Ελλάδα). Κάποιοι από εκείνους τους αναγνώστες έφτιαξαν λίγο αργότερα τις πρώτες ελληνικές thrash μπάντες. [Σημείωση: τα επόμενα link είναι όλα για αρχεία στο Google Drive, από όπου μπορείτε να κατεβάσετε το αρχείο σε μορφή gif ή pdf σε καλή ανάλυση για άνετη ανάγνωση. Εδώ στο thread βλέπετε μόνο ένα preview του αρχείου.]







Η σταθερή συνεργασία του Βενέρη με το περιοδικό Heavy Metal ξεκινάει τον Νοέμβρη ή Δεκέμβρη του 1987. Όπου και αμέσως αρχίζει να χρησιμοποιεί τα κονέ του για να πάρει αποκλειστικές συνεντεύξεις από γκρουπ όπως Celtic Frost, Razor κ.α. Εδώ είναι μια σύντομη ανασκόπηση του 87 από τον νεοφερμένο τότε Βενέρη (ο κάθε συντάκτης είχε κληθεί να κάνει τη δική του), από το τεύχος 38 του Heavy Metal (Φεβρουάριος 1988):



Η σημαντικότερη όμως προσφορά του εκείνη την περίοδο ήταν μια μόνιμη στήλη με τίτλο «Death on Tape». Εκεί παρουσίαζε demos συγκροτημάτων και γενικότερα underground μπάντες. Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη στήλη σε ευρείας κυκλοφορίας (όχι fanzine) περιοδικό στην Ελλάδα που ασχολείται με το underground. Σε ένα από τα πρώτα Death on Tape παρουσίασε τους Hittman λίγο πριν κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους:



Τον Μάρτη του 1988 το περιοδικό Heavy Metal «ενώνεται» με το γερμανικό Metal Hammer (στην πραγματικότητα απλά εξαγοράστηκε). Αυτό είχε ως συνέπεια τους πρώτους μήνες η πλειοψηφία της ύλης να είναι μεταφράσεις άρθρων ξένων συντακτών, και στήλες σαν το «Death on Tape» να κοπούν. Ευτυχώς μόνο προσωρινά. Μετά από την απαίτηση πολλών αναγνωστών, η στήλη επανήλθε, αρχικά δοκιμαστικά, τον Ιούλιο του 1988. Σε εκείνο το comeback αναφέρθηκαν μπάντες όπως Aftermath, Oliver Magnum, Arch (με τον Βενέρη να τους χαρακτηρίζει «ένα από τα 15 καλύτερα group του heavy metal σήμερα, συμπεριλαμβανομένων και όλων των γνωστών μεγάλων ονομάτων»), Demolition Hammer, Evil Dead, Atrophy κ.α. Εδώ είναι το άρθρο για όποιον ενδιαφέρεται.



Και σε PDF για πιο εύκολη ανάγνωση:




Στο τέλος του άρθρου ο γκουρού διδάσκει τι είναι το tapetrading.




Προς το τέλος του 1989 ξεκινάει στο Metal Hammer την σημαντικότερη και μακροβιότερη στήλη του, το «Underground Metal», μια μετεξέλιξη του «Death on Tape». Με τη στήλη αυτή συνέχισε να διδάσκει στους Έλληνες τι σημαίνει underground, tape trading και πώς γίνεται η επικοινωνία με underground μπάντες στο εξωτερικό. Η στήλη όμως είχε, προς τιμήν του, ως πρώτη προτεραιότητα το Ελληνικό underground. Ξεκινούσε συνήθως παρουσιάζοντας τα καινούργια fanzine του μήνα, ακολουθούσαν τα Ελληνικά demo, και ύστερα τα ξένα και/ή κάποια συνέντευξη με κάποια ξένη μπάντα. Και όλα αυτά σε 2 πυκνογραμμένες σελίδες. Η στήλη είχε προφανώς τρομερό αντίκτυπο στην τότε Ελληνική σκηνή. Παραθέτω εδώ ενδεικτικά τις στήλες του Μαϊου και Ιουλίου 1991. Τον Ιούνιο δεν είχε βγει Underground Metal γιατί αντ'αυτού ο Βενέρης έκανε ένα πολύ σημαντικό αφιέρωμα στο Death Metal που τότε ήταν στο peak του. Σας το παραθέτω και αυτό.

Underground Metal, Μάιος 91





Underground Metal, Ιούλιος 91





Αφιέρωμα Death Metal, Ιούνιος 91




Το 1991 αποφοίτησε από το πολυτεχνείο της Πάτρας και τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς μετακόμισε στο Los Angeles για να κάνει το μεταπτυχιακό του στο University of Southern California (αναφέρεται στην αλλαγή διεύθυνσης στο τεύχος του Mαϊου που ανέβασα). Προς τιμήν του, η μετακόμιση όχι μόνο δεν είχε κανέναν αντίκτυπο στη δουλειά του στο Hammer (συνέχισε να παρουσιάζει τη στήλη του κανονικά) αλλά μάλλον την ωφέλησε (μιας και ήταν πιο κοντά στην «πηγή»). Δεν είμαι σίγουρος μέχρι πότε συνέχισε γιατί σταμάτησα να διαβάζω το περιοδικό γύρω στο 95. Νομίζω πρέπει να συνέχισε μέχρι το 97.

Από το 1999 μέχρι σήμερα είναι καθηγητής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο (Καναδάς).

https://www.ece.utoronto.ca/people/veneris-a/

Glory to Red sharks!!! Υποκλίνομαι...επιμορφωτικοτατο!!!Σε ευχαριστούμε πολύ!