2000-2009

[dargaard-79]

Σηκώσαμε σχεδόν κάθε πέτρα στα 80ς και 90ς. Τι γίνεται αργότερα; Δεν μπορεί, βγήκαν και άλλες δισκάρες την επόμενη δεκαετία. Τώρα που έχουμε αφήσει τη συγκεκριμένη δεκαετία σε απόσταση ασφαλειας, ας προτείνουμε δίσκους που ακούσαμε και χάσαμε σαγόνια. Ξεκινάω με.....

Katagory V-Present Day (2001)


Τρομερο Power/progressive , με χορταστικότατες μελωδίες από riffs πάνω από όλα

[Priamos]

Εχω το "Hymns ..." και εχω ακουσει κανα 2 ακομα, αλλα αυτο ακουγεται καλυτερο.

ΥΓ. Τελικα πρεπει να το εχω ακουσει. Δυστυχως τα αλλα δυο διαθεσιμα στο YT δειγματα "προγκρεσιβιζουν" περισσοτερο και κινουνται στο γενικοτερο στυλ της μπαντας που δεν με τρελαινει. Αυτο ομως το κομματι ειναι δυνατο.

[dargaard-79]

ναι ειναι πολυ καλος στο σύνολο. Το U.S. Power κομματι ειναι μεγαλύτερο του προοδευτικου.Αλλες δισκάρες των 00ς:

Ironsword-Ironsword (2002)



Επικό Power Metal από Πορτογαλία στα ίχνη των Manilla Road με τρομερό συναισθημα (και ελαφρα σπαστικό ήχο στα drums)



Warning-Watching from a Distance (2006)

Doom Metal από Σουηδία με επικές σε διάρκεια και συναισθημα συνθέσεις. Γονατίζει με ανεση συναδελφους τους προηγουμενων δεκαετιων

[Aphelian]

Δεν νομιζω να τα "εχασε" κανεις, αλλα για εμενα ολη η δεκαετια ειναι τα 2 album των Lost Horizon.

2001: Awakening the World
2003: A Flame to the Ground Beneath

Εχουν τα παντα στο φουλ, κομματαρες παραγωγη που αναπνεει και δινει χωρο στα παντα και εναν απο τους ελαχιστους "συγχρονους" τραγουδιστες που θα μπορουσε να ειναι στο πανθεον στην υψηλοτερη κορυφη (για εμενα ειναι ηδη αλλα δεν ξερω αν μετραει )

Το πιο αστειο ειναι πως ειχα ακουσει τοτε τον κακο χαμο που ειχε γινει με το ντεμπουτο τους και ειχα κατεβασει απο το Napster το Denial of Fate(τυχαια επιλογη) να δω τι χανω.
Οταν το ακουσα ημουν σε φαση: "καλα για αυτον τον τραγουδιστη λυσανε ολοι?" και δεν εδωσα πολυ σημασια μετα απο αυτη την πρωτη επαφη, δεν μπορουσα να καταλαβω αυτο το ημι-ακατεργαστο feeling που μου εβγαλε.
Δυο χρονια μετα μου εφεραν δωρο στα γεννεθλια μου το 2ο αλμπουμ (παραδοση μεταλλαδων φιλων CD σε γιορτες/γεννεθλια) και το εδωσα σε εναν πολυ καλο μου φιλο να το ακουσει γιατι ειχα λαβει πολλα πραγματα οποτε ειχα χρονο.
Την επομενη μερα με πηρε τηλεφωνο και μου ειπε "μλκ αυτος παιζει να εχει ψευτικα φωνητικα μεσα, δεν γινονται αυτα που κανει".

Πηρα το Cd πισω και απο τοτε ειναι απο τις αγαπημενες μου μπαντες, αφου αγορασα και το ντεμπουτο και ελιωσα.

Again will the fire burn!

[Priamos]

Το δευτερο Lost Horizon ειναι αγαπημενο.

[Zippo190]

Η απόλυτη ωμή δύναμη του U.S. Metal ξεκίνησε να βρυχάται από τις αρχές των 90ς και τις στάχτες του συγκροτήματος Nomad. Η κυκλοφορία του πρώτου δίσκου δεν τάραξε τόσο τα νερά της χτυπημένης από το nu-metal σκηνής αλλά με το δεύτερο δίσκο τους έκαναν αίσθηση και η καθιέρωση ήρθε με τον τρίτο. Το τέταρτο ολοκληρωμένο άλμπουμ "Hell Destroyer" ήταν η έναρξη μιας εποχής υπερηχητικών δυναμικών αυστηρά U.S. Metal ύμνων και ένος sci-fi concept όπου ο Αντίχρηστος συγκρούεται με τον Hell Destroyer. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.....

[dargaard-79]

Δεν νομιζω να τα "εχασε" κανεις, αλλα για εμενα ολη η δεκαετια ειναι τα 2 album των Lost Horizon.

2001: Awakening the World
2003: A Flame to the Ground Beneath

Εχουν τα παντα στο φουλ, κομματαρες παραγωγη που αναπνεει και δινει χωρο στα παντα και εναν απο τους ελαχιστους "συγχρονους" τραγουδιστες που θα μπορουσε να ειναι στο πανθεον στην υψηλοτερη κορυφη (για εμενα ειναι ηδη αλλα δεν ξερω αν μετραει )

Το πιο αστειο ειναι πως ειχα ακουσει τοτε τον κακο χαμο που ειχε γινει με το ντεμπουτο τους και ειχα κατεβασει απο το Napster το Denial of Fate(τυχαια επιλογη) να δω τι χανω.
Οταν το ακουσα ημουν σε φαση: "καλα για αυτον τον τραγουδιστη λυσανε ολοι?" και δεν εδωσα πολυ σημασια μετα απο αυτη την πρωτη επαφη, δεν μπορουσα να καταλαβω αυτο το ημι-ακατεργαστο feeling που μου εβγαλε.
Δυο χρονια μετα μου εφεραν δωρο στα γεννεθλια μου το 2ο αλμπουμ (παραδοση μεταλλαδων φιλων CD σε γιορτες/γεννεθλια) και το εδωσα σε εναν πολυ καλο μου φιλο να το ακουσει γιατι ειχα λαβει πολλα πραγματα οποτε ειχα χρονο.
Την επομενη μερα με πηρε τηλεφωνο και μου ειπε "μλκ αυτος παιζει να εχει ψευτικα φωνητικα μεσα, δεν γινονται αυτα που κανει".

Πηρα το Cd πισω και απο τοτε ειναι απο τις αγαπημενες μου μπαντες, αφου αγορασα και το ντεμπουτο και ελιωσα.

Again will the fire burn!

φανταζομαι οτι θα σου αρεσε και αυτο: Heed-The Call (2005). Σαν Lost Horizon με δυο σκαλες (σε βαθμιδα) λιγότερο σε ταχύτητα και δυναμη αλλα τρομερη δουλεια στις συνθεσεις.

[Lilith]

Να αναφερθούμε και στούς Jag Panzer οι οποίοι με τον Bob Parduba πλέον στα φωνητικά κυκλοφόρησαν αυτό το άλμπουμ το 2004.

[Scrollkeeper]

DOOMSWORD - Resound The Horn

Το ντεμπούτο τους τάραξε για τα καλά τα νερά του επικού χώρου στα τέλη της δεκαετίας του 90, αλλά αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν το "Resound The Horn" ως τον πιο συμπαγή και αντιπροσωπευτικό δίσκο του συγκροτήματος (και ενδεχομένως όχι άδικα). Αν και το πρώτο τους είναι ανυπέρβλητη δισκάρα που ξεχειλίζει λυρισμό, το δεύτερο παιζει εξίσου καλή μπαλίτσα σε διαφορετικά όμως γήπεδα:



FORSAKEN -Anima Mundi

Άλλη μια περίπτωση που το "μπουμπούκι" έσκασε στην δεκαετία των 00's. Αν και είχε προηγηθεί το ντεμπούτο τους που κινούνταν σε sabbath μονοπάτια, ο θάνατος του συνιδρυτή και κιθαρίστα της μπάντας φαίνεται πως επηρέασε την μουσική κατεύθυνση της μπάντας, με το μεγάλο "μπαμ" να γίνεται με το "Anima Mundi" και τη στροφή του συγκροτήματος σε καθαρά epic doom ήχο:



SOLITUDE AETURNUS - Anima Mundi

Εδω συστάσεις δεν χρειάζονται. Για μένα ήταν το comeback κ ταυτόχρονα ο επίλογος (όπως όλα δείχνουν) της δεκαετίας:



PRIMORDIAL - The Gathering Wilderness

Εδώ θα αφήσω τον [mention]Priamos[/mention] να παίξει μπαλίτσα

[Scrollkeeper]

Επίσης ανυπέρβλητη δισκάρα/solo project: IOMMI (2000). Θυμάμαι είχα πορωθεί τόσο με το "Last Supper" που είχε προηγηθεί δύο χρόνια νωρίτερα, που μόλις το είδα στο ράφι το τσίμπησα χωρίς να έχω ακούσει νότα. Αν και στην αρχή με ξένισε αρκετά, παίζει να είναι το πιο πολυπαιγμένο μου CD έβερ, τόσο που έχει ξεφτίσει και σκέφτομαι να το αντικαταστήσω. "Time Is Mine" (αν κ δε πάω Anselmo, εδώ του βγάζω το καπέλο), "Who's Fooling Who", "Meat", "Goodbye Lament", "Just Say No To Love" και βασικά όλος ο δίσκος είναι ένα highlight. Δεν μπορώ να αφήσω κάποιο απ έξω γιατί όλα είναι τόσο διαφορετικά σε ύφος μεταξύ τους που δεν μπορούν να συγκριθούν.

[Aphelian]

[mention]dargaard-79[/mention] εννοειται, κριμα που δεν συνεχισαν με τους Heed, ειχαν βγαλει 3 κομματια για το 2ο αλμπουμ αρκετα τσαμπουκαλεμενα οποτε ολα εδειχναν να ειναι σε καλο δρομο.
Ειμαι λιγο stalker με τον τυπο, παρακολουθω ολες του τις δουλειες

Οπως και να χει, ερμηνειες σαν το Nothing θα μεινουν για παντα αφταστες!

[dargaard-79]

Το ομωνυμο Doomsword ειναι το πιο μετριο της δισκογραφιας τους. Αλλος αιρετικος σαν και μενα???

[Vic]

Aπό τα σχόλια του άρθρου του rocking.gr για τα 100+10 καλύτερα μέταλ άλμπουμ της δεκαετίας (καλό άρθρο, αν και φυσικά μου λείπουν πολλά και θα αφαιρούσα αντίστοιχα πολλά):

OCD post στα προβλεπέ πλαίσια ("μα πού είναι το...;"), μιας και μου λείπουν τα τρία αγαπημένα μου της δεκαετίας:

1. Vektor - Black Future (2009) - καλύτερος θρας δίσκος της δεκαετίας.
2. Wolf - The Black Flame (2006) - καλύτερος heavy/power δίσκος της δεκαετίας
3. Grip Inc. - Incorporated (2004) - καλύτερος μέταλ all around/modern/unclassifiable δίσκος της δεκαετίας.

Από εκεί και πέρα το κοινόν θα επωφεληθεί λίαν αν τσεκάρει τα:
Exodus - Tempo of the Damned
Lefay - SOS, Morgana Lefay - Grand Materia και Aberrations of the Mind
Γερμανική θρας επίθεση (M-16, Violent Revolution, Antichrist και Metal Discharge, Collision Course/electrify/Riot Squad, Kings of Beer, B-Day, Beast of Bourbon)
Artillery - When Death Comes
Excoriate - On Pestilent Winds
Testament - Formation of Damnation
Ayreon - Universal Migrator (ειδικά το 2), Ηuman Equation και 01011001
Crescent Shield - The Last of My Kind, Stars of Never Seen
Sacred Steel - Slaughter Prophecy
Lizzy Borden - Deal with the Devil
Memory Garden - Mirage
Heart of Cygnus - Over Mountain, Under Hill
Inmoria - Invisible Wounds
Destiny's End - Transition
Brainstorm - Soul Temptation
Jag Panzer - Casting the Stones
Dio - Magica
Isen Torr - Mighty and Superior
Arch - A Twist of Fate

[rbrigade]

Να αναφερθούμε και στούς Jag Panzer οι οποίοι με τον Bob Parduba πλέον στα φωνητικά κυκλοφόρησαν αυτό το άλμπουμ το 2004.

Δεν είναι ηχογραφήσεις του 2004, αλλά ακυκλοφόρητος δίσκος που ηχογραφήθηκε κάπου το 1986-1987, το μόνο νέο σε αυτήν την κυκλοφορία είναι το εξώφυλλο οπότε νομίζω δεν έχει θέση εδώ. Φυσικά είναι και η μέρα με την νύχτα με όλα όσα έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα και είναι και η καλύτερη στιγμή των JP με τον καλύτερο τραγουδιστή τους.

[Lilith]

Πολυ σωστα και εφοσον αναφερομαστε σε νεες κυκλοφοριες εκεινης της δεκαετιας μονο ας αφαιρεθει.