Σελίδα 2 από 9

Re: Hot Νέα!!

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 21:12
από LuciferSteele
Xstroyer έγραψε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 20:21τον Πρέκα του epic metal
:D :D :D

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 23:35
από Scrollkeeper
Για να μην ψάχνεστε έκανα split το τόπικ για να τραβήξουμε εδώ τη κουβέντα για Primordial ;)

Λέτε για κομμάτια, επικότητα κλπ και δεν έχετε βάλει ακόμα το χιτάκι:



Ακόμα και αν ο μπάθορης ήταν ο μπαμπας τους, οφείλουμε να τους δώσουμε credit για την τιτανοτεράστια κομματάρα που ακούμε. Κάθε φορά που το ακούω ψάχνω να ακονίσω τον πέλεκυ μου.

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 23:46
από Priamos
Scrollkeeper έγραψε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 23:35 Για να μην ψάχνεστε έκανα split το τόπικ για να τραβήξουμε εδώ τη κουβέντα για Primordial ;)

Λέτε για κομμάτια, επικότητα κλπ και δεν έχετε βάλει ακόμα το χιτάκι:



Ακόμα και αν ο μπάθορης ήταν ο μπαμπας τους, οφείλουμε να τους δώσουμε credit για την τιτανοτεράστια κομματάρα που ακούμε. Κάθε φορά που το ακούω ψάχνω να ακονίσω τον πέλεκυ μου.
Ας τους ρε αφεντικό! Αυτοί δεν νιώθουν με τίποτα. Φαντάζομαι όταν βλεπαν το τέλος του Dead Poets Society, αντί να κλαίνε γελούσαν...

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 23:58
από Zippo190
αφού ανοίχτηκε νέο τόπικ μπορεί κάποιος να ποστάρει κείμενα και φωτογραφίες του Πρέκα;

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:26
από CountRaven
Zippo190 έγραψε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 23:58 αφού ανοίχτηκε νέο τόπικ μπορεί κάποιος να ποστάρει κείμενα και φωτογραφίες του Πρέκα;
Κλαίω.

Re: Hot Νέα!!

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:27
από CountRaven
Xstroyer έγραψε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 20:21 Έχω ιδιαίτερη σχέση με τους Primordial. Τους πρωτοάκουσα όταν δεν τους άκουγε κανένας επικάς αφού τους είχα δει από σπόντα στα ξεκινηματά τους, support στους Septic Flesh στη Πάτρα (!) Φυσικά δεν μου άρεσαν και τους παράτησα.
Μετά από χρόνια, ξαφνικά άρχισαν να αλλάζουν ύφος και άρεσαν στους κάθε λογής Πρίαμους, οπότε ξανασχολήθηκα μαζί τους. Ήταν ΟΚ αλλά δεν τρελλάθηκα κιόλας. Τους έδωσα άλλη μια ευκαιρία live (κάπου πριν 7-8 χρονια) σε ένα φεστιβάλ στο An αλλά ηταν μεθυσμένος ο ντράμερ και ήταν κυριολεκτικά χάλια, ενώ έπεσε κράξιμο. Λέω "δε γαμιέστε τωρα" και τους παράτησα πάλι. Μετά από καιρό και αφού μου έπρηζαν τα ούμπαλα όλοι, ξανάκουσα λίγο, αλλά με έπαιρνε ο ύπνος με τον Πρέκα του epic metal και γέλαγα κιόλας με κάτι κείμενα που έγραφε ο Άλαν στο αμερικάνικο Decibel. Τους έδωσα άλλη μια ευκαιρία live πριν μερικά χρόνια, αλλά δυστυχώς για αυτούς, είχαν support τους Agatus. Δεν ξανασχολήθηκα.
Ποστ που ορίζει το νόημα ύπαρξης αυτού του φόρουμ.

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
από CountRaven
Εγώ δεν τους έχω και τόσο για πέταμα αλλά σίγουρα ζω χωρίς αυτούς... Και είναι μάλλον στη λίστα μου με τις πολύ υπερεκτιμημένες μπάντες.

Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.

Φυσικά στον κόσμο του Μέταλ έχω μάθει πλέον να περιμένω τα πάντα, πχ. ατάκες "Τίγκα Μέταλ" στο Χάμερ και άλλα τέτοια πρωτότυπα.

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:53
από Priamos
CountRaven έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.

Δεν μπορω να μιλησω εξ ονοματι του συνολου,αλλα για μενα προσωπικα. Το 1998 μου ηρθε το promo του Journey's End. Εχοντας ακομα παρωπιδες, τους κατεταξα στους "αλλους " και το χαρισα χωρις να του κανω καν κριτικη. Το 2002 ακουσα το Sons of the Morrigan και επαθα την πλακα της ζωης μου. Για μενα ηταν το Battle Hymn (αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων) των 00s. Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν. Μαλιστα πιστευω οτι δωσαν πισω τη χαμενη αξιοπρεπεια και σοβαροτητα στο επικο μεταλ, που ειχε αρχισει να τη χανει απο ψευτοεπικαδες της κωλαρας τυπου Majesty και sympho power της σειρας που προσπαθουσαν να βγαλουν συναισθημα κλαψουριζοντας για τη δυσκοιλιοτητα του δρακου τους... Ποια ειναι η τελευταια φορα που "καθαροαιμο" επικο metal συγκροτημα εγραψε τετοιους στιχους;

Shone the sunset red and solemn
Where we stood and observed
Down the corners of the column
Letter strokes of Ogham carved
'tis belike a burial pillar
Said he and those shallow lines
Hold some warriors name of valour
And will rightly show the signs

No one saw, how far I fell
And no one ever knew
That there was a heart of flesh
Deep within me
As it was, bled of the twisted horn
And the howling of the dogs
Raise on old Heroes lament
While the weeping of women
Still vexes my heart

If this is my Journey End
Then cast me to the pyre
And if all that remains
Is a blackened heart
And the stench of death
Then know my spell is cast
And sing my song
With pride once more

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 07:12
από theBox
CountRaven έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.
Αυτο ειναι ευκολάκι. Οπως και οι παππουδες τους οι Bathory, ετσι κι αυτοι αρχισαν να αλλάζουν το στυλ τους απο black(?) σε αυτο το μονολιθικο επικ που παιζουν τωρα.

Τεσπα, την μπάντα την παρακολουθω απο το spirit the earth aflame και εχω να πω οτι για μενα είναι 80% στιχοι/φωνητικα/delivery και 20% αμιγως μουσικη (και αν!).

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 09:53
από CountRaven
80% στιχοι/φωνητικα/delivery
Έχουμε τηλ; Φέρνει μετά τις 12; Δεν άντεξα. Χιχι.

Λοιπόν σοβαρότητα. Και εγώ με το Spirit τους έμαθα. Και συμφωνώ στην παραπάνω τοποθέτηση.
Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν.
Και εδώ μπορώ να προσθέσω ότι εντοπίζω έναν κοινό χειρισμό στα κιθαριστικά θέματα μεταξύ Primordial - Dissection, προφανώς οι πρώτοι έχουν σαν σημείο αναφοράς τους δεύτερους.

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 13:44
από Zippo190
CountRaven έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34 Εγώ δεν τους έχω και τόσο για πέταμα αλλά σίγουρα ζω χωρίς αυτούς... Και είναι μάλλον στη λίστα μου με τις πολύ υπερεκτιμημένες μπάντες.

Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.

Φυσικά στον κόσμο του Μέταλ έχω μάθει πλέον να περιμένω τα πάντα, πχ. ατάκες "Τίγκα Μέταλ" στο Χάμερ και άλλα τέτοια πρωτότυπα.
Τελευταία φορά που αγόρασα χαμμερ κάτι τέτοια ήταν υπερ-γραφικοτητες. Αναρωτιέμαι τι να άλλαξε...

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 18:55
από Zippo190
Priamos έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:53
CountRaven έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.

Δεν μπορω να μιλησω εξ ονοματι του συνολου,αλλα για μενα προσωπικα. Το 1998 μου ηρθε το promo του Journey's End. Εχοντας ακομα παρωπιδες, τους κατεταξα στους "αλλους " και το χαρισα χωρις να του κανω καν κριτικη. Το 2002 ακουσα το Sons of the Morrigan και επαθα την πλακα της ζωης μου. Για μενα ηταν το Battle Hymn (αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων) των 00s. Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν. Μαλιστα πιστευω οτι δωσαν πισω τη χαμενη αξιοπρεπεια και σοβαροτητα στο επικο μεταλ, που ειχε αρχισει να τη χανει απο ψευτοεπικαδες της κωλαρας τυπου Majesty και sympho power της σειρας που προσπαθουσαν να βγαλουν συναισθημα κλαψουριζοντας για τη δυσκοιλιοτητα του δρακου τους... Ποια ειναι η τελευταια φορα που "καθαροαιμο" επικο metal συγκροτημα εγραψε τετοιους στιχους;

Shone the sunset red and solemn
Where we stood and observed
Down the corners of the column
Letter strokes of Ogham carved
'tis belike a burial pillar
Said he and those shallow lines
Hold some warriors name of valour
And will rightly show the signs

No one saw, how far I fell
And no one ever knew
That there was a heart of flesh
Deep within me
As it was, bled of the twisted horn
And the howling of the dogs
Raise on old Heroes lament
While the weeping of women
Still vexes my heart

If this is my Journey End
Then cast me to the pyre
And if all that remains
Is a blackened heart
And the stench of death
Then know my spell is cast
And sing my song
With pride once more

Για να επανέλθουμε σε λιγότερο σοβαρά θέματα θεωρώ ότι το αμιγώς επικό μέταλ είναι ξεκάθαρα το πιο ελιτίστικο είδος δεδομένου του ότι δεν περιορίζεται στο μουσικό κομμάτι αλλά στο υποκειμενικό συναίσθημα του καθενος. Δεν έχει σημασία αν παίζεις europower η death αν μπορείς να βγάλεις κάτι τότε το πέτυχες. Για μένα τραγούδια όπως πχ το "Rebellion in dreamland" έχουν περισσότερη ουσία από την σοβαροφάνεια των Primordial (στα αυτιά μου).

Για να μιλήσουμε όμως και για κάτι σοβαρό τότε με τον μεθυσμένο ντράμερ τι είχε παιχτεί; Το είχαν όντως ποτίσει όπως είχε υποστηρίξει η τα έπινε μονος;

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 18:55
από Zippo190
Priamos έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:53
CountRaven έγραψε: Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.

Δεν μπορω να μιλησω εξ ονοματι του συνολου,αλλα για μενα προσωπικα. Το 1998 μου ηρθε το promo του Journey's End. Εχοντας ακομα παρωπιδες, τους κατεταξα στους "αλλους " και το χαρισα χωρις να του κανω καν κριτικη. Το 2002 ακουσα το Sons of the Morrigan και επαθα την πλακα της ζωης μου. Για μενα ηταν το Battle Hymn (αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων) των 00s. Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν. Μαλιστα πιστευω οτι δωσαν πισω τη χαμενη αξιοπρεπεια και σοβαροτητα στο επικο μεταλ, που ειχε αρχισει να τη χανει απο ψευτοεπικαδες της κωλαρας τυπου Majesty και sympho power της σειρας που προσπαθουσαν να βγαλουν συναισθημα κλαψουριζοντας για τη δυσκοιλιοτητα του δρακου τους... Ποια ειναι η τελευταια φορα που "καθαροαιμο" επικο metal συγκροτημα εγραψε τετοιους στιχους;

Shone the sunset red and solemn
Where we stood and observed
Down the corners of the column
Letter strokes of Ogham carved
'tis belike a burial pillar
Said he and those shallow lines
Hold some warriors name of valour
And will rightly show the signs

No one saw, how far I fell
And no one ever knew
That there was a heart of flesh
Deep within me
As it was, bled of the twisted horn
And the howling of the dogs
Raise on old Heroes lament
While the weeping of women
Still vexes my heart

If this is my Journey End
Then cast me to the pyre
And if all that remains
Is a blackened heart
And the stench of death
Then know my spell is cast
And sing my song
With pride once more

Για να επανέλθουμε σε λιγότερο σοβαρά θέματα θεωρώ ότι το αμιγώς επικό μέταλ είναι ξεκάθαρα το πιο ελιτίστικο είδος δεδομένου του ότι δεν περιορίζεται στο μουσικό κομμάτι αλλά στο υποκειμενικό συναίσθημα του καθενος. Δεν έχει σημασία αν παίζεις europower η death αν μπορείς να βγάλεις κάτι τότε το πέτυχες. Για μένα τραγούδια όπως πχ το "Rebellion in dreamland" έχουν περισσότερη ουσία από την σοβαροφάνεια των Primordial (στα αυτιά μου).

Για να μιλήσουμε όμως και για κάτι σοβαρό τότε με τον μεθυσμένο ντράμερ τι είχε παιχτεί; Το είχαν όντως ποτίσει όπως είχε υποστηρίξει η τα έπινε μονος;

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 19:10
από Scrollkeeper
Το θυμάμαι αυτό το λάιβ με τον λιώμα ντραμμερ (5-6-2010). Αν δεν κάνω λάθος εκείνη τη μέρα παίζαμε και εμείς στο Όνομα του Ρόδου, Καλλιθέα (μαζί με Silent Wedding/Raging Storm/Wrathblade(?)) και μετά από ένα σημείο το μέρος άδειασε γιατί έτρεξαν όλοι να προλάβουν Primordial. Καταλήξαμε να παίζουμε μπροστά σε 20 άτομα (κλασσικά οι 10 ήταν από μπάντες). Ψιλοάσχημο σκηνικό αλλά τι να κάνεις... έτσι παίρνεις τα "γαλόνια" :~( :~(

Όπως και να έχει, είτε τον μέθησαν είτε τα έτσουξε μόνος του, μέγα φάουλ. Κατέληξαν να παίξουν 5-6 τραγούδια κακείν κακως κ μετά να κατέβουν άρον άρον. Τουλάχιστον έτσι μου είπε ο αδερφός μου που είχε πάει να τους δει. Μετά θυμάμαι ότι τον είχαν διώξει κ έβγαλαν και ανακοινώσεις για νέο drummer, αλλά απόσο ξέρω είνια ακόμα κανονικά με τη μπάντα. Ελπίζω να πίνει γκαζόζα απο εδω κ πέρα.

Re: Primordial κ νιώσιμο

Δημοσιεύτηκε: Δευ 22 Ιαν 2018, 20:36
από rbrigade
Διπλό ποστ από Dawn/Zippo... Πραγματικά νιώθω ότι ο χρόνος γύρισε πίσω!