Re: Hot Νέα!!
Δημοσιεύτηκε: Κυρ 21 Ιαν 2018, 21:12
Ελληνικό Heavy Metal Forum
https://www.forgotten-scroll.gr/forum/
https://www.forgotten-scroll.gr/forum/viewtopic.php?f=5&t=133
Ας τους ρε αφεντικό! Αυτοί δεν νιώθουν με τίποτα. Φαντάζομαι όταν βλεπαν το τέλος του Dead Poets Society, αντί να κλαίνε γελούσαν...Scrollkeeper έγραψε: ↑Κυρ 21 Ιαν 2018, 23:35 Για να μην ψάχνεστε έκανα split το τόπικ για να τραβήξουμε εδώ τη κουβέντα για Primordial
Λέτε για κομμάτια, επικότητα κλπ και δεν έχετε βάλει ακόμα το χιτάκι:
Ακόμα και αν ο μπάθορης ήταν ο μπαμπας τους, οφείλουμε να τους δώσουμε credit για την τιτανοτεράστια κομματάρα που ακούμε. Κάθε φορά που το ακούω ψάχνω να ακονίσω τον πέλεκυ μου.
Ποστ που ορίζει το νόημα ύπαρξης αυτού του φόρουμ.Xstroyer έγραψε: ↑Κυρ 21 Ιαν 2018, 20:21 Έχω ιδιαίτερη σχέση με τους Primordial. Τους πρωτοάκουσα όταν δεν τους άκουγε κανένας επικάς αφού τους είχα δει από σπόντα στα ξεκινηματά τους, support στους Septic Flesh στη Πάτρα (!) Φυσικά δεν μου άρεσαν και τους παράτησα.
Μετά από χρόνια, ξαφνικά άρχισαν να αλλάζουν ύφος και άρεσαν στους κάθε λογής Πρίαμους, οπότε ξανασχολήθηκα μαζί τους. Ήταν ΟΚ αλλά δεν τρελλάθηκα κιόλας. Τους έδωσα άλλη μια ευκαιρία live (κάπου πριν 7-8 χρονια) σε ένα φεστιβάλ στο An αλλά ηταν μεθυσμένος ο ντράμερ και ήταν κυριολεκτικά χάλια, ενώ έπεσε κράξιμο. Λέω "δε γαμιέστε τωρα" και τους παράτησα πάλι. Μετά από καιρό και αφού μου έπρηζαν τα ούμπαλα όλοι, ξανάκουσα λίγο, αλλά με έπαιρνε ο ύπνος με τον Πρέκα του epic metal και γέλαγα κιόλας με κάτι κείμενα που έγραφε ο Άλαν στο αμερικάνικο Decibel. Τους έδωσα άλλη μια ευκαιρία live πριν μερικά χρόνια, αλλά δυστυχώς για αυτούς, είχαν support τους Agatus. Δεν ξανασχολήθηκα.
Δεν μπορω να μιλησω εξ ονοματι του συνολου,αλλα για μενα προσωπικα. Το 1998 μου ηρθε το promo του Journey's End. Εχοντας ακομα παρωπιδες, τους κατεταξα στους "αλλους " και το χαρισα χωρις να του κανω καν κριτικη. Το 2002 ακουσα το Sons of the Morrigan και επαθα την πλακα της ζωης μου. Για μενα ηταν το Battle Hymn (αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων) των 00s. Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν. Μαλιστα πιστευω οτι δωσαν πισω τη χαμενη αξιοπρεπεια και σοβαροτητα στο επικο μεταλ, που ειχε αρχισει να τη χανει απο ψευτοεπικαδες της κωλαρας τυπου Majesty και sympho power της σειρας που προσπαθουσαν να βγαλουν συναισθημα κλαψουριζοντας για τη δυσκοιλιοτητα του δρακου τους... Ποια ειναι η τελευταια φορα που "καθαροαιμο" επικο metal συγκροτημα εγραψε τετοιους στιχους;CountRaven έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.
Αυτο ειναι ευκολάκι. Οπως και οι παππουδες τους οι Bathory, ετσι κι αυτοι αρχισαν να αλλάζουν το στυλ τους απο black(?) σε αυτο το μονολιθικο επικ που παιζουν τωρα.CountRaven έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.
Έχουμε τηλ; Φέρνει μετά τις 12; Δεν άντεξα. Χιχι.80% στιχοι/φωνητικα/delivery
Και εδώ μπορώ να προσθέσω ότι εντοπίζω έναν κοινό χειρισμό στα κιθαριστικά θέματα μεταξύ Primordial - Dissection, προφανώς οι πρώτοι έχουν σαν σημείο αναφοράς τους δεύτερους.Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν.
Τελευταία φορά που αγόρασα χαμμερ κάτι τέτοια ήταν υπερ-γραφικοτητες. Αναρωτιέμαι τι να άλλαξε...CountRaven έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34 Εγώ δεν τους έχω και τόσο για πέταμα αλλά σίγουρα ζω χωρίς αυτούς... Και είναι μάλλον στη λίστα μου με τις πολύ υπερεκτιμημένες μπάντες.
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.
Φυσικά στον κόσμο του Μέταλ έχω μάθει πλέον να περιμένω τα πάντα, πχ. ατάκες "Τίγκα Μέταλ" στο Χάμερ και άλλα τέτοια πρωτότυπα.
Priamos έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:53Δεν μπορω να μιλησω εξ ονοματι του συνολου,αλλα για μενα προσωπικα. Το 1998 μου ηρθε το promo του Journey's End. Εχοντας ακομα παρωπιδες, τους κατεταξα στους "αλλους " και το χαρισα χωρις να του κανω καν κριτικη. Το 2002 ακουσα το Sons of the Morrigan και επαθα την πλακα της ζωης μου. Για μενα ηταν το Battle Hymn (αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων) των 00s. Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν. Μαλιστα πιστευω οτι δωσαν πισω τη χαμενη αξιοπρεπεια και σοβαροτητα στο επικο μεταλ, που ειχε αρχισει να τη χανει απο ψευτοεπικαδες της κωλαρας τυπου Majesty και sympho power της σειρας που προσπαθουσαν να βγαλουν συναισθημα κλαψουριζοντας για τη δυσκοιλιοτητα του δρακου τους... Ποια ειναι η τελευταια φορα που "καθαροαιμο" επικο metal συγκροτημα εγραψε τετοιους στιχους;CountRaven έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.
Shone the sunset red and solemn
Where we stood and observed
Down the corners of the column
Letter strokes of Ogham carved
'tis belike a burial pillar
Said he and those shallow lines
Hold some warriors name of valour
And will rightly show the signs
No one saw, how far I fell
And no one ever knew
That there was a heart of flesh
Deep within me
As it was, bled of the twisted horn
And the howling of the dogs
Raise on old Heroes lament
While the weeping of women
Still vexes my heart
If this is my Journey End
Then cast me to the pyre
And if all that remains
Is a blackened heart
And the stench of death
Then know my spell is cast
And sing my song
With pride once more
Priamos έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:53Δεν μπορω να μιλησω εξ ονοματι του συνολου,αλλα για μενα προσωπικα. Το 1998 μου ηρθε το promo του Journey's End. Εχοντας ακομα παρωπιδες, τους κατεταξα στους "αλλους " και το χαρισα χωρις να του κανω καν κριτικη. Το 2002 ακουσα το Sons of the Morrigan και επαθα την πλακα της ζωης μου. Για μενα ηταν το Battle Hymn (αγαπημενο μου κομματι ολων των εποχων) των 00s. Μπορω να πω οτι οι Primordial ηταν απο τα συγκροτηματα (μαζι με Dissection κσι καποιους αλλους) που με βοηθησαν να σπασω τις (τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες και να ακουω αυτα που πραγματικα μου αρεσαν. Μαλιστα πιστευω οτι δωσαν πισω τη χαμενη αξιοπρεπεια και σοβαροτητα στο επικο μεταλ, που ειχε αρχισει να τη χανει απο ψευτοεπικαδες της κωλαρας τυπου Majesty και sympho power της σειρας που προσπαθουσαν να βγαλουν συναισθημα κλαψουριζοντας για τη δυσκοιλιοτητα του δρακου τους... Ποια ειναι η τελευταια φορα που "καθαροαιμο" επικο metal συγκροτημα εγραψε τετοιους στιχους;CountRaven έγραψε: ↑Δευ 22 Ιαν 2018, 00:34
Επίσης ακόμα έχω μείνει με την απορία, ότι σε ένα Χ συγκεκριμένο χρονικό σημείο, άρχισαν να μιλάνε για την μπάντα και να νιώθουν ένα σωρό άτομα που δεν περίμενα καν να ασχοληθούν.
Shone the sunset red and solemn
Where we stood and observed
Down the corners of the column
Letter strokes of Ogham carved
'tis belike a burial pillar
Said he and those shallow lines
Hold some warriors name of valour
And will rightly show the signs
No one saw, how far I fell
And no one ever knew
That there was a heart of flesh
Deep within me
As it was, bled of the twisted horn
And the howling of the dogs
Raise on old Heroes lament
While the weeping of women
Still vexes my heart
If this is my Journey End
Then cast me to the pyre
And if all that remains
Is a blackened heart
And the stench of death
Then know my spell is cast
And sing my song
With pride once more