THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
-
Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5986
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
Καλή φάση, αγαπήσαμε τις επικές στιγμές της μπάντας αυτής. Μετά τους παρέσυρε η μίρλα και τελείωσαν με τον τραγικό θάνατο του McCash. Δεν ξέρω αν θα κρατήσει το reunion αλλά πιθανό το βλέπω.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
-
Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5986
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
Special reunion show λέει. Τωρα δεν ξερω αν είναι one-off ή αν έχουν βλέψεις για κάτι περισσότερο. Θα ντείξει 
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
-
apeitharxos
- Δημοσιεύσεις: 835
- Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18
THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
Μεγάλη μπάντα, της οποίας δυστυχώς δεν κατανοήθηκε πλήρως το μεγαλείο της (τουλάχιστον ως τώρα).
Τα φωνητικά του Karl Simon είναι ίσως ό,τι πιο 'άρρωστο' έχει βγει σε φωνητικές χορδές μετά τον Scott Reagers.
Ξεκίνησαν ως μια σχεδόν αμιγώς doom μπάντα με εμφανείς επιρροές από Saint Vitus με τα The Awakening, το EP Like A Plague Upon A Land, και το split From the Ultima Thule που έκαναν με τους Spiritus Mortis, αλλά έφτασαν, στην συνέχεια, να συνδυάζουν Doom & Επικό metal, όχι όμως σαν αμιγώς epic doom ήχο, κάτι διαφορετικό.
Είχαν, αυτά τα 3 επόμενα άλμπουμ (Suffer No Guilt, Conqueror, Hymns of Blood & Thunder), ένα ύφος κάτι σαν τους Manowar του Into Glory Ride σε βαρβαρότητα ήχου αλλά σε πιο βασανιστικό, a la Saint Vitus, τέμπο.
Όσο και αν ακούγεται 'ιερόσυλο' αυτό που θα πω, οι The Gates of Slumber κατάφεραν και αναπαρήγαγαν σε μεγάλο βαθμό την 'βαρβαρότητα-πρωτογονίλα' του ήχου των Manowar στο Into Glory Ride (κάτι που ελάχιστοι το έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα).
Του ήχου επαναλαμβάνω, γιατί οι συνθέσεις των The Gates of Slumber έχουν μια πιο σαμπαθική και thin lizzyική κατεύθυνση, σε σχέση με αυτές του Into Glory Ride, οι οποίες έχουν μια πιο rainbow κατεύθυνση.
Το μπάσο του μακαρίτη Jason Mc Cash ήταν σκέτος οδοστρωτήρας. Και ήταν η ψυχή και κυριότερος συνθέτης της μπάντας.
Το Feast of The Dead παρακάτω είναι από τους ύμνους της μπάντας (προσωπικά το αγαπημένο μου), από το EP Like A Plague Upon A Land, ένα τραγούδι του οποίου το συναίσθημα που σου βγάζει είναι η πλήρης παρακμή και απελπισία.
Δεν ενδείκνυται πάντως η μπάντα για όσων τα μουσικά γούστα είναι πιο κοντά στις συνήθεις φόρμες. Δεν υπάρχουν δηλαδή χορωδιακά ρεφρέν, οπερατικά φωνητικά, σε μερικά τραγούδια το ρεφρέν δεν είναι καν εμφανές. Η ατμόσφαιρα όλων των δίσκων τους δεν είναι απλά πεσιμιστική, είναι αρρωστημένη.
Τα φωνητικά του Karl Simon είναι ίσως ό,τι πιο 'άρρωστο' έχει βγει σε φωνητικές χορδές μετά τον Scott Reagers.
Ξεκίνησαν ως μια σχεδόν αμιγώς doom μπάντα με εμφανείς επιρροές από Saint Vitus με τα The Awakening, το EP Like A Plague Upon A Land, και το split From the Ultima Thule που έκαναν με τους Spiritus Mortis, αλλά έφτασαν, στην συνέχεια, να συνδυάζουν Doom & Επικό metal, όχι όμως σαν αμιγώς epic doom ήχο, κάτι διαφορετικό.
Είχαν, αυτά τα 3 επόμενα άλμπουμ (Suffer No Guilt, Conqueror, Hymns of Blood & Thunder), ένα ύφος κάτι σαν τους Manowar του Into Glory Ride σε βαρβαρότητα ήχου αλλά σε πιο βασανιστικό, a la Saint Vitus, τέμπο.
Όσο και αν ακούγεται 'ιερόσυλο' αυτό που θα πω, οι The Gates of Slumber κατάφεραν και αναπαρήγαγαν σε μεγάλο βαθμό την 'βαρβαρότητα-πρωτογονίλα' του ήχου των Manowar στο Into Glory Ride (κάτι που ελάχιστοι το έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα).
Του ήχου επαναλαμβάνω, γιατί οι συνθέσεις των The Gates of Slumber έχουν μια πιο σαμπαθική και thin lizzyική κατεύθυνση, σε σχέση με αυτές του Into Glory Ride, οι οποίες έχουν μια πιο rainbow κατεύθυνση.
Το μπάσο του μακαρίτη Jason Mc Cash ήταν σκέτος οδοστρωτήρας. Και ήταν η ψυχή και κυριότερος συνθέτης της μπάντας.
Το Feast of The Dead παρακάτω είναι από τους ύμνους της μπάντας (προσωπικά το αγαπημένο μου), από το EP Like A Plague Upon A Land, ένα τραγούδι του οποίου το συναίσθημα που σου βγάζει είναι η πλήρης παρακμή και απελπισία.
Δεν ενδείκνυται πάντως η μπάντα για όσων τα μουσικά γούστα είναι πιο κοντά στις συνήθεις φόρμες. Δεν υπάρχουν δηλαδή χορωδιακά ρεφρέν, οπερατικά φωνητικά, σε μερικά τραγούδια το ρεφρέν δεν είναι καν εμφανές. Η ατμόσφαιρα όλων των δίσκων τους δεν είναι απλά πεσιμιστική, είναι αρρωστημένη.
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
Θα έχει και club shows εκείνη τη περίοδο.Scrollkeeper έγραψε: ↑Πέμ 02 Μάιος 2019, 15:41 Special reunion show λέει. Τωρα δεν ξερω αν είναι one-off ή αν έχουν βλέψεις για κάτι περισσότερο. Θα ντείξει
-
CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14768
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
THE GATES OF SLUMBER σπέσιαλ reunion show με μέλη των APOSTLE OF SOLITUDE
Δεν λέω ότι δεν χάρηκα. Με έναν μικρό κόμπο στο λαιμό όμως.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018