Αγαπημένα Ελληνικά demos

Κουβέντα για demo κυκλοφορίες - επίσημες και μη.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από rbrigade »

Νομίζω μια από τις ασθένειες του ελληνικού metal είναι ότι δεν υπήρχε ποτέ σοβαρή κριτική που να ξεχωρίζει το καλό από το μάπα. Έβγαινε ντεμάρα/δισκάρα; Αποθέωση. Έβγαινε παπαριά; Μπορεί να αποθεωνόταν και στον ίδιο βαθμό με το καλό. Έβγαινε κάτι με προοπτικές αλλά με χτυπητές αδυναμίες; Ξανά αποθέωση, καμία δημιουργική κριτική να προβληματιστούν οι συντελεστές. Γαμώ, μας αποθέωσαν οι 100 γνωστοί, τέλος, καβατζάραμε το Έβερεστ. Στο Χάμερ κάποια στιγμή το 7 ήταν ο προβλεπέ βαθμός για ελληνικό δίσκο, δεν πα να ήταν και σαβούρα, μην μας πουν ότι το θάψαμε και δεν στηρίζουμε την σκηνή.

Είμαστε τόσο χωριό που γνωριζόμαστε όλοι με όλους και δεν θέλουμε να χαλάμε τις σχέσεις μας; Θέλουμε απλά να ξεφορτωθούμε τον χ,ψ μπανταίο για να μη μας πρήξει; Τα στηρίζουμε κάποιοι όλα άκριτα γιατί παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο; Τα κλάνουμε όλα άκριτα γιατί έχουμε ξενομανία; Δεν έχω εικόνα τι κάνουν στις άλλες χώρες με τις γηγενείς μπάντες, αλλά εδώ πέρα η φάση δεν περπατάει. Δεν βοηθάει να προχωρήσει ο καλός και να κάνει στην άκρη ο μάπας (ή έστω να συμμαζευτεί μέχρι να βελτιωθεί).
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Starman »

Σωστός. Και η έλλειψη πραγματικής κριτικής, έπαιξε το ρόλο της σε πολλές περιπτώσεις. Τα συμπλέγματα που έλεγα παραπάνω.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Zippo190 »

rbrigade έγραψε: Σάβ 03 Αύγ 2019, 00:02 Βασικά όλο το κομμάτι, τα δε φωνητικά για γέλια, είχα καιρό να το ακούσω, δεν θυμόμουν πόσο αίσχος είναι
Χαραμιζεσαι εδώ έπρεπε να γράφεις σε κανένα kerrang mid 90s να θάβεις classic metal δισκάρες :mu:
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από rbrigade »

Zippo190 έγραψε: Σάβ 03 Αύγ 2019, 21:30
rbrigade έγραψε: Σάβ 03 Αύγ 2019, 00:02 Βασικά όλο το κομμάτι, τα δε φωνητικά για γέλια, είχα καιρό να το ακούσω, δεν θυμόμουν πόσο αίσχος είναι
Χαραμιζεσαι εδώ έπρεπε να γράφεις σε κανένα kerrang mid 90s να θάβεις classic metal δισκάρες :mu:
Μάθετε μπαλίτσα ρε, μου τη λέτε τώρα για μια άθλια κόπια Fates εποχής μέχρι No Exit
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από apeitharxos »

rbrigade έγραψε: Σάβ 03 Αύγ 2019, 21:47

Μάθετε μπαλίτσα ρε, μου τη λέτε τώρα για μια άθλια κόπια Fates εποχής μέχρι No Exit
Αυτό το 'αντιγράφω' τους Fates Warning εποχής No Exit, μου ακούγεται ως Χατζηπαναγής: 'ο Έλληνας αντιγραφέας του Μαραντόνα' που κάποιοι δεν ήταν ευχαριστημένοι με τίποτε και τον έκραζαν επειδή έκανε περισσότερες ντίμπλες και από τον ίδιο τον Μαραντόνα ξέρω γώ (λες και μιλούσαμε για κάτι ισοδύναμο με την ευκολία με την οποία έκανε στραβοκλωτσιά ο Ανατολάκης), ή επειδή δεν πήρε τελικά πρωτάθλημα με τον Ηρακλή στο πεντακάθαρο ελληνικό πρωτάθλημα, όμως παίκτες σαν τον Χατζηπαναγή δεν ξαναέβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο μετέπειτα...Όσο εύκολο είναι 'αντιγράφεις' τον Μαραντόνα και να περνάς τους παίκτες όλων των ομάδων της α' εθνικής χωρίς ποτέ να σου παίρνει κανείς την μπάλα, άλλο τόσο εύκολο είναι να 'αντιγράφεις' fates warning στην Ελλάδα της δεκαετίας του '90...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από rbrigade »

Ο Χατζηπαναγής ήταν παιχτούρα και απλά χαραμίστηκε σε μέτρια ομάδα, αυτά που έκανε τα βλέπεις αυτούσια και τα χαίρεσαι, κι ας μην τα μετατρέπανε σε γκολ οι συμπαίκτες του. O τραγουδιστής των Denial Price είναι ο Ανατολάκης που προσπαθεί να το παίξει Μαραντόνα, άσχημο πράμα...
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από apeitharxos »

rbrigade έγραψε: Κυρ 04 Αύγ 2019, 12:50 Ο Χατζηπαναγής ήταν παιχτούρα και απλά χαραμίστηκε σε μέτρια ομάδα, αυτά που έκανε τα βλέπεις αυτούσια και τα χαίρεσαι, κι ας μην τα μετατρέπανε σε γκολ οι συμπαίκτες του. O τραγουδιστής των Denial Price είναι ο Ανατολάκης που προσπαθεί να το παίξει Μαραντόνα, άσχημο πράμα...
Για το πρώτο σκέλος, να πω ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, γιατί τον Ηρακλή τον έριξαν και β' εθνική μια χρονιά, μετά το 6-0 επί του Παναθηναϊκού, και ότι δεν ήταν μόνο ο Χ/γής, αλλά ολόκληρο το κέντρο που είχε παιχταράδες (Κωφίδης, Λ. Παπαϊωάννου, Καραίσκος). Φυσικά, κανείς δεν συγκρίνεται με τον Βάσια (μόνο ο Δομάζος, ο Δεληκάρης, ο Μαύρος και ο Σαραβάκος είναι σε αυτό το επίπεδο). Αλλά ναι, στις υπόλοιπες γραμμές, ειδικά στην επίθεση, οι συμπαίκτες του Χ/γη έχαναν σε κενό τέρμα τα πάρε-βάλε του Βάσια...
Στο δεύτερο σκέλος, οι μπάντες όλες έχουν μερικές επιρροές όταν ξεκινούν, και δεν νομίζω πως οι denial price ξεπατίκωναν τους fates, ήταν απλά επιρροή τους. Άλλωστε, θυμίζω πως ήμασταν στην εποχή που για να παίξεις επιτυχημένα στο στυλ μπαντών όπως οι fates warning ήταν μεγάλη υπόθεση για την Ελλάδα...
Η μπάντα που έκανε καριέρα ξεπατικώνοντας μια άλλη ήταν οι Stratovarious, οι οποίοι στο We are the Future, πήραν αυτούσιο σημείο από το March of Time των Helloween και το ενσωμάτωσαν στην δική της (υποτίθεται) σύνθεση. Οι δε gamma ray, έχουν τραγούδι ολόιδιο με το Rapid Fire, σε κάποιο δίσκο τους. Θέλω να πω, υπάρχουν πολύ πιο αισχρές ξεπατικωσούρες σε μεγάλες μπάντες, σε σχέση με τις μικρές μπάντες, οι οποίες υπόκεινται σε πολύ πιο αυστηρά πυρά κριτικής πολλές φορές, τη στιγμή που οι διασημότερες δεν αγγίζονται εύκολα...
rbrigade έγραψε: Σάβ 03 Αύγ 2019, 20:05 Νομίζω μια από τις ασθένειες του ελληνικού metal είναι ότι δεν υπήρχε ποτέ σοβαρή κριτική που να ξεχωρίζει το καλό από το μάπα. Έβγαινε ντεμάρα/δισκάρα; Αποθέωση. Έβγαινε παπαριά; Μπορεί να αποθεωνόταν και στον ίδιο βαθμό με το καλό. Έβγαινε κάτι με προοπτικές αλλά με χτυπητές αδυναμίες; Ξανά αποθέωση, καμία δημιουργική κριτική να προβληματιστούν οι συντελεστές. Γαμώ, μας αποθέωσαν οι 100 γνωστοί, τέλος, καβατζάραμε το Έβερεστ. Στο Χάμερ κάποια στιγμή το 7 ήταν ο προβλεπέ βαθμός για ελληνικό δίσκο, δεν πα να ήταν και σαβούρα, μην μας πουν ότι το θάψαμε και δεν στηρίζουμε την σκηνή.

Είμαστε τόσο χωριό που γνωριζόμαστε όλοι με όλους και δεν θέλουμε να χαλάμε τις σχέσεις μας; Θέλουμε απλά να ξεφορτωθούμε τον χ,ψ μπανταίο για να μη μας πρήξει; Τα στηρίζουμε κάποιοι όλα άκριτα γιατί παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο; Τα κλάνουμε όλα άκριτα γιατί έχουμε ξενομανία; Δεν έχω εικόνα τι κάνουν στις άλλες χώρες με τις γηγενείς μπάντες, αλλά εδώ πέρα η φάση δεν περπατάει. Δεν βοηθάει να προχωρήσει ο καλός και να κάνει στην άκρη ο μάπας (ή έστω να συμμαζευτεί μέχρι να βελτιωθεί).
Νομίζω ότι έχω δώσει μια επαρκή εξήγηση στο topic POWER CRUE, η οποία εν μέρει συμπεριλαμβάνει και αυτό που λες.
Εμένα πάντως μου άρεσε η ελληνική σκηνή των '90s, γιατί χωρίς αυτήν οι δικές μας μπάντες θα ήταν ακόμη στα δέντρα, εκτελεστικά και συνθετικά...

Nemesis, Gladiators, Sacrament, Blind Justice εξαιρετικές δουλειές. Εντάξει, για Sarissa & Deceptor τι να συζητάμε... Heavy Metal παγκόσμιας κλάσης...

Πάμε σε κάτι που αποτέλεσε 'αισχρή manilla road κόπια' σύμφωνα με τη λογική του rbrigade...



Επίσης, το demo των Sound of Silence, το οποίο είχε εντυπωσιάσει τότε, και πούλησε 2.000 κόπιες (ήταν και το progressive σε μεγάλο hype τότε)...Κρίμα που η συνέχεια ήταν κατώτερη του αναμενομένου...



Επίσης, την μπάντα που είχα αναφέρει και στο metaldome, τους Crusade of Steel, οι οποίοι έβγαλαν ένα εκπληκτικό CD-R το 2010 με τέσσερα κομμάτια, με τον Λίβα στο φωνητικά...Κρίμα που δεν υπήρχε συνέχεια...





Τέλος, θα έβαζα και το Alive Again των POWER CRUE και το The Die is Cast των MARAUDER στα κορυφαία ελληνικά demos, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν στο youtube δείγματα ανεβασμένα...
Ενώ και το Death is Certain των Silver Bullets ήταν εξαιρετικό demo, δυστυχώς όμως δεν βρίσκω ούτε από αυτό δείγματα στο youtube...

Ακούστε επίσης τους Fire Vanadium από το Αιγάλεω, που παίζουν hard 'n' heavy, και πάθετε πλάκα. Πληροφοριακά να πω ότι τους είχα δει πριν λίγα χρόνια σε ένα φεστιβαλάκι στα Σελήνια της Σαλαμίνας και οι τύποι τα σπάνε ακόμα...Και νομίζω ότι έπαιζε μαζί τους στην κιθάρα ο Κοντογιώργης, των Battleroar...Ο δε τραγουδιστής τους, ο Μίχας, γαμεί και δέρνει...

Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από rbrigade »

Είπες Fire Vanadium και θυμήθηκα ότι ο πληκτράς τους έπαιζε στα μέσα των 00's σε μια μπάντα με τον Θωμαΐδη των Wisdom/Reflection. Με σημάδεψε αυτή η μπάντα κυρίως επειδή την πρώτη φορά που πήγαινα να τους πάρω συνέντευξη κάπου στο Κερατσίνι πέρασα χωρίς να το καταλάβω ένα κόκκινο φανάρι και τράκαρα :D (βασικά στο Κερατσίνι τράκαρα, μάλλον στο Πέραμα ήταν να πάω)

Στο metal archives πρέπει να έχουν ανεβάσει λίγο λάθος τα μέλη, στα σχόλια του youtube τα παραθέτει ο κιθαρίστας που ανέφερες πριν, ο Κοντογιώργης

Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

rbrigade έγραψε: Σάβ 03 Αύγ 2019, 21:47 Μάθετε μπαλίτσα ρε, μου τη λέτε τώρα για μια άθλια κόπια Fates εποχής μέχρι No Exit
Το DENIAL PRICE το είχα ακούσει αρκετά μετά που είχε βγει και παρόλα αυτά έκανε τη διαφορά ακόμα και σε σχέση με κανονικές κυκλοφορίες της εποχής (απο αυτές που λες και εσύ για "7αρια"). Κόπια FATES* δεν θα το λεγα, θεματάκια είχε σίγουρα (πιο ντέμο δεν έχει), αλλά με το τίτλο του τόπικ να είναι "Αγαπημένα Ελληνικά Demos" το φόκους πέφτει και αλλού πέρα από την "ποιότητα", κ γίνεται και λίγο βιωματικό το θέμα. Τέλος, οι DP (double penetration :P ) εκπέμπουν θαλπωρή και γκαμάνε. Change my mind :twisted:

Πάντα θεωρούσα πως το να ηχογραφήσεις κάτι μεχρι τα μέσα των '90ς που θα ακουστεί decent είναι κατόρθωμα, πόσο μάλλον στην επαρχία. Πλέον, εχοντας δει τι παιζει στην επαρχία σε στουντιακό επίπεδο μπορώ να πω πως αυτό που κατόρθωσαν οι DENIAL PRICE ήταν άθλος κ μάλιστα στεντόρειος :P

* Aν κάποιο από τα κομμάτια του ντέμο θυμίζει κάτι, τότε αυτό θα ήταν το "On The Edge" που φέρνει σε WARLORD Black Mass :pasok:
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Starman »

Scrollkeeper έγραψε: Δευ 05 Αύγ 2019, 12:05 Πάντα θεωρούσα πως το να ηχογραφήσεις κάτι μεχρι τα μέσα των '90ς που θα ακουστεί decent είναι κατόρθωμα, πόσο μάλλον στην επαρχία. Πλέον, εχοντας δει τι παιζει στην επαρχία σε στουντιακό επίπεδο μπορώ να πω πως αυτό που κατόρθωσαν οι DENIAL PRICE ήταν άθλος κ μάλιστα στεντόρειος
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Με το που το ανέφερες, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το ένα και μοναδικό demo των Macedon Harriers από τις Σέρρες. Ηχογραφήθηκε στη πόλη τους, αλλά όσο καλό είναι το songwriting, τόσο κακό είναι σε θέματα παραγωγής και ήχου.

Άβαταρ μέλους
Vic
Δημοσιεύσεις: 536
Εγγραφή: Τετ 28 Μαρ 2018, 19:22
Τοποθεσία: Crete
Επικοινωνία:

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Vic »

Μου κάνει εντύπωση που κανείς δεν ανέφερε ακόμη το ντέμο των Airged L'Amh... Eμένα που δεν μου αρέσει σχεδόν τίποτα από την ελληνική σκηνή μέχρι τα μέσα - τέλη 00ς και αυτό μου άρεσε από τότε πολύ. Έβγαζε πολύ έπος και ιδιαιτερότητα.

Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Vic έγραψε: Δευ 05 Αύγ 2019, 17:03 Μου κάνει εντύπωση που κανείς δεν ανέφερε ακόμη το ντέμο των Airged L'Amh...
Βάστα [mention]Vic[/mention], ακόμα δε περάσαμε τις 2 σελίδες :D

Πολύ ιδιαίτερο ντεμο :love2:
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
dracula
Δημοσιεύσεις: 55
Εγγραφή: Σάβ 27 Ιαν 2018, 19:05
Τοποθεσία: Athens

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από dracula »

Μην προσπαθείτε να ακούσετε τα demos των 80's σε συνθήκες 2019. Δεν γίνεται. Δεν έχει νόημα. Πιστεύω ότι και οι ίδιοι οι δημιουργοί τους κλείνουν τα αυτιά τους όταν τα ακούνε σήμερα. Νομίζω ότι το συναίσθημα που γέννησαν αυτά τα demo όταν κυκλοφόρησαν σε αρκετούς από εμάς ήταν κάτι μοναδικό αλλά πλέον είναι μακρινή ανάμνηση. Δεν είμαι υπέρ της ρετρολαγνείας αλλά πιστεύω ότι αυτές οι κυκλοφορίες θα πρέπει με κάποιο τρόπο να επανακυκλοφορήσουν για τη διατήρηση της ιστορίας της σκηνής.
Άβαταρ μέλους
castledemon
Δημοσιεύσεις: 932
Εγγραφή: Δευ 02 Απρ 2018, 14:02

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από castledemon »

Γαμει το τοπικ
το Elsewhen - Gates of Time απο Σαλονικη ηταν αγαπημενο demo που ακουσα πολυ εκεινη την εποχη... Βγαζει κατι απο Horizons End:


και το Bloodshed θυμαμαι πολυ καλα


οπως και το Guilty as Charged των mutiny (τα τραγουδια του οποιου ευτυχως βρηκαν τον δρομο προς την επισημη κυκλοφορια, σε αντιθεση με τα περισσοτερα demo που χαθηκαν)
(το demo δεν το βρισκω online, μαλλον απο το αλμπουμ ειναι το βιντεο)
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Αγαπημένα Ελληνικά demos

Δημοσίευση από Priamos »

H Ελλαδα ειχε απο τα (late) 80s την δικη της επικη doom metal μπαντα και ηταν πολυ καλη, τους Stargazer:

Ειχαν βγαλει διαφορα demo/rehearsal κλπ, και αν και δεν ειχα προφτασει να τα αγορασω, τα ειχα σε 90ρα απο tapetrading και επαιζαν τακτικα στο κασετοφωνο μου.
Surreal Killer
Απάντηση

Επιστροφή στο “Demo(n)'s Altar”