Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από Priamos »

LuciferSteele έγραψε: Σάβ 30 Νοέμ 2019, 19:24 και τώρα έχεις γίνει εσύ αυτός ο γεράκος και πας να μας διπλαρώσεις, έλα, πες
Όπως μάθει κανείς... ;)
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από Zippo190 »

Για να τοποθετηθώ επί του θέματος, θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι θέσφατο και η συλλογή έχει αξία πρωτίστως συναισθηματική και μετά οικονομική. Γενικά απαιχθάνομαι τους ψυχαναγκασμούς και τους οπαδούς της "πρώτης έκδοσης": αν μπορώ να έχω την χιλιοστή ανατύπωση από το Μπαγκλαντές σε άριστη κατάσταση για να ακούω την μουσικούλα μου στο σπιτάκι μου τότε είμαι κομπλέ. Αν η μπάντα παίρνει και κάτι απο την αγορά ακόμα καλύτερα. Τα υπόλοιπα, να είχαμε να λέγαμε να είχαμε να πούμε που λέεί και ο Αυγολέμονος.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
LordBelial
Δημοσιεύσεις: 52
Εγγραφή: Κυρ 29 Ιούλ 2018, 13:44

Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από LordBelial »

Το θέμα του συλλεκτισμού στην μουσική είναι κάπως ιδιαίτερο... από την μία έχουμε την μουσική αυτή καθεαυτή που είναι μια μορφή Τέχνης, και από την άλλη έχουμε το φυσικό μέσο (το βινύλιο, cd, κασέτα, whatever) της Τέχνης το οποίο γίνεται αντικείμενο συλλεκτισμού. Νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις των μουσικόφιλων υπάρχει μία κατά κάποιον τρόπο τινά επικάλυψη των εννοιών του μουσικόφιλου και του συλλέκτη, αλλά σίγουρα υπάρχουν και περιπτώσεις (και φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο είχε ο Priamos στον νου του), όπου η Τέχνη δεν παίζει πια τον κυρίαρχο ρόλο αλλά το αντικείμενο, οπότε παύουμε πια να μιλάμε για μουσικόφιλο και έχουμε να κάνουμε καθαρά με έναν συλλέκτη αντικειμένων.

Προσωπικά για μένα, μεγαλώνοντας δεν υπήρχε η δυνατότητα να διαθέσω τις 5.000 δρχ. που έκανε ένα καινούριο cd τότε, οπότε το 99% της μουσικής που άκουγα ήταν αντιγραμμένες κασέτες. Βέβαια εννοείται ότι θα προτιμούσα να έχω το αυθεντικό cd, να βλέπω το εξώφυλλο, να διαβάζω τους στίχους και τα liner notes, αλλά αυτό δεν με απέτρεπε από το να αγαπήσω την μουσική ακριβώς το ίδιο. Ακομα και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία της μουσικής που ακούω είναι σε ψηφιακή μορφή και είμαι απολύτως οκ με αυτό.

Βέβαια, αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου συλλέκτη, όσον αφορά το αγαπημένο μου συγκρότημα, έχω τον ψυχαναγκασμό να αποκτήσω ο,τιδήποτε έχουν κυκλοφορήσει. Έχω όμως την αυτογνωσία να αναγνωρίζω ότι η επιθυμία μου π.χ. να αγοράσω την 10η κόπια του ίδιου άλμπουμ μόνο και μόνο επειδή γράφει πάνω made in zimbabwe, δεν έχει να κάνει τόσο με την μουσική, όσο με την λόξα του συλλεκτισμού.
Άβαταρ μέλους
Silenius
Δημοσιεύσεις: 705
Εγγραφή: Σάβ 03 Φεβ 2018, 15:13

Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από Silenius »

Κάπου το είχα γράψει, θα το ξαναγράψω και εδώ, ορμόμενος ειδικά από το παράδειγμα με τα Randy, αφού προηγουμένως πω ότι εγώ θα έπαιρνα και τα δύο. Όλες τις τιμές τις φτιάχνει η αγορά. Η αγορά αποφασίζει πόσο θα πουλήσει και η αγορά αποφασίζει πόσο θα αγοράσει. Με ποιό τρόπο θα γίνει αυτό; Με τους νόμους της αγοράς και της ζήτησης. Αν κάτι το δίνει ένας και το ζητάνε χίλιοι δεν μπορεί ποτέ να έχουμε την απαίτηση να έχει τήν ίδια τιμή με αυτό που ζητάει ένας και το δίνουν χίλιοι. Έτσι είναι σε όλα τα αντικείμενα, οποιασδήποτε μορφής, με συγκεκριμένο τιράζ γύρω μας και με συγκεκριμένη προσφορά και ζήτηση. Απορώ λοιπόν που μπαίνουμε στη διαδικασία να καταδικάσουμε αυτόν που έχει το σπάνιο και για να το δώσει ζητάει παραπάνω χρήματα. Στην τελική, αν δε βρεθεί κανείς να το αγοράσει, ο πωλητής δε θα το δώσει ποτέ.
Αλλά και από την πλευρά του αγοραστή, δεν υπάρχει κάτι το καταδικαστέο. Μπορείς να επιλέξεις να αγοράζεις φθηνά, μπορείς να επιλέξεις αν επιθυμείς κάτι που είναι πιο δύσκολο να αγοράσεις και πιο ακριβά. Αυτό που είναι καταδικαστέο (στο δικό μου το μυαλό) είναι να κράζεις αυτόν που έχει κάτι "δύσκολο" επειδή το πουλάει ακριβά. Γιατί πολύ απλά επιστρέφουμε στην πρώτη παράγραφο. Μοναδική και τεράστια εξαίρεση αποτελεί η νέα μόδα, με διάφορους που την έχουν δει επαγγελματίες, αγοράζουν στα pre orders μικρές σε τιράζ εκδόσεις και μια μέρα μετά την κυκλοφορία τους, τις πουλάνε σε διπλάσιες (στην καλύτερη) τιμές. Αυτή είναι μια πραγματικά τραγική διαδικασία στην οποία μάλιστα αν κρίνω από τους πωλητές του discogs, οι Έλληνες είμαστε από τους χειρότερους.

ΥΓ. Κάποτε η αγορά μουσικής ήταν μονόδρομος για να ακούσεις κάτι που ήθελες. Αν ήσουν τύχερος μπορεί να το αγόραζε κάποιος γνωστός σου και να το έγραφες σε κασέτα. Αλλιώς δεν είχες καμία άλλη επιλογή από το να βάλεις το χέρι στην τσέπη. Τότε ουσιαστικά είμασταν όλοι εν δυνάμει συλλέκτες. Πλέον υπάρχει η επιλογή του να ακούσεις δωρεάν. Άρα αυτομάτως θεωρώ, ότι το να μπεις στη διαδικασία να δώσεις λεφτά για φυσικό προϊόν, σε κάνει συλλέκτη. Είτε αυτό που θα αγοράσεις είναι ακριβό είτε φτηνό. Το αγοράζεις για να το έχεις στη συλλογή σου. Και όχι μόνο για να το ακούς.
spitherman
Δημοσιεύσεις: 15
Εγγραφή: Δευ 20 Μαρ 2023, 16:40

Re: Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από spitherman »

Ωραιο τοπικ αυτο, και γενικα θεμα συζητησης μεταξυ μουσικοφιλων
το κομματι του συλλεκτισμου. Ανα περιοδους το εβλεπα και
λιγο διαφορετικα, πλεον μ ενδιαφερει μονο η πληροφορια
και οχι αν η ¨πηγη΄ μου εχει σκοτωσει τη μαμα της. Κανεναν απ αυτους
δε βαζω σπιτι μου, το ιδιο ισχυει και για τις μπαντες.
Συνεπως site σαν το corosseum τα γουσταρω πολυ γιατι οι πληροφοριες
ειναι θυσαυρος. Οποτε δεν αμφιταλαντευομαι γενικα, οπως τη βρισκει ο καθενας!!
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14658
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από CountRaven »

spitherman έγραψε: Δευ 27 Μαρ 2023, 17:53 Ωραιο τοπικ αυτο, και γενικα θεμα συζητησης μεταξυ μουσικοφιλων
το κομματι του συλλεκτισμου. Ανα περιοδους το εβλεπα και
λιγο διαφορετικα, πλεον μ ενδιαφερει μονο η πληροφορια
και οχι αν η ¨πηγη΄ μου εχει σκοτωσει τη μαμα της. Κανεναν απ αυτους
δε βαζω σπιτι μου, το ιδιο ισχυει και για τις μπαντες.
Συνεπως site σαν το corosseum τα γουσταρω πολυ γιατι οι πληροφοριες
ειναι θυσαυρος. Οποτε δεν αμφιταλαντευομαι γενικα, οπως τη βρισκει ο καθενας!!
Επικό topic resurrection από @spitherman !
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
asgardlord
Δημοσιεύσεις: 522
Εγγραφή: Κυρ 14 Οκτ 2018, 19:39
Τοποθεσία: Νήσος Κύπρος

Re: Το μανιφεστο του "αντισυλλεκτη"

Δημοσίευση από asgardlord »

Με τα χρόνια έχω γίνει μινιμαλιστής, και περνάω φάση που προσπαθώ να μειώσω όσο γίνεται τα "υπάρχοντά" μου καθώς απλά δεν βρίσκω ευχαρίστηση στο να βλέπω το σπίτι γεμάτο πράγματα που σκονίζονται χωρίς λόγο. Εξαίρεση αποτελούν βινύλια και cd που συνεχίζω να αγοράζω για να στηρίζω τις μπάντες που μου αρέσουν, πλην όμως αφού ανοίξω μια φορά το booklet καταλήγουν στο ράφι αφού όλα τα ακούω στο spotify / bandcamp (μάλιστα έτυχε 2-3 φορές να αγοράσω διπλή κάποια κυκλοφορία γιατί ξέχασα πως την είχα ήδη πάρει).

Οn topic παίζει ρόλο και η κουλτούρα μας σαν μεταλλάδες που νοιώθουμε λίγο false να ακούμε δίσκο που δεν έχουμε σε φυσική μορφή (το συζητήσαμε και αλλού). Πλέον έχω αποβάλει σε μεγάλο βαθμό τα παλιά μου κόμπλεξ και κινούμαι με τον εξής αλγόριθμο: Νέες κυκλοφορίες βεβαίως αγοράζω, παλιές κυκλοφορίες / βινύλια που δεν θα καρπωθεί τίποτα η μπάντα διαθέτω μέχρι 30 ευρω. Κάποιες φορές έτυχε να τα αγοράσω και digital (π.χ. κάποια του stormspell που εξαντλήθηκαν σε φυσική μορφή). Το όριο των 30 δεν είναι τσιγγουνιά, αλλά από τη στιγμή που πλέον ψιλοχέστηκα για το "συλλεκτικό" του πράγματος και η μπάντα έχει προ πολλού διαλύσει, δε βλέπω το λόγο να ξοδεύω απλά για να στολίζω το βινύλιο που ούτως ή άλλως θα ακούσω απ' το internet.

Και εν τέλει - κάνοντας λίγο αυτοψυχανάλυση - παλαιότερα νομίζω πως τα σκάγαμε περισσότερο για να έχουμε πρόσβαση και να μπορούμε να ακούσουμε μια κυκλοφορία, παρά για το big dick energy του να έχω το leather nun πρώτη κοπή. Άσε που υποσυνείδητα του προσθέταμε και κάνα-δυο πόντους αξίας γιατί ήταν "σπάνιο", δημιουργώντας μια μυθωδία γύρω από κυκλοφορίες που δεν το άξιζαν πάντα.
Iron wields from armored wrists
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”