Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Priamos »

rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 01:39 Γέροντα δεν πολυαπαντάς όμως... :P

Χωρίς να πεις ονόματα, καθότι δεν υπάρχει λόγος να ξεκατινιαζόμαστε σε μια τόσο μικρή ''κοινωνία'', πως διαχωρίζεις αυτούς που το κάνουν για την φανέλα από τους νεότερους που το κάνουν για την κονόμα; Δεν το έχω πολυκαταλάβει αυτό το σημείο...
Ρε παιδακι μου δε σου λεω συνεχεια οτι δεν ημασταν αγιοι;;; Απλα η επιτακτικη αναγκη για διασωση του ειδους μας, μάς ωθησε σε ανιδιοτελη δραση και συστρατευση, και οταν επαψε η κατασταση "εκτακτου αναγκης", ο καθενας πηρε το δρομο του.

ΥΓ. Οι "νεοι" underground-αδες εχοντας εμφανιστει σε χαλαροτερες εποχες, ειχε ο καθενας τα προσωπικα του κινητρα (καλα ή κακα) να τον παρακινουν, και σ'αυτο εστιαζω την ουσιαστικη διαφορα με την εποχη μας.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Πάντως σχετικά με αυτό που αναφέρεις ως πρώτη μεταστροφή του Χάμερ... Θυμάμαι πολύ καλά επειδή εκείνη την εποχή δεν έχανα τεύχος, ότι στα mid 90's η ύλη του περιοδικού αβαντάριζε αρκετά το κλασικό Heavy/power/prog, με αφιερώματα τύπου οι 15 καλύτεροι power metal δίσκοι, οι 15 καλύτεροι prog δίσκοι κ.ο.κ. που είχαν όλες τις λατρεμένες μας κλασικούρες. Οι Hammerfall βγήκαν το 1997, όταν ήταν ήδη στα πολύ ντουζένια τους οι Gamma Ray, Stratovarius, Iced Earth, Grave Digger, μπάντες δηλαδή του heavy/power χώρου που κάνανε εξώφυλλα και παίρνανε δισκοκριτικές εννιάρια και δεκάρια. Ο δίσκος των Hammerfall έγινε κριτική από ολόκληρο team προφανώς επειδή έπεσε σύνθημα από την εταιρεία ότι ο δίσκος είναι για μεγάλα πράγματα και πρέπει να σπρωχτεί, όχι επειδή υπήρξε πίεση από το κοχλάζον underground...

Υ.Γ. Με λίγα λόγια δεν υπήρξε καμία μεταστροφή τότε. Μόλις άρχισε να ξεφτίζει το power metal κίνημα και να σκάνε οι SOAD κτλ τότε έγινε της πουτάνας και το Χάμερ κατέληξε κωλόχαρτο ιλουστρασιόν...
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Priamos »

Εκει mid/late 90s.
Σου υπενθυμιζω παλι (ευλογωντας τα γενια μας) τι ακριβως καναμε. Οταν το MH ειχε εξαφανισει το παραδοσιακο metal (90-95), ειχε την προσδοκια οτι με το ετσι θελω, θα στρεψει τους οπαδους του μεταλ στις νεες τασεις. Τοτε βρεθηκαν τα true metal zine, που συσπειρωσαν τους υπαρχοντες παραδοσιακους οπαδους και δημιουργησαν νεους. Τους εδωσαν εναλλακτικη να στραφουν στο underground αντι να δεχτουν τις σαβουρες που τους πασαραν. Συντομα, αυτο το κοινο απεκτησε ταυτοτητα και αποτελουσε ισχυρη αγοραστικη δυναμη. Προφανως καποια στιγμη επεδιωξαν να το προσεταιριστουν, αλλαζοντας την τακτικη τους.

Να σου υπενθυμισω, οτι μπαντες οπως Blind Guardian, Grave Digger, Stratovarius,Domine, Rhapsody, Saviour Machine, Doomsword, Solstice, Steel Prophet και απειρες αλλες πρωτοπαρουσιαστηκαν στην Ελλαδα σε fanzine. Συντομα, το ΜH αντιληφθηκε την ταση επιστροφης στον παραδοσιακο ηχο, συντονιστηκε και ακολουθησε.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Δεν συμφωνώ καθόλου με το πως αναπαριστάς την συγκεκριμένη εποχή. Καταρχήν μέχρι το 1992 δεν υπήρχε τίποτα απειλητικό στον ορίζοντα, το σωστό μέταλ μεσουρανούσε (Black album, Painkiller, Fear of the dark, Empire κτλ εμπορικότατοι δίσκοι της εποχής). Το 1992 άρχισε να γίνεται αισθητός ο θόρυβος του grunge και του groove metal (Pantera), αλλά το grunge είχε μηδενική παρουσίαση στο Χάμερ (πόσες grunge συνεντεύξεις διαβάσαμε;). Άρα την σούπα χαλάγανε κάτι Pantera, Fear Factory κτλ. Αυτό που ανέβαινε πολύ και μίκραινε το μερίδιο του κλασικού μέταλ ήταν το ανερχόμενο death/black, το οποίο δεν βλέπω να χαλάει πολλούς εκτός από μένα... Μετά το 1995 άρχισαν να εμφανίζονται τα female fronted γκοθοειδή, να μαλακώνουν πολύ τον ήχο τους οι ντουμοντεθάδες τύπου Anathem, Gathering κτλ, να χαλάει η σούπα με το prog που μπασταρδεύτηκε με το groove, να στρουμφίζουν οι παουράδες και στα τέλη της δεκαετίας ή αρχές τις επόμενης φτάσαμε στο σημείο οι καλοί Gamma Ray/Stratovarius να αντικατασταθούν από κάτι Sonata Arctica, Nightwish κτλ, να ανέβουν SOAD, και κάτι άλλοι ελεεινοί μοντερνοντεθάδες με μάσκες που δεν θυμάμαι τώρα... Γενικά την περίοδο 1990-1995 δεν υπήρχε πόλεμος στο κλασικό μέταλ, ίσα ίσα. Οι της δικής μου γενιάς μάθαμε καλή μπαλίτσα από Χάμερ περιόδου 1993-1995.

Για να μην ανακυκλώνουμε συνέχεια την συζήτηση μεταξύ μας, ας πούνε και άλλοι που είναι μεταξύ 35-40, θεωρούν ότι το Χάμερ εποχής 90-95 πολεμούσε το κλασικό μέταλ;
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από theBox »

Παιδες, δεν συμμετέχω πολύ στην κουβέντα αν και τη βρίσκω ΑΚΡΩΣ ενδιαφέρουσα, γιατι εγω πέτυχα το hammer, και τη φάση γενικότερα εκεί στο 1996, στις αρχές της πρώτης αναγέννησης που λέτε. Αν και ο rbrigade έχει απαντήσει λιγο πολύ σε αυτο που θα ρωτήσω, θα ήθελα μια πιο εκτενή αναφορά στην κατάσταση του hammer την περίοδο 90-95, ίσως κυρίως από τον Πρίαμο (αλλά οχι μόνο) που έχει λίγο αντίθετη άποψη επί του θέματος. Δηλαδή συνέβαλλε το hammer στην αφάνηση της τρου σκήνης το 90-95, όπως έκανε και αργότερα μετά το 2000?

Γιατί χωρις βέβαια να έχω εικόνα, δυσκολευομαι να πιστέψω πως το περιοδικό, και γενικά η φάση ήταν black/death/doom σπαμμάρισμα και τίποτα άλλο. Δηλαδή όταν το 92 κυκλοφόρησε το Somewhere far beyond πχ, ή το Images and words (ok, δεν ειναι τρου) έκει στο hammer δεν άνοιξε ρουθουνι? Επίσης, αν και είχαμε φτάσει ηδη στο 95, το Land of the free δεν έκανε την ιδια ή μεγαλύτερη "φασαρία" που έκανε το 97 το glory to the brave? Μου φαίνεται απίστευτο...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Silenius
Δημοσιεύσεις: 705
Εγγραφή: Σάβ 03 Φεβ 2018, 15:13

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Silenius »

rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 03:10 Για να μην ανακυκλώνουμε συνέχεια την συζήτηση μεταξύ μας, ας πούνε και άλλοι που είναι μεταξύ 35-40, θεωρούν ότι το Χάμερ εποχής 90-95 πολεμούσε το κλασικό μέταλ;
Εγώ όπως και ο theBox παρακολουθώ εξίσου με ενδιαφέρον την κουβέντα αλλά μέχρι τώρα δε συμμετείχα. Καταπιάνομαι λοιπόν από αυτό που ανέφερε ο rbrigade για να δώσω και τη δική μου οπτική. Αν και μεταξύ μας δε νομίζω να μας κάνει πιο σοφούς.
Εγώ ξεκίνησα να ακούω αυτή τη μουσική από το 1992. Με τον Alice Cooper, το Dio και κάποιες αντιγραμμένες κασσετούλες που σιγά σιγά έφτασαν στα χέρια μου. Δειλά, δειλά βρήκα και τις παρέες στο σχολείο για ανταλλαγή cd, δίσκων (προς εγγραφή κασσετών) αλλά και φυσικά την ανταλλαγή μουσικών ιδεών. Μοναδική πηγή γνώσεων ήταν το Metal Hammer. Δε γνώριζα τίποτα άλλο τότε. Δεν ήξερα την ύπαρξη zines, δεν ήξερα τις underground συναυλίες. Πήγαινα μόνο στις κλασσικές μεγάλες του Ρόδον. Έγινα power μεταλλάς μέχρι κόκκαλο. Τα ακούσματά μου ήταν μελωδικό hard rock (κυρίως γιατί έβρισκα πολύ φτηνά τα βινύλια, συνήθως 500 δρχ), κλασσικό heavy φυσικά, power και progressive. Στα ακραία μου έφτανα μέχρι Slayer και Sodom αλλά δεν τα προτιμούσα (τότε).
Όλα αυτά τα έγραψα γιατί λογικά για να γίνω οπαδός του power λογικά έγινα από το Hammer. Ακόμα θυμάμαι ένα αφιέρωμα στα 100 (νομίζω) καλύτερα albums στην ιστορία του metal. Το θυμάμαι γιατί έκοβα τα εξωφυλλάκια και τα κόλλαγα στις αντεγραμμένες κασσέτες μου μέχρι να βρω τα λεφτά για να πάρω τα cd ή τους δίσκους. Κάπως έτσι είχα μάθει το Gutter Ballet και το Hall Of The Mountain King ας πούμε. Πως αλλιώς να τα μάθω αν δεν τα διάβαζα κάπου; Μέχρι να έρθει το Metal Invader τουλάχιστον από το οποίο έμαθα και τον σκληρό ήχο και έπαιρνα με πάθος και τα δύο κάθε μήνα αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ασχολείται με ονόματα ανθρώπων, γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις κτλ. Έχω κάνει χρυσό το Rock City της Αθήνας (είχα ξεκινήσει όταν ήταν υπόγειο ακόμα) , του Πειραιά (πιο κοντά στη Νίκαια γαρ) και της Λάρισας (όπου πήγα φοιτητής) αλλά μόλις πριν κάποια χρόνια έμαθα το όνομα του παιδιού που τα είχε. Ακόμα και τώρα δε ξέρω τα ονόματα πολλών από τα "σημαίνοντα" μέλη της ελληνικής metal σκηνής. Και δεν εννοώ μόνο μουσικών.
Τα τελευταία χρόνια βλέποντας ότι η μουσική αυτή (ειδικά ο κλασσικός ήχος) αναβιώνει αλλά ζει από 35άρηδες plus (έτσι νομίζω) νιώθω ότι στηρίζω πολύ περισσότερο το underground (της δικής μου θεωρίας). Παίρνω οποιοδήποτε zine πέσει στην αντίληψη μου (ελληνικό ή ξένο), πάω σε live των 20 ατόμων χωρίς να καίγομαι κιόλας (απλά λέω πως δε γαμιέται, ας δώσω εκεί τα 7€-10€ αντι να βγω να πιω μια μπύρα), συνεχίζω να αγοράζω το metal hammer όχι γιατί το διαβάζω με το ίδιο πάθος ή γιατί με μορφώνει στο δίσκο του μήνα, αλλά γιατί γουστάρω να το βλέπω να κρέμεται στα περίπτερα. Εχω περάσει πολλές ώρες μαζί του, σαν μοναδική παρέα μου για να το αφήσω να πεθάνει έτσι. Τίγκα συναισθηματικό ή τίγκα μαλακία, έτσι το βλέπω :(
Τώρα για το ποιός είναι καλός ή κακός στρατιώτης του metal και του underground δε ξέρω. Εγώ ξέρω ότι μια ζωή ζω για αυτή τη μουσική. Ακόμα και τώρα που μπήκε στη ζωή μου οικογένεια, παιδιά, προβλήματα υγείας κτλ, το στέρημα μου εκεί πάει. Γιατί μην τρελαθούμε. Όσο και αν θαυμάζεις ένα λουλούδι και λες στους φίλους σου ότι είναι όμορφο, αν δεν το ποτίσεις θα πεθάνει.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Silenius την Κυρ 11 Φεβ 2018, 11:48, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Priamos »

rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 03:10 το σωστό μέταλ μεσουρανούσε (Black album, Painkiller, Fear of the dark, Empire κτλ εμπορικότατοι δίσκοι της εποχής).
Ειχες πιο διευρυμενα ακουσματα, για αυτο το βιωσες ετσι.
Εμεις ημασταν επικο μεταλλαδες/true μεταλλαδες/power μεταλλαδες. Black Album, Empire, Images and Words, Parallels, Rust In Piece, κλπ αντε γεια! Δε μας αφορουσαν. Καθε μηνα επαιρνα το Hammer και εψαχνα στις ειδησεις νεα για τα συγκροτηματα που μας αφορουν. ΤΙΠΟΤΑ!!! Διαβαζα τις κριτικες για να παω να αγορασω οτιδηποτε "δικο μας". 1 καθε 3 μηνες. Crow, Powersurge, Titan Force, Skyclad, Armored Saint, Solitude Aeturnus και τιποτα αλλο. Εψαχνα συντευξεις...μια μινι Titan Force και τιποτα αλλο.Στα playlist... Μονο ο Περβανιδης.
Τα μεγαλα συγκροτηματα, (με εξαιρεση Maiden) απομεταλλωνονται. Τα μεσαια διωχνονται απο τις εταιρειες τους. Τα μικρα/μικρομεσαια διαλυονται. Η metal blade παυει να βγαζει παραδοσιακο μεταλ. Απο εταιρειες μονο η Massacre βγαζει power.

Παιδες ηταν κοινη διαπιστωση των true μεταλλαδων τοτε, οτι το ("αληθινο") metal ειχε εξοριστει ΠΛΗΡΩΣ απο το mainstream και τον εκπροσωπο του, το MH. Σας το ειπα. Απειρα σημαντικα συγκροτηματα του χωρου πρωτοπαρουσιαστηκαν (ακομα και οταν δισκογραφουσαν κανονικα) σε fanzine. Το Metal Hammer τα περιφρονησε, τα αγνοησε επιδεικτικα και μονο οταν αρχισε να αλλαζει το κλιμα, τα θυμηθηκε.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Silenius
Δημοσιεύσεις: 705
Εγγραφή: Σάβ 03 Φεβ 2018, 15:13

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Silenius »

Αλήθεια, τι θα λέγατε να κάναμε ένα thread που να μαζεύαμε όλες τις underground ή τέλος πάντων μικρές εταιρίες (παλαιότερες που έχουν κλείσει ή και καινούργιες) που ασχολούνται με τον κλασσικό ήχο και το heavy/epic/power γενικότερα. Ψάχνοντας μέσω των καταλόγων των εταιριών συχνά βρίσκεις διαμαντάκια που αγνοούσες. Και φυσικά μιλάω και για εταιρίες επανακυκλοφοριών όπως οι ελληνικές No Remorse ή Arkeyn Steel ας πούμε ή η Cult Metal Classics. Θεωρώ γενικά πως θα βοηθούσε. Εννοείται πως δεν υπάρχει λόγος να βάλουμε εταιρίες σαν τη Nuclear Blast, τη Metal Blade, τη Massacre, SPV γιατί αυτές πάνω κάτω τις ξέρουν όλοι.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Priamos έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 11:02
rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 03:10 το σωστό μέταλ μεσουρανούσε (Black album, Painkiller, Fear of the dark, Empire κτλ εμπορικότατοι δίσκοι της εποχής).
Ειχες πιο διευρυμενα ακουσματα, για αυτο το βιωσες ετσι.
Εμεις ημασταν επικο μεταλλαδες/true μεταλλαδες/power μεταλλαδες. Black Album, Empire, Images and Words, Parallels, Rust In Piece, κλπ αντε γεια! Δε μας αφορουσαν. Καθε μηνα επαιρνα το Hammer και εψαχνα στις ειδησεις νεα για τα συγκροτηματα που μας αφορουν. ΤΙΠΟΤΑ!!! Διαβαζα τις κριτικες για να παω να αγορασω οτιδηποτε "δικο μας". 1 καθε 3 μηνες. Crow, Powersurge, Titan Force, Skyclad, Armored Saint, Solitude Aeturnus και τιποτα αλλο. Εψαχνα συντευξεις...μια μινι Titan Force και τιποτα αλλο.Στα playlist... Μονο ο Περβανιδης.
Τα μεγαλα συγκροτηματα, (με εξαιρεση Maiden) απομεταλλωνονται. Τα μεσαια διωχνονται απο τις εταιρειες τους. Τα μικρα/μικρομεσαια διαλυονται. Η metal blade παυει να βγαζει παραδοσιακο μεταλ. Απο εταιρειες μονο η Massacre βγαζει power.

Παιδες ηταν κοινη διαπιστωση των true μεταλλαδων τοτε, οτι το ("αληθινο") metal ειχε εξοριστει ΠΛΗΡΩΣ απο το mainstream και τον εκπροσωπο του, το MH. Σας το ειπα. Απειρα σημαντικα συγκροτηματα του χωρου πρωτοπαρουσιαστηκαν (ακομα και οταν δισκογραφουσαν κανονικα) σε fanzine. Το Metal Hammer τα περιφρονησε, τα αγνοησε επιδεικτικα και μονο οταν αρχισε να αλλαζει το κλιμα, τα θυμηθηκε.
Ξεκίνησες λέγοντας ''Οταν το MH ειχε εξαφανισει το παραδοσιακο metal (90-95)'', τώρα το εξειδικεύεις στο epic/true. Εντάξει τώρα, το epic/true είναι μια υποκουλτούρα της υποκουλτούρας στο μεταλ σύμπαν. Με εξαίρεση τους Manowar καμία μπάντα δεν ήταν επιτυχημένη και σιγά τις πολλές που υπήρχαν.

Λες ''Τα μεγαλα συγκροτηματα, (με εξαιρεση Maiden) απομεταλλωνονται. Τα μεσαια διωχνονται απο τις εταιρειες τους. Τα μικρα/μικρομεσαια διαλυονται. Η metal blade παυει να βγαζει παραδοσιακο μεταλ. Απο εταιρειες μονο η Massacre βγαζει power.''

Μα αυτό ρε φίλε είναι θέμα του Χάμερ;;;; Φταίει το Χάμερ αν οι Metallica αποφάσισαν να γίνουν alternative (όχι βέβαια το 90-95, θυμίζω το Load έσκασε το 96 και μας πέσαν τα μαλλιά) ή αν διαλύονται μπάντες του εξωτερικού ή αν η Metal Blade άλλαξε προσανατολισμό;

Λες ''το ("αληθινο") metal ειχε εξοριστει ΠΛΗΡΩΣ απο το mainstream και τον εκπροσωπο του, το MH.''

Μα το mainstream metal είναι το αληθινό metal, μην τρελαθούμε τώρα, δεν ορίζουν το αληθινό metal οι Cirith Ungol, αλλά οι Judas Priest, Iron Maiden κτλ. Και το mainstream metal εκείνης της περιόδου ήταν μια χαρά, οι Metallica το 1991 με κλασικό metal δίσκο σάρωσαν όλο το σύμπαν και περιόδευαν δύο χρόνια σερί (θυμάμαι χαρακτηριστικά συνέντευξη του Ross των Blitzkrieg όπου έλεγε ότι το Black Album είναι το αγαπημένο του Metallica και το πιο heavy metal, γιατί τα άλλα θρασίζανε), οι Judas Priest μόλις είχαν βγάλει το Painkiller το 90, τους Iron Maiden τους είχε μάθει και η γιαγιά μου με το Fear of the dark το 92 και βγάζανε απανωτά live το 93 (δείγμα ότι υπήρχε ζήτηση), οι Helloween είχαν επιστρέψει δυναμικά με το Master of the rings το 94, οι Gamma Ray με δεκάρι δισκοκριτική στο Χάμερ για το Land of the free του 95 συγκρίνονταν επί λέξη με τα δύο Keepers, οι Blind Guardian αποθεώνονταν με το Imaginations του 95, δεν σου λέω για το Somewhere far beyond γιατί το πήρα δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του και δεν είχα προλάβει κριτικές, οι Iced Earth το ίδιο, το εννιάρι δισκοκριτική το είχαν δεδομένο, οι Stratovarius επίσης με το καραμεταλικό Dreamspace το 93 αλλά και με το Fourth Dimension που ακολούθησε προβλήθηκαν όσο δεν πάει. Κάποιες από αυτές τις μπάντες ξεκίνησαν στα late 80's και λογικό είναι στα πρώτα τους βήματα (demo, πρώτος δίσκος) να στηρίχτηκαν από τα τότε fanzine, αλλά αν δεν είχαν πάει σε μεγάλες ετιαρείες θα είχαν την τύχη των διάφορων Hanker, Total Eclipse κτλ που τα zine προσπαθούσαν μετέπειτα να περάσουν ως τις σούπερ μπαντάρες ενώ ήταν δέκα επίπεδα κάτω από τις μπάντες που κάνανε επιτυχία τότε. Ή νομίζεις θα ξεχάσω κάτι τρισάθλιες ιταλικές μπάντες δέκα φορές πιο πλαστικές και ψεύτικες από Rhapsody, που τις παρουσιάζανε στα zine σαν σούπερ επικές και ήταν η χαρά του drum machine και του casio πλήκτρου...

Συμπερασματικά, κρίνεις τις τότε εξελίξεις μέσα από ένα πολύ στενό πρίσμα, ταυτίζεις το κλασικό heavy metal με το epic/true πράγμα που είναι εντελώς εσφαλμένο, και λόγω αυτής της ταύτισης οδηγείσαι σε περίεργα συμπεράσματα. Το πρόβλημα εκείνης της εποχής είναι καθαρά η επιτυχία που είχαν οι Pantera με το Vulgar display το 92 και η άνοδος του black που ήρθε από το underground και δεν επιβλήθηκε από το Χάμερ και γενικά από τον τύπο. Ορίστε λοιπόν το undreground, κάνει και ζημιές...
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Priamos »

Ω, με ταλαιπωρησες. Σου είπα ότι θα επεκταθουμε πολυ.
Είπα και power metal(είτε ευρωπαϊκό, είτε αμερικανικό).
"Αληθινό": Στα πρότυπα το κλασικού 80'ς metal ή άμεσος απόγονος του χωρίς προσμείξεις "εχθρικών" εξωμεταλλικων ειδων .
Το MH σιγονταρει το μοντέρνο και τις νέες τάσεις, οπότε θεωρειται συνυπεύθυνο.
Λανθασμένη ή όχι, αυτή ήταν η νοοτροπία/φιλοσοφία μας και με βάση αυτή πορεύτηκαμε στα 90ς.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Silenius έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 10:15 Όλα αυτά τα έγραψα γιατί λογικά για να γίνω οπαδός του power λογικά έγινα από το Hammer.
Όλοι οι 35άρηδες-40άρηδες έτσι γίναμε παουρμεταλλάδες εκείνη την εποχή. Όσο ήταν ακόμα ο Χάκος παουερμεταλάς η ύλη ήταν μια χαρά. Μετά το 1995 άρχισε να χαλάει το πράγμα... Εκτός από Pαntera και φουλ black metal μετά το 1995 προστέθηκαν και άλλες πληγές και παραέγινε το κακό: το ξεθυμασμένο death/doom των Paradise Lost, Gathering, Lacuna Coil κτλ, που στηρίχτηκαν από Χάμερ δυσανάλογα της προσφοράς τους (πρόσφεραν για 3-4 χρόνια ωραία πράγματα, αλλά μετά ξεφτιλίστηκαν), το nu metal, το πάουερ που στουμφοποιήθηκε πολύ γρήγορα, οι μπλακάδες που γίνανε ψαγμένοι και ατμοσφαιρικοί και διάφορα άλλα που δεν θυμάμαι.
Αν νομίζει κάποιος ότι πολεμήθηκε το κλασικό μέταλ μέσα από το Χάμερ το 1990-1995, τότε τι να πούμε για την περίοδο 1995-2010... Εγώ το 1995 ήμουν φουλ στο μέταλλο και το Χάμερ το έπαιρνα κάθε μήνα και το ξεκοκάλιζα. Ύμνοι σε κάθε ευκαιρία για Warlord, για Fates Warning περιόδου μέχρι 91 κτλ. Να αναφέρουμε και τους Rage, σημαντική μπάντα της εποχής με πολύ προβολή από Χάμερ. Virgin Steele επίσης είχαν προβολή με τα δύο Marriage (1994-1995), γενικά ρε Πρίαμε, πολύ υλικό υπήρχε για επίδοξους παουερμεταλλάδες και πολλοί αγαπήσαμε το κλασικό χέβυ πάουερ μέσα από το Χάμερ εκείνης της περιόδου.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14655
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από CountRaven »

Silenius έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 10:15
rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 03:10 Για να μην ανακυκλώνουμε συνέχεια την συζήτηση μεταξύ μας, ας πούνε και άλλοι που είναι μεταξύ 35-40, θεωρούν ότι το Χάμερ εποχής 90-95 πολεμούσε το κλασικό μέταλ;
Εγώ όπως και ο theBox παρακολουθώ εξίσου με ενδιαφέρον την κουβέντα αλλά μέχρι τώρα δε συμμετείχα. Καταπιάνομαι λοιπόν από αυτό που ανέφερε ο rbrigade για να δώσω και τη δική μου οπτική. Αν και μεταξύ μας δε νομίζω να μας κάνει πιο σοφούς.
Εγώ ξεκίνησα να ακούω αυτή τη μουσική από το 1992. Με τον Alice Cooper, το Dio και κάποιες αντιγραμμένες κασσετούλες που σιγά σιγά έφτασαν στα χέρια μου. Δειλά, δειλά βρήκα και τις παρέες στο σχολείο για ανταλλαγή cd, δίσκων (προς εγγραφή κασσετών) αλλά και φυσικά την ανταλλαγή μουσικών ιδεών. Μοναδική πηγή γνώσεων ήταν το Metal Hammer. Δε γνώριζα τίποτα άλλο τότε. Δεν ήξερα την ύπαρξη zines, δεν ήξερα τις underground συναυλίες. Πήγαινα μόνο στις κλασσικές μεγάλες του Ρόδον. Έγινα power μεταλλάς μέχρι κόκκαλο. Τα ακούσματά μου ήταν μελωδικό hard rock (κυρίως γιατί έβρισκα πολύ φτηνά τα βινύλια, συνήθως 500 δρχ), κλασσικό heavy φυσικά, power και progressive. Στα ακραία μου έφτανα μέχρι Slayer και Sodom αλλά δεν τα προτιμούσα (τότε).
Όλα αυτά τα έγραψα γιατί λογικά για να γίνω οπαδός του power λογικά έγινα από το Hammer. Ακόμα θυμάμαι ένα αφιέρωμα στα 100 (νομίζω) καλύτερα albums στην ιστορία του metal. Το θυμάμαι γιατί έκοβα τα εξωφυλλάκια και τα κόλλαγα στις αντεγραμμένες κασσέτες μου μέχρι να βρω τα λεφτά για να πάρω τα cd ή τους δίσκους. Κάπως έτσι είχα μάθει το Gutter Ballet και το Hall Of The Mountain King ας πούμε. Πως αλλιώς να τα μάθω αν δεν τα διάβαζα κάπου; Μέχρι να έρθει το Metal Invader τουλάχιστον από το οποίο έμαθα και τον σκληρό ήχο και έπαιρνα με πάθος και τα δύο κάθε μήνα αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ασχολείται με ονόματα ανθρώπων, γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις κτλ. Έχω κάνει χρυσό το Rock City της Αθήνας (είχα ξεκινήσει όταν ήταν υπόγειο ακόμα) , του Πειραιά (πιο κοντά στη Νίκαια γαρ) και της Λάρισας (όπου πήγα φοιτητής) αλλά μόλις πριν κάποια χρόνια έμαθα το όνομα του παιδιού που τα είχε. Ακόμα και τώρα δε ξέρω τα ονόματα πολλών από τα "σημαίνοντα" μέλη της ελληνικής metal σκηνής. Και δεν εννοώ μόνο μουσικών.
Τα τελευταία χρόνια βλέποντας ότι η μουσική αυτή (ειδικά ο κλασσικός ήχος) αναβιώνει αλλά ζει από 35άρηδες plus (έτσι νομίζω) νιώθω ότι στηρίζω πολύ περισσότερο το underground (της δικής μου θεωρίας). Παίρνω οποιοδήποτε zine πέσει στην αντίληψη μου (ελληνικό ή ξένο), πάω σε live των 20 ατόμων χωρίς να καίγομαι κιόλας (απλά λέω πως δε γαμιέται, ας δώσω εκεί τα 7€-10€ αντι να βγω να πιω μια μπύρα), συνεχίζω να αγοράζω το metal hammer όχι γιατί το διαβάζω με το ίδιο πάθος ή γιατί με μορφώνει στο δίσκο του μήνα, αλλά γιατί γουστάρω να το βλέπω να κρέμεται στα περίπτερα. Εχω περάσει πολλές ώρες μαζί του, σαν μοναδική παρέα μου για να το αφήσω να πεθάνει έτσι. Τίγκα συναισθηματικό ή τίγκα μαλακία, έτσι το βλέπω :(
Τώρα για το ποιός είναι καλός ή κακός στρατιώτης του metal και του underground δε ξέρω. Εγώ ξέρω ότι μια ζωή ζω για αυτή τη μουσική. Ακόμα και τώρα που μπήκε στη ζωή μου οικογένεια, παιδιά, προβλήματα υγείας κτλ, το στέρημα μου εκεί πάει. Γιατί μην τρελαθούμε. Όσο και αν θαυμάζεις ένα λουλούδι και λες στους φίλους σου ότι είναι όμορφο, αν δεν το ποτίσεις θα πεθάνει.
Πάρα πολύ σωστό ποστ, ας το ξαναδιαβάσουμε όλοι από μια φορά.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8723
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Zippo190 »

rbrigade έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 17:42
Silenius έγραψε: Κυρ 11 Φεβ 2018, 10:15 Όλα αυτά τα έγραψα γιατί λογικά για να γίνω οπαδός του power λογικά έγινα από το Hammer.
Όλοι οι 35άρηδες-40άρηδες έτσι γίναμε παουρμεταλλάδες εκείνη την εποχή. Όσο ήταν ακόμα ο Χάκος παουερμεταλάς η ύλη ήταν μια χαρά. Μετά το 1995 άρχισε να χαλάει το πράγμα... Εκτός από Pαntera και φουλ black metal μετά το 1995 προστέθηκαν και άλλες πληγές και παραέγινε το κακό: το ξεθυμασμένο death/doom των Paradise Lost, Gathering, Lacuna Coil κτλ, που στηρίχτηκαν από Χάμερ δυσανάλογα της προσφοράς τους (πρόσφεραν για 3-4 χρόνια ωραία πράγματα, αλλά μετά ξεφτιλίστηκαν), το nu metal, το πάουερ που στουμφοποιήθηκε πολύ γρήγορα, οι μπλακάδες που γίνανε ψαγμένοι και ατμοσφαιρικοί και διάφορα άλλα που δεν θυμάμαι.
Αν νομίζει κάποιος ότι πολεμήθηκε το κλασικό μέταλ μέσα από το Χάμερ το 1990-1995, τότε τι να πούμε για την περίοδο 1995-2010... Εγώ το 1995 ήμουν φουλ στο μέταλλο και το Χάμερ το έπαιρνα κάθε μήνα και το ξεκοκάλιζα. Ύμνοι σε κάθε ευκαιρία για Warlord, για Fates Warning περιόδου μέχρι 91 κτλ. Να αναφέρουμε και τους Rage, σημαντική μπάντα της εποχής με πολύ προβολή από Χάμερ. Virgin Steele επίσης είχαν προβολή με τα δύο Marriage (1994-1995), γενικά ρε Πρίαμε, πολύ υλικό υπήρχε για επίδοξους παουερμεταλλάδες και πολλοί αγαπήσαμε το κλασικό χέβυ πάουερ μέσα από το Χάμερ εκείνης της περιόδου.
Οι Rage εντάσσονται στην mainstream γερμανική σκηνή που πρωτοστατούσε τότε στον κλασσικό ήχο με μεγάλες εταιρείες πίσω τους. Το αμερικανικό κλασσικό μέταλ καθώς και τα λίγα βρετανικά δείγματα είχαν αγνοηθεί πλήρως.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από rbrigade »

Για να πάμε την κουβέντα λίγο παρακάτω, για πείτε ενδεικτικά 5-10 αγγλικές και 5-10 αμερικάνικες μπάντες της εποχής (αρχές 90's) που θεωρείτε ότι αγνοήθηκαν από το σύστημα (Χάμερ αλλά και ευρύτερα, τύπος και εταιρείες στο εξωτερικό).
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8723
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Re: Underground, mainstream, marketing, στήριξη σκηνής κλπ κλπ

Δημοσίευση από Zippo190 »

Οι Blitzkrieg, Twisted Tower Dire, Paragon, Stormwarrior, Marshall Law, Cage, Crystal Eyes, October 31, Skullview, Morning Star, Holocaust κ.α.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”