"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Κουβέντες μεταλλικές, απλές και σταράτες...
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Priamos »

Το αιωνιο ερωτημα. Συζηταμε επ'αυτου γενικοτερα, αλλα θα σας παραθεσω και την αφορμη που με οδηγησε στην "αναψηλαφηση" του θεματος.
Ακουγα το "Into the Everflow' και σκεφτομουν: Ωραιος τιτλος. Ποιητικος. Καλλιτεχνικος. Δημιουργει εικονες ενω παραμενει ανοιχτος σε ερμηνειες. κλπ κλπ
Και μετα σκεφτομαι: "Mosquito"(!!!) και γελαω μονος μου! :D Καλλιτεχνικος ελιτισμος της βουρτσας. Δεν χρειαζεται ο ακροατης να καταλαβει το καλλιτεχνικο μας οραμα. Μονο δουλικα να το υιοθετησει (ακομα κι αν δεν το καταλαβαινει), διαφορετικα θα απαξιωθει ως "ασχετος, ανικανος να συλλαβει την υψηλη τεχνη" κλπ.
Χρησιμοποιω το παραδειγμα των PS εντελως ενδεικτικα και χωρις να σημαδευω αυτους απαραιτητα ή αποκλειστικα, απλα ειναι αφορμη για να συζητησουμε:

Ποσο "απροσπελαστη" και ελιτιστικη μπορει/'πρεπει" να ειναι η τεχνη; Μηπως πολλες φορες η επαρση, η επιδειξιομανια και η αυταρεσκεια συγχεονται αδικως για "υψηλη τεχνη";
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από theBox »

Inb4 zippo για primordial.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Zippo190 »

Priamos έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 14:56 Το αιωνιο ερωτημα. Συζηταμε επ'αυτου γενικοτερα, αλλα θα σας παραθεσω και την αφορμη που με οδηγησε στην "αναψηλαφηση" του θεματος.
Ακουγα το "Into the Everflow' και σκεφτομουν: Ωραιος τιτλος. Ποιητικος. Καλλιτεχνικος. Δημιουργει εικονες ενω παραμενει ανοιχτος σε ερμηνειες. κλπ κλπ
Και μετα σκεφτομαι: "Mosquito"(!!!) και γελαω μονος μου! :D Καλλιτεχνικος ελιτισμος της βουρτσας. Δεν χρειαζεται ο ακροατης να καταλαβει το καλλιτεχνικο μας οραμα. Μονο δουλικα να το υιοθετησει (ακομα κι αν δεν το καταλαβαινει), διαφορετικα θα απαξιωθει ως "ασχετος, ανικανος να συλλαβει την υψηλη τεχνη" κλπ.
Χρησιμοποιω το παραδειγμα των PS εντελως ενδεικτικα και χωρις να σημαδευω αυτους απαραιτητα ή αποκλειστικα, απλα ειναι αφορμη για να συζητησουμε:

Ποσο "απροσπελαστη" και ελιτιστικη μπορει/'πρεπει" να ειναι η τεχνη; Μηπως πολλες φορες η επαρση, η επιδειξιομανια και η αυταρεσκεια συγχεονται αδικως για "υψηλη τεχνη";
ρε σι η τέχνη είναι υποκειμενική. Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο καλλιτέχνης είναι καθαρά προσωπικό και δεν υπάρχει πάντα ο αντίστοιχος αποδέκτης. Η τεχνοτροπία μπορεί να είναι αντικειμενική και να μελετηθεί με συγκεκριμένα κριτήρια.

Η δουλική υιοθέτηση που αναφέρεις είναι ουσιαστικά η επιβολή της πρόθεσης του καλλιτέχνη, το μήνυμα μπορεί να περάσει σε δεύτερο χρόνο. Σαν πχ το "Midsommar" που το έβλεπε πλήθος άμπαλων και έλεγε "ταινιάρα" και λοιπά επειδή δεν άντεχε να πει ότι κοιμήθηκε. Είναι λυπηρό αλλά έτσι λειτουργεί η βιομηχανία της τέχνης.

Η επιδειξιμανία είναι και αυτό μέσα σε όλα, απλα κάποια πράγματα τυποποιούνται και διεκδικούν υψηλότερα κλιμάκια στην μετάδοση συναισθήματος. Κλασσικό παράδειγμα οι Primordial.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Priamos »

Να συμπληρωσω, οτι η επιλογη του τιτλου 'Mosquito" δειχνει μια καλλιτεχνικη αλαζονεια: Δεν προσπαθω να προσελκυσω και να προσεγγισω ακροατες. Θα ερθουν αυτοι σε μενα υποκλινομενοι στο καλλιτεχνικο μεγεθος μου, και εχοντας μου πληρη εμπιστοσυνη θα προσπαθησουν να ερμηνευσουν τον 'βαθυστυοχαστο' γριφο που τους εβαλα, εστω κι αν προκαλει αυθορμητως το γελιο και τη χλευη, αυτοι θα "εξαναγκαζονται" να βρουν τροπο να συντονιστουν με το οραμα μου.

ΥΓ. Δικαιως αντεδρασε ο Ζιππο, γιατι εμμεσως το thread μου βαλλει εναντιον "Holy Mountain' και αλλων αβαντ γκαρντ ταινιων.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Xstroyer »

Η τέχνη είναι ψυχική και πνευματική ανάγκη, είτε αφορά τη δημιουργία ενός έργου, είτε την ενασχόληση με αυτό. Ενεργοποιεί τις αισθήσεις, και δεν μπαίνει απαραίτητα σε καλούπια.

Ο δημιουργός δεν θα παραδεχτεί ότι έπλασε κάτι "κακό" την εποχή της δημιουργίας, ενώ το καλό ή κακό μπορεί να είναι σχετικό και όχι απόλυτο με την αποδοχή.

Υπάρχουν όμως αντικειμενικά κριτήρια στη τέχνη και αφού μιλάμε για μουσική, μπορεί να είναι μια σπουδαγμένη φωνή που πατάει ορθά στις νότες ή ένας μουσικός που έχει σπουδάσει το όργανο, ή μια παραγωγή που πληρεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Και εκεί, έρχεται η υποκειμενικότητα, γιατί μπορεί η πρώτη ύλη να είναι σωστή και ορθή, αλλά το αποτέλεσμα (δημιούργημα = album, τραγούδι) να φαίνεται αδιάφορο ή κακό στον αποδέκτη, ενώ αντίστοιχα μπορεί να τον αγγίζει κάτι άλλο, το οποίο να μην είναι ορθό, με ότι συνεπάγεται αυτό.

Η "ορθότητα" πολλές φορές μπορεί να είναι τυποποιημένη και ο αποδέκτης να θέλει κάτι διαφορετικό ρε παιδί μου, κάτι που να έχει ένα ευδιάκριτο και έντονο χαρακτηριστικό. Να ακούς μια φωνή ή ένα όργανο και να αναγνωρίζεις κατευθείαν από που βγαίνει. Ένα μοναδικό αποτύπωμα, ακόμα και αν δεν πληρεί τις "προϋποθέσεις", εσένα σε αγγίζει η μοναδικότητά του.

Εσύ θα αποφασίσεις αν το έργο είναι καλό ή κακό, με βάση τα προσωπικά σου γούστα, πέρα από την αντικειμενική του αξία. Αλλά αντικειμενική αξία υπάρχει και μπορεί να οριοθετηθεί και να αναλυθεί με τα τεχνικά χαρακτηριστικά, την επιρροή ή επίδραση και την αποδοχή στη κριτική και το κοινό, ένα μοναδικό ή ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, την ιδέα του δημιουργού.

Στο υποκειμενικό κομμάτι, όλα μπορούν να πάνε περίπατο. Ακόμα και η ορθότητα ή "η σωστή νότα", ενώ η μουσική είναι διαφορετική σε σχέση π.χ. με τη ζωγραφική. Ένας πίνακας, σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Ένα album όμως, μπορεί να έχει ένα συγκλονιστικό κομμάτι και 7 παπάτζες ή 8 απλώς καλά κομμάτια. Μπορεί να έχει φοβερές συνθέσεις και μέτρια φωνή, ή φωνάρα με αδιάφορες συνθέσεις, ή απλώς τα προσωπικά ερεθίσματα του αποδέκτη να βρίσκονται μακριά από το ύφος της δημιουργίας ή την ιδεά και άποψη του δημιουργού, αλλά "τα πάντα είναι μουσική" οπότε μπορεί να εκφραστεί.

Στη πραγματικότητα, τα πάντα μπορεί να τα προσεγγίζει διαφορετικά ο καθένας, αλλά αντικειμενικά κριτήρια υπάρχουν.
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από apeitharxos »

Priamos έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 14:56

Ποσο "απροσπελαστη" και ελιτιστικη μπορει/'πρεπει" να ειναι η τεχνη; Μηπως πολλες φορες η επαρση, η επιδειξιομανια και η αυταρεσκεια συγχεονται αδικως για "υψηλη τεχνη";
Ναι! Ένας καλλιτέχνης πρέπει να είναι και ταπεινός, καθημερινός, servant leader (ορολογία που χρησιμοποιείται στην σύγχρονη λογοτεχνία περί ηγεσίας) διαφορετικά δεν διαφέρει από τους καλλιτέχνες που εκκολάπτονται από το mainstream σταρ σύστεμ.

Συν τοις άλλοις, ας μην ξεχνάμε πως το metal δεν γεννήθηκε ως μια μουσική που έχει να κάνει με την τέχνη. Αποτελεί εκδήλωση αντικομφορμισμού, οπότε το να παρουσιάζεσαι ως 'σκεπτόμενος' επειδή χαμηλώνεις απλώς ταχύτητες, ακούγεσαι πιο soft, και ίσως γράφεις πιο περίπλοκους στίχους, μπορεί να σε κάνει καλύτερο καλλιτεχνικά ίσως, αλλά συγκριτικά με την metal φιλοσοφία, δεν σου προσθέτει ή αφαιρεί τίποτε...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

[/quote]

Συν τοις άλλοις, ας μην ξεχνάμε πως το metal δεν γεννήθηκε ως μια μουσική που έχει να κάνει με την τέχνη. Αποτελεί εκδήλωση αντικομφορμισμού, οπότε το να παρουσιάζεσαι ως 'σκεπτόμενος' επειδή χαμηλώνεις απλώς ταχύτητες, ακούγεσαι πιο soft, και ίσως γράφεις πιο περίπλοκους στίχους, μπορεί να σε κάνει καλύτερο καλλιτεχνικά ίσως, αλλά συγκριτικά με την metal φιλοσοφία, δεν σου προσθέτει ή αφαιρεί τίποτε...
[/quote]

Πολύ ωραία παρατήρηση.

Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοικότητα. Εκεί είναι η έδρα της αλήθειας που καθορίζει την υψηλότητα της τέχνης. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το "αληθινό heavy metal"?

Σημειώνω ότι η αλήθεια στην τέχνη (η βάση της ενδεχόμενης υψηλότητάς της) δεν είναι ορολογιακό μονοπώλειο των μεταλλάδων, απασχολεί τη μουσική από την αρχαιότητα - ενδιαφέροντα σχόλια για αυτό θα βρει κανείς στη λευκή θεά του Graves και τις διαφορετικές κλάσεις των ραψωδών. Ουσιαστικά, ο Demaio χρησιμοποιώντας στις αρχές των 80s τον όρο true metal, death to false metal, etc συνέχιζε μια βαθιά παράδοση από πολύ πολύ παλιά...

Υπο το παραπάνω πρίσμα, η τεχνική ποζεριά ή η επιτηδευμένη πολυπλοκότητα κάνουν το μέταλ να απέχει από την πηγή, του στερούν αληθινότητα, άρα δεν του επιτρέπουν να είναι υψηλό. Και κατά τον ίδιο τρόπο στην κοινωνία της μουσικής, ο μουσικός που παρουσιάζεται σαν master, ενώ στερείται ουσίας, γίνεται περίγελος.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από theBox »

Ενταξει, περι ορέξεως ειναι ολα αυτα ετσι κι αλλιως, αλλά για πάμε...

Διαφωνώ καθετα με απείθαρχο και Advancing. Τετοιες νοοτροπίες ειναι που κρατάνε ενα μεγάλο μερος του metal output σε "λυκειακο" επιπεδο. Γενικα το μέταλ δεν ειναι κατι αποκομμένο απο την υπόλοιπη μουσικη. Απλά εχει καποιες ενορχηστρωτικες και αισθητικες ιδιαιτερότητες (οπως κάθε είδος). Υπό αυτη την έννοια, προτιμώ κουλτουρα και καλλιτεχνικο όραμα. Μεγαλεπίβολα πράγματα που προσπαθουν να ξεπεράσουν τη γύρο τους μετριότητα. Αυτο μπορει να συμβαινει ειτε καθαρα ΜΟΥΣΙΚΑ (παιζω/συνθέτω πιο πλουσια απο σένα), είτε σε επιπεδο στίχων/αισθητικης/νοημάτων (ασχολουμαι με πιο σοβαρα θεματα απο denim, leather και κοναν), είτε ιδανικοτερα, σαν μια μιξη και των δύο παραπάνω.

Είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ Defeis και Demaio βασικα...ή μεταξύ Τσάμη και (insert random γιδι).


Επίσης ΑΥΤΟ:
Zippo190 έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 15:05 ρε σι η τέχνη είναι υποκειμενική. Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο καλλιτέχνης είναι καθαρά προσωπικό και δεν υπάρχει πάντα ο αντίστοιχος αποδέκτης.
[mention]Priamos[/mention] ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν μπορω να υπερασπιστώ τίποτα που να έχει σχεση με το mosquito. :D

Επισης ειναι και το άλλο. Αυτο που ο εξω κοσμος αντιλαμβανεται ως "δηθενιά" είναι και μια στυλιστικη ΣΥΜΒΑΣΗ του progressive ιδιώματος και τιποτα παραπάνω. Το κατηγορητήριο για "pretentiousness" υπήρχε απο τις απαρχές του κινήματος και η "επανάσταση" του πανκ επι αυτού είναι λιγο πολύ γνώστη σαν ιστορία.

Στά προγκ μεταλ χωράφια, έχουμε "Ivory gates of dream" και "Tangerine windows of Solace" και δεν συμμαζευεται. Ειναι όμως κατι παραπάνω ή διαφορετικό από το εξωφυλλο με τον τουμπάνιασμένο βαρβαρο και τιτλους οπως "Hyrkanian Dicks" ή "Hyborian whatever" των επικάδων? Θεωρω πως όχι. Ειναι απλώς μια στυλιστική συμβαση, και μια γενικοτερη "αισθητικη" μεταμοντέρνου ή/και σουρρεαλιστικου που εννιοτε θελει να επικοινωνησει το προγκ μεταλ.

Τωρα, αν κάποιοι "οπαδοί" την ψωνίζουν και νομίζουν οτι εχουν τερματισει το κουλτουρομετρο...αυτο είναι δυστυχως μια άλλη κουβέντα.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από apeitharxos »

Advancing Yokeda έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 17:55
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοικότητα. Εκεί είναι η έδρα της αλήθειας που καθορίζει την υψηλότητα της τέχνης. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το "αληθινό heavy metal"?

Σημειώνω ότι η αλήθεια στην τέχνη (η βάση της ενδεχόμενης υψηλότητάς της) δεν είναι ορολογιακό μονοπώλειο των μεταλλάδων, απασχολεί τη μουσική από την αρχαιότητα - ενδιαφέροντα σχόλια για αυτό θα βρει κανείς στη λευκή θεά του Graves και τις διαφορετικές κλάσεις των ραψωδών. Ουσιαστικά, ο Demaio χρησιμοποιώντας στις αρχές των 80s τον όρο true metal, death to false metal, etc συνέχιζε μια βαθιά παράδοση από πολύ πολύ παλιά...

Υπο το παραπάνω πρίσμα, η τεχνική ποζεριά ή η επιτηδευμένη πολυπλοκότητα κάνουν το μέταλ να απέχει από την πηγή, του στερούν αληθινότητα, άρα δεν του επιτρέπουν να είναι υψηλό. Και κατά τον ίδιο τρόπο στην κοινωνία της μουσικής, ο μουσικός που παρουσιάζεται σαν master, ενώ στερείται ουσίας, γίνεται περίγελος.
:love2: :love2: :love2:
Respect στο σχόλιό σου φίλε μου, την πρώτη και τρίτη φράση θα τις χρησιμοποιώ ως υπογραφή μου...
Το έκανα ήδη βασικά, αλλά λόγω περιορισμού χαρακτήρων, δεν κατάφερα να γράψω τις φράσεις αυτούσιες, νομίζω όμως ότι και έτσι όπως το έχω τώρα (έπειτα από τις αναγκαστικές περικοπές) διατηρήθηκε το απέριττο και ουσιώδες της φράσης.

Πρέπει να έχετε πιο λιτές καρδούλες ή ένα γενικά κάποιο μεγαλοπρεπές emoticon για τέτοιου είδους φράσεις αγαπητοί διαχειριστές...Τώρα ,εδώ, δεν ήθελα να βάλω κάτι λιγότερο από καρδούλα, αλλά η συγκεκριμένη, ως σχήμα και μόνο, αποδίδει κάπως μινιμαλιστικά τον θαυμασμό μου στο παραπάνω σχόλιο...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Advancing Yokeda
Δημοσιεύσεις: 2627
Εγγραφή: Πέμ 17 Οκτ 2019, 11:33

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Advancing Yokeda »

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Απείθαρχε.
Behold their steel
Black forever
On their blades the curse
The sorcery of death
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από rbrigade »

theBox έγραψε: Τρί 18 Φεβ 2020, 22:06 Είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ Defeis και Demaio βασικα...
Αυτό ήταν πολύ ατυχές παράδειγμα, καθώς ο DeMaio έχει στιγμές υψηλής καλλιτεχνικής έμπνευσης και λυρισμού, στιχουργικά όσο και μουσικά. Δεν τον λες δηλαδή ούτε γίδι ούτε άμπαλο, ούτε μπορείς να πεις ότι δεν έβαλε το λιθαράκι του (βασικά βράχο ολόκληρο) για έναν νέο ήχο.
Άβαταρ μέλους
Vic
Δημοσιεύσεις: 536
Εγγραφή: Τετ 28 Μαρ 2018, 19:22
Τοποθεσία: Crete
Επικοινωνία:

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Vic »

Σίγουρα ισχύει η ερώτηση στο bold αν και δεν νομίζω να υπάρξει ποτέ ταύτιση απόψεων γενικά, ο άλλος σου λέει "γουστάρω που με προκαλεί, που με κάνει να σκέφτομαι τι εννοεί (κι ας μην εννοεί τίποτα, μόνο το εφέ ρε αδερφέ) - εγώ προσωπικά έχω έμφυτη αντιπάθεια στα μεταμοντέρνα που είναι "δηλώσεις" και ο καλλιτέχνης βρίσκει εκεί μια παπάτζα για εξήγηση που δεν βγάζει και πολύ νόημα και λέει ο άλλος πωπω νόημα και τα αρχίδια μας κουνιούνται. Κάτι σκουπιδοτενεκέδες που τους πήρε η καθαρίστρια για κανονικούς σκουπιδοτενεκέδες, κάτι άναρθρες κραυγές της Γιόκο Όνο και τέτοια.

Από την άλλη, έχεις τον σουρεαλισμό, έχεις έναν Νταλί που τα μισά πράγματα τα εμπνεόταν από όνειρά του, κάλλιστα παντελώς ακατανόητα ("ή μήπως όχι; μήπως κάτι λέει υποσυνείδητα; τι;") - προσωπικά μου αρέσει τρομερά ο Νταλί, έχει μια αισθητική που μπορεί να μην βγάζει και πολύ νόημα αυτό που βλέπεις αλλά είναι γαμάτο, γιατί έτσι. Μα δεν έχει νόημα, του ήρθε εκεί του άλλου να κάνει πλαδαρά ρολόγια ή ελέφαντες με ποδαράκια σαν ξυλοπόδαρα και γουστάρει το absurdism. Ε, όπως πάντα όλα πάνε ανά περίπτωση... Μπορώ πάντως να αφήσω χώρο για κάτι να μην το πιάνω και να μου το εξηγήσουν και να το πιάσω. Ή να μου το εξηγήσουν και να πω "καλή η μαλακία σου".

Τι θέλω να πω;
α. Δεν υπάρχει κανόνας σε αυτά.
β. Οι Psychotic γαμάνε ρε αγροίκοι! Βάρβαροι! (Κακοφωνίξ που κουνάει τις γροθιές του)
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από Priamos »

Λοιπον, ισχυει η υποκειμενικοτητα στην αντιληψη και τον ορισμο της τεχνης και εννοειται οτι τη σεβομαι. Απλα εχουμε και την περιπτωση καποιων ημιμαθων που ψαρωνουν απο την παπαντζα και την περνουν για τεχνη. Το αποκαλω "το συνδρομο του ποιητη Φαμφαρα'! :D Πομπωδεις, ναρκισσιστικες μπουρδες, πομφολυγες, που εχουν κοινο μονο τους ημιμαθεις, γιατι οι αμαθεις ενστικτωδως αποστρεφονται πασης φυσεως κουλτουριαρικα, ενω οι γνωστες ειναι πολυ καταρτισμενοι για να ξεγελαστουν απο σκατα πασπαλισμενα με χρυσοσκονη. Κι επισης συμφωνω απολυτα, οτι αν η τεχνη σου αγγιζει ενω εισαι απλος και λιτος, αυτο αποτελει για μενα μεγαλυτερο κατορθωμα απο το να καταφερνεις να θαμπωνεις τον αλλο με την βιρτουοζιτε σου. Αλλα φυσικα, ολες οι μορφες "αληθινης" τεχνης ειναι ευπροσδεκτες.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από apeitharxos »

Priamos έγραψε: Τετ 19 Φεβ 2020, 15:47 Κι επισης συμφωνω απολυτα, οτι αν η τεχνη σου αγγιζει ενω εισαι απλος και λιτος, αυτο αποτελει για μενα μεγαλυτερο κατορθωμα απο το να καταφερνεις να θαμπωνεις τον αλλο με την βιρτουοζιτε σου.
Οι άτιμοι οι διαχειριστές έχουν βάλει περιορισμό στον αριθμό των χαρακτήρων όσον αφορά την υπογραφή, αλλιώς θα προσέθετα και αυτό στην υπογραφή μου...
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

"Κουλτουροποζερια", δηθενιά ή αληθινη τέχνη;

Δημοσίευση από rbrigade »

Κάποτε η ανθρωπότητα πρέπει να συμφωνήσει ότι το να στήνεις έναν σωρό σκουπίδια ή το να φωτογραφίζεις κουράδες και να κολλάς μπανάνες στον τοίχο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ
Απάντηση

Επιστροφή στο “Heavy metal καταστάσεις...”