Psychotic Waltz New album recordings
-
castledemon
- Δημοσιεύσεις: 850
- Εγγραφή: Δευ 02 Απρ 2018, 14:02
Re: Psychotic Waltz New album recordings
μου'σκισες την ψυχολογία ρε Xstroyer τωρα. Πού το ανακάλυψες αυτό; είναι όντως ξεσηκωμένο...Xstroyer έγραψε: ↑Τρί 27 Φεβ 2018, 10:04 Αν μπορούν να θεωρηθούν ιερές αγελάδες οι PW, αντίστοιχα πρέπει να θεωρηθούν και οι SA, αφού βρίσκω απόλυτα σχετικό τον συσχετισμό του Scrollkeeper.
Από 'κει και πέρα, για να τα ισοπεδώσουμε και λίγο, αυτό:
είναι ξεκάθαρη κλοπή από αυτό:
όχι σύμπτωση (δεν είναι και κάτι "απλό" σαν το Swords & Tequila) αλλά ξεκάθαρη κλοπή.
Και οι PS ειναι μπαντα για την οποία δε σηκώνω κουβέντα, αλλά εδω βουνό το δίκιο σου
Psychotic Waltz New album recordings
Ωραίο το Mindless Sinner - το ριφ ίδιο σίγουρα, το κομμάτι δεν θα το έλεγα, μου αρέσει ως έχει, θα τον ακούσω κάποια στιγμή όλο τον δίσκο, έχει προοπτικές.
Psychotic θεοί, εγώ ανήκω στην σπάνια ομάδα που αγαπημένο έχει το Into the Everflow. Little People το αγαπημένο μου άσμα και συνοψίζει και την λατρεία μου: Παρανοϊκά ριφς με πιο παρανοϊκά φωνητικά τα οποία όμως ακολουθούν άλλη εντελώς μελωδία και ο συνδυασμός τους σκοτώνει, με την ερμηνεία του Buddy να είναι το σημείο αναφοράς (στους αγαπημένους έβερ, έχω μεγάλη αδυναμία στις έντονες ερμηνείες - βλ. και Midnight - Lost Reflection, Jon Oliva - Hounds, Charles Rytkonen - Madness, King Diamond, David Bower από Hell κλπ). Και όση παράνοια έχει το κουπλέ, τόσο πιο πολύ τα σκάει το ρεφρέν που είναι καραπιασάρικο και στρέητ (στο ίδιο μοτίβο παράνοιας βέβαια). Μου αρέσει πολύ και το στιχουργικό κομμάτι με τον τύπο που σαλεύει το μυαλό του από την τηλεόραση και την δικιά της "πραγματικότητα" και τα βάζει με τους Little People, δηλαδή τους ανθρώπους στην τηλεόραση ("When they wake up with perfect make up it makes me sick"). Κρεσέντο εκεί που σπάει την τηλεόραση και τα ανθρωπάκια ξεχύνονται από μέσα, τα πιάνει αυτός, τα βάζει στην τσέπη του και "then I made them do really bad things". Επίλογος με καραμπλουζάτη κατάληξη. ΘΕΟΙ.
Όλος ο δίσκος είναι μνημείο χασίματος σε υπέροχες μελωδίες και ο Buddy σερφάρει σε κυματάρες μωβ, μπλε και κιτρινοπράσινες φωσφοριζέ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΡΕ. To Ashes που ανοίγει τον δίσκο είναι υπέροχα μελαγχολικό, ο Buddy χωρίς ακρότητες σχεδόν απαγγέλει τους στίχους ενώ οι κιθάρες κεντάνε από πίσω ατμόσφαιρες μέχρι να μπει για τα καλά ο δίσκος με το ΕΠΟΣ ΕΠΩΝ (και δεύτερο αγαπημένο Psychotic κομμάτι) Out of Mind που στο κουπλέ γίνεται ΠΑΛΙ αυτό το απίστευτο πράγμα με το σύμπλεγμα μελωδιών κιθάρας / φωνής. Τι γραμμή έγραψε το άτομο δηλαδή, πώς του βγήκε τέτοιο πράμα δεν ξέρω: "My spirit takes a journey through my miiiiiiiiind" <--ΠΩΣ το λέει αυτό το mind που να πάρει, πόσο τεράστιος; Και δεν είπα και τίποτα για την δισολία στο ομώνυμο κομμάτι που μόνο πτώμα μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο...
Αυτή η παράνοια/ψυχεδέλεια σε συνδυασμό με το μέταλ δεν υπάρχει αλλού (λίγο την ακούμπησαν σε άλλο μοτίβο όμως οι Mayfair στο ντέμο και το πρώτο θα έλεγα, για αυτό και τιμή και δόξα στον Μάριο... και αυτός στο πάνθεον των ερμηνευτών που έλεγα) και δυστυχώς απομακρύνθηκαν και οι ίδιοι οι PW από αυτό. Τα Mosquito και Bleeding είναι καταπληκτικοί δίσκοι κατά την γνώμη μου, απλά είναι πιο γήινοι, χάθηκε λίγο το φωσφοριζέ που έλεγα πάνω στην έξαψή μου (σόρι) και οι Dead Soul Tribe ενώ είναι πολύ αξιόλογοι χάνουν τόσο πολύ σε σύγκριση που δεν ασχολήθηκα ποτέ σοβαρά μαζί τους, ειδικά μετά το τρισάθλιο λάιβ στο Aν που ήταν απογοητευσάρα.
Όπως και να έχει, ο νέος δίσκος αποκλείεται να είναι μέτριος και αποκλείεται να είναι κάτι συνηθισμένο, οπότε περιμένουμε εναγωνίως. Ας κάνουν και 10 χρόνια να τον βγάλουν, τους έχω εμπιστοσύνη.
Psychotic θεοί, εγώ ανήκω στην σπάνια ομάδα που αγαπημένο έχει το Into the Everflow. Little People το αγαπημένο μου άσμα και συνοψίζει και την λατρεία μου: Παρανοϊκά ριφς με πιο παρανοϊκά φωνητικά τα οποία όμως ακολουθούν άλλη εντελώς μελωδία και ο συνδυασμός τους σκοτώνει, με την ερμηνεία του Buddy να είναι το σημείο αναφοράς (στους αγαπημένους έβερ, έχω μεγάλη αδυναμία στις έντονες ερμηνείες - βλ. και Midnight - Lost Reflection, Jon Oliva - Hounds, Charles Rytkonen - Madness, King Diamond, David Bower από Hell κλπ). Και όση παράνοια έχει το κουπλέ, τόσο πιο πολύ τα σκάει το ρεφρέν που είναι καραπιασάρικο και στρέητ (στο ίδιο μοτίβο παράνοιας βέβαια). Μου αρέσει πολύ και το στιχουργικό κομμάτι με τον τύπο που σαλεύει το μυαλό του από την τηλεόραση και την δικιά της "πραγματικότητα" και τα βάζει με τους Little People, δηλαδή τους ανθρώπους στην τηλεόραση ("When they wake up with perfect make up it makes me sick"). Κρεσέντο εκεί που σπάει την τηλεόραση και τα ανθρωπάκια ξεχύνονται από μέσα, τα πιάνει αυτός, τα βάζει στην τσέπη του και "then I made them do really bad things". Επίλογος με καραμπλουζάτη κατάληξη. ΘΕΟΙ.
Όλος ο δίσκος είναι μνημείο χασίματος σε υπέροχες μελωδίες και ο Buddy σερφάρει σε κυματάρες μωβ, μπλε και κιτρινοπράσινες φωσφοριζέ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΡΕ. To Ashes που ανοίγει τον δίσκο είναι υπέροχα μελαγχολικό, ο Buddy χωρίς ακρότητες σχεδόν απαγγέλει τους στίχους ενώ οι κιθάρες κεντάνε από πίσω ατμόσφαιρες μέχρι να μπει για τα καλά ο δίσκος με το ΕΠΟΣ ΕΠΩΝ (και δεύτερο αγαπημένο Psychotic κομμάτι) Out of Mind που στο κουπλέ γίνεται ΠΑΛΙ αυτό το απίστευτο πράγμα με το σύμπλεγμα μελωδιών κιθάρας / φωνής. Τι γραμμή έγραψε το άτομο δηλαδή, πώς του βγήκε τέτοιο πράμα δεν ξέρω: "My spirit takes a journey through my miiiiiiiiind" <--ΠΩΣ το λέει αυτό το mind που να πάρει, πόσο τεράστιος; Και δεν είπα και τίποτα για την δισολία στο ομώνυμο κομμάτι που μόνο πτώμα μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο...
Αυτή η παράνοια/ψυχεδέλεια σε συνδυασμό με το μέταλ δεν υπάρχει αλλού (λίγο την ακούμπησαν σε άλλο μοτίβο όμως οι Mayfair στο ντέμο και το πρώτο θα έλεγα, για αυτό και τιμή και δόξα στον Μάριο... και αυτός στο πάνθεον των ερμηνευτών που έλεγα) και δυστυχώς απομακρύνθηκαν και οι ίδιοι οι PW από αυτό. Τα Mosquito και Bleeding είναι καταπληκτικοί δίσκοι κατά την γνώμη μου, απλά είναι πιο γήινοι, χάθηκε λίγο το φωσφοριζέ που έλεγα πάνω στην έξαψή μου (σόρι) και οι Dead Soul Tribe ενώ είναι πολύ αξιόλογοι χάνουν τόσο πολύ σε σύγκριση που δεν ασχολήθηκα ποτέ σοβαρά μαζί τους, ειδικά μετά το τρισάθλιο λάιβ στο Aν που ήταν απογοητευσάρα.
Όπως και να έχει, ο νέος δίσκος αποκλείεται να είναι μέτριος και αποκλείεται να είναι κάτι συνηθισμένο, οπότε περιμένουμε εναγωνίως. Ας κάνουν και 10 χρόνια να τον βγάλουν, τους έχω εμπιστοσύνη.
-
CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 7543
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
Psychotic Waltz New album recordings
Όταν έλεγα ότι πρέπει να έρθει Vic σε forum, κάτι ήξερα. Δεν χορταίνω να διαβάζω σεντόνια!Vic έγραψε: ↑Τρί 03 Απρ 2018, 15:39 Ωραίο το Mindless Sinner - το ριφ ίδιο σίγουρα, το κομμάτι δεν θα το έλεγα, μου αρέσει ως έχει, θα τον ακούσω κάποια στιγμή όλο τον δίσκο, έχει προοπτικές.
Psychotic θεοί, εγώ ανήκω στην σπάνια ομάδα που αγαπημένο έχει το Into the Everflow. Little People το αγαπημένο μου άσμα και συνοψίζει και την λατρεία μου: Παρανοϊκά ριφς με πιο παρανοϊκά φωνητικά τα οποία όμως ακολουθούν άλλη εντελώς μελωδία και ο συνδυασμός τους σκοτώνει, με την ερμηνεία του Buddy να είναι το σημείο αναφοράς (στους αγαπημένους έβερ, έχω μεγάλη αδυναμία στις έντονες ερμηνείες - βλ. και Midnight - Lost Reflection, Jon Oliva - Hounds, Charles Rytkonen - Madness, King Diamond, David Bower από Hell κλπ). Και όση παράνοια έχει το κουπλέ, τόσο πιο πολύ τα σκάει το ρεφρέν που είναι καραπιασάρικο και στρέητ (στο ίδιο μοτίβο παράνοιας βέβαια). Μου αρέσει πολύ και το στιχουργικό κομμάτι με τον τύπο που σαλεύει το μυαλό του από την τηλεόραση και την δικιά της "πραγματικότητα" και τα βάζει με τους Little People, δηλαδή τους ανθρώπους στην τηλεόραση ("When they wake up with perfect make up it makes me sick"). Κρεσέντο εκεί που σπάει την τηλεόραση και τα ανθρωπάκια ξεχύνονται από μέσα, τα πιάνει αυτός, τα βάζει στην τσέπη του και "then I made them do really bad things". Επίλογος με καραμπλουζάτη κατάληξη. ΘΕΟΙ.
Όλος ο δίσκος είναι μνημείο χασίματος σε υπέροχες μελωδίες και ο Buddy σερφάρει σε κυματάρες μωβ, μπλε και κιτρινοπράσινες φωσφοριζέ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΡΕ. To Ashes που ανοίγει τον δίσκο είναι υπέροχα μελαγχολικό, ο Buddy χωρίς ακρότητες σχεδόν απαγγέλει τους στίχους ενώ οι κιθάρες κεντάνε από πίσω ατμόσφαιρες μέχρι να μπει για τα καλά ο δίσκος με το ΕΠΟΣ ΕΠΩΝ (και δεύτερο αγαπημένο Psychotic κομμάτι) Out of Mind που στο κουπλέ γίνεται ΠΑΛΙ αυτό το απίστευτο πράγμα με το σύμπλεγμα μελωδιών κιθάρας / φωνής. Τι γραμμή έγραψε το άτομο δηλαδή, πώς του βγήκε τέτοιο πράμα δεν ξέρω: "My spirit takes a journey through my miiiiiiiiind" <--ΠΩΣ το λέει αυτό το mind που να πάρει, πόσο τεράστιος; Και δεν είπα και τίποτα για την δισολία στο ομώνυμο κομμάτι που μόνο πτώμα μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο...
Αυτή η παράνοια/ψυχεδέλεια σε συνδυασμό με το μέταλ δεν υπάρχει αλλού (λίγο την ακούμπησαν σε άλλο μοτίβο όμως οι Mayfair στο ντέμο και το πρώτο θα έλεγα, για αυτό και τιμή και δόξα στον Μάριο... και αυτός στο πάνθεον των ερμηνευτών που έλεγα) και δυστυχώς απομακρύνθηκαν και οι ίδιοι οι PW από αυτό. Τα Mosquito και Bleeding είναι καταπληκτικοί δίσκοι κατά την γνώμη μου, απλά είναι πιο γήινοι, χάθηκε λίγο το φωσφοριζέ που έλεγα πάνω στην έξαψή μου (σόρι) και οι Dead Soul Tribe ενώ είναι πολύ αξιόλογοι χάνουν τόσο πολύ σε σύγκριση που δεν ασχολήθηκα ποτέ σοβαρά μαζί τους, ειδικά μετά το τρισάθλιο λάιβ στο Aν που ήταν απογοητευσάρα.
Όπως και να έχει, ο νέος δίσκος αποκλείεται να είναι μέτριος και αποκλείεται να είναι κάτι συνηθισμένο, οπότε περιμένουμε εναγωνίως. Ας κάνουν και 10 χρόνια να τον βγάλουν, τους έχω εμπιστοσύνη.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
-
castledemon
- Δημοσιεύσεις: 850
- Εγγραφή: Δευ 02 Απρ 2018, 14:02
Psychotic Waltz New album recordings
το Little People ειναι απο τα καλυτερα τραγουδια που εχουν γραφτεί ποτέ (και δεν αναφέρθηκε καν νομιζω στο τοπικ που ψηφίζατε - αίσχος).
Ομολογώ ότι πολλές φορές, ειδικά στα πιο πρόσφατα ακούσματα που δεν έχω την γκαύλα ή το χρόνο να ξεφυλλίζω τα inserts, ασε που παίζει πολύ youtube & download, δεν δίνω εμφαση στους στίχους. Αλλά είναι μερικά τραγούδια που οι στίχοι τους είναι το λιγοτερο απίθανοι. Ενα ειναι και αυτο. Η παράνοια της μουσικής μεταφέρεται και στο στιχουργικό κομμάτι. Μια μινι ταινία από μόνο του.
Ομολογώ ότι πολλές φορές, ειδικά στα πιο πρόσφατα ακούσματα που δεν έχω την γκαύλα ή το χρόνο να ξεφυλλίζω τα inserts, ασε που παίζει πολύ youtube & download, δεν δίνω εμφαση στους στίχους. Αλλά είναι μερικά τραγούδια που οι στίχοι τους είναι το λιγοτερο απίθανοι. Ενα ειναι και αυτο. Η παράνοια της μουσικής μεταφέρεται και στο στιχουργικό κομμάτι. Μια μινι ταινία από μόνο του.
Psychotic Waltz New album recordings
Ευχαριστώ Κόμη 
Και το Little People είναι ένα από τα ελάχιστα που δεν παίξανε όταν ήρθαν με το ΔΙΣΕΛΙΔΟ σετλιστ που να πάρει. Και το Successor που είναι το αγαπημένο μου από το A Social Grace είναι άλλο ένα από αυτά που παρέλειψαν... Ούτε παραγγελία.
Και το Little People είναι ένα από τα ελάχιστα που δεν παίξανε όταν ήρθαν με το ΔΙΣΕΛΙΔΟ σετλιστ που να πάρει. Και το Successor που είναι το αγαπημένο μου από το A Social Grace είναι άλλο ένα από αυτά που παρέλειψαν... Ούτε παραγγελία.
ΝΑΙ - τους στίχους τους έχω χεσμένους εκτός και αν γαμάνε. Εδώ καραγαμάνε και δίνουν, δίνουν...castledemon έγραψε: ↑Τρί 03 Απρ 2018, 16:47 το Little People ειναι απο τα καλυτερα τραγουδια που εχουν γραφτεί ποτέ (και δεν αναφέρθηκε καν νομιζω στο τοπικ που ψηφίζατε - αίσχος).
Ομολογώ ότι πολλές φορές, ειδικά στα πιο πρόσφατα ακούσματα που δεν έχω την γκαύλα ή το χρόνο να ξεφυλλίζω τα inserts, ασε που παίζει πολύ youtube & download, δεν δίνω εμφαση στους στίχους. Αλλά είναι μερικά τραγούδια που οι στίχοι τους είναι το λιγοτερο απίθανοι. Ενα ειναι και αυτο. Η παράνοια της μουσικής μεταφέρεται και στο στιχουργικό κομμάτι. Μια μινι ταινία από μόνο του.
-
Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5513
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
Psychotic Waltz New album recordings
Παλιό λάιβ, φρέσκο upload. Τη μισή τρέλα το Μπαντιλάκη να είχαμε 
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
-
LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6273
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
Psychotic Waltz New album recordings
ωπωπωπωπω
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Psychotic Waltz New album recordings
Ένα λεπτό άντεξα... Τι σαβούρα είναι αυτή; Είμαι σίγουρα στο FS; Σας θυμάμαι ψιλοκακόγουστους αλλά όχι κιέτσι...
Psychotic Waltz New album recordings
επιτέλους δικαιώνομαι που δεν την πάλεψα ποτέ μαζί τους.
Άσχετο/σχετικό, αν βάλετε το βίντεο στο mute και χαζέψετε τον τραγουδιστή να κάνει αυτά τα επικά χορευτικά είναι σούπερ-αστείο.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Psychotic Waltz New album recordings
Αναφερεσαι στο συγκεκριμένο βίντεο ή στην μπάντα γενικότερα?
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Psychotic Waltz New album recordings
Στο βίντεο. Η μπάντα θα ήταν το ίδιο αν δεν είχε βγάλει το I remember που είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών
Psychotic Waltz New album recordings
Πήγες να το σώσεις, αλλά έπρεπε να γράψεις και τη δεύτερη πρόταση...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
-
LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6273
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
Psychotic Waltz New album recordings
αν η ανιωθιά ήταν λεφτά τσοβόλα, θα ήσουν ο Jeff Bezos
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Psychotic Waltz New album recordings
Ο τύπος θα ήθελε να κάνει φωνητικά σε ambient techno trance, αλλά ψωμάκι έχει μόνο στο μέταλ, οπότε τα συνδυάζει...
-
Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5513
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
Psychotic Waltz New album recordings
λυγισα. το έβαλα το mute κ εγω λυθεί χααχαχαχαχ
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.