Το καλύτερο SLAYER άλμπουμ γίνεται 37 ετών σήμερα

[CountRaven]

Πολύ απλά τίποτα δεν μπορεί να φτάσει το Show No Mercy. Νέτα. Σκέτα.

[Blackwinged]

Αν και προσωπικά το "Hell Awaits" κερδίζει στις καθυστερήσεις. Τουλάχιστον στο "Show no Mercy" έπαιζαν και σωστά τα solos. Η πιο επική στιγμή του δίσκου η μαρτυρική κραυγή εκεί στο TOORRRMMMMMEEEEEEEENNNNNNNNNNNNNTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOORRRRRRRRRRRRRRRRRR !!!!!!!!!!!!!

[Zippo190]

δίσκος κόλαση, ο μόνος από Slayer (ίσως και το επόμενο) που μου αρέσει 100%. ΄Ισως επειδή είναι πιο speed/heavy παρά thrash.

[Advancing Yokeda]

Συμφωνώ απόλυτα με τον τίτλο. Προσωπική αγαπημένη στιγμή το Black Magic. Δε θα σταματήσει ποτέ να μου αρέσει αυτό το κομμάτι.

[giorgos]

δίσκος κόλαση, ο μόνος από Slayer (ίσως και το επόμενο) που μου αρέσει 100%. ΄Ισως επειδή είναι πιο speed/heavy παρά thrash.

Και για μένα το μόνο Slayer που μπορώ να ακούσω ευχάριστα. Σε καμία περίπτωση thrash με την έννοια του ήχου με τον οποίο ταυτίστηκε ο όρος αργότερα.

[Priamos]

Και μένα το μόνο 9/10 Slayer. Όλα τα επόμενα, παίζουν πολύ παρακάτω.

[alexandros]

Εντάξει,εγώ είμαι ταγμένος reign in blood. Μαζί με καναδυό ακόμη album παίζουν μόνα τους μπάλα στο thrash, με διαφορά από τα υπόλοιπα. Αλλά συμφωνώ ότι το show no mercy σπέρνει. Εγώ επιλέγω crionics.

[Zippo190]

Τώρα τα Χριστούγεννα όσοι έχετε (η αισθάνεστε) παιδιά ορίστε το κατάλληλο δώρο

https://super7.com/collections/slayer

[Metal_Warrior]

Τώρα τα Χριστούγεννα όσοι έχετε (η αισθάνεστε) παιδιά ορίστε το κατάλληλο δώρο

https://super7.com/collections/slayer

"minotaur" ο τράγος;;;

[theBox]

Παιζει να μην εχω ακουσει ουτε μιση νοτα απο αυτο.

Αν ειναι τοσο καλο οσο λετε, να το τσεκαρω τοτες.

[JimmyF]

Να σαι 16-17 χρονών πιτσιρίκος μεταλλάς το 1983 και να σου χει σκάσει 2 μήνες πριν το kill em all και για Χριστούγεννα το show no mercy! Δεν μπορώ να φανταστώ το impact! Εγώ στα 5 πρώτα (μετά δεν κατάφερα να ολοκληρώσω full album ακρόαση) όλα τα χω 10αρια εκτός του Hell Awaits που για μένα παίζει πιο κάτω. Το show όμως έχει αυτήν την νεανική αφέλεια, άγνοια κινδύνου, evil coolness που κάποια εποχή το κάνανε να είναι το αγαπημένο μου. Το καλύτερό τους όμως όχι...για μένα τουλάχιστον.