Forgotten Scroll

rbrigade έγραψε: ↑Πέμ 05 Απρ 2018, 21:42 τα περισσότερα είναι τραγικά και ανούσια, ειδικά στους europower δίσκους όπου καθιερώθηκαν σαν must, όπως καθιερώθηκε σαν must όλοι οι άμπαλοι δισκοκριτικοί που γράφουν κριτική έχοντας ακούσει τον δίσκο δυο φορές να μνημονεύουν ΠΑΝΤΑ το δεκάλεπτο ''έπος''-πέος σαν ένα από τα highlights...

AYTO...1000 φορές ΑΥΤΟ!

Στα χέρια τυχαίων μπαντών το 10+ είναι έως και βασανιστήριο. Παρόλα αυτά μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα. Έχουν γραφτεί και έπη...όπως αυτο, που είναι και το golden standard κατά τη γνώμη μου...



ή αυτό (το οποίο χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως template για τα europower που λέμε)



ή αυτο...



ή ΑΥΤΟ (ο rbrigade θα διαφωνήσει προφανώς)...



Αν και το τελευταίο είναι ΣΟΥΙΤΑ οπότε στην πραγματικότητα δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί ΕΝΑ κομμάτι.

Τώρα, οτι αφορά το prog rock (και ως επέκταση το prog metal) , έκει είναι σαν να κλέβεις εκκλησία γιατί οι τεράστιες διάρκειες έιναι στο DNA του είδους. Θα μπορούσαμε να ποστάρουμε prog rock έπη μέχρι αυριο το πρωί.

Τώρα. το Doom είναι αλλουνου παπά ευαγγέλιο, διότι εκεί συμβάλλει πολύ και το αργό τέμπο στο "άπλωμα" ενός κομματιού.

Απο την καλυτερη τους περιοδο (+ 1 αλμπουμ πριν, 2 με 2,5 μετα)


Απο τα ΜΕΓΑΛΑ Επη του Αμερικανικου Μεταλ, γενικα μπαντα/τυπος ΠΟΛΥ μπροστα σαν αντιληψη

To Blind Guardian κομμάτι είναι μεγάλη φλόμπα, αυτός ο δίσκος τους κατέστρεψε, από υπεργαμάτη μπάντα γίνανε μπάντα ''τζάμπα καίει η λάμπα'', δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα κάνανε τόσο σκατά. Ειλικρινά τον άκουγα και στεναχωριόμουνα...

Ναι ε; Εγω το βρισκω το μονο καλο κομμάτι σε ένα δισκο γενικα απαράδεκτο. Δηλαδη ειναι το μονο κομμάτι που φέρνει στο μυαλο το μεγαλειο του Nightfall.

Εδω είστε. ΜΑΚΡΑΝ το καλυτερο κομμάτι "theater-ικου" prog metal που έχει γραφτεί ποτε.

rbrigade έγραψε: ↑Παρ 06 Απρ 2018, 14:11 To Blind Guardian κομμάτι είναι μεγάλη φλόμπα, αυτός ο δίσκος τους κατέστρεψε, από υπεργαμάτη μπάντα γίνανε μπάντα ''τζάμπα καίει η λάμπα'', δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα κάνανε τόσο σκατά. Ειλικρινά τον άκουγα και στεναχωριόμουνα...

αν και έδειχναν σημάδια από πριν, όντως με αυτό τον δίσκο πέρασαν στην σφαίρα του "εκτός". Υπερβολή μόνο και μόνο για την υπερβολή και ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα. Δεν μπόρεσα να ξανα-ακούσω δίσκο από δαύτους μετα....

Επειδή κάτι ειπώθηκε για Dream Theater-ικό prog metal, μία είναι η μπάντα που πλησίασε το θεϊκό Images and Words

Circus Maximus στον δίσκο της καριέρας τους, το Isolate του 2007. Μέχρι και η φωνή στην χροιά και το εύρος θυμίζει παλιό καλό LaBrie.



έχουν και ένα σχεδόν δεκάλεπτο που επίσης είναι φοβερό

Το είχα ακούσει όταν είχε κυκλοφορήσει ('οπως και το ντεμπούτο) και δεν μου είχε πει πολλά. Θα το επισκεπτώ ξανά μετά από την προτροπή σου.

Το ντεμούτο όντως είναι απλά ελπιδοφόρο, αλλά ο δεύτερος έχει χαώδη διαφορά προς το καλύτερο. Και τα μεγάλα κομμάτια του δίσκου εννοείται δεν είναι τα καλύτερα, έχει έπη μέσα.