Drum intros!!
Drum intros!!
Where Eagles Dare (Iron Maiden) και φυσικά Over The Mountain (Ozzy).
Drum intros!!
Δε ξερω αν πιανεται αλλα το drumming της εισαγωγης τα σπαει...
-
castledemon
- Δημοσιεύσεις: 932
- Εγγραφή: Δευ 02 Απρ 2018, 14:02
Drum intros!!
Όχι δεν πιάνεται αλλά ναι τα σπάει. Σαν ριφ είναι!Silenius έγραψε:Δε ξερω αν πιανεται αλλα το drumming της εισαγωγης τα σπαει...
Drum intros!!
Ωχό! Τι να πρωτοπώ εδώ, μεγάλωσα σαν ερ ντράμερ πρωτίστως πριν το γυρίσω σε ερ γκιτάριστ (είχα μακρύ δρόμο σαν αερομουσικός ομολογώ, πού και πού κάνω και τον ερ μπασίστα, γενικώς ανήσυχο πνεύμα) οπότε έχω ΑΠΕΙΡΑ αγαπημένα.
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτό γιατί είχα σκατοψαρώσει με την πρώτη:
Aξέχαστη και η εισαγωγή του Motorbreath στο πρώτο μου ΔΙΚΟ ΜΟΥ cd, το Kill Em All φυσικά. Τρελή αδυναμία στο κτήνος Greg Hall των Sacred Reich που στο Crimes Against Humanity αποτελεί τα θεμέλια της σύνθεσης και ξεκινάει το κομμάτι με το κολλητικό ρυθμό. Αξέχαστο και τα τρρρ ΤΑ! Τα τρρ ΤΑ! κλπ στο Welcome Home του Βασιλέως με τον καλύτερο ντράμερ που είχε ποτέ. Αλλά δεν θα πω άλλα γιατί είναι κυριολεκτικά άπειρα, σχεδόν κάθε μπάντα έχει και από κάτι όμορφο και πορωτικό. Κλείνω με έναν από τους τρεις αγαπημένους μου ντράμερ:
Η φάση εδώ είναι για τον παρατηρητικό(*), που αν προσέξει κανείς θα καταλάβει ότι ο Τζίναρος μετακινεί με απόλυτη ακρίβεια το δεξί του πόδι μεταξύ του πεταλιού της μπότας και του χάιχατ σε όλο το ίντρο. Ο δίσκος πάντως είναι σπουδή στα εκπληκτικά ίντρο κομματιών. Όλα ένα κι ένα. Δυστυχώς ο ron Rinehart συχνά έχει πολύ εκνευριστικά και φλατ vocal lines με σπαστικά παρατεταμένα φωνήεντα. Χαλάει έναν σχεδόν τέλειο κατά τα άλλα δίσκο.
(*): όχι εγώ, ένας τζαζίστας μου το είπε, τρου στόρι.
3 αγαπημένοι ντράμερ: Λομπάρντο, Χόγκλαν και Mikkey Dee. Μην αφήσω τον Dave στην απόξω: Criminally Insane και Raining Blood και άντε γεια. Ειδικά το TA TA TA του τελευταίου, τι να πει κανείς; Λίγη βροχή από αίμα με καμιά βροντή πού και πού, λίγο feedback από πίσω και πάρε ΤΑ ΤΑ ΤΑ και το ίβωλ να ξεχύνεται από παντού. Με ένα τόμ!
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτό γιατί είχα σκατοψαρώσει με την πρώτη:
Aξέχαστη και η εισαγωγή του Motorbreath στο πρώτο μου ΔΙΚΟ ΜΟΥ cd, το Kill Em All φυσικά. Τρελή αδυναμία στο κτήνος Greg Hall των Sacred Reich που στο Crimes Against Humanity αποτελεί τα θεμέλια της σύνθεσης και ξεκινάει το κομμάτι με το κολλητικό ρυθμό. Αξέχαστο και τα τρρρ ΤΑ! Τα τρρ ΤΑ! κλπ στο Welcome Home του Βασιλέως με τον καλύτερο ντράμερ που είχε ποτέ. Αλλά δεν θα πω άλλα γιατί είναι κυριολεκτικά άπειρα, σχεδόν κάθε μπάντα έχει και από κάτι όμορφο και πορωτικό. Κλείνω με έναν από τους τρεις αγαπημένους μου ντράμερ:
Η φάση εδώ είναι για τον παρατηρητικό(*), που αν προσέξει κανείς θα καταλάβει ότι ο Τζίναρος μετακινεί με απόλυτη ακρίβεια το δεξί του πόδι μεταξύ του πεταλιού της μπότας και του χάιχατ σε όλο το ίντρο. Ο δίσκος πάντως είναι σπουδή στα εκπληκτικά ίντρο κομματιών. Όλα ένα κι ένα. Δυστυχώς ο ron Rinehart συχνά έχει πολύ εκνευριστικά και φλατ vocal lines με σπαστικά παρατεταμένα φωνήεντα. Χαλάει έναν σχεδόν τέλειο κατά τα άλλα δίσκο.
(*): όχι εγώ, ένας τζαζίστας μου το είπε, τρου στόρι.
3 αγαπημένοι ντράμερ: Λομπάρντο, Χόγκλαν και Mikkey Dee. Μην αφήσω τον Dave στην απόξω: Criminally Insane και Raining Blood και άντε γεια. Ειδικά το TA TA TA του τελευταίου, τι να πει κανείς; Λίγη βροχή από αίμα με καμιά βροντή πού και πού, λίγο feedback από πίσω και πάρε ΤΑ ΤΑ ΤΑ και το ίβωλ να ξεχύνεται από παντού. Με ένα τόμ!
Drum intros!!
Επίσης να πω ότι θλίβομαι να ποστάρονται Helloween και να μην είναι το Heavy Metal is the Law 
(Χανσενική παρέμβαση βασικά, ο Uli Kusch είναι από τους καλύτερους ευρωπαίους ντράμερ κατά την γνώμη μου)
(Χανσενική παρέμβαση βασικά, ο Uli Kusch είναι από τους καλύτερους ευρωπαίους ντράμερ κατά την γνώμη μου)