Χάσαμε τα @@ μας

[Advancing Yokeda]

Δεν έχω ιδέα ποιος είναι αυτός. Μήπως είναι μέλος του φόρουμ?
Λέει πράγματα που σκεφτόμουνα μολις 2-3 λεπτά πριν πετυχω το βίντεο.

[Scrollkeeper]

Δεν έχω ιδέα ποιος είναι αυτός. Μήπως είναι μέλος του φόρουμ?
Λέει πράγματα που σκεφτόμουνα μολις 2-3 λεπτά πριν πετυχω το βίντεο.

Πρωην (;) μπασίστας Rotting Christ κ νομίζω έχει κ άλλες 2-3 μπαντες που παίζει κιθάρα.

[Zippo190]

Πολύ γενικευμένη άποψη. Διαφωνώ. Η μουσική προοδεύει και όταν παρέμεινε στάσιμη σταδιακά επισκιάστηκε από κάτι άλλο. Ήτανε αναμενόμενο ότι αυτό θα συμβεί και στο μεταλ και ίσως να ήτανε για καλό: όταν είδε ότι η μουσική βιομηχανία μετατοπίστηκε προς άλλους τότε απενεχοποιήθηκε και μπόρεσε να κάνει ένα βήμα μπροστά (ναι μιλάω για αρχές 90ς). Πλέον η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει, δεν βασίζεται στην αγορά δίσκου, τα πάντα είναι διαθέσιμα και γενικά έχουν έρθει τα πάνω-κάτω. Θα δούμε που θα οδηγήσει η "αναβίωση" του ρετρό ήχου, αλλά μέχρι στιγμής εγώ βλέπω ότι υπάρχει πολύ αντιγραφή, έμπνευση εκ του ασφαλούς και ελάχιστες δισκάρες. Εγώ νομίζω ότι τα πράγματα είναι θετικά: θα παίζουν όσοι γουστάρουν για όσους απολαμβάνουν τη μουσική και όχι για τους περιστασιακούς οπαδούς που ζούνε την "αλητεία" της νιότης τους μέχρι να τα παρατήσουν και να "γίνουν άνθρωποι".

[Grin]

Τον αγαπω

[Progress_Lost]

Πολύ γενικευμένη άποψη. Διαφωνώ. Η μουσική προοδεύει και όταν παρέμεινε στάσιμη σταδιακά επισκιάστηκε από κάτι άλλο. Ήτανε αναμενόμενο ότι αυτό θα συμβεί και στο μεταλ και ίσως να ήτανε για καλό: όταν είδε ότι η μουσική βιομηχανία μετατοπίστηκε προς άλλους τότε απενεχοποιήθηκε και μπόρεσε να κάνει ένα βήμα μπροστά (ναι μιλάω για αρχές 90ς). Πλέον η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει, δεν βασίζεται στην αγορά δίσκου, τα πάντα είναι διαθέσιμα και γενικά έχουν έρθει τα πάνω-κάτω. Θα δούμε που θα οδηγήσει η "αναβίωση" του ρετρό ήχου, αλλά μέχρι στιγμής εγώ βλέπω ότι υπάρχει πολύ αντιγραφή, έμπνευση εκ του ασφαλούς και ελάχιστες δισκάρες. Εγώ νομίζω ότι τα πράγματα είναι θετικά: θα παίζουν όσοι γουστάρουν για όσους απολαμβάνουν τη μουσική και όχι για τους περιστασιακούς οπαδούς που ζούνε την "αλητεία" της νιότης τους μέχρι να τα παρατήσουν και να "γίνουν άνθρωποι".

Προσυπογράφω μέχρι κεραίας...

[asgardlord]

Ας δούμε το πιο συγγενές είδος χρονικά και μουσικά, το 70s rock. Γέρασε το κοινό του, γέρασε το είδος, βγαίνουν κάποια νέα πράγματα αλλά συνήθως είναι αναμασήματα των παλιών, όσο γαμώ και αν ακούγονται (π.χ. Rival Sons). Σιγά σιγά τα παλιά σβήνουν, κάποιοι κλασσικοί δίσκοι εκτιμώνται από τη νέα γενιά (ειδικά τωρα που είναι και πιο εύκολα προσβάσιμοι), αλλά όχι στα επίπεδα που τους εκτιμούσε η προηγούμενη γενιά διότι πρόλαβαν και άκουσαν το ηχόχρωμα από αλλού. Αν π.χ. ο δεκαπεντάχρονος οπαδός άκουσε και έλιωσε το Traveler και αυτή ήταν η πρώτη του επαφή με το κλάσικ μέταλ ιδίωμα, θα του κάνει λιγότερη εντύπωση όταν ακούσει π.χ. Satan. Το ρομαντζάρισμα των εφηβικών ακουσμάτων έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα.

Βέβαια σε σχέση με άλλα είδη, επειδή ακριβώς το κλασσικό metal έχει "κολλημένα" μυαλά στο χώρο, διατηρείται αρκετά αλώβητο ως αισθητική και ήχο, αλλά το τίμημα είναι πως η έμπνευση και μουσική δεινότητα δυστυχώς συχνά φθίνει.

Ένα σωστό σημείο που θίχτηκε στο βίντεο είναι πως όντως χάθηκε το "sense of danger" από το metal και αυτό πάντα πουλάει στη νεολαία. Και δεν μιλάω απαραίτητα για τσαμπουκα και αλητείες, αλλά και το μυστικιστικό στοιχείο. Πόσο εύκολο όμως είναι να διατηρήσουν τη μυθική υπόστασή τους οι metal heroes όταν ο άλλος ξέρει και πότε πήγες για χέσιμο? Κάποιοι που το κατάφεραν σε θεατρικό τουλάχιστον επίπεδο (π.χ. Ghost) έδρεψαν το ωφέλη.

[Advancing Yokeda]

Ας δούμε το πιο συγγενές είδος χρονικά και μουσικά, το 70s rock. Γέρασε το κοινό του, γέρασε το είδος, βγαίνουν κάποια νέα πράγματα αλλά συνήθως είναι αναμασήματα των παλιών, όσο γαμώ και αν ακούγονται (π.χ. Rival Sons). Σιγά σιγά τα παλιά σβήνουν, κάποιοι κλασσικοί δίσκοι εκτιμώνται από τη νέα γενιά (ειδικά τωρα που είναι και πιο εύκολα προσβάσιμοι), αλλά όχι στα επίπεδα που τους εκτιμούσε η προηγούμενη γενιά διότι πρόλαβαν και άκουσαν το ηχόχρωμα από αλλού. Αν π.χ. ο δεκαπεντάχρονος οπαδός άκουσε και έλιωσε το Traveler και αυτή ήταν η πρώτη του επαφή με το κλάσικ μέταλ ιδίωμα, θα του κάνει λιγότερη εντύπωση όταν ακούσει π.χ. Satan. Το ρομαντζάρισμα των εφηβικών ακουσμάτων έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα.

Βέβαια σε σχέση με άλλα είδη, επειδή ακριβώς το κλασσικό metal έχει "κολλημένα" μυαλά στο χώρο, διατηρείται αρκετά αλώβητο ως αισθητική και ήχο, αλλά το τίμημα είναι πως η έμπνευση και μουσική δεινότητα δυστυχώς συχνά φθίνει.

Ένα σωστό σημείο που θίχτηκε στο βίντεο είναι πως όντως χάθηκε το "sense of danger" από το metal και αυτό πάντα πουλάει στη νεολαία. Και δεν μιλάω απαραίτητα για τσαμπουκα και αλητείες, αλλά και το μυστικιστικό στοιχείο. Πόσο εύκολο όμως είναι να διατηρήσουν τη μυθική υπόστασή τους οι metal heroes όταν ο άλλος ξέρει και πότε πήγες για χέσιμο? Κάποιοι που το κατάφεραν σε θεατρικό τουλάχιστον επίπεδο (π.χ. Ghost) έδρεψαν το ωφέλη.

Έτσι τα αντιλαμβάνομαι κι εγώ τα πράγματα.

Θυμάμαι σε τεύχος προ 20ετίας και βάλε (δε θυμαμαι ΜΗ ή ΜΙ), που ένας μπλακμεταλλάς έλεγε πως το μπλακ μέταλ των 90'ς που συνέχισε και λίγο στα 00'ς ουσιαστικά έσωσε το μέταλ. Μου είχε κάτσει για χρόνια αυτή η δήλωση. Έλεγε πως το μέταλ είχε χάσει την επικινδυνότητά του και το μπλακ ήταν εκεί για να σώσει την κατάσταση στη συνείδηση του κόσμου.

Στην ουσία βέβαια, ο Ζίππο έχει δίκιο, δηλαδή, καλή μουσική θα βγαίνει όπως και να χει και αν την αγαπας είσαι εκεί και τη βρίσκεις, αλλά τα ονόματα που φιγουράρουνε στις μέρες μας δε θα γεμίσουν ποτέ στάδιο. Ακόμα και σήμερα ο Cooper, οι Manowar, οι Maiden, οι Metallica, οι Scorpions είναι τα λάβαρα και όταν όλοι αυτοί των 70'ς 80'ς φύγουν από τη ζωή, είναι αναμενόμενο το μουσικό αυτό ρεύμα να φτάσει στο τέλος του. Τα μέσα δε φροντίσανε να δώσουν στο κοινό τη σύγχρονη υπερμπανταρα που θα μαζεύει δεκάδες χιλιάδες σε συναυλίες (δε δέχομαι ουτε καν την περιπτωση των Ghost), οπότε όταν την κάνει ο Χέτφιλντ, ο Χάρρις και ο ΝτεΜάιο την κάνει και το μέταλ.

Και, ναι, δισκάκια καλά θα συνεχίσουν να βγαίνουν εδώ κι εκεί για όποιον γουστάρει ακόμα...