Heavy Metal Ειδικές Εκδόσεις από το Ποπ & Ροκ

[Starman]

Στους 100 που θα ρωτήσουμε “Ποιο είναι το πρώτο έντυπο που εμφανίστηκε στην Ελληνική αγορά και αφορούσε αποκλειστικά το Heavy Metal”, οι 99 θα πουν το Heavy Metal/Metal Hammer. Στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε το Hammer, ούτε το Μεταλλικό Ροκ των 3 τευχών, αλλά η ειδική Heavy Metal έκδοση το φθινόπωρο του 1984. Μέχρι να εμφανιστεί τα Χριστούγεννα του ’84 το πρώτο Χάμμερ (απλά Heavy Metal τότε), το μόνο έντυπο μέσο που μπορούσαμε και εμείς να βρούμε καμιά metal συνέντευξη ή δισκοκριτική ήταν το Ποπ & Ροκ. Από το 1982 που ξεκίνησα να το διαβάζω, ήταν τουλάχιστον μια χαραμάδα πληροφόρησης και για μας. Βέβαια το θάψιμο πήγαινε σύννεφο και δικαίως άλλωστε αφού οι συντάκτες του ήταν ταγμένοι σε άλλα μουσικά είδη. Κάπως άλλαξε η κατάσταση με την έλευση του Παναγιωτόπουλου. Ταυτόχρονα από το 1983 η μουσική μας άρχισε να παίρνει τα πάνω της, οπότε και το περιοδικό άρχισε να κοιτάει και προς το metal.

Φθάνουμε λοιπόν στην πρώτη ειδική έκδοση με το παρακάτω εξώφυλλο, το οποίο όμως μου λείπει μιας και το έκοψα για να διακοσμήσω μάλλον κανένα τετράδιο ή βιβλίο.


Είχε αρκετά θέματα στις 150 σελίδες του. Ποστάρω ενδεικτικά κάποια, ξεκινώντας από τη πρώτη διαφήμιση του τεύχους που αφορά το δισκάδικο Studio 2001 στη Σωκράτους 79 (μετέπειτα πρώτο Rock City). Πεθαίνω με το διαγωνισμό και τη προσφορά στο κάτω μέρος που έληγε κιόλας στις 20/11/1984.


Το τι διαβάζαμε δε περιγράφεται. Από κάτι τέτοια έμαθα να εμπιστεύομαι το “αφτί” μου και μόνο.



Οδηγός συγκροτημάτων. Ανάλογο άρθρο είχε ξαναεμφανιστεί από τον Παναγιωτόπουλο σε άλλο τεύχος. (Από εδώ μάλλον το Χάμμερ πήρε την ιδέα για την αντίστοιχη δική του εγκυκλοπαίδεια το 1991. Βέβαια εδώ ήταν λίγες σελίδες, ενώ του Χάμμερ ένας τόμος).



Θέμα OZZY



Οι συντάκτες ψηφίζουν. Διαβάστε και κλάψτε ή γελάστε. Όλα τα αδικήματα έχουν παραγραφεί βέβαια μετά από τόσα χρόνια.


Και τέλος Manowar για τη χώνεψη.



Αξίζει να σημειωθεί ότι τα περισσότερα κείμενα είναι μεταφράσεις και προσαρμογές από ξένα έντυπα. Λίγους μήνες μετά εμφανίστηκε και 2η έκδοση κάπου το Πάσχα του 1985. Αν υπάρχει ενδιαφέρον θα ανεβάσω και από εκεί σελίδες. Ήδη όμως είχαμε στρέψει το ενδιαφέρον μας στο Χάμμερ.

[aorpanos72]

Κλαίω ...με την διαφήμιση του Studio 2001..... Όλα τα πάνω live άλμπουμ που αναφέρει ειναι τρελές Bootleg-ιες

[white_knight]

Επος ρε starma!.Θελουμε και αλλα τετοια retro επικα scans

[Scrollkeeper]

Αρχειακό ποστ @Starman = instant

[Advancing Yokeda]

Τί χρονοτάξιδο ήταν αυτό? Και πόσο απόλαυση να τα διαβάζεις ξανά και ξανά!

@Starman

[Celephais]

@Starman ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΤΑΡΜΑΝ!!!

[GeorgeKallinis]

Πραγματικά φανταστικό ποστ, ευχαριστώ!!

Πάντα με τρέλαινε το τι θεωρούνταν χέβι μεταλ παλιότερα, κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι λέμε σήμερα ή πριν από 20 χρόνια.

Επίσης, τι είναι αυτό το μίσος του Ian Gillan για τους Judas Priest;;;;;;;

Τέλος, μπορεί να γράφτηκαν πάρα πολλά κουλά, όπως η αντιπάθεια πολλών για τους Kiss, αλλά κάποιος πέτυχε διάνα ότι το At War with Satan των Venom είναι ένα αριστούργημα!

[FarCry]

EPOS!

[Advancing Yokeda]

Να δω τώρα ποιός θα βγεί να ισχυριστεί πως οι Steve Miller Band δεν έπαιζαν heavy metal...

[Bersekeros]

Να δω τώρα ποιός θα βγεί να ισχυριστεί πως οι Steve Miller Band δεν έπαιζαν heavy metal...

Ίσως οι Μετάλικα με ένα λάμδα (L) και οι Ντεφ Λέπαρντ με 2 Φ (FF), του εξωφύλλου.

[aorpanos72]

Να δω τώρα ποιός θα βγεί να ισχυριστεί πως οι Steve Miller Band δεν έπαιζαν heavy metal...

Ίσως οι Μετάλικα με ένα λάμδα (L) και οι Ντεφ Λέπαρντ με 2 Φ (FF), του εξωφύλλου.

Van Hallen Με δυο L.....Μαλλον ειχαν προβλημα και στο copy paste

[Starman]

Να δω τώρα ποιός θα βγεί να ισχυριστεί πως οι Steve Miller Band δεν έπαιζαν heavy metal...

Ίσως οι Μετάλικα με ένα λάμδα (L) και οι Ντεφ Λέπαρντ με 2 Φ (FF), του εξωφύλλου.

Van Hallen Με δυο L.....Μαλλον ειχαν προβλημα και στο copy paste

Οι ρημάδες οι γραφομηχανές δεν είχαν ακόμα Alt+Shift. Πως νομίζατε μαθαίναμε Αγγλικά τότε; Από τα φροντιστήρια; Έπαιρνες ένα περιοδικό και ταυτόχρονα με την ανάγνωση μάθαινες και προφορά. Μάνοβαρ και Ρούνινγκ Γουάιλτ μέχρι να σβήσει ο ήλιος.

Σας καρδούλιασα όλους, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και σύντομα θα επανέρθω με το επόμενο.

[Aegon]

Ευχαριστούμε για την ανάρτηση! Δώσε και πληροφορίες σε παρακαλώ για το περιοδικό μόλις 3 τευχών "Μεταλλικό Ροκ" για το οποίο δεν είχα ακούσει κάτι έως τώρα!!

[Progress_Lost]

Πραγματικά φανταστικό ποστ, ευχαριστώ!!

Πάντα με τρέλαινε το τι θεωρούνταν χέβι μεταλ παλιότερα, κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι λέμε σήμερα ή πριν από 20 χρόνια.

Επίσης, τι είναι αυτό το μίσος του Ian Gillan για τους Judas Priest;;;;;;;

Τέλος, μπορεί να γράφτηκαν πάρα πολλά κουλά, όπως η αντιπάθεια πολλών για τους Kiss, αλλά κάποιος πέτυχε διάνα ότι το At War with Satan των Venom είναι ένα αριστούργημα!

Και ο Dickinson να θυμίσουμε είπε πει στον Ευκαρπιδη (στο ακουστικό show που είχε κάνει για την προώθηση του Balls to Picasso) πως δεν του άρεσαν ποτέ οι priest γιατί του θύμιζαν πολύ τους purple.. μετά βέβαια όλα άλλαξαν...

[Progress_Lost]

Όλα αυτά τα κείμενα, οι προτιμήσεις συντακτών και μουσικών, τα αλληλοθαψίματα, κτλ, δείχνουν μια άλλη εικόνα που κρύβεται επιμελώς... Τον ανταγωνισμό που υπάρχει σε ένα δήθεν true χώρο.. Οι Priest, Maiden, Purple, κτλ όσο διαφορετικά και αν έπαιζαν απευθύνονταν στο ίδιο κοινό πάνω-κάτω... Aφορμή έψαχναν να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλον..

Και οι συντάκτες το ίδιο.. ένας από τους παραπάνω συντακτες του ΠΟΠ και ΡΟΚ είχε καθαρά πει πως μισούσαν το μεταλ γιατί τους έπαιρνε τη δουλειά:
"Παίζαμε μουσική σαν DJs και άνοιγαν γειτονικά μεταλλάδικα και μας έπαιρναν κόσμο..."

Τι να πούμε λοιπόν... Ελάχιστοι έθαβαν συγκροτήματα για πραγματικά μουσικούς λόγους, υπήρχαν άλλοι λόγοι από πίσω, και σιγά-σιγά, αυτοί με τα χρόνια βέβαια αποκαλύπτονται...

Θα μου πείτε και τώρα το ίδιο δεν συμβαίνει;; DJ εναλλάσονται στα ίδια (ελάχιστα πια) στέκια και θάβουν ο ένας τον άλλο - σε πλησιαζουν και λένε μην έρχεσαι εδώ σε αυτόν, ελα την Παρασκευή που παίζουμε εμείς, τύποι που γράφουν σε webzines (που κάνουν λες και γράφουν στο Rolling Stone magazine) την λένε σε άλλους που γράφουν αλλού, συγκροτήματα Ελληνικά δεν αλληλοβρίζονταν πιο παλιά;;; Ο ένας να φάει τη δουλειά, τη φήμη, τη διαφήμιση του άλλου... Κυράτσες με μακρυά μαλλιά, στενά τζιν και ραφτά...