Heavy Metal Ειδικές Εκδόσεις από το Ποπ & Ροκ

[Aegon]

Να πω επίσης ότι προσκυνώ τον (άγνωστο σε μένα) Γιάννη Πλοχώρα που έβαλε στη λίστα του με τα καλύτερα συγκροτήματα, τους Cirith Ungol!!! Πόσο μπροστά ήταν ο τύπος;;; Επίσης στην συνέντευξη Manowar για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι κάποιο beef έπαιζε με τους Virgin Steele! Ο Joey το αρνείται χωρίς να είναι πολύ πειστικός. Ο David στη συνέντευξη στο Singing Swords, που ο Πρίαμος είχε την ευγενή καλοσύνη να ανεβάσει, κάτι ψελλίζει, τελικά το αρνείται και ρίχνει το φταίξιμο στον Jack Starr, ο οποίος Jack σε συνέντευξη στο trumetal.org κάπου τέλη 90s, λέει τα δικά του

[Starman]

Ευχαριστούμε για την ανάρτηση! Δώσε και πληροφορίες σε παρακαλώ για το περιοδικό μόλις 3 τευχών "Μεταλλικό Ροκ" για το οποίο δεν είχα ακούσει κάτι έως τώρα!!

@Aegon αφού το ζήτησες, δεσμεύομαι ότι θα μιλήσουμε και για αυτό σε νέο θέμα όμως όταν κλείσουμε τον εδώ κύκλο. Μη τα μπερδεύουμε όλα μαζί. Για την ώρα μια απλή φώτο με τα 3 εξώφυλλα για να πάρεις μια ιδέα.

[Progress_Lost]

Σεβασμός... Zηλεύω τη συλλογή σου! Φαντάζομαι τι θα γίνεται από δίσκους..

[Starman]

Σεβασμός... Zηλεύω τη συλλογή σου! Φαντάζομαι τι θα γίνεται από δίσκους..

Από τη στιγμή που είμαι ο μεγαλύτερος από τα ενεργά μέλη, επόμενο είναι το αρχείο μου να ξεκινάει από πιο πίσω. Δεν κάνω κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Για τη δισκοθήκη δεν χρειάζεται να πω κάτι.

[Advancing Yokeda]

"Οι Manowar γεννήθηκαν για να ζήσουν για πάντα..."

"Ορκίζομαι ότι μπορούσα να νιώσω τα μάτια τους να λαμπυρίζουν στο σκοτάδι"

"Ο Ross και εγώ χτες το βραδυ πήγαμε σ' ένα νάιτ κλαμπ στο Mount Vernon και είχαμε κάτι φασαρίες με μερικούς κοντοκουρεμένους disco τύπους."

"Αυτός ο Μαύρος Άνεμος πρόσφατα φύσηξε και έγινε τυφώνας όταν οι Manowar κήρυξαν τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο"

[Celephais]

Διαβάζοντας τις ανοησίες που γράφονταν τότε, πραγματικά σοκάρεσαι.....

@Starman Ανδρέα ευχαριστούμε πολύ! Αναμένουμε και άλλα.

[Scrollkeeper]

Τώρα το πρόσεξα: "Το Highway Star είναι πιθανά το πιο διασκεδαστικό τραγούδι που γραφτηκε ποτε για αυτοκίνητα, κορίτσια, κιθάρες, ιδαίτερα χάρη στις ψευδο-ικανότητες του Jon Lord". Φαντάσου να ήξερε να παίζει κιόλας

[Grin]

Σε αποκλειστικότητα η μεγάλη αλήθεια για τους Rainbow που έχουν αποκρύψει όλα τα ντοκιμαντέρ.

[Advancing Yokeda]

Διαβάζοντας τις ανοησίες που γράφονταν τότε, πραγματικά σοκάρεσαι.....

@Starman Ανδρέα ευχαριστούμε πολύ! Αναμένουμε και άλλα.

Με αφορμή αυτό, αξίζει να δει κανείς τη μεγάλη απόσταση από τα 80's ως σήμερα. Τότε μπορούσες άνετα, χωρίς να φοβάσαι κριτική ή εξευτελισμό να γράψεις δημόσια ότι σου κατέβαινε.

Λίγο από εκείνη την πιο "αθώα" εποχή, που δεν τους πολυένοιαζε κιόλας, θα το ήθελα στο σήμερα.

[Aegon]

Αν και φυσικά δεν έζησα εκείνη την εποχή (όντας γεννημένος το 1984), νοσταλγώ το γεγονός ότι τότε θεωρούνταν heavy metal, μπάντες τύπου Kiss, AC/DC, Quiet Riot κλπ. Πλέον έχουμε διάφορους νεομεταλάδες να ''επιχειρηματολογούν" για το πως οι Judas Priest και οι Iron Maiden ''έιναι ροκ"...Κοινώς, για να είσαι μέταλ πλέον, πρέπει να καφρίζεις μόνο!!

[Aegon]

Τώρα το πρόσεξα: "Το Highway Star είναι πιθανά το πιο διασκεδαστικό τραγούδι που γραφτηκε ποτε για αυτοκίνητα, κορίτσια, κιθάρες, ιδαίτερα χάρη στις ψευδο-ικανότητες του Jon Lord". Φαντάσου να ήξερε να παίζει κιόλας

Πραγματικά μου έκανε μεγάλη εντύπωση η συγκεκριμένη δήλωση!! Να υποθέσω ότι ο σνομπ συντάκτης άκουγε μόνο δεξιοτέχνες της τζαζ και της κλασικής μουσικής;;;

[nick]

Απιστευτο ποστ @Starman . respect. Θελουμε κι αλλα πολλα σκαναρισματα και νοσταλγικα μοιρασματα περασμενων ενδοξων εποχων!

[aorpanos72]

Ευχαριστούμε για την ανάρτηση! Δώσε και πληροφορίες σε παρακαλώ για το περιοδικό μόλις 3 τευχών "Μεταλλικό Ροκ" για το οποίο δεν είχα ακούσει κάτι έως τώρα!!

@Aegon αφού το ζήτησες, δεσμεύομαι ότι θα μιλήσουμε και για αυτό σε νέο θέμα όμως όταν κλείσουμε τον εδώ κύκλο. Μη τα μπερδεύουμε όλα μαζί. Για την ώρα μια απλή φώτο με τα 3 εξώφυλλα για να πάρεις μια ιδέα.

Το τρίτο τευχος με τον Halford στο εξωφυλλο το θυμαμαι...εχει περασει απο τα χέρια μου.

[Starman]

Μερικούς μήνες μετά ακολούθησε και η 2η ειδική έκδοση σε 148 σελίδες.


Τη μερίδα του λέοντος πάλι καταλαμβάνουν οι Deep Purple με καμιά 20αριά σελίδες (γιατί άραγε;). Από κει και πέρα έχουμε διάφορα θέματα και μπάντες που τότε μεσουρανούσαν.

Θέμα Krokus.




Οδηγός με live albums.









Άρθρο που διαβάζουμε με ευλάβεια για να μάθουμε τι μας γίνεται. Τόσες δεκαετίες μετά και ακόμα δεν έχω καταλάβει το νόημα. (Προσοχή έχετε και ένα κολλύριο δίπλα σας γιατί υπάρχουν ορθογραφικά που βγάζουν μάτια. Δεν τα διάβασε κανείς πριν σταλούν για τύπωμα;)










Θέμα Black ‘n’ Blue.




Γενικά θεωρώ καλύτερη την πρώτη έκδοση καθώς αυτή δείχνει λίγο πιο πρόχειρη και βιαστική. Μη ξεχνάμε ότι είχε ήδη μπει το χάμμερ στο παιχνίδι. Και εδώ αρκετές παραλείψεις και λάθη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι το παραπάνω θέμα των Black ‘n’ Blue συνοδεύεται από φωτογραφίες των Whitesnake και μόνο.

[Advancing Yokeda]

Μα πόσο μαγεία πια αυτό το Bodybuilding?
@Starman έχεις δισκοκριτικές ή άρθρα του Πρασούλα στο Ποπ και Ροκ?