The big DREAM THEATER Thread
The big DREAM THEATER Thread
H μπάντα που πολλοι εδω μέσα αγαπάνε να μισουν!
Εν όψει του επερχόμενου άλμπουμ στις αρχές του 2019, ανοιγω το παρόν για να ακούσω τις απόψεις σας.
Επί τροχάδην θα πώ οτι το images and words με έχει στιγματίσει όσο λίγα άλμπουμ στη ζωή μου.
Aπό εκει και πέρα, αν και ποτε δεν στάθηκαν στο ίδιο ύψος του images, σχέδον κάθε κυκλοφορια, όσο άνιση και αν είναι έχει να δώσει ένα με δυο έπη ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. Ακόμα και το train of Thought το οποίο δεν παλεύω, έχει το stream of consciousness μέσα.
Στο σημειο αυτο θέλω να εκφράσω την αιρετική μου άποψη. Το Scenes from a memory δεν μου έκατσε ποτε ιδιαίτερα καλά, παρόλο που ηταν το πρώτο άλμπουμ που περίμενα ως οπαδός να βγει. Ανασταλτικοι παράγοντες οι πολυ κακοί και κυριολεκτικοί στίχοι (οι οποίοι ντύνουν ενα οχι και τόσο ενδιαφερον κονσεπτ to begin with.), καθώς και οι πολλές και απίστευτα ζαχαρώδεις μπαλάντες και τα 14 "πεταμένα" λεπτά του finally free.
Αγαπημένα άλμπουμς
Images and Words
Six degrees (πλην του εμετικού glass prison)
Octavarium (το ομώνυμο είναι ο απόλυτος τερματισμός)
A dramatic turn of events (οκ, αναμάσημα images και απόλυτα τυπικό, αλλά μου αρέσει)
Black clouds and silver linings (o καλύτερος ήχος κιθάρας petrucci μετα το images)
Ξεσπαθώστε ελέυθερα!
Εν όψει του επερχόμενου άλμπουμ στις αρχές του 2019, ανοιγω το παρόν για να ακούσω τις απόψεις σας.
Επί τροχάδην θα πώ οτι το images and words με έχει στιγματίσει όσο λίγα άλμπουμ στη ζωή μου.
Aπό εκει και πέρα, αν και ποτε δεν στάθηκαν στο ίδιο ύψος του images, σχέδον κάθε κυκλοφορια, όσο άνιση και αν είναι έχει να δώσει ένα με δυο έπη ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. Ακόμα και το train of Thought το οποίο δεν παλεύω, έχει το stream of consciousness μέσα.
Στο σημειο αυτο θέλω να εκφράσω την αιρετική μου άποψη. Το Scenes from a memory δεν μου έκατσε ποτε ιδιαίτερα καλά, παρόλο που ηταν το πρώτο άλμπουμ που περίμενα ως οπαδός να βγει. Ανασταλτικοι παράγοντες οι πολυ κακοί και κυριολεκτικοί στίχοι (οι οποίοι ντύνουν ενα οχι και τόσο ενδιαφερον κονσεπτ to begin with.), καθώς και οι πολλές και απίστευτα ζαχαρώδεις μπαλάντες και τα 14 "πεταμένα" λεπτά του finally free.
Αγαπημένα άλμπουμς
Images and Words
Six degrees (πλην του εμετικού glass prison)
Octavarium (το ομώνυμο είναι ο απόλυτος τερματισμός)
A dramatic turn of events (οκ, αναμάσημα images και απόλυτα τυπικό, αλλά μου αρέσει)
Black clouds and silver linings (o καλύτερος ήχος κιθάρας petrucci μετα το images)
Ξεσπαθώστε ελέυθερα!
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
The big DREAM THEATER Thread
Το Images and Words ειναι κι εμενα πολυ αγαπημενο μου,διαφωνω για το Scenes from a Memory που επισης ειναι στις αγαπημενες μου στιγμες τους.
Απο εκει και περα, η χαρα του μουσικου χωρις να τους παρακολουθω πλεον ιδιαιτερα ειναι η αληθεια.
Απο εκει και περα, η χαρα του μουσικου χωρις να τους παρακολουθω πλεον ιδιαιτερα ειναι η αληθεια.
- Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5979
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
The big DREAM THEATER Thread
Νομίζω τη μεγαλύτερη ζημία στη φάση την κάνει ο Λάμπρος. Αν είχαν άλλο τραγουδιστή παίζει να ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Το Train of Thought είναι από τα αγαπημένα μου πάντως
Το Train of Thought είναι από τα αγαπημένα μου πάντως
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
The big DREAM THEATER Thread
Ο Λάμπρος στο images ηταν κάβλα πάντως...η ιστορία με την τροφικη δηλητηρίαση που έκαψε τις χορδες του εκεί γύρω στο το awake, είναι λιγο-πολυ γνωστη. Απο κει και πέρα δεν ήταν ποτε ξανά ο ίδιος...Έπρεπε να τον αδειάσουν και να πάρουν άλλο;Scrollkeeper έγραψε: ↑Σάβ 06 Οκτ 2018, 10:52 Νομίζω τη μεγαλύτερη ζημία στη φάση την κάνει ο Λάμπρος. Αν είχαν άλλο τραγουδιστή παίζει να ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Το Train of Thought είναι από τα αγαπημένα μου πάντως
Ίσως, πάντως περα απο το "ηθικό" διλλημα, είχαν ταλαιπωρηθει ΠΟΛΥ μέχρι να τον βρούν και δεν νομίζω οτι ήθελαν να το ξαναπεράσουν αυτο.
Αλλα ναι, προφανώς απο εκείνο το σημείο και μετα, ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος κατα πολυ...
Υγ. Αδύναμο κρικο θεωρω ως ένα βαθμό και τον ρουντές, αλλά αυτη ειναι μια πολύ μεγαλή κουβέντα, best left for some other time.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
- Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5979
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
The big DREAM THEATER Thread
[mention]theBox[/mention] δεν αναφέρομαι τόσο στο εκτελεστικό κομμάτι, αλλά στο πως κινείται μέσα στη μπάντα. Μου έχει δώσει την εικόνα όλα αυτά τα χρόνια - και ιδιαίτερα μετά τη φυγή του Πορτνόυ - πως λύνει κ δένει, με αποτέλεσμα να καταντάνε μονόπλευροι (αν μπορούμε να το πούμε αυτό για τους DT). Παλιά έγραφαν πιο ενδιαφέρουσα μουσική. Τώρα το βλέπω καθαρά σαν μουσική για μουσικούς, χωρίς να το υποβαθμίζω σε καμία περίπτωση.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
The big DREAM THEATER Thread
Για αυτο ευθύνεται το δίπολο, petrucci ruddess σχεδόν εξ ολοκλήρου. Στο creative input o labrie ήταν παντα υπάλληλος. Όλες οι μελωδικες φωνητικες γραμμές είναι πάντα pre-written.
Πηγη: lifting shadows, the official biography
Πηγη: lifting shadows, the official biography
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
- LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6992
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
The big DREAM THEATER Thread
πάνε χρόνια που έχω σταματήσει να τους παρακολουθώ, δίσκο με το δίσκο έχασα το ενδιαφέρον μου αλλά κυρίως τα 3 πρώτα (μπόνους το live @ marquee) είναι αγαπημένες κυκλοφορίες
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14654
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
The big DREAM THEATER Thread
[mention]theBox[/mention]
Six δεύτερο;;;;;;
Πωωωωω....
Six δεύτερο;;;;;;
Πωωωωω....
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
The big DREAM THEATER Thread
Οι δύο πρώτοι δίσκοι είναι μνημεία, οργασμός έμπνευσης. Στο Awake έκαναν την τρισμέγιστη μαλακία να βάλουν τους Pantera στο παιχνίδι. ΓΙΑΤΙ;;; Από κει και πέρα με εξαίρεση το Scenes είναι αδιάφοροι. Το Scenes δεν είναι σε καμία περίπτωση η δισκάρα που προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι, αλλά είναι καλοδουλεμένο, μελωδικό, και μου κάνει εντύπωση αυτό με τους στίχους, όταν το είχα ακούσει και είχα διαβάσει και τους στίχους (σημείωση, τώρα που τα γράφω αυτά δεν θυμάμαι ούτε λέξη ούτε το κόνσεπτ, έχω χρόνια να ακούσω τον δίσκο) είχα εντυπωσιαστεί με την μουσικότητα των στίχων, έρεαν πολύ όμορφα μέσα στις φωνητικές μελωδίες και οι ομοιοκαταληξίες ήταν πολύ δουλεμένες. Το Six Degrees παίζει να είναι ο πιο απαράδεκτος δίσκος τους, πραγματικά με είχε εξοργίσει. Train of thought μάπες τραγούδια, αλλά φοβερά instrumental μέρη. Τα τελευταία είναι μια προσπάθεια να συνοψίσουν όλες τις πλευρές της μπάντας αλλά δεν βλέπω ουσία, δηλαδή τραγούδια. Καλύτερα να είχαν διαλύσει πριν 15 χρόνια, τζάμπα κάθε φορά μας τα πρήζουν ότι θα βγάλουν σούπερ δισκάρα αλά Images...
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14654
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
The big DREAM THEATER Thread
Μajrsty demo και ντεμπούτο
Images
Change Of Seasons
Octavarium
Awake
Η πεντάδα μου.
Images
Change Of Seasons
Octavarium
Awake
Η πεντάδα μου.
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
The big DREAM THEATER Thread
E μετα το images, τα υπόλοιπα δεν είναι ακριβώς με τη σειρα...παντώς ναι, τον κατατάσσω στους καλούς. Κρίμα που ξεκινάει με το glass prison, ενα κομμάτι που δεν έπρεπε ποτέ να έχει γραφτει.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
The big DREAM THEATER Thread
Αυτό! Αν και έχει innocence faded...
Δυστυχώς πέφτω κι έγω στην παγίδα και ψυχαναγκάζομαι κάθε φορα...Πάντως το dramatic turn κλείνει αρκετα το μάτι στο images, χωρις προφανώς να το φτάνει.
Οι στιχοι του scenes είναι μάλλον πολύ κυριολεκτικοι/αφηγηματικοι για τα γούστα μου. Οκ, υποκειμενικό είναι αυτο.
Στην ίδια παγίδα πέφτουν και τα κομμάτια του Black clouds, με αποκορύφωμα το Count of Tuscany, αλλά για κάποιο λόγο το παλευω περισσότερο. ΙΣΩΣ να μην με ψήνει και η 20's american high society ατμοσφαιρα του scenes...δεν ξέρω.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος theBox την Σάβ 06 Οκτ 2018, 11:51, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
- Scrollkeeper
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 5979
- Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
- Επικοινωνία:
The big DREAM THEATER Thread
Λάθος εικόνα δλδ κ ακόμα ένας μαϊντανός θυσία στο βωμό της μιξολυδιας πετρούτσιας κλίμακας
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
- CountRaven
- Δημοσιεύσεις: 14654
- Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09
The big DREAM THEATER Thread
Ούτε μια αναφορά μέχρι τώρα στα πραγματικά DT αριστουργήματα. Δηλαδή ντέμο και ντεμπούτο. Τότε που έπαιζαν χωρίς τους Pantera στο μυαλό... :p
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
- LuciferSteele
- Δημοσιεύσεις: 6992
- Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24
The big DREAM THEATER Thread
που να πλησιάσουν τον Τεξανό ΠΑΝΘΗΡΑ τα γατάκια
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
The evil rite of the black and the light We now reveal to you