WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

The Official WARLORD Discussion Board
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από rbrigade »

Το τελευταίο είναι το χειρότερο, χαχαχαχα

Δεν έχεις ακούσει την έκφραση ''Δεν έχω πρόβλημα με τους gay, έχω φίλους gay''; Που την λένε ακριβώς όσοι έχουν!
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Εγώ στο κεφάλι μου το μετέφρασα κυριολεκτικά, χωρίς το υπονοούμενο. Βολεύει καλύτερα. :D
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από LuciferSteele »

σήμερα έτυχε να έχω κουβέντα για τα στέκια της εποχής με φιλαράκια που πλησιάζουν τα 50
η Ombre ήταν στέκι Παναθηναικών και η Βικτώρια Ολυμπιακών
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Και χοροταξικά να το πάρεις, έτσι θα ήταν.
Άβαταρ μέλους
CountRaven
Δημοσιεύσεις: 14655
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 20:09

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από CountRaven »

Starman έγραψε: Πέμ 25 Απρ 2019, 16:07
theBox έγραψε: Πέμ 25 Απρ 2019, 15:03 (το 1ο τευχος που αγόρασα ήταν αυτο με το hammer holocaust vol.1, μπορει καποιος να θυμηθει ετος/μήνα?)
Για να ξεφύγουμε για λίγο από το πολιτικό πεδίο του τόπικ, η άχρηστη πληροφορία της μέρας στο ερώτημα του @theBox, είναι το Νο 132/ 1/1996.
132.jpg
Χτύπησε η καρδιά μου με το που είδα το εξώφυλλο.

Εικόνα

Εικόνα
Ο παλιμπαιδισμός των νεώτερων μπαντών "είμαστε τόσο εκτός σκηνής αλλά ηχογραφούμε για την Metal Blade" μόνο underground δεν είναι. - Zippo190 - Forgotten Scroll Forum - 2018
Άβαταρ μέλους
Coroner
Δημοσιεύσεις: 312
Εγγραφή: Πέμ 20 Δεκ 2018, 01:00

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Coroner »

oblivion έγραψε: Κυρ 05 Μάιος 2019, 16:30

2)Είναι αλήθεια ότι ο Σταμάτης της Φλεφαλο και οι άλλοι επικάδες μάζεψαν το 1994 όσους πίστευαν στο δόγμα death to false metal και κάνανε ντου στη πρώτη συναυλία των Prodigy με αποτέλεσμα να αρπάξει ψιλές και το ίδιο το συγκρότημα και τελικά να διακοπεί η συναυλία;
Xωρις να ειμαι της εποχης (ουτε παιδικο σταθμο δεν πηγαινα τοτε), νομιζω ειναι γνωστο, εχει βγει και βιντεακι, πως καποιοι πεταξανε πετρες απο τα βραχακια στο θεατρο Βραχων, και απλα διεκοψε για λιγο το συγκροτημα, ουτε ψιλες ουτε διακοπη συναυλιας. Ας μιλησουν οι παλιοτεροι



Να πω και τη γνωμη, οτι ειναι ο,τι πιο ηλιθιο, οπως αντιστοιχα σκηνικα που εγινανα παλιοτερα. Ευτυχως, τουλαχιστον η γενια μου, εχει αποβαλει τελειως τετοιες μαλακισμενες συμπεριφορες νομιζω.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από rbrigade »

O Σταματούλης ήταν τότε 15 χρονών, ποιους να μαζέψει; Και τι εφαρμογή θα μπορούσε να έχει το death to false metal σε μια μπάντα που δεν είχε καμία σχέση με metal; Rave παίζανε οι άνθρωποι. Άσε που αυτοί οι γραφικοί άμα πλησιάζανε το συγκρότημα θα τρώγανε ακόμα ξύλο από τους σεκιούριτι, μιλάμε και για άλλες εποχές, τότε άμα έκανες μαλακία μάζευες πολύ ξύλο, δεν υπήρχαν ούτε κινητά με κάμερες ούτε ίντερνετ
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από apeitharxos »

Πάντως το βίντεο, όντως δείχνει κάποιους να πετάνε πέτρες. Τώρα αν ήταν αυτοί, ή 'καρπώθηκαν' αυτοί το γεγονός :pasok: , δεν το ξέρουμε.

Στα υπόλοιπα τώρα:

Αυτό που γράφει και ο Starman το έζησα και στο Χωρίς Ανάσα. Victoria, Ombre & Rainbow δεν πρόλαβα δυστυχώς.
Με λίγα λόγια, η ατμόσφαιρα και εκεί μύριζε μπαρούτι, όπως είπε και ο Starman, αλλά δεν είχα πέσει σε κάποιο σκηνικό γιατί, εκτός των άλλων, και οι πορτιέρηδες εκεί είχαν βαρύ χέρι.

Στο Ανάσα πήγαινα από το ’93 στο μικρό μαγαζί πίσω από τα ΤΕΙ, απέναντι από το Limbo, που υπάρχει ακόμη και σήμερα (μικρό βέβαια τρόπος του λέγειν ήταν περίπου όσο το Rock Dragon σήμερα στο Περιστέρι, στο Μπουρνάζι) μέχρι και που έκλεισε οριστικά το 2003 στο μεγάλο μαγαζί στο Παλατάκι (ενδιάμεσα είχε κλείσει 2 φορές, αλλά όχι λόγω ‘συμβάντων’ με θαμώνες, για άλλους λόγους).

[mention]oblivion[/mention] Το feeling στο Χωρίς Ανάσα δεν το έχω ξαναζήσει σε κανένα άλλο μαγαζί. Με εξαίρεση το Ηχόχρωμα και το Paranoid στην Νίκαια (που είχε αναπληρώσει το κενό στο πρώτο κλείσιμο του ΧΑ), ποτέ κανένα άλλο μαγαζί δεν ήταν πραγματικός Ναός του Heavy Metal. Και πάλι βέβαια τα Ηχόχρωμα & Paranoid δεν άγγιξαν την αίγλη του Ανάσα, με τίποτα. Αν δηλαδή υπάρχει ένα θρυλικό μαγαζί όλα αυτά τα χρόνια, αυτό θα έλεγα ανεπιφύλακτα.
Η Ανάσα άλλωστε είχε τον μάλλον θρυλικότερο dj όλων των εποχών, τον Μάκη Μακρή των Rust.

Βέβαια, μπορεί μπροστά σε Ombre, Victoria, Rainbow να ήταν εκκλησία η Ανάσα, αυτό δεν μπορώ να σου το απαντήσω.

Αυτό που ήταν εντυπωσιακό είναι ότι τα Παρασκευοσάββατα που παίρναμε το λεωφορείο από πλατεία Καραϊσκάκη στον Πειραιά για να μας αφήσει έξω από το μαγαζί, το τελευταίο δρομολόγιο είχε μέσα 30-40 άτομα κάθε φορά ΟΛΟΙ τους με τον ίδιο προορισμό. Σχεδόν κανένας άλλος επιβάτης δεν υπήρχε μέσα, για άλλο προορισμό.
Και αυτό γινόταν για 3-4 χρόνια σερί τουλάχιστον!
Ειδικά τα Σάββατα στο μικρό μαγαζί δεν χωρούσες να περπατήσεις, πρέπει να μάζευε ίσως και 250 άτομα. Αν δηλαδή σκεφτείς ότι μόνο από ένα δρομολόγιο κατέβαιναν 40 άτομα, φαντάσου 3-4 λεωφορεία ακόμη με τον ίδιο κόσμο από άλλες περιοχές (αυτοκίνητα δεν είχαν πολλοί τότε). Χώρια τους ντόπιους, που βρίθει από το μεταλλάδες το Αιγάλεω.
Τώρα, αν ήταν στέκι γαύρων; Ίσως. Manowarάδων πάντως σίγουρα.

Αυτό που μάλλον επίσης είναι πραγματικότητα είναι μια λεωφορειοπειρατεία που είχαν κάνει θαμώνες της Όμπρε πιο παλιά, όταν μπήκε πολύς τέτοιος κόσμος μέσα στο λεωφορείο του Χαλανδρίου και εξανάγκασαν τον οδηγό να μην ακολουθήσει το συνηθισμένο δρομολόγιο της βάρδυάς του, αλλά να τους πάει όπου ήθελαν εκείνοι. Αυτό μάλλον έχει συμβεί στην πραγματικότητα.

Τώρα, για τον χουλιγκανισμό που λένε για την δεκαετία του ’80, στην δεκαετία του ’90 οι οπαδοί στην 7, που πήγαινα αρκετά συχνά, ένα ποσοστό 15% είχαν σχέση με το metal. Με τους μπάφους πολλοί...Σε κάθε γκολ στα ντέρμπι το 'έσκαγε' πολύς κόσμος

Για τα σχολεία, στον Πειραιά που πήγαινα τώρα, είχα στο λύκειο τρεις συμμαθητές όλους και όλους που άκουγαν, αλλά, εκτός από κοπάνες, που έκανε πολύς κόσμος όλων των μουσικών προτιμήσεων, αυτές οι μάχες των οδοφραγμάτων στο σύμπλεγμα Γκράβα-Πατήσια που περιγράφει ο Starman, και που δεν αμφιβάλλω για την έντασή τους, δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια με άλλα σχολεία στον Πειραιά. Είναι, ούτως ή άλλως, πιο ‘μαζεμένος’ ο Πειραιάς.

Τώρα, για τα απαξιωτικά σχόλια του brigade, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να απαντήσω…Άλλωστε πίνω τώρα το χαμομηλάκι μου… :iouiou: :iouiou: :iouiou:

Τα υπόλοιπα ερωτήματα νομίζω σου τα απάντησαν και οι υπόλοιποι.

Άλλο ένα περιστατικό, άσχετο με το θέμα μας, αλλά είναι όντως άξιο αναφοράς: Με μια μικτή παρέα τότε αγόρια-κορίτσια συνηθίζαμε και πηγαίναμε στο Texas (στην Ιπποκράτους). Τότε που είχαν έρθει οι Motorhead στο θέατρο βράχων, μπαίνει την προηγούμενη ή προ-προπροηγούμενη του live, στο Texas, ο Lemmy. Εγώ εν τω μεταξύ έτυχε να λείπω.
Από τις παρέες που ήταν εκεί στα διάφορα τραπέζια, ο μπαγάσας με το που μπαίνει μέσα φώναξε τα κορίτσια της δικής μου παρέας να πάνε να κάτσουν στα πόδια του! Και περιττό να σου πω πως τελικά, εκείνο το βράδυ που έτυχε να λείπω, το γυναικείο κομμάτι της παρέας καθόταν στα πόδια του Lemmy και τα πίνανε μέχρι το πρωί (μόνο ποτά όμως ήπιαν, δεν έγινε κάτι άλλο)! Και φυσικά και σχεδόν όλος ο κόσμος του μαγαζιού έφτασε να τα πίνει γύρω από το τραπεζάκι με τον Lemmy, όπως μου διηγήθηκαν.

edit: Θυμήθηκα περιστατικό το οποίο φέρνω στην μνήμη μου πολύ πολύ αμυδρά. Υπήρχε τότε ένας γαυροσταθμός ο Στυλ FM. Το έτος 1989. Μόλις που είχα αρχίσει να ακούω πολύ αμυδρά αυτή τη μουσική (Alice Cooper, που τότε είχε γίνει ο χαμός με το Poison στα σχολεία, Scorpions, Europe- άλλος, ακόμα μεγαλύτερος, χαμός με το final countdown).
Από εκείνον το σταθμό ξεκίνησαν κάποιοι σημερινοί γνωστοί οπαδοί-γαυροπατέρες και δημοσιογράφοι: Μιχάλης Στάμου, Θοδωρής Ρακιντζής, Τόλης Κοράκης (γνωστός μεταλλάς της 7 και γαύρος) ήταν τα ονόματα που θυμάμαι. Ίσως να ήταν και άλλοι.

Από το πρωί ως το βράδυ έπαιζαν οπαδικές εκπομπές των γαύρων, και πολύ (πάρα πολύ) maiden. Οπότε, γύρω στα χριστούγεννα του ’89, μόλις που είχα κλείσει τα 15 ανακοινώνει ο σταθμός ότι θα κάνει ένα πάρτυ κάπου στη Μαρίνα Ζέας και πως θα έρθουν και ποδοσφαιριστές, ο Μητρόπουλος μας έλεγαν, ο Κωφίδης (που τότε έπαιζε στον Ολυμπιακό) και κάτι τέτοια μούσια. Μέχρι και για τον Ντέταρι έλεγαν ότι 'μπορεί να περάσει'.

Οπότε λέω σε έναν φίλο μου, που αργότερα πηγαίναμε σε όλα τα γήπεδα μαζί, να πάμε. 'Δεν γίνεται του λέω, να χάσουμε τον Ντέταρι να τον δούμε από κοντά. Πρέπει να πάμε' Πιο πολύ βέβαια, τότε, πήγαινα για τους ποδοσφαιριστές είχα ελάχιστες παραστάσεις από την μουσική.
Έπρεπε 11 η ώρα, ωστόσο, να είμαστε πίσω.
Πήγαμε λοιπόν, και αντί να δούμε ποδοσφαιριστές, όπως μας είχαν υποσχεθεί, μπήκαμε σε ένα τεράστιο υπόγειο θεοσκότεινο που έπαιζε metal στη διαπασών και είχε μόνο μεταλλάδες… Εμένα άρχιζε να μου αρέσει και καθήσαμε όσο μπορούσαμε αλλά ο φίλος μου δεν ήθελε να κάτσει λεπτό παραπάνω από την προθεσμία.
Έντεκα παρά τέταρτο είχαμε βγει έξω για να πάρουμε ταξί.
Πάντως ο Στάμου, ο Ρακιντζής και ο Τόλης Κοράκης ήταν εκεί σίγουρα (άλλωστε ήταν ο dj).
Δεν ξέρω αν κάποιος από τους μεγαλύτερους το θυμάται αυτό…
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από RedSharks »

Το thread έφτασε αισίως τις 15 σελίδες :)

Μιας και οι περισσότεροι έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στο «γνωστό δισέλιδο του Sun Knight στο ΜΗ» θεωρώ χρήσιμο για την κουβέντα να ανεβάσω μερικά χαρακτηριστικά από εκείνα τα δισέλιδα.

Ο Χάρης 'Warlord' Πρασούλας αποχώρησε (ή διώχτηκε) από το περιοδικό Heavy Metal το 1988 λίγο πριν ή λίγο μετά την «συγχώνευσή» του (εξαγορά στην πραγματικότητα) με το Metal Hammer. Μετά από μια περίοδο σιωπής επιστρέφει στο περιοδικό τον Σεπτέμβριο του 1990 με τη θρυλική δισέλιδη στήλη War Flag of the Sun την οποία υπέγραφε ως Sun «Χ» Knight. Εκείνο το πρώτο «τεύχος» της στήλης του τον Σεπτέμβριο του 1990 είναι πολύ σημαντικό για διάφορους λόγους όπως

1. Παρουσίασε στο ελληνικό κοινό μια μυστηριώδη μπάντα την οποία ελάχιστοι τότε γνώριζαν, τους CIRITH UNGOL.
2. Ανέλυσε τη σχέση του heavy metal με τον «κόσμο του φανταστικού» και τη φανταστική λογοτεχνία, μιλώντας για Lovecraft, Robert E. Howard και Moorcock και δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «Το Heavy Metal, στην κλασσική του μορφή, δεν είναι παρά παρακλάδι του ίδιου ευρύτερου χώρου που περιλαμβάνει και το fantazy.»
3. Σύντομες, αλλά σαφείς αναφορές σε «λευκή μουσική», «οι μαύροι δεν μπορούν να παίξουν metal», «το metal ως φορέας μουσικών και ιδεολογικών πλαισίων» και άλλα που μπορείτε να διαβάσετε μόνοι σας παρακάτω.

Η εισαγωγική παράγραφος είναι χαρακτηριστική του μεταλλικού ελιτισμού («εμείς, οι λίγοι και οι εκλεκτοί, ενάντια σε όλους εσάς τους έκφυλους») τον οποίο εισήγαγε και καθιέρωσε στην Ελλάδα ο Πρασούλας:

Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από RedSharks »

Και εδώ ολόκληρο το δισέλιδο (πατήστε στο '+', ή απλώς σκρολάρετε με τη ρόδα του mouse, για μεγέθυνση).




Καλή ανάγνωση, συνεχίζουμε αύριο με το επόμενο.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Ευχαριστούμε [mention]Starman[/mention] για το σκανάρισμα :love: :pepe:
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από apeitharxos »

Καλώς τον! Ξεκίνησες το thread αλλά απουσίασες καιρό, οπότε είναι χρήσιμα τα σχόλιά σου τώρα που επανήλθες.
Ωραίος! Θέλουμε και άλλα σκαναρίσματα!

Επειδή είμαι κουρασμένος τώρα και θα διαβάσω αύριο το δισέλιδο, έχω, ωστόσο μια ένσταση στα όσα κατηγορείς.
Προφανώς τα 1,2 παρακάτω δεν είναι κατηγορίες. Αλλά αυτό εδώ:
RedSharks έγραψε: Τρί 07 Μάιος 2019, 01:20
3. Σύντομες, αλλά σαφείς αναφορές σε «λευκή μουσική», «οι μαύροι δεν μπορούν να παίξουν metal», «το metal ως φορέας μουσικών και ιδεολογικών πλαισίων» και άλλα που μπορείτε να διαβάσετε μόνοι σας παρακάτω.
Για να ξεκαθαρίσουμε: Πού ακριβώς είναι το κακό ως γενική άποψη; Αν δηλαδή βγει ένας μαύρος αύριο και πει: 'η ραπ μουσική δεν μπορεί να παιχθεί από λευκούς' που είναι και σωστό, να υποθέσω δεν υπάρχει πρόβλημα.
Αλλά, αν ειπωθεί το αντίθετο για το metal, υπάρχει;
Τεχνικά, και από θέμα κουλτούρας δεν ισχύει;

Προφανώς, συμφωνώ και εγώ απόλυτα ότι η νύξη του Πρασούλα ήταν κάτι παραπάνω από ένα σχόλιο τεχνικής φύσεως. Αν ήθελες να θίξεις για το πώς το τονίζει Πρασούλας έχεις απόλυτο δίκιο.

Αλλά εξ ορισμού αν το κατηγορείς, σημαίνει ότι και το αν ειπωθεί 'οι λευκοί δεν μπορούν να παίξουν ραπ γιατί δεν είναι στην κουλτούρα τους ή στα γονίδιά τους' είναι επίσης ρατσιστικό.

Δηλαδή, ακόμη ένα παράδειγμα, η φράση: 'το rhythm'n' blues δεν μπορεί να παιχθεί από λευκούς. Δεν υπάρχει λευκός που να αγγίξει το επίπεδο των φωνητικών χορδών του Λιούις Άρμστρονγκ' ;έχει κάτι το κακό αυτή η έκφραση; Αλήθεια είναι.
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Scrollkeeper έγραψε: Τρί 07 Μάιος 2019, 02:09 Ευχαριστούμε [mention]Starman[/mention] για το σκανάρισμα :love: :pepe:
Εγώ δεν έχω καμία ανάμειξη με αυτό. Όλο είναι δουλειά του [mention]RedSharks[/mention] και μόνο σε αυτόν πάνε τα εύσημα.
Με την ευκαιρία όμως να θυμίσω, ότι για τις ανάγκες του φόρουμ μπορώ να διαθέσω οποιοδήποτε τεύχος για σκανάρισμα.
Άβαταρ μέλους
asgardlord
Δημοσιεύσεις: 522
Εγγραφή: Κυρ 14 Οκτ 2018, 19:39
Τοποθεσία: Νήσος Κύπρος

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από asgardlord »

apeitharxos έγραψε: Τρί 07 Μάιος 2019, 02:28
Για να ξεκαθαρίσουμε: Πού ακριβώς είναι το κακό ως γενική άποψη; Αν δηλαδή βγει ένας μαύρος αύριο και πει: 'η ραπ μουσική δεν μπορεί να παιχθεί από λευκούς' που είναι και σωστό, να υποθέσω δεν υπάρχει πρόβλημα.
Αλλά, αν ειπωθεί το αντίθετο για το metal, υπάρχει;




Κοντολογίς δεν είναι ότι διαφωνώ εκ βάθρων, σίγουρα το background, η κουλτούρα, οι παραστάσεις και ήχοι μεγαλώνοντας είναι αυτά που προσδίδουν συνήθως την αυθεντικότητα σε ένα άκουσμα. Η λέξη κλειδί όμως είναι το συνήθως, οι κανόνες και τα στερεότυπα πάντα είναι εκεί για να γκρεμίζονται.

Στον Πρασούλα από πλευράς ακουσμάτων χρωστάω πολλά, όπως και όλοι μας οι late 30ρηδες - early 40ρηδες, αφού όλο αυτό το μυστηριακό πάντρεμα κειμένου, εξώφυλλου και περιγραφής δισκων που κάποτε ήταν δυσεύρετοι, τους καθιστούσε μυθικούς πριν καν ακούσεις νότα. Όσον αφορά τις υπόλοιπες απόψεις του δεν έχω πρόβλημα με τον μουσικό "ελιτισμό", αλλά όταν ξεφεύγει από τα όρια της μουσικής - όπως σωστά είπατε - είναι για σφαλιάρες.
Iron wields from armored wrists
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3370
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Priamos »

Εγώ συμφωνούσα με τον Πρασουλα ότι το Heavy Metal είναι κατά βάση "λευκή μουσική" και στην αντιπάθεια του για την "μαύρη μουσική". Εκεί που (φαντάζομαι) διαφωνούσα είναι ότι τα συγκροτήματα με μαύρους (αρνούμαι την υποκριτική κορεκτιλα των λέξεων "έγχρωμος"/Αφροαμερικανος) που παίζανε "αληθινό" metal τα περιεβαλα με έξτρα σεβασμό και εκτίμηση, γιατί ήταν μόνοι εναντίον "όλων", και παρόλα αυτά παίζανε την μουσική που γουσταρανε (γουστάραμε). Όταν μάλιστα ήταν και μουσικαρες όπως οι Sound Barrier τους στήριζα με τα μπούνια. Από την άλλη, στους μεμονωμένους μαύρους μουσικούς που παίζουν μέταλ, γενικά έχω "αχρωματοψία" και δεν τους διαχωρίζω από τους λευκούς (όπως είναι και το "φυσιολογικό") , παρά τους κρίνω μόνο από την μουσική τους απόδοση. Εδώ να διευκρινίσω ότι συγκροτήματα όπως οι Living Colour, τα εκραζα ανηλεώς όπως τους λευκούς Faith no more και αντίστοιχους γιατί έφερναν στοιχεία στο metal, που απεχθανομουν. Εν κατακλείδι... "Μεταλοφασιστας" και "μεταλορατσιστης" 😂 πιθανότατα να υπήρξα , σκέτο ρατσιστής και φασίστας, ουδέποτε, ούτε καν τις εποχές που ήμουν full Πρασουλικος.
Surreal Killer
Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Warlord Battle Choir MMXXIV”