WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

The Official WARLORD Discussion Board
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6252
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από theBox »

Θίγεις μερικά πολύ ενδιαφεροντα θέματα.

Καταρχάς ο παραγκωνισμός των "παραδοσιακων" ειδων από το χάμμερ, είναι πραγματικό και καταγεγραμμένο γεγονός με το οποιο κανένας δεν θα διαφωνήσει. Παρόλα αυτα σαν δηλωση ΚΑΙ ΜΟΝΟ δεν μπορώ παρά να συμφωνησω με το χωρίο που παραθέτεις απο το χάμμερ. Πρόσεξε, δεν εξετάζω αν ήταν μπιχτή για τον Πρασούλα. Μιλάω για την δήλωση αυτή καθαυτή.

Σε γενικές γραμμες, το ιδανικό για μενα θα ήταν η αντικειμενικη αντιπροσωπευση όλων των ειδών ισόποσα, όπως περίπου έκανε το Invader την ίδια εποχη.

Από κει και πέρα, διαφωνώ με το "αντιστροφο εμπάργκο" που προτείνεις. Δηλαδή τα 90ς-00ς είδαν την άνθιση καινουριων παρακλαδιων "μέταλ", τα όποια (ασχέτως αν μας αρέσουν) θα ήταν λάθος (συντηριτικο/στενόμυαλο πες το όπως θέλεις) να μήν έβρισκαν εκπροσώπηση και βήμα. Και εδώ που τα λέμε το περιοδικό πέρασε τα 10 (πάνω κάτω) πρωτα χρόνια της ζωής του παρουσιάζοντας την "αγαπημένη" μας μουσική. Ε, στα 90ς, στην παρακάτω μέταλ γείτονια συνεβαιναν πραγματάκια, ΠΟΙΟΣ αποφασίζει αν ΔΕΝ θα έπρεπε να ασχοληθεί το περιοδικό και με αυτά; Εδώ θέλω να πω οτι πολλά απο αυτά τα είδη που δεν θα ήθελες να παρουσιάζονται έδωσαν αριστουργήματα (συμβαίνει σε κάθε είδος μουσικής αυτο), αλλά αυτό είναι και υποκειμενικό γουστο.

Εκεί που διαφωνώ τελείως είναι η προσπάθεια ένδυσης του επικού ήχου με συγκεκριμένη πολιτική/αξιακή ιδεολογία. Αυτό κατα τη γνώμη μου αποτελεί ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ λογικό άλμα και ειδικότερα θεωρώ πως η κότα κάνει το αυγό και όχι το αυγό την κότα. Δηλαδή, πρώτα έχεις την όποια κοσμοθεωρία σου και εν συνεχεία αποδίδεις χαρακτηριστηκά αυτής, στη μουσική που αγαπάς. Καλώς ή κακώς, έτσι το βλέπω εγώ. ΣΙΓΟΥΡΑ το έπικ μετάλ έχει πολλά χαρακτηριστικά που φαντάζουν ελκυστικά σε ανθρώπους συντηριτικής (αντικειμενικα) ιδεολογίας και μπορώ να καταλάβω τον λόγo συσπείρωσης τους γυρω απο αυτό (σαν side-effect), αλλά για ΑΠΕΙΡΟΥΣ άλλους ανά την υφήλιο, (εμού συμπεριλαμβανομένου) είναι απλά τρόπος "απόδρασης" και διασκέδασης και τίποτα παραπάνω. Δεν σημαινει δλδ οτι αν η αγαπημένη σου σειρά ειναι το Game of thrones, παύεις να είσαι δημοκράτης και γίνεσαι υποστηρικτής της απόλυτης μοναρχίας.


Τέλος, για να επανέλθω στα μουσικά, και χώρις την παραμικρή δόση ειρωνίας, θα ήθελα να γράψεις/γράψετε δέκα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ του επικού ήχου της περιόδου 1998-2008 τα οποια ετυχαν ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ παρουσίασης (ουτε κριτικη δλδ) από το μέταλ χάμμερ. Ετσι για να δω μήπως έχασα κατι φοβερό δλδ λόγω εμπάργκου (Αν και δεν νομίζω γιατι στους καλους δίσκους, αν μη τι άλλο, κάνανε κριτικές)
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Xstroyer »

Για τη πρώτη συναυλία των Manilla Road, υπήρξε και συνέντευξη στο Μetal Hammer μετά το live. Δεν θυμάμαι τεύχος, ούτε έχω τον χρόνο να ψάξω, αλλά υπήρχε. Και συγκεκριμένα, στη φωτό της συναυλίας είχα δει και τη φάτσα μου.

Επίσης, μη ξεχνάμε ότι από το Manilla Road CD που είχε βάλει κάποτε το περιοδικό, τους έμαθε και κάμποσος κόσμος. Όπως και με κάποια άλλα σημαντικότατα "εγκυκλοπαιδικά" συνοδευτικά CD για το ευρύ κοινό. Και όλα αυτά, μακριά από τη Πρασουλική περίοδο.

Είναι γεγονός ότι μια εποχή, ο "underground" - "epic" (όπως θέλετε πείτε το) ήχος ήταν παραγκωνισμένος στο έντυπο. Το πότε προσδιορίζεται ακριβώς αυτή η περίοδος είναι θέμα προς συζήτηση. Όποτε και να την οριοθετήσει κάποιος, ένας άλλος που μπορεί να ανατρέξει σε αντίστοιχα τεύχη, θα βρει ύλη για το είδος. Όχι στο σύνολό, αλλά σίγουρα ενδεικτική. Δεν θεωρώ πως ο συγκεκριμένος ήχος ήταν "μαύρο πανί", ούτε θεωρώ πως εμβληματικές κυκλοφορίες του χώρου δεν παρουσιάστηκαν. Κάθε άλλο. Και μιλάμε για μια περίοδο εξελίξεων και διαφορετικών τάσεων στο σκληρό ήχο. Και σκληρός ήχος δεν είναι μόνο τα σπαθιά.

Αν υπάρχει ένα ιδίωμα το οποίο ήταν παραγκωνισμένο, αυτό ήταν το AOR και κοντινές μπάντες. To "Long Way From Love" του Mark Free δεν εμφανίστηκε στο έντυπο. Όλα τα σημαντικά albums του επικού ήχου όμως, πέρασαν από εκεί, έστω και με μικρή αναφορά, εκείνη τη περίοδο. Ως αντίλογο θα μπορούσε κάποιος να πει "το AOR δεν είναι metal", αλλά και αυτό είναι για άλλη κουβέντα.

Τα τελευταία χρόνια δε, η ύλη έχει απλωθεί σχεδόν παντού και γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν τα πάντα. Αλλά και αυτό είναι άλλο θέμα.

Γενικώς, υπάρχει μια τάση υπερβολής ότι "για όλα τα κακά φταίει το Hammer" και διαφωνώ απόλυτα, αλλά αυτή είναι απλώς η άποψη κάποιου που διαβάζει πολλά περιοδικά και βιβλία, χωρίς να είναι η βασική του ενημέρωση οι τίτλοι και τα tags στα social media και online webzines.

Οff to Keep It True, καλή συνέχεια με τη κουβέντα σας!
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3369
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Priamos »

Xstroyer έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 10:59
Γενικώς, υπάρχει μια τάση υπερβολής ότι "για όλα τα κακά φταίει το Hammer" και διαφωνώ απόλυτα, αλλά αυτή είναι απλώς η άποψη κάποιου που διαβάζει πολλά περιοδικά και βιβλία, χωρίς να είναι η βασική του ενημέρωση οι τίτλοι και τα tags στα social media και online webzines.

Βασικά πιστεύω πως είναι αδιαμφισβήτητο ότι την εποχή που το MH ήταν το μονοπώλιο, ότι για "όλα" (εννοείται πως δεν μιλάω κυριολεκτικά) τα καλά και τα καλά του metal στην Ελλάδα, ευθυνόταν αυτό. Η επιρροή του στους μεταλλαδες ήταν μεγαλύτερη από αυτή του πρακτορείου Τας στους Σοβιετικούς. Ισοπεδωτικος και εμπαθής είναι κάποιος που δεν παραδέχεται και τα καλά του περιοδικού σε όλη την πορεία του. Οχι αυτός που τονίζει την ολοφάνερη αλήθεια της αρχικής δήλωσής μου.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Xstroyer
Δημοσιεύσεις: 1850
Εγγραφή: Πέμ 11 Ιαν 2018, 12:26

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Xstroyer »

Priamos έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 11:28
Xstroyer έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 10:59
Γενικώς, υπάρχει μια τάση υπερβολής ότι "για όλα τα κακά φταίει το Hammer" και διαφωνώ απόλυτα, αλλά αυτή είναι απλώς η άποψη κάποιου που διαβάζει πολλά περιοδικά και βιβλία, χωρίς να είναι η βασική του ενημέρωση οι τίτλοι και τα tags στα social media και online webzines.

Βασικά πιστεύω πως είναι αδιαμφισβήτητο ότι την εποχή που το MH ήταν το μονοπώλιο, ότι για "όλα" (εννοείται πως δεν μιλάω κυριολεκτικά) τα καλά και τα καλά του metal στην Ελλάδα, ευθυνόταν αυτό. Η επιρροή του στους μεταλλαδες ήταν μεγαλύτερη από αυτή του πρακτορείου Τας στους Σοβιετικούς. Ισοπεδωτικος και εμπαθής είναι κάποιος που δεν παραδέχεται και τα καλά του περιοδικού σε όλη την πορεία του. Οχι αυτός που τονίζει την ολοφάνερη αλήθεια της αρχικής δήλωσής μου.
Το μονοπώλιο είναι επίσης μια άλλη κουβέντα, αλλά θα έχει ενδιαφέρον κάποια στιγμή. Υπήρξε μια εποχή που εμφανίστηκαν και άλλα μουσικά έντυπα και αυτή η εποχή "έτρεχε" παράλληλα και με την εποχή που "θεωρείται" πως το Hammer είχε "παραγκωνίσει" το underground και όσα γράφονται παραπάνω. Αν ο ανταγωνισμός ήταν ισχυρός και/ή πιο αξιόπιστος, δεν θα έπρεπε να σπάσει το μονοπώλιο; Τελικά, όλα αυτά τα έντυπα πέρασαν στη λήθη και το Hammer συνεχίζει την εποχή που δεν υπάρχει Mega Channel...

Δεν θεωρώ πως η "πλύση εγκεφάλου" είναι τόσο ισχυρή που έβαλε όλους τους "ανταγωνιστές" στο περιθώριο. Κάτι θετικό γίνεται στη θάλασσα των αρνητικών που τοποθετούν κάποιοι το πλοίο τους, και ίσως κάτι δεν πήγαινε καλά με άλλα καράβια.

Εγώ θα ήθελα και άλλα έντυπα. Είναι όμορφη η ποικιλία, αν και δεν ταιριάζει με απόλυτες αρχές και απόψεις. Μακάρι να υπάρξουν ξανά και άλλα μουσικά περιοδικά στη χώρα.

Γενικώς, είναι τόσο μεγάλη η κουβέντα και οι παράμετροι που ανοίγουν, που μπορεί να αναγνωσθεί κάτι λάθος σε μια δημόσια forum-ική συζήτηση.

Προσωπική άποψη, για να κλείσω, είναι ότι σε όλα τα πράγματα, τις δουλειές, τις καριέρες, αλλά και την ίδια τη ζωή, θα υπάρξει θετικός αντίκτυπος και αρνητικές στιγμές, σκληρή δουλειά και κάποια αστοχία, επιτυχία και ζήλια, αποθέωση και εμπάθεια, ενίοτε ανώνυμα. Το θέμα είναι πως βλέπει κάποιος τη γενική εικόνα, το παρελθόν και το παρόν στο σύνολο (αλλά να μπορεί να διαχωρίσει και τις μονάδες ανά εποχή), και όχι επιλεκτικά για να το προσαρμόσει με βάση συγκεκριμένες σκέψεις και γνώμες.

Καλή συνέχεια!
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3369
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Priamos »

Τώρα έχεις άλλες υποχρεώσεις και δεν θέλω να σε κραταω με το ζόρι στην κουβέντα, αλλά αυτό που είχε σίγουρα περισσότερο το MH σε σχέση με τα υπόλοιπα ανταγωνιστικά έντυπα που δεν επιβίωσαν, είτε για καλό είτε για κακό, ήταν ο επαγγελματισμός. Τα υπόλοιπα ήταν πιο οπαδικα/ερασιτεχνικά (οι ιδιοκτήτες τους ήταν πρωτίστως οπαδοί και όχι "επιχειρηματίες") και γι' αυτό μειονεκτουσαν στο να διατηρήσουν το εγχείρημά τους διαχρονικά βιώσιμο, καθώς δεν ήταν τόσο ψημένοι στους νομούς της αγοράς και είχαν διαφορετικά πρωταρχικά κίνητρα . Φυσικά δεν σημαίνει πως οτιδήποτε επαγγελματικό, είναι κακο, αλλά ουτε πως ο "ερασιτέχνης" δεν έχει και οικονομικές βλέψεις. Όμως στην "κούρσα του ανταγωνισμού" ήταν δεδομένο πως το mh θα ήταν το γκανιαν.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Σαν αρχαίος αναγνώστης του ΜΗ (ναι, κατέχω και τα 412 τεύχη) μπορώ να πω, πως παρόλα τα στραβά που κατά περιόδους είχε, ήταν ο απόλυτος οδηγός του μέταλ γίγνεσθαι στη χώρα μας, ιδιαίτερα την προ internet εποχή. Δεν αναφέρομαι στα φανζιν, γιατί δεν ήταν προσβάσιμα από όλους.
Σε μία διαδρομή τόσων χρόνων, είναι φυσικό να προσαρμόζεται στην εκάστοτε καθημερινότητα της μουσικής μας, ανάλογα με τις τάσεις της κάθε εποχής. Πιθανολογώ ότι αυτή η προσαρμοστικότητα του έδωσε τα φιλί της ζωής σε δύσκολες εποχές, καθώς έτσι κράτησε το αναγνωστικό κοινό κοντά του.
Το ότι υπήρχαν και υπάρχουν κατευθύνσεις, είναι φυσικό επόμενο με τόσο κόσμο που αρθρογραφεί και έχει περάσει από τις τάξεις του.
Δεν αμφισβητώ βέβαια ότι υπάρχουν και οικονομικά κίνητρα πίσω από τις επιλογές του, αλλά νομίζω ότι είναι αναγκαίο κακό από τη στιγμή που είναι επαγγελματικό και όχι ανεξάρτητο. Το λυπηρό είναι, ότι τα άλλα δύο μουσικά έντυπα (Rock Hard – Metal Invader) που είχαν μπει σταθερά στη ζωή μας, δεν τα κατάφεραν χωρίς να ξέρω τους λόγους. Αυτό είχε σαν συνέπεια την τελευταία δεκαετία το χάμμερ να είναι “εφησυχασμένο” με ότι αυτό συνεπάγεται. Εννοείται πως από τα 90s διάβαζα μόνο ότι με ενδιάφερε, είτε αυτό κάλυπτε ποσοστό 70% είτε 30% της ύλης του για παράδειγμα. Πέρα από τις όποιες αστοχίες, διαφωνίες ή ελλείψεις, πιστεύω ότι είμαστε τυχεροί που έστω και ένα μεταλ έντυπο, υπαρχει ακόμα.
Άβαταρ μέλους
Cadaver
Δημοσιεύσεις: 30
Εγγραφή: Δευ 26 Φεβ 2018, 16:30

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Cadaver »

Starman έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 13:26 Σαν αρχαίος αναγνώστης του ΜΗ (ναι, κατέχω και τα 412 τεύχη)
Εντυπωσιακό! Φαντάζομαι η συλλογή σου θα πιάνει ολόκληρη βιβλιοθήκη! :S
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Cadaver έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 17:57
Starman έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 13:26 Σαν αρχαίος αναγνώστης του ΜΗ (ναι, κατέχω και τα 412 τεύχη)
Εντυπωσιακό! Φαντάζομαι η συλλογή σου θα πιάνει ολόκληρη βιβλιοθήκη! :S
Έλα ρε μη κολλάς σε αυτό, τα ζητούμενο είναι να συνεχίσει να κυκλοφορεί, γιατί στο τέλος δεν θα έχουμε τι να βάλουμε στη βιβλιοθήκη. :)
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από apeitharxos »

Priamos έγραψε: Τρί 23 Απρ 2019, 12:28 Τώρα έχεις άλλες υποχρεώσεις και δεν θέλω να σε κραταω με το ζόρι στην κουβέντα, αλλά αυτό που είχε σίγουρα περισσότερο το MH σε σχέση με τα υπόλοιπα ανταγωνιστικά έντυπα που δεν επιβίωσαν, είτε για καλό είτε για κακό, ήταν ο επαγγελματισμός. Τα υπόλοιπα ήταν πιο οπαδικα/ερασιτεχνικά (οι ιδιοκτήτες τους ήταν πρωτίστως οπαδοί και όχι "επιχειρηματίες") και γι' αυτό μειονεκτουσαν στο να διατηρήσουν το εγχείρημά τους διαχρονικά βιώσιμο, καθώς δεν ήταν τόσο ψημένοι στους νομούς της αγοράς και είχαν διαφορετικά πρωταρχικά κίνητρα . Φυσικά δεν σημαίνει πως οτιδήποτε επαγγελματικό, είναι κακο, αλλά ουτε πως ο "ερασιτέχνης" δεν έχει και οικονομικές βλέψεις. Όμως στην "κούρσα του ανταγωνισμού" ήταν δεδομένο πως το mh θα ήταν το γκανιαν.
Μα συγγνώμη, τι συζητάμε τόση ώρα; Ότι εν τέλει, το περιοδικό είχε δύο δρόμους να διαλέξει: τον επαγγελματικό, τις επιταγές των μεγάλων εταιρειών δηλαδή (για τις οποίες ούτε ξέρουμε από πού αντλούν την επιρροή που ασκούν. Προφανώς είναι το χρήμα, αλλά πού το βρήκαν ώστε από τα πρώτα χρόνια ύπαρξής τους να είναι σε θέση να ορίζουν μόδες;), ή, εν τέλει, τον οπαδικό. Επιτρέψτε μου επομένως να πω ότι δεν βοηθάει την κουβέντα το αν επιβίωσε το περιοδικό, διότι ανακυκλώνουμε πράγματα που συζητάμε τόση ώρα. Αν το αναλύσεις δηλαδή, στην τελική, εκεί καταλήγει εξ αρχής. Ούτε μίλησα για ανταγωνισμό σε σχέση με metal invader. Ό,τι ήταν το ένα ήταν και το άλλο, απλά είπα ‘λίγο καλύτερο το δεύτερο’.

Στην ενδιαφέρουσα απάντηση/σχόλιο από τον The Box:
Το άλμα λογικής που λέω, είναι αντίστοιχο του άλματος λογικής της φράσης: ‘Χρησιμοποιήθηκε η φάση για την κάλυψη’ και η αντίστοιχη απόδοση ευθυνών στον Πρασούλα ότι προωθούσε το συγκεκριμένο είδος λόγω των ιδεών του. Μπορεί αυτός να το έκανε γι’ αυτό το λόγο, το τι αντίκτυπο όμως είχαν αυτές σε αυτούς που τον διάβαζαν; Βασικά μόνο το μουσικό αντίκτυπο ήταν αισθητό.

Στα άλλα λεγόμενά σου:
Άλλο η αξιακή ιδεολογία, άλλο η πολιτική ιδεολογία. Προφανώς και πρώτα έχεις την κοσμοθεωρία σου. Τώρα, αν αποδίδεις χαρακτηριστικά αυτής (της αξιακής ιδεολογίας) στην μουσική που σου αρέσει, ή έρχεται η μουσική και σε βρίσκει, επειδή είσαι αυτός που είσαι, και επειδή η μουσική αντανακλά σε εσένα πολλά από τα πιστεύω σου, εγώ νομίζω πως στην περίπτωσή την δική μου έγινε το δεύτερο.
Μα και ο τρόπος ‘απόδρασης’ που επιλέγεις, κάτι λέει για εσένα. Βασικά χρησιμοποίησες την σωστή λέξη: Απόδραση, ότι δηλαδή κάπου η νοοτροπία του συνόλου δεν με βρίσκει σύμφωνο, κάπου ασφυκτιώ.
Από το πώς ήταν η ‘φάση’, που έθιξα εκτενώς προχθές, προκύπτει ότι τελικά μεταξύ 20 και 35 το πολύ (που ήταν οι μεταλλάδες στα ‘90s) μας απασχολούσε να ακούσουμε μουσική, στην οποία μάλιστα δίναμε αξιακό περίβλημα και όχι πολιτικό (εγώ θα διαχωρίσω απολύτως τα δύο επίθετα).
Μάλιστα, όπως είδα και από άλλα σχόλια, το συγκεκριμένο αξιακό περίβλημα, όντως ξέφευγε από τα καθιερωμένα, άρα δεν ήταν μόνο δική μου εντύπωση αυτό.
Δεν συνέβαινε το αντίστροφο δηλαδή, ότι δηλαδή χρησιμοποιήθηκε η φάση για την κάλυψη. Για εμένα ήταν άστοχο αυτό.΄Άστοχο, κυρίως, γιατί κρίνει το τότε, με τα δεδομένα του τώρα.

Τότε ο πόλεμος των ειδών ήταν πολύ πιο μαινόμενος από τον ανύπαρκτο πολιτικό (αν υπέβοσκε και πολιτικός τώρα, υποσυνείδητα, ε αυτό τώρα, ό,τι και να ειπωθεί, θα είναι καθαρά θεωρητικό).

Αν θες μάλιστα να σου πω και κάτι χιουμοριστικό: με παιδιά από το φροντιστήριο που τους άρεσαν οι slayer και οι sepultura δεν μιλούσαμε για ένα διάστημα λόγω ‘μουσικών διαφωνιών’. Είχαν παρεξηγηθεί γιατί τους είχα αποκαλέσει ‘μοδίτες’ (ότι δηλαδή ακολουθούν την μόδα του thrash). Σήμερα βέβαια τα θυμόμαστε και γελάμε…Και, περιττό να σου πω, πως μόνο εγώ έχω μείνει από την παρέα και ακούω την μουσική αυτή από τότε, σε επίπεδο αναζήτησης νέων μπαντών. Η συγκεκριμένη παρέα έμεινε στους slayer, τους sepultura, τους kreator και μια καινούρια τότε ελληνική μπάντα που εκείνη την εποχή έκανε μια ψιλοθραύση: τους epidemic (άλλη ιστορία και αυτή).
Ήταν πραγματικά μια άλλη εποχή, δεν μας απασχολούσαν η πολιτική. Εδώ δεν μας απασχολούσε μέχρι και το 2009, γιατί να μας απασχολούσε το 1995;
Επειδή ξαναδιάβασα λίγο προσεκτικά όλες τις αρχικές αναρτήσεις του thread, νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε, ως περίληψη, στα εξής:

Κατ’ αρχάς, αυτό που είπε ο Γιάννης Πανταζής: Νομίζω και εγώ πως ο όρος epic metal είναι Πρασουλικής προελεύσεως. Είναι δηλαδή και γλωσσικά ελληνικής προελεύσεως, και υπό την μορφή ιδιώματος δημιουργημένος ελληνικής προελεύσεως. Μόνο η ελληνική γλώσσα μπορούσε να αποδώσει σωστά (σε μία μόνο λέξη) αυτό που ακούγαμε, και να έθετε την διαχωριστική γραμμή από τα υπόλοιπα είδη.
Ο Πρασούλας αδιαμφισβήτητα καλλιέργησε στις καρδιές μας αυτή τη φλόγα. Φυσικά, πρώτα ακούσαμε Manowar (τουλάχιστον εγώ προσωπικά και οι παρέες μου) και οι manowar μας παρακίνησαν να δώσουμε έμφαση στο επικής υφής δισέλιδο του Πρασούλα (ως αρχισυντάκτη τον ίδιο ωστόσο, δεν πρόλαβα τεύχη).
Προφανώς, όμως, οι Warlord στην Ελλάδα έγιναν γνωστοί από τον Πρασούλα. Ένας από τους κολλητούς μου στη σχολή, δεν ερχόταν σχεδόν ποτέ στα live που πήγαινα εγώ (είχε αυστηρή προτίμηση σε maiden-blind guardian-judas priest- gravedigger). Όταν όμως θα έρχονταν οι warlord το ’13 πήγε και μόνος του να πάρει εισιτήριο και πήρε και για μένα, όταν είχα φάει δεκάδες άκυρα από αυτόν επί 20 σχεδόν χρόνια (μου είχε πει, για τους warlord: Δεν πιστεύω να μην έρθεις!). Και μου είπε να ξαναπάμε και ένα χρόνο μετά στο Μοναστηράκι! Και ξαναπήγαμε! Στον συγκεκριμένο κολλητό, από το πρώτο έτος της σχολής, πάσαρα όλα τα hammer που έπαιρνα για να τα διαβάσει και εκείνος. Συν φυσικά κασέτες που του έγραφα, μοιραζόμασταν σχεδόν τα πάντα μουσικά. Επειδή μάλιστα του άρεσαν τα ντραμς (είχε κάτι ψιλομάθει από έναν ξάδελφό του), όταν άκουσε τους warlord κόλλησε! Όταν λέμε κόλλησε, τους είχε στο Νο1, παρακινούμενος φυσικά και από τα γραφόμενα του Πρασούλα.

Οι απόψεις του Πρασούλα, στο δισέλιδο, δεν αναφέρονταν εκτενώς σε σημείο που να καλλιεργεί αποστροφή για το μουσικό περιεχόμενο. Τα φαλλοκρατικά που έλεγε τότε (επαναλαμβάνω τότε), καμία απολύτως σύνδεση με τα πολιτικά δεν είχαν. Ξαναλέω ότι ήταν εποχή εθνικής συμφιλίωσης, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε καταφέρει όλα αυτά να τα κάνει να εκλείψουν (μπορεί να είχε την αντιδεξιά ρητορική, αλλά αυτός και οι εφημερίδες του δεν καλλιεργούσαν τότε αυτά τα αστεία, κατά τη γνώμη μου, στερεότυπα. Τότε δεξιά σήμαινε χούντα, τανκ, Μελίνα Μερκούρη να διαδηλώνει από το Παρίσι κατά της χούντας, και ξύλο κατά των αγωνιστών).
Το στερεότυπο ότι φαλλοκράτης=φασίστας δεν υπήρχε. Η λέξη πατριαρχία υπήρχε φυσικά υπήρχε, αλλά τη συναντούσαμε όταν π.χ. όταν αναφερόταν ο πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Εμείς, τα λεγόμενα του Πρασούλα (για φαλλοκρατισμό κλπ) τα αντιλαμβανόμασταν ως αντρίλα, ως πρωτογονίλα, ως το αρχέγονο πρότυπο του άντρα- κυνηγού.

Άλλωστε και η ΧΑ, ως κόμμα, ιδρύεται αρχές ’90. Επομένως, ούτε κορρεκτίλες υπήρχαν τότε, ούτε κάποιο υπαρκτό πολιτικό κόμμα, ώστε το πολιτικό σύστημα να παίζει mind games με το πόπολο (για δικό του συμφέρον) και να του φορτώνει όλα τα δεινά της κοινωνίας και το κόμμα, πάλι για δικό του συμφέρον (και προς συμφέρον του πολιτικού συστήματος) να προβοκάρει και να ‘αναλαμβάνει την ευθύνη’.

Επομένως, τόσο από αυτά που έγραψε ο Πρίαμος (ότι δηλαδή τον προσέλκυσε το αξιακό σύστημα που προέβαλλε ο Πρασούλας, άσχετα αν σήμερα το βλέπει πιο στρογγυλεμένα το πράγμα) όσο και από τον διάλογο vasilis2112 & redsharks, τον παρακάτω

vasilis2112 έγραψε: ↑Τετ 31 Οκτ 2018, 17:05
Νομίζω ότι κάπου χάνεται το δάσος.
Γενικά ο ήχος αυτός έχει κόσμο στην Ελλάδα.
Red sharks έγραψε
Τι είναι δηλαδή, φυσικό φαινόμενο; Σαν να λέμε «γενικά η Ελλάδα είναι σεισμογενής χώρα»; Δεν υπάρχει κάποια εξήγηση; Δεν πρέπει να το ψάξουμε και να το αναλύσουμε; (που και για τα φυσικά φαινόμενα εξάλλου υπάρχουν εξηγήσεις, πόσο μάλλον για τα κοινωνικά).


Νομίζω ότι τελικά ίσως πρέπει εν μέρει να ήταν φυσικό φαινόμενο. Ναι μεν έφερε στην επιφάνεια το epic metal ο Πρασούλας, αλλά αν αυτό δεν έβρισκε πρόσφορο έδαφος δεν θα μιλούσαμε καν σήμερα για αυτόν.

Εν τέλει, η κληρονομιά του Πρασούλα είχε να κάνει με το ότι μας άνοιξε τα μάτια για το τι είναι metal και τι όχι. Αυτό από μόνο του προστάτευσε το αγαπημένο μας ιδίωμα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Σκεφτείτε το έτσι. Η απόλυτα αφοριστική στάση του Πρασούλα, βοήθησε στο να επιβιώσει το ιδίωμα.

Ίσως, χωρίς τον Πρασούλα, να μην πήγαιναν κάποιοι μέχρι το σπίτι του Shelton στο αμέρικα να τον πείσουν να επαναδραστηριοποιήσει τους manilla road. Ίσως, χωρίς τον Πρασούλα, να μην υπήρχαν το εξίσου θρυλικό Power Metal ‘zine, το Steel Conjuring, το experience the power, temples of eternity, singing swords (ειδικά νομίζω πως το power metal και το singing swords είναι απ’ ευθείας παιδιά του Πρασούλα).
Στήριζα, πάντα και απολύτως, την αφοριστική τάση απέναντι στα υπόλοιπα είδη του Γιώργου. Γι’ αυτό άλλωστε και το έπαιρνα ανελλιπώς τότε το fanzine. Ο Γιώργος, άλλωστε, το εκδήλωνε σαφώς τότε, χωρίς να μασάει τα λόγια του.
Για τα υπόλοιπα fanzine, ας μας απαντήσουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες. Εγώ πάντως, αυτό εισέπραττα, σχεδόν απόλυτα, από όλους (αυτή την αφοριστική στάση).
Και ίσως τελικά, χωρίς τον Πρασούλα, κάποιοι να μην αναβίωναν στην Ελλάδα ποτέ το είδος, στηριγμένοι αποκλειστικά στην καύλα τους.
Αν ξεχνάω κάποιο fanzine του τότε, ας με συγχωρέσει, δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή μου η ύπαρξή του.
Μπορεί αλλιώς ο Πρασούλας να ήθελε να την περάσει την ιδέα του epic metal εν τέλη, αλλά δεν μας απασχολούσε αυτό. Κρατήσαμε την ουσία.

Τέλος, πολύ ωραία ερώτηση αυτή με τις μπάντες.
Λοιπόν, με μια πρώτη σκέψη είναι οι παρακάτω μπάντες. Τώρα, αν σε κάποιες έχει γίνει συνέντευξη, σε κάθε περίπτωση η προώθηση των μπαντών αυτών δεν ήταν η ανάλογη της αξίας τους.

Ξεκινάω με τους PRIMAL FEAR: Εδώ να πω ότι προφανώς και το περιοδικό πρέπει να τους είχε παρουσιάσει, και ίσως και να έγινε και συνέντευξη, αλλά σε εποχές που δήθεν έψαχναν του διαδόχους των Priest, και τους είχαν μπροστά τους στα ‘90s συνεχώς, υπήρχε επαρκής αναφορά; Πόσες φορές είχαν γίνει εξώφυλλο; Μιλάμε για μπάντα που έβγαζε δισκάρες κατά συρροή. Μέχρι και το Black Sun δηλαδή, έπαιζαν χωρίς αντίπαλο στο heavy/power, και μέχρι και το 16.6 έβγαζαν επίσης δισκάρες. Και δεν μιλάμε για στρουμφοπάουερ, μιλάμε για ανόθευτο πριστικό metal, γερμανικής υφής.

Συνεχίζω με τους MANILLA ROAD, CIRITH UNGOL, HEAVY LOAD, SACRED STEEL, CAULDRON BORN, DOOMSWORD (Απλά ντροπή, για την μεταχείριση όλα αυτά τα χρόνια). Υποτίμηση της αξίας τους, ξεκάθαρα. Δεν το συζητάω.
Θα έβαζα και DOMINE στην λίστα αλλά εκεί δεν ξέρω αν υπήρχε επαρκής ενημέρωση. Εξώφυλλο πάντως δεν έγιναν ποτέ. Οπότε, λίγο ως πολύ, είναι και οι domine στην λίστα αυτή.

Κάποιες άλλες μπάντες, οι οποίες ίσως θα έπρεπε να έχουν καλύτερη αντιμετώπιση είναι οι εξής:
HANKER, ZANDELLE (στα δύο πρώτα), NOCTURNAL RITES (ειδικά το In A Time of Blood & Fire), MINOTAURI, SOLSTICE, WHILE HEAVEN WEPT, THE GATES OF SLUMBER, ASKA, MEMORY GARDEN, LORD VICAR, SPIRITUS MORTIS, TWISTED TOWER DIRE. Και πολλές ελληνικές. Τώρα σίγουρα θα ξεχνάω κάτι, αλλά και μόνο για τις παραπάνω μπάντες να υπήρχε καλύτερη αντιμετώπιση, σίγουρα θα ήταν πολύ σημαντικό.

PS: Όντως, υπήρχε report για τους manilla road. Νοέμβριος 2002. Εσένα δεν σε γνώρισα πάντως κάπου. :D :D :D

edit: Με τα χρόνια βέβαια, και την συμφιλίωση των ειδών, κάποια πράγματα αλλάζουν (η αγάπη προς το επικό metal ποτέ, ωστόσο), και η οπτική αλλάζει (είμαστε τόσο λίγοι πια, μαντέψτε τον λόγο) οπότε μπορώ να πω ότι ορισμένες μπάντες του old school thrash, και του thrash με black φωνητικά είναι εξαιρετικά, έως πολύ, ενδιαφέρουσες. Και ελληνικές υπάρχουν αρκετές. Έτσι με μια πρώτη σκέψη θα μπορούσα να αναφέρω τους Sarcofago, τους Vulcano (μπάντες δηλαδή ύφους πολύ κοντινό στους sepultura του morbid visions), τους metrallo, τους slaughtered priest κλπ.
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3369
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Priamos »

Το ότι ήταν αξιακο και όχι πολιτικό το υπόβαθρο της "πρασουλικης κατήχησης", συμφωνώ απόλυτα και έτσι το βιώναμε εμείς τα "παιδιά του". Για αυτό και οι ξεκάθαρα πολιτικοποιημένοι, μας ξενιζαν. Παρ'ολα αυτά οι απόψεις του αποτέλεσαν προστάδιο μύησης σε ακραίες πολιτικές ιδεολογίες, για αρκετούς. Άτομα χωρίς ισχυρή προσωπικότητα μπορούσαν να επηρεαστούν με τρόπο εντονότερο από αυτόν που περιγράφεις .
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
apeitharxos
Δημοσιεύσεις: 835
Εγγραφή: Σάβ 20 Απρ 2019, 16:18

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από apeitharxos »

Priamos έγραψε: Τετ 24 Απρ 2019, 16:45 Το ότι ήταν αξιακο και όχι πολιτικό το υπόβαθρο της "πρασουλικης κατήχησης", συμφωνώ απόλυτα και έτσι το βιώναμε εμείς τα "παιδιά του". Για αυτό και οι ξεκάθαρα πολιτικοποιημένοι, μας ξενιζαν. Παρ'ολα αυτά οι απόψεις του αποτέλεσαν προστάδιο μύησης σε ακραίες πολιτικές ιδεολογίες, για αρκετούς. Άτομα χωρίς ισχυρή προσωπικότητα μπορούσαν να επηρεαστούν με τρόπο εντονότερο από αυτόν που περιγράφεις .
Ναι, σωστό, όμως εσύ συναντούσες πολλούς τέτοιους τότε;
Ακραία ιδεολογία είναι και η ιδεολογία της ενωμένης μιλιταριστικής Ευρώπης, ακραία ιδεολογία είναι και η προώθησης της η ιδέας της Ενωμένης Ευρώπης σκέτο, χωρίς σύνορα, με τους οπαδούς της Σαρίας να την κατακλύζουν.
Αλλά επειδή ο σημερινός αρχισυντάκτης του hammer είναι από την ‘σωστή’ πλευρά και είναι κορρεκτίλας, δεν εμπίπτει στο πεδίο της κριτικής μας, ε;
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3369
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Priamos »

Το 1992 υπήρχε στην παρέα ένας φανατικός χρυσαυγιτης, κουβαλούσε σουγιά και φυλλάδια της ΧΑ. Πήγαινε προκλητικά στην πλατεία Εξαρχείων με μπλούζα "Waffen ss" ψάχνοντας για καυγάδες. Επίσης υπάρχαν 2 φανατικοί εθνικιστές (εχθρικοί με την ΧΑ) οπαδοί της γραμμής που έδινε η εφημερίδα "στόχος", με συμπάθεια στη χούντα και ρατσιστικές απόψεις. Παράλληλα υπήρχε ένας κομμουνιστής, ενω αρκετοί από τους υπόλοιπους είχαμε συμπάθεια στο ιδεολογικό υπόβαθρο που πρόεβαλε ο Πρασουλας, χωρίς απαραίτητα να εκφράζομαστε πολιτικά με συναφή κόμματα (συγκεκριμένα εγώ από το 92 που ψηφιζω, σχεδόν πάντα ρίχνω άκυρο, λευκό ή απέχω). Στην πορεία όμως (γύρω στο 95) διαπίστωσα ότι πολλά απο τα άτομα που γουσταραν Πρασουλα, είχαν αρχίσει να ξεφεύγουν από το αξιακο κομμάτι και να ριζοσπαστικοποιουνται πολιτικά. Άρχισαν να έλκονται απο την White Power μουσική σκηνή (παρά το γεγονός πως τα περισσότερα ήταν μουσικά εκτρώματα) μόνο και μόνο λόγω στιχουργικής προσέγγισης, να εξυμνούν το NS black metal και υπογείως να οργανώνονται πολιτικά.

Γενικά αν και μπορώ να βοηθήσω στη συζήτηση με τις αναμνήσεις και τα βιώματά μου, δεν έχω χρόνο τον τελευταίο καιρό, και θα σταματήσω εδώ.
Surreal Killer
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από rbrigade »

Priamos έγραψε: Τετ 24 Απρ 2019, 17:48 Πήγαινε προκλητικά στην πλατεία Εξαρχείων με μπλούζα "Waffen ss"
o_O :fap:

Πέρα από τα υπόλοιπα θεματάκια του τύπου διακρίνω και κάποιες ελαφρώς αυτοκτονικές τάσεις...
Άβαταρ μέλους
Rathimos
Δημοσιεύσεις: 1
Εγγραφή: Τετ 24 Απρ 2019, 11:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Rathimos »

Διάβασα τα παραπάνω σχόλια και θεώρησα σωστό να κάνω σχόλια για κάποια πράγματα επειδή μου έκαναν εντύπωση.

α) Μου κάνει εντύπωση ο τρόπος που σκέπτονται οι νεότεροι. Ρε παιδιά, σας λένε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ότι ο Χάρης Πρασούλας επηρέασε σε μεγάλο βαθμό του παλιούς rockers και metalheads με όσα έγραφε. Σας το λέω και εγώ που πρόλαβα εκείνη τα χρόνια αν και ήμουν περισσότερο rocker και όχι μεταλλάς. Εσείς απαντάτε με υποθέσεις και με χαβαλέ. Λέτε ότι ακόμα και να μην υπήρχε ο Πρασούλας κάπως έτσι θα γίνονταν τα πράγματα και εκφράζετε ένα στυλ "έλα μωρέ, ποιος Πρασούλας". Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο πρώτον τον δικαιώνετε και δεύτερον του δίνετε τον απαραίτητο χώρο να προωθήσει τις εθνικιστικές του ιδέες. Είναι σα να βλέπετε τα τανκς να κάνουν πραξικόπημα και εσείς να λέτε "έλα μωρέ, παίζουν paintball".

β) Μου κάνει εντύπωση και ο τρόπος που βλέπουν το θέμα οι παλιοί. Το στρογγυλεύουν. Υπάρχει μια ανάρτηση στο blog του Πρασούλα. Σε αυτή την ανάρτηση ο ίδιος παρουσιάζει μια αφίσα και αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικιστής. Υπάρχει και η συνέντευξη του φίλου του Σταμάτη Μαμούτου. Σ' αυτή την συνέντευξη μπορώ να πιστώσω ότι ο Μαμούτος μιλάει με μεγάλη ειλικρίνεια. Λέει λοιπόν ότι η φοιτητική του ομάδα που οργάνωσε με παλιούς αναγνώστες του Πρασούλα κινείται ιδεολογικά στον ρομαντικό εθνικισμό. Τι συζητάμε από εκεί και πέρα;

Ακόμα ο Μαμούτος γράφει ξεκάθαρα ότι για όλους αυτούς το heavy metal και το rock δεν είναι αυτοσκοπός και επίκεντρο της δράσης τους αλλά ένα τμήμα της όλης τους ρομαντικής ιδεολογίας. Πόσο πιο ξεκάθαρα να το πουν;

Να σας δώσω και εγώ κάποια παραδείγματα από τον χώρο της λογοτεχνίας για την ιδεολογία όλου αυτού του δικτύου; ΑΚούστε λοιπόν. Θυμάστε ότι ο Πρασούλας είχε παρουσιάσει στο Metal Hammer τα βιβλία του γνωστού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Μιχάλη Αντωνόπουλου; Ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει συνεχώς στα βιβλία του για πρωταγωνιστές Γερμανούς του 2ου παγκοσμίου πολέμου, και εκφράζει μιλιταριστικά στυλ. Είναι τυχαίο που μετά έδωσε συνέντευξη και στο ιστολόγιο της φλεφαλο λέγοντας παρόμοια πράγματα; Είναι τυχαίο που μαζί με τον επίσης παλιό γνωστό συγγραφέα Κωνσταντίνο Ρωμοσιό πήγαν στην ραδιοφωνική εκπομπή του Σταμάτη Μαμούτου και είπαν ότι η φλεφαλο είναι η τελευταία αντίσταση στην παρακμή της εποχής μας;
Είναι τυχαίο το ότι ο θεωρούμενος πατριάρχης της ελληνικής φανταστικής λογοτεχνίας Μάκης Πανώριος (που ήταν κολλητός του εμβληματικού για την ελληνική δεξιά συγγραφέα Ρένου Αποστολίδη) βοήθησε την φλεφαλο; Είναι τυχαίο που ο επίσης φίλος του Μάκη Πανώριου και γνωστός συγγραφέας Νίκος Βλαντής, ο οποίος είχε δικές του εκδόσεις και συνεργασίες με το Οξύ και μεγάλους εκδοτικούς οίκους, έγινε μέλος της φλεφαλο!;; Είναι τυχαίο που ο Μαμούτος είναι κεντρικός ομιλητής σε εκδηλώσεις μαζί με τον Παναγιώτη Λιάκο, παλιό εθνικιστή που δούλευε σε γνωστό rock δισκάδικο και νυν αρθρογράφο της εφημερίδας Δημοκρατία; Και το δίκτυο δε σταματά εδώ.

Όλοι οι παλιού γνωστοί Έλληνες συγγραφείς της φανταστικής λογοτεχνίας (προσοχή τονίζω το παλιοί γιατί οι πιο πολλοί νέοι συγγραφείς και εκδότες δεν είναι τέτοιοι) έχουν συντηρητικές αναφορές και συνεργαζονται με την φλεφαλο. Το θέμα λοιπόν δεν είναι το HEAVY METAL. Eδώ υπάρχει το δίκτυο της διανόησης του ελληνικού συντηρητισμού που τροφοδοτεί με ιδέες όλο τον ελληνικό εθνικιστικό χώρο. Από τις παρυφές της Νέας Δημοκρατίας μέχρι τους εθνικοσοσιαλιστές.

Για να υπάρξει απάντηση σε όλο αυτό το δίκτυο η χώρα χρειάζεται δημοκρατική σκέψη, δημοκράτες διανοούμενους, σοβαρές φοιτητικές παρατάξεις και όχι επιπολαιότητα. Γιατί όσο η κρίση θα βαθαίνει ο εθνικισμός θα βρίσκει περισσότερους υποστηρικτές και ο Πρασούλας, ο Μαμούτος και οι υπόλοιποι θα βρίσκουν συνεχώς νέους αναγνώστες και οπαδούς.
Άβαταρ μέλους
Priamos
Δημοσιεύσεις: 3369
Εγγραφή: Δευ 01 Ιαν 2018, 23:06

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Priamos »

Καλως ηρθες αρχικα και ενδιαφερουσα παρεμβαση.
Οπως περιγραψαμε και νωριτερα, ο Πρασουλας προσεφερε μια εναλλακτικη αναγνωση του metal περα απο τον "χουλιγκανισμο" και τη "sex, drugs and rock and roll" που δεν ηταν μονο η επικρατουσα, αλλα η μοναδικη θεωρηση εως τοτε. Ολοι εμεις που δεν μας εξεφραζε η προαναφερθεισα ταυτοτητα του metal, ρουφηξαμε ολα τα μουσικα και πολιτιστικα ερεθισματα που μας προσεφερε μαζι με εναν αξιακο κωδικα που εμοιαζε να μας αντιπροσωπευει (περηφανεια, ανδρισμος, αρνηση των μικροαστικων προτυπων κλπ). Στην πορεια ομως, αρχισε να αποκαλυπτεται η πληρης εικονα που δεν ηταν τοσο αθωα και αγνη, οσο φανηκε στην αρχη. Δεν μπορω να γνωριζω, ομως, αν εξαρχης ο Πρασουλας ειχε και προωθουσε πολιτικες σκοπιμοτητες με τον λογο του ή αν οι "απόστολοι" του τις εκμεταλλευτηκαν/αξιοποιησαν για τους δικους τους σκοπους. Οπως ειπε κι ο [mention]apeitharxos[/mention] τοτε τα πραγματα ηταν πιο αθωα και οχι ξεκαθαρα περιχαρακωμενα, και σιγουρα το επικεντρο ηταν το metal. Αν δεν μας καλυπταν απολυτα οι μουσικες προτασεις και επιλογες του Πρασουλα, ουδολως θα αγγιζαν τους περισσοτερους απο μας τα υπολοιπα λεγομενα του, οσο ψαρωτικα κι αν ηταν. Γι'αυτο και με προβληματισε αργοτερα η στροφη διαφορων "πρασουλικων" στο Oi! και το NS Black Metal, γιατι αντιληφθηκα οτι τελικα η μουσικη δεν ηταν πρωτιστως αυτο που τους ενδιεφερε, αλλα κατι αλλο...
Surreal Killer
Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Warlord Battle Choir MMXXIV”