WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

The Official WARLORD Discussion Board
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από rbrigade »

Τώρα μου θυμίζεις Τραμπάκουλα που δεν καταδέχεται τα 70's (ενώ εγώ ας πούμε μια χαρά τα ακούω, οπότε δεν είμαι ένοχος του σκεπτικού που περιγράφεις)
Άβαταρ μέλους
Vic
Δημοσιεύσεις: 536
Εγγραφή: Τετ 28 Μαρ 2018, 19:22
Τοποθεσία: Crete
Επικοινωνία:

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Vic »

Εν προκειμένω είσαι και παραείσαι ένοχος! :P
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από rbrigade »

Η διαφορά είναι ότι εγώ δεν αρνούμαι την συνεισφορά κανενός, απλά δεν αποδέχομαι τις μεγαλοποιήσεις και τις απολυτότητες
Άβαταρ μέλους
starchild
Δημοσιεύσεις: 275
Εγγραφή: Τετ 10 Ιαν 2018, 17:05

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από starchild »

asgardlord έγραψε: Πέμ 01 Νοέμ 2018, 09:00 Ποιος ήταν ο καθηγητής?!?!
Ήταν μια περίοδος 2002-2004 που έσκασαν διαδοχικά στο σχολείο (στα κυπριακά βουνά, αγροτιά ένα πράμα) τρεις τυπακοι.
Παναγιωτης Παναγιώτου - Καθηγητής Τεχνολογίας
Δημήτρης Παρπέρης - Καθηγητής Πληροφορικής
Τάσος (δεν θυμάμαι επίθετο) - Καθηγητής Φυσικής

Από τον πρώτο αγόρασα το πρώτο μου βινύλιο έβερ, Megadeth.
Ο δεύτερος δεν ήταν τόσο μεταλλάς, άκουγε πάρα πολύ πάνκ, αλλά αυτός ήταν που μου έδωσε Warlord. Μου πλάσαρε και κάτι Dead Kennedys, Pixies, etc

και με τους δύο κρατάω ακόμη επαφή, αν και πέρασε 10ετία+ μετά το σχολείο.

Ο φυσικός ο Τάσος ήταν άλλη κλάση. Δεν μου έκανε εμένα μάθημα, είδε όμως τον κολλητό μου με CDs Maiden και μας προσεγγισε. Έφτασε μια μέρα λοιπόν με μία σακούλα με καμια 30αρια CDs και για πρώτη φορά μας φόρτωσε Shadow Gallery, Psychotic Waltz, Fates Warning, etc.

Μάννα εξ ουρανού
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Re: WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Σωστή διαπαιδαγώγηση [emoji6]
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Διαβάζω τόσες μέρες για την επιρροή του Πρασσούλα στους νέους μεταλλάδες κατά την εποχή που ήταν αρχισυντάκτης στο Χάμμερ και θέλω να σας πω, πως θυμάμαι εγώ εκείνη την εποχή. Μιλάμε για 1986 έως τέλος 1987 μια εποχή που η μια δισκάρα διαδεχόταν την άλλη σε όλα τα γνωστά παρακλάδια της μουσικής μας (Heavy, Epic, Thrash, Hard rock, Glam) και η μόνη ενημέρωση που υπήρχε ήταν από το νεοσύστατο τότε Heavy Metal και φυσικά από τα δισκάδικα, που την εποχή εκείνη ήταν τόπος συνάντησης και μάθησης ταυτόχρονα. Εγώ λοιπόν τους Μanowar και τους Warlord τους έμαθα από αυτές τις Σαββατιάτικες βόλτες στο Happening, στο Δισκάδικο της Αθηνάς, στο Studio 2001 (μετέπειτα Rock City στη Σωκράτους). Εκεί λοιπόν τότε είχες τη δυνατότητα να ακούσεις όλες τις νέες κυκλοφορίες μιας και δεν υπήρχαν σφραγισμένοι δίσκοι, και να σχηματίσεις άποψη. Τα Into Glory Ride και Hail To England τα είχε φέρει το Happening την ίδια μέρα κάπου την άνοιξη του 85 (πριν πιάσει πέννα ο Πρασσούλας) και με το που ακούστηκε η εισαγωγή του Bridge of Death από τα ηχεία κόντεψαν και τα ράφια να πάρουν. Άρα όσον αφορά εμένα και την παρέα μου τα μεγαθήρια αυτά δεν τα μάθαμε από το χάμμερ. Σίγουρα το vibe που έβγαζαν τα γραπτά του βοήθησαν αλλά δεν ήταν και το Άγιο φως. Ίσως στα παιδιά της επαρχίας που η ενημέρωση ήταν ακόμα πιο δύσκολη να είχαν μεγαλύτερη απήχηση. Σίγουρα όμως τους Brocas Helm τους έμαθα από τον Βενέρη παρόλο που τα ακούσματά του ήταν στο Thrash – Death Metal. Είχε εμμονή με Brocas και Chastain αν θυμάμαι καλά. Όλοι και όλα όμως έπαιξαν ρόλο για την εικόνα που έχει ο καθένας μας για εκείνες τις εποχές.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από rbrigade »

Διαφωτιστικότατο post!
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Εγώ τελικά σε ποιον να απευθύνω ευχαριστήρια δέηση που έμαθα για τους Manowar? :D :D
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Starman »

Μάλλον τα αφτιά σου πρέπει να ευχαριστείς που δέχτηκαν το άκουσμα. Μικρή σημασία έχει από πού τους έμαθες.
White Wolf

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από White Wolf »

Starman έγραψε: Σάβ 03 Νοέμ 2018, 16:33 Μάλλον τα αφτιά σου πρέπει να ευχαριστείς που δέχτηκαν το άκουσμα. Μικρή σημασία έχει από πού τους έμαθες.
Α γεια σου!!!
Άβαταρ μέλους
Stormbringer7
Δημοσιεύσεις: 382
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 23:33
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Stormbringer7 »

Για τους παλιούς που τον αναπολησαν και για τους νέους που δεν τον προλαβαν...

https://sunwarflag.blogspot.com/2018/10 ... e.html?m=1
Like a man is a mountainside... greatness waits for those who try...none can teach you It's all inside...just climb...
White Wolf

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από White Wolf »

RedSharks έγραψε: Παρ 26 Οκτ 2018, 13:47
Zippo190 έγραψε: Παρ 26 Οκτ 2018, 12:37 Παρσούλας θεούλης όσο τον πρόλαβα αν εξαιρέσεις τα χαϊδέματα σε πολιτικοποιημένες παπαριές. Μουσικά ήταν μια χαρά και γραφικός όσο δεν έπαιρνε.

http://sunwarflag.blogspot.com/

Η σημαία κυματίζει ακόμα περήφανη και αγέρωχη παρά την παρακμή των καιρών που ζούμε...
Σε ειχε προλαβει ο Κοκκινος Καρχαριας...
Άβαταρ μέλους
Stormbringer7
Δημοσιεύσεις: 382
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 23:33
Τοποθεσία: ATHENS

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από Stormbringer7 »

Corum Jhaelen Irsei έγραψε: Τρί 06 Νοέμ 2018, 22:58
RedSharks έγραψε: Παρ 26 Οκτ 2018, 13:47
Zippo190 έγραψε: Παρ 26 Οκτ 2018, 12:37 Παρσούλας θεούλης όσο τον πρόλαβα αν εξαιρέσεις τα χαϊδέματα σε πολιτικοποιημένες παπαριές. Μουσικά ήταν μια χαρά και γραφικός όσο δεν έπαιρνε.

http://sunwarflag.blogspot.com/

Η σημαία κυματίζει ακόμα περήφανη και αγέρωχη παρά την παρακμή των καιρών που ζούμε...
Σε ειχε προλαβει ο Κοκκινος Καρχαριας...
Ααααα οκ δεν τοχα δει... Δεν πειράζει.. Θενκς
Like a man is a mountainside... greatness waits for those who try...none can teach you It's all inside...just climb...
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από RedSharks »

Ομάδα Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. και Χάρης 'Warlord' Πρασούλας (aka Sun Knight)

https://flefaloarticles.blogspot.com/20 ... -post.html

Αν και η συγκεκριμένη ομάδα έχει πέσει στην αντίληψή μου εδώ και λίγο καιρό, δεν είχα βρει τον χρόνο μέχρι σήμερα να δω περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Κάνοντας μια βόλτα σήμερα στο site τους και διαβάζοντας, μεταξύ άλλων, ειδικά την εκτενή και άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του αρχηγού τους, Σταμάτη Μαμούτου (βλ. παραπάνω λινκ), έγινε γρήγορα σαφές με τι έχουμε να κάνουμε. Πρόκειται για κάποιους από τους πιο σκληροπυρηνικούς παλιούς πιστούς του Πρασούλα και της ιδεολογίας του που επαναδραστηριοποιήθηκαν γύρω από έναν νέο αρχηγό. Δηλαδή παλιοί σκληροπυρηνικοί επικομεταλλάδες των 80s και 90s που είχαν τον Πρασούλα ως πρότυπο, μέντορα και ιδεολογικό καθοδηγητή, οι οποίοι αφού μείναν ανενεργοί και παροπλισμένοι για αρκετά χρόνια στα late 90s - early 00s, τα τελευταία χρόνια άρχισαν πάλι να οργανώνονται γύρω από τον νέο αρχηγό τους, τον Μαμούτο, ο οποίος κατά κάποιο τρόπο παίζει τον ρόλο ενός «νέου Πρασούλα». Όπως διαβάζουμε και στη συνένετευξη, ο Μαμούτος και ο Πρασούλας είναι φιλαράκια, με τον δεύτερο να αρθογραφεί στο περιοδικό του πρώτου. Όλα τα κείμενα που διάβασα στο site είναι γραμμένα με τρόπο που μιμείται στυλιστικά τα original κείμενα του Πρασούλα (στήλη 'War Flag of the Sun' στο Metal Hammer). Η ομάδα αυτοπροσδιορίζεται φιλοσοφικά ως «νεορομαντικοί» και πολιτικά ως «παραδοσιοκρατικά συντηρητικοί» και «εθνικιστές».

Τα παραπάνω μου φαίνονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα για 2 λόγους. Πρώτον, είναι μια ακόμα, τρανταχτή, ένδειξη για το πόσο βαθειά, και στην περίπτωση των μελών της συγκεκριμένης ομάδας, μη αναστρέψιμα, επηρέασε ο Πρασούλας την ελληνική metal κοινότητα, είτε άμεσα (ο ίδιος με τα κείμενά του), είτε έμμεσα (τα πνευματικά του παιδιά που ως συντάκτες fanzine, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, αρχηγοί παρεών κτλ, μεταλαμπάδευσαν τις πρασουλικές ιδέες σε νεότερους). Αυτό όμως το έχουμε ήδη αναλύσει εκτενώς σε αυτό το thread (βλέπε «θεωρία χιονοστοιβάδας»).

Το δεύτερο είναι ότι ακυρώνει ή έστω «προκαλεί» ως ένα βαθμό την μέχρι τώρα πεποίθησή μου, ότι το να ψαρώνεις με τις πίπες του Πρασούλα το 1990-92, όντας 13 χρονών, είναι δικαιολογημένο από την αφέλεια της ηλικίας και την γενικότερη αφέλεια/αθωότητα που χαρακτήριζε την προ-internet εποχή (όλα αυτά μέχρι εδώ ισχύουν), και ότι φυσιολογικά μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, όλα αυτά τα ξεφορτώνεσαι στο καλάθι των αχρήστων. Αυτό το τελευταίο, συνέβει ίσως στην πλειοψηφία όσων διαβάζαμε Πρασούλα το 92. Όμως, και αυτό είναι που με εκπλήσσει, υπάρχουν από ότι φαίνεται ακόμα άνθρωποι, 40άρηδες σήμερα, κάποιοι παντρεμένοι, με οικογένειες και παιδιά, με καλό μορφωτικό επίπεδο, που ακόμα πιστεύουν στις πρασουλικές ιδεοληψίες της εφηβείας τους.

Το site πάντως, ασχέτως ιδεολογικών διαφορών, είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα για μεταλλάδες της γενιάς μου, λόγω των νοσταλγικών αναφορών και περιγραφών που κάνουν σε σκηνικά εκείνης της εποχής (late 80s / early 90s).

Στη συνέχεια θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα της συνέντευξης Μαμούτου που έχουν άμεση σχέση με τον Πρασούλα (Sun Knight) και γενικότερο ενδιαφέρον για την ιστορία των επικομεταλλάδων στην Ελλάδα.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος RedSharks την Παρ 12 Απρ 2019, 04:25, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Άβαταρ μέλους
RedSharks
Δημοσιεύσεις: 329
Εγγραφή: Τετ 12 Σεπ 2018, 10:25

WARLORD, Πρασούλας κ Ελληνικό κοινό

Δημοσίευση από RedSharks »

5) Μιας και αναφέρθηκες στον Sun Knight, θα ήθελα να μου πεις αν ήταν αυτός που ξεκίνησε όλη τη νεορομαντική κίνηση που έχει ως επίκεντρο σήμερα την Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας.

Δεν την ξεκίνησε. Υπήρξε, όμως, το κεντρικό σημείο αναφοράς. Ο «Ιππότης» αρθρογραφούσε στο περιοδικό Heavy Metal&Metal Hammerαπό τα μέσα της δεκαετίας του ’80 έως τα τέλη εκείνης του ’90. Από το 1990 κι έπειτα, δημοσίευε στο δημοφιλές αυτό έντυπο την μόνιμη στήλη «War Flag Of The Sun». Σε εκείνο το δισέλιδο, όντας ένας εξαιρετικός συντάκτης, κατάφερε να παρουσιάσει μια πρώτη θεώρηση, μέσω της οποίας εξήγησε πειστικά γιατί το αυθεντικό heavy metal συνδέεται μουσικά και θεματολογικά με την λογοτεχνία του φανταστικού και με τις ευρωπαϊκές παραδόσεις, αποτελώντας μια νεορομαντική μουσική έκφραση. Αναφερόμενος στον Ρομαντισμό δεν περιορίστηκε στο μουσικό πεδίο αλλά έγραφε για λογοτεχνικά, ακόμη και για πολιτικά θέματα. Θυμάμαι ότι στην στήλη του διάβασα για πρώτη φορά ονόματα όπως εκείνα του Τόλκιν και του Αλαίν ντε Μπενουά!

Εκείνη την εποχή το heavy metal δεν ήταν μια απλή μουσική επιλογή για τους νέους, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά πραγματικό κίνημα με δυναμική παρουσία των μελών του στους δρόμους. Το Metal Hammer διαβαζόταν από 50.000 αναγνώστες κάθε μήνα! Έτσι, γρήγορα οι προτάσεις του Sun Knight βρήκαν υποστηρικτές. Ωστόσο, δεν έγινε εφικτή κάποια γενικότερη συνεννόηση ανάμεσα στους παλιούς νεορομαντικούς «επικάδες», με αποτέλεσμα να μην υπερβούμε ποτέ το πεδίο της απλής τάσης και μην να καταστούμε αναγνωρισμένο υπο-κίνημα του σκληρού ήχου, πράγμα που είχαν καταφέρει οι punks και οι skinheads. Υπήρξαν κάποιες ομάδες «επικάδων», κάποια fanzines, αλλά τίποτε περαιτέρω. Τελικά, η συνολική υποχώρηση του rock κινήματος στα τέλη της δεκαετίας του ’90, σηματοδότησε και τη σταδιακή εξαφάνιση της πολιτισμικής τάσης που είχε ως επίκεντρο την αρθρογραφία του Sun Knight.

Κατά την δεκαετία του 2000, εκμεταλλευόμενος τη δυνατότητα των νέων μεθόδων εκτύπωσης και του διαδικτύου, μέσα από την Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ επιχείρησα την συσπείρωση όσων είχαν απομείνει από την «παλαιά φρουρά» και την ενσωμάτωσή τους σε ένα νέο σχήμα, που περιελάμβανε νεότερα παιδιά και λάμβανε υπόψη την ιστορική εμπειρία του παρελθόντος. Σήμερα, αξιολογώντας εκείνη την εποχή, μπορώ να πω ότι σε έναν ικανοποιητικό βαθμό τα κατέφερα. Οργανωμένη και ενιαία μορφή η κίνησή μας απέκτησε για πρώτη φορά μέσα από την Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ κι από τις σελίδες του περιοδικού Φανταστική Λογοτεχνία.

7) Τι συνέβη με τα παιδιά εκείνης της «παλιάς φρουράς» που ανέφερες; Που βρίσκονται σήμερα;

Δεν μπορώ να γνωρίζω τι απέγιναν. Θυμάμαι ότι κάποιοι είχαν αρχίσει να απομακρύνονται ήδη από τα μισά της δεκαετίας του ’90. Ήταν τότε που το σύστημα της μουσικής βιομηχανίας προώθησε στη rock σκηνή μεταμοντέρνα ρεύματα, όπως το funk metal, το grunge και το rap metal, σπρώχνοντας τον παλιό καλό ήχο των 70’s και των 80’s στο περιθώριο. Όλα όσα είχαμε αγαπήσει και υποστηρίξει στην μουσική, καθώς και η συνολική μας κουλτούρα, περνούσαν σταδιακά σε μια κορεσμένη underground κατάσταση. Αρκετοί δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν αυτή την μετάβαση. Συνέχισαν να ακούνε τα παλιά αλλά σταμάτησαν να παρακολουθούν τις εξελίξεις. Με τον καιρό ήταν μοιραίο να αφομοιωθούν στην αστική καθημερινότητα.

Παράλληλα, η ποιότητα του «μεταλλικού» ήχου υποχωρούσε αισθητά απ’ το παλαιότερο υψηλό επίπεδο κι έχανε την επιθετικά μελωδική αυθεντικότητα της προηγούμενης δεκαετίας. Κατά τα ψέματα, οι Stratovarius δεν ήταν Helloween, οι Blind Guardian δεν ήταν Maiden και οι Hammerfall δεν ήταν Manowar. Ούτε και οι Nightwish ήταν Def Leppard. Οι ήχοι μας παρέμεναν ευήκοοι. Τα νέα συγκροτήματα είχαν έντονα ρομαντική αισθητική και πολύ καλές συνθετικές στιγμές. Υπήρχε και το επικό στοιχείο σε black metal μπάντες. Ωστόσο, φάνηκε ότι μέσα από την ρομαντική εικόνα δεν υπήρχε πια η απαραίτητη ένταση ώστε να γεμίσουν οι νέες γενιές των εφήβων με την ενέργεια του επαναστάτη.

Επίσης, δεχτήκαμε ένα μεγάλο χτύπημα -όχι μόνο οι νεορομαντικοί metalheads, αλλά ολόκληρη η κοινότητα του ελληνικού rock κινήματος- από το 1996 και μετά, όταν ήρθε στην εξουσία το σύστημα του «εκσυγχρονισμού», υπό τον Κώστα Σημίτη. Η τότε εξουσιαστική ελίτ προώθησε στο πεδίο της κουλτούρας τον αγοραίο υλισμό και σε εκείνο της διανόησης την τεχνοκρατία. Τύποι όπως ο Πέτρος Κωστόπουλος έγιναν σύμβολα της νεολαίας και η κοινότητα των υποστηρικτών του rock σταμάτησε να προσελκύει μαζικά εφήβους, όπως συνέβαινε παλαιότερα. Μέσα σε λίγο καιρό οι παλιοί τρόποι ξεχάστηκαν και ινδάλματα της νέας γενιάς έγιναν τα αθύρματα του αστικοφιλελεύθερου life style.

Κοντολογίς, ήμασταν θύματα των φαινομένων της παγκοσμιοποίησης που εκδηλώθηκαν μετά το 1992. Σε γενικές γραμμές η εξέλιξη όσων παραμείναμε για μεγάλο διάστημα ενεργοί στην κοινότητα των νεορομαντικών metalheads ήταν η εξής:

Ορισμένοι από όσους διάβαζαν την War Flag κι άλλα σχετικά fanzines άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 να εστιάζουν στη μελέτη θεμάτων που είχαν μεταφυσικό περιεχόμενο και σταδιακά στράφηκαν σε περιοδικά όπως το Τρίτο Μάτι, το Strange κλπ.

Κάποιοι επέλεξαν διαφορετικό δρόμο κι εστίασαν στην πολιτική, με αποτέλεσμα να στρατευτούν σε εθνικιστικά κόμματα. Πρόσωπο κλειδί αυτής της κατηγορίας ήταν ο Γιώργος Μάστορας. Ο Μάστορας, κατά τη δεκαετία του ’90, ήταν γνωστός στα στέκια των ακροατών του heavymetal με το ψευδώνυμο Festavis. Ως Festavis υπέγραφε συχνά στη στήλη αλληλογραφίας του Metal Hammer και παραχωρούσε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις σε μουσικές εκπομπές. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, μαζί με τον επίσης νεορομαντικό επιστήθιο φίλο του Κώστα ο οποίος τότε ήταν γνωστός με το ψευδώνυμο Werewolf, είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν τους περισσότερους πολιτικά στρατευμένους metalheads στο κόμμα τους.

Ασφαλώς κάποιοι άλλοι παραμείναμε στην αρχική γραμμή, που συνοψίστηκε στο τετράπτυχο φανταστική λογοτεχνία-true metal-παραδοσιοκρατία-αυτονομία. Δεν μας εξέφραζε κανένα κόμμα, ούτε μας συγκινούσε κάποια μεταφυσική τάση, παρά μόνο ο Ρομαντισμός και ο δρόμος. Στην ουσία αποτελούσαμε ένα άπλωμα παράλληλων παρεών. Παρεών από παιδιά που είχαμε παρόμοιες λογοτεχνικές, καλλιτεχνικές και πολιτικές προτιμήσεις. Βιώσαμε όλες τις εξελίξεις, μέχρι που κάποιοι ξανασυναντηθήκαμε στην Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ κι άλλοι χάθηκαν μάλλον οριστικά από τα στέκια.

Τέλος, υπήρξαν κι αρκετοί που συνδέονταν με τη νεορομαντική κοινότητα μόνο για λόγους μουσικού ενδιαφέροντος. Τους άρεσε το επικό στοιχείο στη μουσική και το true metal, όμως δεν τους ενδιέφερε η φανταστική λογοτεχνία, ούτε και είχαν αναζητήσεις πολιτικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Απ’ αυτούς είναι ακόμη κάποιοι ενεργοί στα δρώμενα της ελληνικής κοινότητας του heavy metal.
8) Από τα λεγόμενά σου συμπεραίνει κανείς ότι πρέπει να είχαμε αρκετό κόσμο ενεργό εκείνα τα χρόνια.

Προκειμένου να εξάγουμε βάσιμα συμπεράσματα θα πρέπει να εστιάσουμε στις έννοιες της έντασης και την αυθεντικότητας. Όχι στην μαζικότητα. Για παράδειγμα, πριν λίγους μήνες στη συναυλία των Iron Maiden, η οποία πραγματοποιήθηκε εκτός Αθηνών και το εισιτήριό της ήταν ακριβό, παραβρέθηκαν 35.000 άνθρωποι. Αναμφίβολα πολύς κόσμος. Ωστόσο, λίγες μέρες μετά αυτός ο κόσμος είχε εξαφανιστεί. Πουθενά δεν έβλεπες metalheads με τα διακριτικά της αισθητικής τους να κυκλοφορούν στους δρόμους.

Αντίθετα, το 1988 το ίδιο συγκρότημα στην πρώτη του συναυλία, η οποία έλαβε χώρα εντός των Αθηνών σε χώρο με εύκολη πρόσβαση, συγκέντρωσε γύρω στις 15.000 κόσμο. Κι όμως, πριν και μετά, οι metalheads της εποχής ήταν παντού. Τους έβλεπες στους δρόμους, σε στέκια διαφόρων συνοικιών, σε σχολεία, στα γήπεδα. Με ξεχωριστή εξωτερική εμφάνιση και με ιδιαίτερη συμπεριφορά και κουλτούρα, που τους έκαναν να διακρίνονται από τον μέσο όρο της αστικής κοινωνίας και να συγκροτούν ένα νεανικό πολιτιστικό κίνημα.

Συνεπώς, οι αριθμοί πρέπει να συνοδεύονται από ερμηνευτικά κριτήρια για να μας βοηθήσουν να εξάγουμε συμπεράσματα. Κρατώντας αυτό ως δεδομένο θα απαντήσω ότι από το 1989 και μετά, που μπορώ να θυμάμαι καλά το τι συνέβαινε, αποτελούσαμε διακριτή τάση. Υπήρχαν «δικά μας» παιδιά σε πολλά στέκια της Αθήνας. Πριν το 1989 ενδεχομένως να ήμασταν και περισσότεροι. Όταν είχαμε ανοίξει μια παρόμοια συζήτηση με τον Sun Knight πριν λίγα χρόνια, μου είχε πει ότι αν υπήρχε κάποιος με την υπομονή και τη θέληση να κάνει στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 ό,τι κάνω εγώ με τη Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ σήμερα, θα είχαμε εκεί έξω έναν στρατό υποστηρικτών έτοιμο να μας ακολουθήσει.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος RedSharks την Παρ 12 Απρ 2019, 04:32, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Warlord Battle Choir MMXXIV”