BOBBY BARTH (US) - Two Hearts One Beat (1986)

[aorpanos72]

Ο Bobby Barth (γεννημένος στις 5 Δεκεμβρίου 1952 στο Coffeyville του Κάνσας) είναι Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και παραγωγός δίσκων.

Ξεκίνησε να παίζει ντραμς το 1960, ενώ το 1963 εργάστηκε σε συναυλίες του Σαββατοκύριακου και της μιας βραδιάς. Ο Barth έμαθε τα βασικά της κιθάρας από τον πατριό του και το 1968 έφυγε από το σπίτι του και άρχισε να παίζει μουσική με πλήρη απασχόληση. Ο Barth εντάχθηκε στο συγκρότημα του Κολοράντο Wakefield το 1969 ως κιθαρίστας και τραγουδιστής. Οι Wakefield αποτελούνταν από τους γηγενείς από το Pueblo του Κολοράντο Charlie Ferrill στα τύμπανα, Carl Marcon στο μπάσο, Mike Carrol στην τρομπέτα, Ron Struthers στο σαξόφωνο και το φλάουτο και τον Paul Zamucen από το Σαν Φρανσίσκο στα congas και timbales. Η μπάντα εμφανιζόταν σε κλαμπ σε όλη τη χώρα μέχρι να χωρίσουν γύρω στο 1973.

Ο Barth ίδρυσε τους Babyface περίπου την ίδια εποχή, με τον ντράμερ Bobby Miles από το Κολοράντο, τον μπασίστα Mike Turpin από την Καλιφόρνια και τον πληκτρά Mickey Larson από το Ουισκόνσιν. Ο Mickey ήταν ειδικός στο κλασσικο ροκ βασισμένο στα μπλουζ, αλλά με την πάροδο των ετών, οι Babyface άρχισαν να πηγαίνουν σε μια διαφορετική κατεύθυνση, περισσότερο σε αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν AOR ή POMP rock στην Ευρώπη. Αυτη η αλλαγη μουσικης κατευθυνσης μπήκε σφήνα στην σχεση μεταξυ Barth και του Larson. Ετσι ο Edgar Riley, Jr. ένας φοιτητής στο εκεί πανεπιστήμιο, προσλήφθηκε για να αντικαταστήσει τον Larson.

Οι Babyface, που είχαν υποστεί αλλαγή μελών, υπέγραψαν και ηχογράφησαν τον πρώτο και μοναδικό τους δίσκο για την διαλυμένη πλέον ASI Records. Αν και το συγκρότημα αισθάνθηκε προδομένο από τον παραγωγό, ο οποίος άλλαξε την κατεύθυνση του δίσκου χωρις τη να το γνωριζει η μπαντα, αφού το συγκρότημα έφυγε από το στούντιο, ο δίσκος παρήγαγε ένα τραγούδι στο top 20 των Billboard charts. Η μπάντα, η οποία θεωρούσε τον εαυτό της εγκεφαλική ροκ μπάντα, είχε κολλήσει να παίζει για πλήθος κόσμου που περίμενε να ακούσει την top 20 επιτυχία της, αναγκάστηκε να διαλυθεί το 1978.

Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα οι Barth, Turpin και Riley ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον κιθαρίστα Michael Osborne και τον ντράμερ Teddy Mueller για να αναμορφώσουν την έννοια Babyface χωρίς την παρέμβαση της ASI Records και εμφανίστηκαν στο Gainesville της Φλόριντα ως Alien. Το 1979 η MCA Records έκλεισε συμφωνία με την ποπ μουσική εταιρεία Curb Records για να δημιουργήσουν μια εταιρεία που θα συν-παράγει ροκ συγκροτήματα. Οι Alien ήταν το πρώτο συγκρότημα που υπέγραψε με την εταιρεία MCA-Curb και, μετά από μια γρήγορη αλλαγή ονόματος σε ΑΧΕ λόγω της κυκλοφορίας της κινηματογραφικής ταινίας Alien, γέννησε δύο δίσκους, τα Axe και Living on the Edge. Ο Barth αφηγείται ότι και οι δύο δίσκοι ήταν κακές εκπροσωπήσεις του συγκροτήματος (παρότι το τραγούδι "Battles" έλαβε εκτεταμένο air play απο τους Ροκ Ραδιοφωνικούς σταθμούς) , λόγω της έλλειψης εμπειρίας στο στούντιο και της κακής επιλογής παραγωγών.

Μετά τις ριζικές αλλαγές που έγιναν στην Αμερικάνικη μουσική βιομηχανία το 1980, όπως τόσες άλλες μπάντες, οι Axe βρέθηκαν χωρίς δισκογραφική εταιρεία. Σε συνεργασία με τον Roger Probert της Atlantic Records, το συγκρότημα έκλεισε συμφωνία με την Atlantic. Οι λεπτομέρειες είναι συγκεχυμένες, αλλά εν μία νυκτί η μπάντα με μάνατζερ τον Jim Dawson και την Arnakata Management και παραγωγό τον Tom Allom των Judas Priest, βρέθηκε στην Atco Records αντί για την Atlantic, με νέο μάνατζερ και παραγωγό. Τα άλμπουμ που παρήχθησαν στο πλαίσιο αυτού του συμβολαίου περιλάμβαναν τα Offering και Nemesis. Το Offering έφερε το συγκρότημα στην προσοχή του αμερικανικού ραδιοφώνου, με το "Rock and Roll Party in the Streets", όταν το single, χωρίς καμία ουσιαστική υποστήριξη από την Atco, μπήκε στο Billboard Top 100 songs για τα charts του έτους που τελειώνει, και το άλμπουμ στο Billboard top 75 albums of the year charts, και τα δύο για το 1982.
Το συγκρότημα συνέχισε να περιοδεύει και να ηχογραφεί, μέχρι που το 1984 ο Osborne και ο Barth ενεπλάκησαν σε ένα θανατηφόρο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο Barth γλίτωσε με τραύματα στη σπονδυλική στήλη, αλλά ο Osborne σκοτώθηκε στο δυστύχημα. Ο Barth ηχογράφησε τον σόλο δίσκο του, Two Hearts One Beat, ως φόρο τιμής στον Osborne το 1985.

Ο Barth, και μερικές φορές ο Osborne, μπήκαν στο στούντιο για να συνεργαστούν με τους Medlocke και Spires, σε μια προσπάθεια να μετακινήσουν τους Blackfoot από τη Southern Rock βάση τους σε ένα πιο φιλικό προς το ραδιόφωνο στυλ. Κοιτάζοντας πίσω, ο Barth μου είπε ότι πίστευε ότι ήταν από την απελπισία που νιώθουν όλες οι ροκ μπάντες, καθώς οι πωλήσεις των δίσκων τους αρχίζουν να μειώνονται αντί να αυξάνονται. Ο Barth δούλεψε μαζί με τους Medlocke, Spires και τον παραγωγό Eddie Offord στα SIOGO και Vertical Smiles. Μετά το ατύχημα το καλοκαίρι του 1984 ο Barth εντάχθηκε στους Blackfoot με πλήρη απασχόληση. Έπαιξε με τους Blackfoot μέχρι τη διάλυσή τους το 1986. Μετά τη διάλυση των Blackfoot, ο Bobby συνέχισε να περιοδεύει με τον Ricky Medlocke των Blackfoot μέχρι να αποχωρήσει στα τέλη του 1986.

Ο Barth επέστρεψε στο Λος Άντζελες και συνεργάστηκε με τον ντράμερ των UFO, Andy Parker, για να ανοίξουν την Satellite Sound Recording στο Burbank. Πιστώνει στη φιλία του με τον Warren "Pete" Moore από τους αυθεντικούς "Miracles" με τον Smoky Robinson, ότι του έδωσε τις πρώτες του πραγματικές ευκαιρίες για παραγωγή. Ο Barth άρχισε να δημιουργεί και να παράγει projects όταν το στούντιο του που βρισκόταν δίπλα στο Satellite Records του Pete, ένωσε τις δυνάμεις του και άρχισε να παράγει δίσκους για την εν λόγω εταιρεία. Αργότερα, ο Barth ένωσε τις δυνάμεις του με τον Bruce Nazarian, μετακόμισε στο "The Complex" στο West Hollywood, όπου ο Nazarian, μπασίστας των "Brownsville Station" και "Was Not Was" καθώς και παραγωγός της σόλο προσπάθειας του Barth στην Atlantic "2 Hearts 1 Beat". Ο Bruce Nazarianήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους πρωτοπόρους στον κόσμο με την ψηφιακή ηχογράφηση και η ομάδα χρησιμοποίησε ένα μεγάλο σύστημα Synclavier Direct to Disc, αυτό εισήγαγε τον Barth στις δυνατότητες της ψηφιακής ηχογράφησης και επεξεργασίας υψηλού επιπέδου. Οι δύο τους ασχολήθηκαν με τη σύνθεση και την παραγωγή μουσικής για μεγάλες ταινίες μέχρι το 1990,


Μετά από το σχετικά μεγαλούτσικο βιογραφικό του Bobby Barth. Θα μιλήσουμε για το άλμπουμ που ήταν η αφορμή για αυτό το τοπίκ.
Το άλμπουμ ηχητικά κινείται σε κλασσικά AOR - Ποπ Ροκ μονοπάτια με χρήση synths και φυσικά Σαξοφώνου.
Ο Barth είχε αυτόν τον ήχο στο μυαλό του από την εποχή των AXE.
Ένα άλμπουμ για χαλαρή οδήγηση νύχτα με τα φώτα της πόλης να λούζουν το αυτοκίνητο...

Θα ξεχωρίσω έτσι για να έχουμε να λέμε 5 κομμάτια από το άλμπουμ αν και είναι όλο στο ίδιο υψηλότατο επίπεδο.

Το εναρκτήριο hit for clubs " Dangerous Games," Το σαξοφωνατο ΕΠΟΣ "Don't Come To Me" (ο ορισμός του lite AOR), το χορευτικό ¨Stop (In The Name Of Love)" την μπαλάντα που πρέπει να δίνεται μαζί και ξυραφάκι για τις φλεβες "I Don't Want To Be Alone Tonight" και την AOR επιτομή "Burn Me Once, Burn Me Twice".

Επίσημα σε Cd κυκλοφόρησε το 2009 από την Wounded Bird Records

01 - Dangerous Games (Bobby Barth)
02 - Don't Come To Me (Eddy Schwartz & David Tyson)
03 - Stop (In The Name Of Love) (Eddie Holland, Lamont Dozier & Brian Holland)
04 - Sara (Bobby Barth)
05 - Knifes Edge (Bobby Barth)
06 - I Don't Want To Be Alone Tonight (Bobby Barth & Spires)
07 - Burn Me Once, Burn Me Twice (Bobby Barth & Nicholson)
08 - Once In A Lifetime (Bobby Barth)


Produced by Bruce Nazarian (Gnome Productions) for Al Nalli Productions, Inc.
Recorded & Digitally Mixed at Gnome Sound, Detroit, MI
Recording & Mix Engineer : Greg Ward


The Cast :
Guitar & Guitar Synth & Lead vocals : Bobby Barth
Bass : Bruce 'Beezer' Nazarian
Keyboards : Luis Resto, Mark Nilan, Bobby Barth & Bruce Nazarian
Drums : Jimmy Hunter & Esteban MacNardo
Percussion : Philippe MacNardo







Το τοπικ είναι αφιερωμένο στον @Paul_Tziomakis που μου υπενθύμισε αυτόν τον δίσκο έπος.
Αλλά και στην υπόλοιπη AOR Mafia του Forum.

[Grin]

Η σημαία στον ιστό της

[Paul_Tziomakis]

Πολύ ωραίο κείμενο που παρέχει πληροφορίες για τη ζωή και το καλλιτεχνικό έργο του σπουδαίου αυτού μουσικού. Η σόλο κυκλοφορία του Bobby Barth "Two Hearts - One Beat" είναι ένα αδίκως παρεξηγημένο άλμπουμ, κατά τη γνώμη μου. Πρόκειται για ένα άλμπουμ το οποίο οι φανς καλλιτεχνών όπως Robert Tepper και John Parr θα λατρέψουν με το πρώτο άκουσμα.

[CountRaven]

Υπάρχει ζουμί εδώ πέρα.

[aorpanos72]

Υπάρχει ζουμί εδώ πέρα.

Αν εχει ζουμί, να φέρω ψωμί να βουτήξουμε