Heddigan's Collection

Έχετε συγκρότημα/περιοδικό/εταιρεία/blog? Σπαμάρετε!
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Starman »

Συμφωνώ με [mention]rbrigade[/mention] . Ειδικά το Road To Macedonia με μία λίγο αξιοπρεπή παραγωγή και ήχο, θα το είχαν πολλοί στα τοπ της δεκαετίας από Ελληνικές μπάντες.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Overkill - White Devil Armory (2014)

Εικόνα

Τους Overkill πρώτα τους είδα live (στην Καρλσρούη) κι έπειτα άρχισα να παίρνω τους δίσκους τους. Θυμάμαι ότι είχα πάει για τους co-headline, Omen, αλλά τελικά έμεινα με το στόμα ανοιχτό με την ενέργεια που έβγαλαν στη σκηνή οι ΥπερΣκοτωμός (πως σκατά μεταφράζεται το Overkill).

Σέβομαι κι εκτιμώ τους πρώτους δίσκους, τους κλασσικούς, αλλά για εμένα the real thing ξεκίνησε το 2010 με το Ironbound κι ότι ακολούθησε από εκεί και πέρα είναι ατόφιο thrash αριστούργημα. Το White Devil Armory κερδίζει (για την ώρα) στα σημεία τα πέντε άλμπουμ της πρόσφατης περιόδους. Το εισαγωγικό XDM με τους thrash ύμνους που ακολουθούν Amrorist, Down to the Bone, Pig και Bitter Pill κρύβουν πιο πολύ ενέργεια κι από την Πτολεμαΐδα. Οι ιστορικοί του μέλλοντος ίσως να ανακαλύψουν με ποιο τρόπο το συγγραφικό δίδυμο Verni και Elsworth μέσα σε 10 χρόνια έγραψαν τόση πολύ καλή μουσική σε ένα υπερκορεσμένο είδος (ενώ θα πρέπει να κάνουν κι ανασκαφές για τα πτώματα που αφήνουν πίσω τους ύστερα από κάθε live).

Ενορχήστρωση έχει αναλάβει ο Mike Romeo των Symphony X (κάνει και thrashιές ο μπουλούκος) ενώ το φοβερό εξώφυλλο είναι του Travis Smith, με τα τρία αστέρια που μάλλον σηματοδοτούν τα τριάντα χρόνια δισκογραφίας των Overkill. Τρία αστέρια ο Τσουκαλάς από το New Jersey, Bobby, αλλά τα τέσσερα που φοράει ο αυθεντικός Τάκης δεν θα τα φθάσουν, ή αν τα φθάσουν ο Θρύλος θα έχει ήδη βάλει το πέμπτο.

Σημείωση για το digipack κομμάτι της συλλογής μου, περιέχει δύο bonus, το (την είδαμε Dropkick Murphys) The Fight Song και το (γαμάτο για bonus) Miss Misery.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από rbrigade »

Είμαι παντελώς άσχετος από Overkill πλην δύο πρώτων. Όταν λες ενορχήστρωση Romeo τι εννοείς; Παραγωγή;
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Ναι, παραγωγή. Στα credits του booklet, ο Romeo αναφέρεται ως "Orchestrations" (αντί για Producer), αλλά θυμάμαι σε μία συνέντευξη (του Verni) προώθησης για το άλμπουμ, τον Romeo τον είχε αναφέρει ως παραγωγό.

Ίσως κάποιος από τους μουσικούς του forum μπορούσε να διαφωτίσει αν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του ενορχηστρωτή και του παραγωγού.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Manilla Road - Crystal Logic (1983)

Εικόνα

Για το Crystal Logic, αντί να γράψω τις συνηθισμένες παπαριές μου, θα μεταφέρω από το booklet (της επανέκδοσης) λόγια των Edling και Shelton με τα οποία ταυτίζομαι απόλυτα.

Absolutely spellbinding! They had some weird epic beauty that captured me and took me to a better place. A place of lost empires and ancient kings.

It was the turning point and one of the bands more important defining moments. The bands personality became much more clear and the direction for Manilla Road was finally set in stone. It might very well be the most important album in the career of the band.

... set ourselves apart from all the other bands out there and follow my (σ.σ. Shelton) anthropological approach to lyrics and themes.


Το διπλό CD της συλλογής μου είναι η remastered επανέκδοση με το Flaming Metal System από την US Metal III συλλογή, και μπόλικο bonus πράγμα όπως rough mixes, alternatives, unreleased, early rehearsals, live και τη διασκευή του Dreams of Eschaton από τους Viron.

Up the Hammers & Down the Nails! May the Lord of Light be with You!
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Καρδούλιασμα πριν καν διαβαστεί.-
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8724
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Zippo190 »

αιώνια λατρεία το "Crystal Logic".
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Aphelian »

Heddigan έγραψε: Τρί 24 Μαρ 2020, 09:25 Ναι, παραγωγή. Στα credits του booklet, ο Romeo αναφέρεται ως "Orchestrations" (αντί για Producer), αλλά θυμάμαι σε μία συνέντευξη (του Verni) προώθησης για το άλμπουμ, τον Romeo τον είχε αναφέρει ως παραγωγό.

Ίσως κάποιος από τους μουσικούς του forum μπορούσε να διαφωτίσει αν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του ενορχηστρωτή και του παραγωγού.
Πολλες μπαντες βαζουν αυτα τα credits με "δικο" τους τροπο. Το πιο συνηθες λαθος ειναι οτι ο Producer, κανει to Mix/Master.

Ο Producer μπορει να εχει λογο στα κομματια (αλλαγες σε δομη, ρεφραιν,διαρκεια κλπ), στη σειρα που θα μπουν στο δισκο, σε ολο το δημιουργικο κομματι ακομα και αν δεν πειραξει ουτε Knob κατα τη διαρκεια της μιξης.

Θυμαμαι μια σκηνη απο την ταινια Hysteria για τους Def Leppard που δεν μπορουσαν να καταλαβουν ποιο απο τα riffs τους ηταν καλο (παιζοντας μεταξυ αλλων καιτ το pour some sugar on me αν θυμαμαι καλα) επειδη δεν ηταν διαθεσιμος ο Mutt Lange για να τους δωσει γραμμη ή μια σκηνη οπως αυτη



Αλλο ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι ο Desmond Child που ειναι υπευθυνος για πολλα απο τα επη σε ολο το φασμα της μουσικης.

Στην Ελλαδα και ειδικα στον χωρο του σκληρου ηχου, τα εχουμε βαλει ολα στο ιδιο καζανι (κατα πλειοψηφια τουλαχιστον) ενω εξω υπαρχουν αλλοι ανθρωποι για μιξη, αλλοι για mastering, αλλοι για ενορχηστρωσεις(εδω μονο σε λαϊκα πχ μπορω να σκεφτω αυτο το "επαγγελμα"),αλλοι αλλοι αλλοι.

Για το τους Overkill, υποθετω πως ο Romeo τους εκανε τον ηχο (recording/engineering/mix/master) γιατι δεν συνηθιζεται στο heavy metal να βγαινουν τα υπολοιπα εκτος "μπαντας".
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Τον όρο "ενορχήστρωση" τον έχω αντιληφθεί ως τον ορισμό της συσχέτισης των διαφόρων μουσικών οργάνων ως προς την ανάπτυξη του ήχου που θα παραχθεί ως σύνολο. Π.χ. στη λαϊκή μουσική που βλέπεις μία πολυμελή μπάντα με 4-5 διαφορετικά έγχορδα, διάφορα κρουστά, φωνή(-ές), πλήκτρα κ.τ.λ, καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να υπάρξει ένας έμπειρος μουσικός να ορίσει την ηχητική σχέση των οργάνων.

Στο heavy metal/rock που συνήθως τα πράγματα είναι πιο απλά, lead guitar, rhythm guitar, μπάσο/τύμπανα, φωνή, δεν βλέπω ποιος θα ήταν ο ρόλος ενός ενορχηστρωτή.
Άβαταρ μέλους
Aphelian
Δημοσιεύσεις: 651
Εγγραφή: Παρ 03 Αύγ 2018, 13:19

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Aphelian »

Ελα πολυ καλο αλλα καθολου σχετικο πaραδειγμα ειναι καποια απο τα πρωτα τραγουδια του Παντελιδη, που τραγουδουσε πανω σε ακορντα με μια ακουστικη κιθαρα με λαστιχενια παντοφλα στο δωματιο του, τραγουδια που ειχε γραψει μονος του. Μολις εγινε ντορος, καποιος επαγγελματιας τα πηρε, τα "εφτιαξε" (ενορχηστρωση λοιπον) σε αυτο το αρκουδο-bregovic στυλ και the rest is history.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Symphony X - Paradise Lost (2007)

Εικόνα

Δίσκος του μήνα στο Metal Hammer, δεκάρι και παρόλο που δεν μπορώ να θυμηθώ τον συντάκτη στο review, θυμάμαι τους διθυράμβους του αρθρογράφου για το Paradise Lost. Σε μία εναλλακτική augment reality θα έλεγα πως τo κείμενο του Hammer έσταζε παχύρευστα υγρά που είχε αποβάλει ο συντάκτης κατά την διάρκεια πολλαπλών οργασμών με την ακρόαση του άλμπουμ. Μ'αυτά και μ'αυτά έτρεξα να το αγοράσω το άλμπουμ και κάνα δύο πακέτα σόφτεξ να έχουμε πρόχειρά.

Όχι πως περίμενα το Hammer να μου πει πόσο τιτανοτεράστιοι είναι οι Symphony X, αλλά ήταν ο 7ος δίσκος τους κι έχοντας ακούσει τους (εκπληκτικούς) προηγούμενους 5 (πλην του ντεμπούτου) περίμενα πως εδώ θα είχαμε την αγωνιστική κοιλιά του Φεβρουαρίου. Αφού έγιναν οι απαραίτητες ακροάσεις μπορώ να πω πως οι μόνες κοιλιές που είδα ήταν της μπάντας (εκείνη την εποχή ήταν λίγο πολύ όλοι τους 10-20 κιλά παραπάνω) και τη δική μου (μετά τους οργασμούς χτύπησα πίτσα με ντονέρ και γαλακτομπούρεκο με λιωμένη νουτέλα από πάνω).

Ένα ακόμη τεράστιο άλμπουμ από τους Συμφωνικούς έξ, που συνεχίζουν να χτίζουν την ιστορία τους στην Προοδευτική (μόνο Πρόο ρε!) Μetal μουσική. Concept θεματολογία με το Paradise Lost του John Milton, με την κατάλληλη θεατρικότητα που τα όργανα της μεταλλικής μουσικής (παιγμένα από τους παιχταράδες Romeo, LePond, Pinnella, Rullo) μπορούν να δώσουν και την φωνή (ω μα τι φωνή!) του Russell Allen. Οι κομματάρες όπως Serpent's Kiss, Paradise Lost, The Walls of Babylon είναι εξαιρετικά παραδείγματα πόσο όμορφα μπορεί να συνδυαστούν ευφυείς μελωδίες, πολύπλοκα θεματικά κιθάρες με ηχητικό όγκο του μπάσου/τυμπάνων και μία φωνή που μπορεί να τριγκάρει συναισθηματικά κέντρα του εγκεφάλου.

Αν πρέπει να βρω ένα ψεγάδι (ντε και καλά), θα έλεγα οι computerized εικόνες που κοσμούν το booklet του άλμπουμ κι είναι χειρότερες από τα τραγικά CGI του βιντεοκλίπ Ethnic του Ρακιντζή (what's been seen cannot be unseen).
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Bruce Springsteen - Born to Run (1978)
- Tracks (1998)
- The Promise (2010)
- Devil & Dust (2005)


Εικόνα

Για τον Springsteen, από τα πιο mainstream ονόματα της ροκ/ποπ σκηνής με εκατομμύρια φανατικούς οπαδούς που δεν έχουν ακούσει τίποτε παραπάνω από το Born in the USA, ένα πράγμα μπορώ να μοιραστώ με τα φτωχά μου λόγια.
Νυχτερινή επιστροφή με το αμάξι, εξαντλημένος μετά από κουραστικό επαγγελματικό ταξίδι, ελαφριά κίνηση στο δρόμο, γκάζι στον αυτοκινητόδρομο, φώτα και στο CD player να παίζουν τα Springsteen άλμπουμ δίνοντας άλλη αίσθηση στο προσμονή μου να ξανασμίξω με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Άλλωστε η πλειοψηφία των τραγουδιών του μιλάει για αυτοκίνητα, κίνηση και μία κοπέλα (ή αγόρι - ότι προτιμά ο καθένας) που σε περιμένει χαμογελώντας στο τέλος του δρόμου.

Από την τεράστια δισκογραφική δουλειά του legend καλλιτέχνη, παίζουν τo υπερκλασσικό (30th Anniversary edition) Born to Run, το ακουστικό (αλλά εξίσου δυνατό) Devils & Dust και τις συλλογές Promise και Tracks.

Άργησα να οδηγήσω αυτοκίνητο (στα 30s μου), άργησα να ανακαλύψω τον Springsteen, αλλά klein mein. Ούτως ή άλλως το παιχνίδι της ζωής αρχίζει στα 33 (τα προηγούμενα χρόνια είναι απλά ζέσταμα).

We were born to run...
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Orphaned Land - Mabool - The Story of the Three Sons of Seven (2004)

Εικόνα

Πριν παντρευτώ κι όταν ακόμη έβγαινα με την σύζυγό μου, ήρθε ένα ωραίο απόγευμα κρατώντας δύο εισιτήρια στο χέρι. "Θα πάμε σε death metal συναυλία, θα δούμε τους Orphaned Land, έχουν anniversary tour για το άλμπουμ τους Mabool" και τσουπ βγάζει και μου δίνει το εν λόγω CD που αγόρασε για να είμαστε έτοιμοι για το live.

Θα έπρεπε να της εξηγήσω αρχικά πως τους Orphaned Land, death δεν τους λες, αλλά δεν ήθελα να της μειώσω τον ενθουσιασμό στην προσπάθειά της να με ευχαριστήσει. Η κίνηση αυτή υπαγόταν στις ενέργειες "χτίζω τη σχέση για να επενδύσω συναισθηματικά". Είχαμε κι οι δύο ξεπεράσει τα πρώτα στάδια του σεξουαλικού ενθουσιασμού. Από τη μεριά μου είχα συμβιβαστεί με την πραγματικότητα πως όντως έχω ξανά κοπέλα (σε κάθε άντρα παίρνει λίγο χρόνο να το πιστέψει) και δεν είναι μία προσομοίωση τύπου Matrix (κι από στιγμή σε στιγμή θα επανέλθω στην πραγματικότητα με ένα καβλιτσέκι στο σβέρκο μου), κι εκείνη ήταν στη φάση που κάναμε πράγματα ο ένας για τον άλλο προσπαθώντας να προσαρμοστούμε σε κοινά ενδιαφέροντα, να αποχτήσουμε αμοιβαίους στόχους και να αλληλοπροσαρμοστούμε στην ίδια πορεία.

Η συναυλία ψιλό-ήταν μεταξύ φίλων και συγγενών στο Voodoo Lounge club στο Δουβλίνο, κάτι που δεν πτόησε τους Ισραηλινούς που έδωσαν ένα τίμιο live (δίχως χορευτές επί σκηνής και ψιψιψώνια) Όπως και στο σανίδι η απόδοσή τους στο άλμπουμ είναι εξαιρετική. Συνδυάζουν διάφορα μουσικά υλικά, όπως ανατολικές μελωδίες, πιασάρικα metal ριφ, death φωνητικά εδώ κι εκεί, clean, αιθέρια, απαγγελίες, soundtrack περάσματα, συμμετοχή διαφόρων εγχόρδων όπως βιολί, μπουζούκι, ούτι και τσέλο. Το αποτέλεσμα είναι ένα μεστό concept άλμπουμ (που για όσους θέλουν να το απολαύσουν πλήρως καλό είναι να μάθουν Εβραϊκά), με τα αντικειμενικά hits το Ocean Land και Norra El Norra.

Προσωπικά αυτό το άλμπουμ δεν ρίζωσε μέσα μου, αν και του έχω δώσει αρκετές ευκαιρίες, το ακούω ευχάριστα αλλά δεν μου έδωσε έναυσμα να προχωρήσω περαιτέρω με τους Orphaned Land. Παρόλαυτά, έχω πολλούς νερντουλο Blind Guardian fans φίλους, που κόβουν φλέβες για Orphaned Land και Mabool (οι δύο μπάντες ηχητικά καμία σχέση).
Άβαταρ μέλους
SlayerKing
Δημοσιεύσεις: 145
Εγγραφή: Πέμ 18 Ιούλ 2019, 16:02

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από SlayerKing »

Μιας και εμπλεξες OL με BG παρε και αυτο... :)

Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από theBox »

Αριστούργημα το like orpheus απο όλες τις απόψεις.
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Προώθηση”