Σελίδα 1 από 54

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 01 Αύγ 2019, 16:04
από Heddigan
Χαιρετώ το forum, είμαι ο Heddigan, μεταλοπατέρας από τους λίγους, και θα μοιραστώ στο forum, post by post, την γαμάτη metal/rock συλλογή μου, με κάποια προσωπικά σχόλια (όχι reviews, δεν ξέρω εγώ από τέτοια).

Ξεκινώ με ατσάλι.

Death Dealer – War Master (2013)

Εικόνα

Limited σε 500 κόπιες βινύλιο, το αγόρασα όταν έμαθα ότι Ross the Boss, σαν δεύτερος Portnoy, συμμετέχει σε ένα ακόμη σχήμα. Οι Death Dealer είναι – και καλά - supergroup, οπότε λέω πριν το αγοράσω “μαλακία δίσκος θα είναι”. Αφενός κι οι μαλακίες δίσκοι χρειάζονται σε μία ολοκληρωμένη συλλογή, αφετέρου ήθελα να δω δουλειά του Ross με σωστούς μουσικούς (κι όχι τον περιοδεύων θίασο της ομώνυμης μπάντας του).

Ο δίσκος από το εξώφυλλο, τη μουσική και τα φωνητικά βρωμάει Cage-ίλα (Sean Peck γαρ), και δεν με απογοήτευσε καθόλου. Αριστούργημα δεν το λες, ούτε όμως αδιάφορο. Είναι από τα albums που θα βάλω να ακούσω μία στο τόσο και θα γουστάρω, ή όταν ψάχνω για soundtrack όταν οι ανώριμοι 40άρηδες φίλοι μου έρχονται να παίξουμε Warhammer 40K.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 01 Αύγ 2019, 16:48
από Zippo190
Βλέπεις Sean "Hell Destroyer" Peck φυσικά γαμάει. Στηρίζουμε 110% τέτοια τόπικς.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 01 Αύγ 2019, 17:44
από Priamos
Καλως ηρθες Heddigan! Χαιρετιζουμε τις διδακτικες προθεσεις σου, το μεταλοπατεριστικο, ελιτιστικο, αλαζονικο σου attitude που σημαδεψε τις γενιες μας και εχει υιοθετηθει κατα καιρους απο τους περισσοτερους απο μας, καθως και την απουσια προσποιητης μετριοφροσυνης και σοβαροφανειας, και τελος το φοβερο σου avatar. Απλα λυσε μας μια απορια: Οι στοχοι σου και η μεθολογια σου ειναι πολυ συγκεκριμενα, ως μερος καποιας ανωτερης, κρυφης στρατηγικης. Εχεις κανει καποιο ταμα, ειδες καποιο ονειρο ή εισαι μελος καποια "μεταλομασσονικης" σεχτας με συγκεκριμενη ατζεντα και σχεδιο για την μυηση μας;; :D

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 01 Αύγ 2019, 18:59
από Heddigan
Priamos έγραψε: Πέμ 01 Αύγ 2019, 17:44 Καλως ηρθες Heddigan! Χαιρετιζουμε τις διδακτικες προθεσεις σου, το μεταλοπατεριστικο, ελιτιστικο, αλαζονικο σου attitude που σημαδεψε τις γενιες μας και εχει υιοθετηθει κατα καιρους απο τους περισσοτερους απο μας, καθως και την απουσια προσποιητης μετριοφροσυνης και σοβαροφανειας, και τελος το φοβερο σου avatar. Απλα λυσε μας μια απορια: Οι στοχοι σου και η μεθολογια σου ειναι πολυ συγκεκριμενα, ως μερος καποιας ανωτερης, κρυφης στρατηγικης. Εχεις κανει καποιο ταμα, ειδες καποιο ονειρο ή εισαι μελος καποια "μεταλομασσονικης" σεχτας με συγκεκριμενη ατζεντα και σχεδιο για την μυηση μας;; :D
Καλώς σας βρήκα κι ανταποδίδω τους χαιρετισμούς!

Η αποστολή είναι μία: να μοιραστώ την μεταλλική αγάπη μου για τη μουσική, τις μοναδικές εμπειρίες που μία μουσική συλλογή κρύβει, αναμνήσεις, οπαδισμό, συντροφικότητα, όλα τα μοναδικά συναισθήματα που βιώνει ένας συλλέκτης metal και rock μουσικών έργων. Με δεδομένο το μεγεθός της, θα μου πάρει μερικά χρόνια αλλά klein..., γεροί να είμαστε.

Πάμε ένα ακόμη.

Rage - End of All Days (1996)

Εικόνα

To End of All Days είναι ο καλύτερος δίσκος των Rage, κι όποιος έχει αντίθετη άποψη na paei na gkamithei... (που έλεγε κάποτε ο αρχηγός στα καρντάσια). To συγκεκριμένο της συλλογής, είναι ξεφτίλα remastered CD έκδοση του 2006, με booklet 2 φύλλων, χωρίς στίχους, χωρίς bonus tracks, αλλά αυτά συμβαίνουν όταν είσαι νέος και δανείζεις τα CD σου σε συμφοιτητές.

Από μουσική άποψη ο δίσκος έχει 14 κομμάτια, κι όλα είναι ένα κι ένα. Χωρίς filler, με συναυλιακή χιτάρα (Higher than the Sky), ραδιοφωνικό σουξέ (Deep in the Blackest Hole), κλείσιμο γεμάτο συναίσθημα για να ακούς όταν σε χωρίζει η γκομενα (Fading Hours), κι ακόμη 11 κομμάταρες για να διαλέξεις αγαπημένο και να το παίζεις ψαγμένος στους φίλους σου.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 01 Αύγ 2019, 20:08
από apeitharxos
Και εμένα είναι ο αγαπημένος μου δίσκος από Rage, το End of All Days. Και από τις καλύτερες κυκλοφορίες γερμανικών μπαντών.
Από εκεί και πέρα, ό,τι και να έβγαλαν έπαψε να μου κινεί το ενδιαφέρον.
Αγαπημένα μου κομμάτια: το Let the Night Begin, το Voice from the Vault, το ομώνυμο, το Talking to the Dead, και το εκπληκτικό Fortress. To fading hours μπορεί να είναι ένα τυπικό καψουροτράγουδο, αλλά το Fortress είναι μπαλάντα που δύσκολα ξαναγράφεται...Αν μπορεί κανείς να το πει μπαλάντα...

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 09:11
από Aphelian
Θα συμφωνησω κι εγω, εχει την πιο ιδιαιτερη θεση στην καρδια μου γιατι ηταν το Album που τους εμαθα και η πρωτη επαφη με τη μπαντα.
Περασα μετα σε ολες τις παλαιοτερες κυκλοφοριες τους (καθε ενα μηνα επαιρνα ενα απο τα παλια τους CD απο το Metropolis στον Πειραια οταν πηγαινα φροντιστηριο :D ) και τους εχασα για καποια χρονια μετα το Ghosts, μεχρι που τους ειδα στο επετειακο live για το Black in Mind και ενιωσα παλι 15 χρονων.

Γενικα πολυ αγαπημενη μπαντα με τον Peavy να παραμενει ενας απο τους πιο συμπαθητικους μεταλλοτυπους ever . Χαιρομαι πολυ που περνουν 2η νιοτη.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 12:28
από Scrollkeeper
Μπάσιμο με Sean Peck. Στηρίζουμε :pasok: Welcome κ από μένα! :woohoo:

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 13:23
από Heddigan
Scrollkeeper έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 12:28 Μπάσιμο με Sean Peck. Στηρίζουμε :pasok: Welcome κ από μένα! :woohoo:
Hail αδερφέ!

Manowar - The Final Battle (2019) I

Εικόνα

Από τις πιο πρόσφατες προσθήκες στη συλλογή μου. Η αλήθεια είναι πως όταν οι Manowar κυκλοφορούν νέο δίσκο, οι κλειδωνισμοί στα έγκατα της αλλοίωνουν ελαφρά την τροχιακή ταχύτητα του πλανήτη με αποτέλεσματα όπως η κλιματική αλλαγή που βιώνουμε σήμερα. Ότι κι αν κυκλοφορήσουν οι Manowar, θα το αγοράσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Ακόμη και κομμάτι που ο DeMaio θα ρεύεται επί 6 λεπτά (χμμ...), απάξ και δω το logo με το οποίο μεγαλώσαμε, τον Manowarrior, τα διαμελισμένα σώματα των εχθρών και τις βυζουκλούδες, έχω φύγει για το δισκάδικο της γειτονιάς.

Με τον rookie Martel και τον Johansson των Hammerfall (εκεί τον είχα αφήσει τελευταία φορά), ήθελα να ακούσω πάλι την επικονοσταλγική μπασογραμμή του αρχηγού, φωνάρα και κραυγές Adams, και να γίνεται της πόπης στις διαδικτυακές μεταλλικές κοινότητες.

EP είναι, οπότε στάνταρ θα έχεις φίλερ ψιλοανούσιο πρελούδιο, γρήγορη κομμάτάρα Blood and Steel της after Louder than Hell-Manowar εποχής, επική μπαλάντα για τα ξαδέρφια μας τους Σκωτσέζους και κλείσιμο με την άσχημη φωνή του Αρχηγού για πρώτη φορά – κομμάτι εμπειρία - που το παρομοιάζω με 40άρα κοντή χοντρή γκόμενα, στραβοχυμένη, που όμως θα έδινες τα πάντα να πας μαζί της για ένα βράδυ.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 14:29
από Aphelian
Heddigan έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 13:23 βυζουκλούδες
Heddigan έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 13:23 40άρα κοντή χοντρή γκόμενα, στραβοχυμένη, που όμως θα έδινες τα πάντα να πας μαζί της για ένα βράδυ.
Σαν να ησουν παντα στο Forum.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 15:38
από Zippo190
Heddigan έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 13:23
Scrollkeeper έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 12:28 Μπάσιμο με Sean Peck. Στηρίζουμε :pasok: Welcome κ από μένα! :woohoo:
Hail αδερφέ!

Manowar - The Final Battle I

Εικόνα

Από τις πιο πρόσφατες προσθήκες στη συλλογή μου. Η αλήθεια είναι πως όταν οι Manowar κυκλοφορούν νέο δίσκο, οι κλειδωνισμοί στα έγκατα της αλλοίωνουν ελαφρά την τροχιακή ταχύτητα του πλανήτη με αποτέλεσματα όπως η κλιματική αλλαγή που βιώνουμε σήμερα. Ότι κι αν κυκλοφορήσουν οι Manowar, θα το αγοράσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Ακόμη και κομμάτι που ο DeMaio θα ρεύεται επί 6 λεπτά (χμμ...), απάξ και δω το logo με το οποίο μεγαλώσαμε, τον Manowarrior, τα διαμελισμένα σώματα των εχθρών και τις βυζουκλούδες, έχω φύγει για το δισκάδικο της γειτονιάς.

Με τον rookie Martel και τον Johansson των Hammerfall (εκεί τον είχα αφήσει τελευταία φορά), ήθελα να ακούσω πάλι την επικονοσταλγική μπασογραμμή του αρχηγού, φωνάρα και κραυγές Adams, και να γίνεται της πόπης στις διαδικτυακές μεταλλικές κοινότητες.

EP είναι, οπότε στάνταρ θα έχεις φίλερ ψιλοανούσιο πρελούδιο, γρήγορη κομμάτάρα Blood and Steel της after Louder than Hell-Manowar εποχής, επική μπαλάντα για τα ξαδέρφια μας τους Σκωτσέζους και κλείσιμο με την άσχημη φωνή του Αρχηγού για πρώτη φορά – κομμάτι εμπειρία - που το παρομοιάζω με 40άρα κοντή χοντρή γκόμενα, στραβοχυμένη, που όμως θα έδινες τα πάντα να πας μαζί της για ένα βράδυ.
μόλις μπήκες στο πάνθεον των μελών του φόρουμ.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 17:24
από Heddigan
Εδώ και πολλά χρόνια ζω στο Δουβλίνο. Καθώς λοιπόν περπατούσα χεράκι χεράκι δίπλα στον Liffey με τη Ιρλανδέζα της καρδιας μου, μου λέει η συζυγός μου "κοίτα εκείνη την αφίσα, έρχονται οι Accept να παίξουν σε λίγους μήνες". Σκέφτομαι, "Ωραία πράγματα, θα πέσουν τα τσιμέντα, φύγαμε με τα μπούνια. Μπράβο στους Sabaton που φέρνουν την μπαντάρα του κλασσικού metal. Αλλά σαν μεγάλο logo στην αφίσα δεν έχει αυτός ο διοργανωτής;" Έπρεπε να ξεκαθαρίσω, οπότε τράβηξα για το Κελάρι (ψαγμένο δισκάδικο στο Δουβλίνο), όπου ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος με τον κοντοπίθαρο (αλλά παντογνώστη της heavy metal μούσικης) ιδιοκτήτη.

Εγω: Ρε συ, ξέρεις τη μπάντα Sabaton?
Κ: Ναι ρε, θα παίξουν σύντομα στο Δουβλίνο. Είναι πολύ γνωστοί, πουλάνε τρελά τα τελευταία χρόνια.
Εγώ: Πως θα τους χαρακτήριζες μουσικά.
Κ: Σουηδοί που παίζουν κλασσικό Power (POlemiko With Eurovision Re mounia) metal.
Εγώ: Καλά και τι δουλειά έχουν με τους Accept?
Κ: Σε λίγο καιρό θα ρωτάμε το ανάποδο.

Sabaton - Heroes (2014)

Εικόνα

Με τα πολλά πήρα το πιο πρόσφατο CD τους το Heroes (το σκηνικό πριν κυκλοφορήσει το Last Stand). Να πω ότι δεν μου άρεσε, θα πω ψέμματα. Ευκολόπεπτο πομπώδες metal, με ακόμη ευκολότερους στίχους (ανοίγει ο Broden ένα βιβλίο πολεμικής ιστορίας κι αρχίζει το copy paste), αλλά με κομμάτια που σου μένουν, έξυπνες εισαγωγές (βάλτε το Resist and Bite) που δεικνύουν πως μέσα στην περιέρουσα απλότητα έχει πέσει αρκετή δουλειά.
Άλμπουμ σαν το Heroes με το χαζό εξώφυλο (ο Mr. Fantastic φαντάρος) κρατούν το power ιδίωμα ζωντανό και κάθε φορά που το τραβώ από το ράφι της συλλογής μου να το ακούσω χαμογελώ όπως κάθε φορά που θα βάλω να δω για πολλοστή φορά το Enemy at the Gates.

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 17:39
από Scrollkeeper
Heddigan έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 17:24 Σουηδοί που παίζουν κλασσικό Power (POlemiko With Eurovision Re mounia) metal.
:pasok:

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 18:00
από theBox
Οι sabaton ειναι η eurovision μεταλ εξαιρεση που επιβεβαιώνει τον κανονα (το οτι δεν παλευεται δλδ). Κριμα που μετα τη ΔΙΣΚΑΡΑ heroes (και το ακομα καλυτερο carolus rex) πηραν την katyusha...

Welcome Heddigan!

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 18:42
από LuciferSteele
καλώς ήλθες, ωραία ιδέα το τόπικ!

Heddigan's Collection

Δημοσιεύτηκε: Παρ 02 Αύγ 2019, 19:21
από theBox
Heddigan έγραψε: Παρ 02 Αύγ 2019, 13:23 Ακόμη και κομμάτι που ο DeMaio θα ρεύεται επί 6 λεπτά
Αν δεν απατώμαι, εχουν κυκλοφορήσει παραπάνω απο ένα τετοιο...oh wait! :P