Heddigan's Collection

Έχετε συγκρότημα/περιοδικό/εταιρεία/blog? Σπαμάρετε!
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Scrollkeeper έγραψε: Παρ 15 Μάιος 2020, 12:03
Heddigan έγραψε: Παρ 15 Μάιος 2020, 11:41 οι φωνητικές του ικανότητες είναι επιπέδου Δ Εθνικής.
Στηρίζουμε «τοπικό» με κάθε τρόπο, από την εξέδρα μέχρι τις προπονήσεις :love2:

Έλεος... :D

Πάμε σε κάτι πιο true...

Iced Earth - Night of the Stormrider (1991)

Εικόνα

Η δεύτερη δισκάρα γιγατόνων των Iced Earth μου θυμίζει τη νεανική άγνοια που είχα με τους φίλους μου. Για χρόνια είμασταν πεπεισμένοι πως το Night of the Stormrider είναι concept άλμπουμ βασισμένο στο κόμικ του Todd McFarlane (όπως το Dark Saga) και συγκεκριμένα στον Medieval Spawn της σειράς The Dark Ages. Το εξώφυλλο του Rick Borstelman παραπέμπει αρκετά σε κάτι τέτοιο, αλλά κι οι στίχοι όπως αναλύω παρακάτω. Οι χρονολογίες βέβαια δεν συνάδουν με αυτό το σκεπτικό αφού το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1991, η πρώτη εμφάνιση του Μεσαιωνικού Spawn ήταν τον Μάρτιο του 1993 στο 9ο τεύχος της σειράς Spawn, όταν η Angela εξηγεί πως να σαπακιάσεις έναν γόνο της κόλασης κι η σειρά The Dark Ages ξεκίνησε χρόνια αργότερα, το 1999 συγκεκριμένα, με το iconic εξώφυλλο του Glen Fabry.

Τo Night of the Stormrider είναι όντως concept, που θα μπορούσε άνετα να ταιριάξει ο χάρτινος αντι-ήρωας του McFarlane. Ο τυπάς που πρόδωσε την θρησκεία του, οι σκοτεινές δυνάμεις που προσπαθούν να τον επιστρατεύσουν, του δίνουν υπερδυνάμεις μετατρέποντάς τον σε Stormirder για να φέρει την ολοκληρωτική καταστροφή στη Γη. Θα μπορούσε να πει κάποιος για αστείο ότι ο McFarlane αντιγράφει Jon Schaffer, αλλά επειδή πρόκειται για δύο τεράστιες μορφές (που θα συνεργαστούν μετέπειτά) θα κρατήσω μία σοβαρότητα στο θέμα.

Δίσκος δεκάρι των Earth, με εννιά αριστουργήματα (ακόμη και τα πρελούδια Before the Vision, Reaching the End). Με κύριους άξονες τις κιθάρες του Schaffer και τη φωνή του John Greely (για πολλούς ανώτερος από Barlow και Stu Block), τα heavy (μεγατόνων) κομμάτια Angels of Holocaust, Stormrider, Pure Evil βάζουν κάτω, από άποψη δύναμης, πολλά thrash/death κομμάτια της εποχής που βαρούσαν κλαπατσίμπανα όταν οι Iced Earth δίδασκαν πως συγχρονίζεις σε καλπασμό έγχορδα και κρουστά. To The Path I Choose, όσοι το έχουν τραγουδήσει (κατά την ακρόαση) δεν παίζει να μην ξεστομίζουν τους στίχους με τις κόγχες των ματιών να έχουν πεταχτεί έξω (σαν του συμπαθή Κορεάτη, Glenn), το Desert Rain μαγεύει με τις ανατολίτικες κιθάρες και το Travel in Stygian είναι το επικό εννιάλεπτο κλείσιμο που θες να ακούσεις σε ένα τέτοιο μουσικό ολοκαύτωμα.

Προσωπικά, το κερασάκι στην τούρτα (που με κάνει τρισευτυχισμένο για τους αγαπημένους Iced Earth) είναι πως το Night of the Stormrider, όσο γαμάτο άλμπουμ κι αν είναι, δεν υπήρξε ποτέ η αγαπημένη μου Αις Ντερθ κυκλοφορία.
Άβαταρ μέλους
vasilis2112
Δημοσιεύσεις: 933
Εγγραφή: Τρί 02 Οκτ 2018, 02:02

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από vasilis2112 »

Ποιον λες Κορεάτη Glenn ρε συ; Έχω σκαλώσει! Μου έρχεται ο τύπος από το Walking Dead και ο «φίλος» του Βαρουφάκη (Γιανη) και του Ευκλείδη.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

vasilis2112 έγραψε: Κυρ 17 Μάιος 2020, 02:38 Ποιον λες Κορεάτη Glenn ρε συ; Έχω σκαλώσει! Μου έρχεται ο τύπος από το Walking Dead και ο «φίλος» του Βαρουφάκη (Γιανη) και του Ευκλείδη.
Walking Dead - Issue #100 - Something to Fear (part IV)

Walking Dead TV series - Season 7 - Episode 1 - The Day Will Come When You Won't Be
Άβαταρ μέλους
Count Brass
Δημοσιεύσεις: 91
Εγγραφή: Παρ 03 Απρ 2020, 20:26

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Count Brass »

Heddigan έγραψε: Σάβ 16 Μάιος 2020, 15:46
Με κύριους άξονες τις κιθάρες του Schaffer και τη φωνή του John Greely (για πολλούς ανώτερος από Barlow και Stu Block)
ειμαι ενας απο αυτος τους πολλους... να προσθεσω, ενα "σαφως" μπροστα στο ανωτερος.

Και ακομα περισσοτερο να επι-ξανα-ματα προσθεσω οτι:

Προσωπικά, το κερασάκι στην τούρτα είναι, οτι σε σχεση με τα αλλα αλμπουμ των ICEDERTH, (οσο γαμάτα και να ειναι), το Night of the Stormrider υπήρξε η αγαπημένη μου Αις Ντερθ κυκλοφορία.
Άβαταρ μέλους
Starman
Δημοσιεύσεις: 1530
Εγγραφή: Παρ 02 Νοέμ 2018, 14:09
Τοποθεσία: ATHENS

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Starman »

Count Brass έγραψε: Δευ 18 Μάιος 2020, 11:14 το Night of the Stormrider υπήρξε η αγαπημένη μου Αις Ντερθ κυκλοφορία.
Μια από τα ίδια. Αξεπέραστο.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Θα διαφωνήσω με τους προλαλήσαντες, να πω πως το Dark Saga το έχω ένα μικρό (πολύ μικρό όμως) "τσικ" πιο πάνω στην καρδιά μου από το Night of the Stormrider.

Ayreon - The Final Experiment (1995)

Εικόνα

Υπάρχει αυτή η (ηλίθια) έκφραση "θα σέβεστε", όπου πετάει κάποιος την ατάκα πως εκανε κάτι γαμάτο ή ότι είναι παλιός (κι έτσι) και ζητά το respect της ομύγηρης. Κάποιος (not me) που ανακάλυψε τους Ayreon από το πρώτο άλμπουμ The Final Experiment, όντως αξίζει το respect. Ένα πείραμα σε μία περίοδο που η μουσική βιομηχανία κυματιζόταν από τρομακτικές αλλαγές, ο ψηλέας είχε το μουσικό όραμα μίας επικής ροκ όπερας με 70s αναφορές Rainbow, Queen (κι όχι μόνο), μιξάροντας στοιχεία ηλεκτρονική μουσική κι ένα σενάριο-ιστορία που θα ζήλευε μέχρι κι ο Neil Gaiman.

Δεν είχε όμως πετσετάκια ο Arjen, οπότε δεν μπορούσε να φέρει τους κολοσσούς vocalists, όπως έγινε στα επόμενα άλμπουμ κι αρκέστηκε σε τοπικούς Ολλανδούς τραγουδιστές που (ναι μεν δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους) έπαιξαν τρομερή μπαλίτσα στο ντεμπούτο των Ayreon. Μπάτζετ ή χωρίς, ο Lucansen θα γράψει γαμάτο δίσκο με το καλημέρα. Το Final Experiment περιέχει φρεσκότατη Ayreon μουσική που την ακούς και τη χαίρεσαι από το πρώτο μέχρι το τελευταίο track (όποιος ακούει μεμονωμένα Ayreon κομμάτια, να του καεί το βίντεο και καταράσομαι το CD player του να παίζει σε λούπα το Lulu).

Όπως οι περισσότεροι fan του Ολλανδού, ανακάλυψα τις ροκ οπερές του από το Electric Castle και το Flight of the Migrator (το οποίο αρχικά ήταν να τραγουδήσει εξ'ολοκλήρου ο Dickinson) και σιγά σιγά πήγα προς τα πίσω. Εξ'ου κι η remasterd special edition της συλλογής με το Semi Acoustic Bonus CD. Μπορεί να λείπει ο καραφλοχταπόδης Ed Warby και τα μεγάλα ονόματα, να μην πλησιάζει την τελειότητα του Electric Castle/Human Equation αλλά η σπουδαιότητα αυτή της κυκλοφορίας έγκειται στο ότι:
- Ξεκίνησε ένα τεράστιο μουσικό project που θα χαρίσει αριστουργηματικούς ογκόλιθους, θα αναδείξει νέες φωνές, ενώ θα επαναπροσδιορίσει καταξιωμένους καλλιτέχνες
- Το ίδιο το άλμπουμ είναι κρυφό διαμάντι με έπη όπως The Banishment, Ayreon's Fate, Listen to the Waves και Merlin's Will.
- Θα συμβάλει στην απενεχοποίηση της μαγικής 70s prog εποχής και στην χρήση ήχου όπως Analog Synths και Hammond.
- Ήταν πείραμα (όπως λέει κι ο τίτλος) και πέτυχε. Τα αποτελέσματα τα ζούμε χρόνια τώρα, όπως στο πρόσφατο Electric Castle live που βγήκε και σε κυκλοφορία.

Πολλές ιδέες του Final Experiment θα τις συναντήσουμε κι αργότερα, γεγονός που δεν με χαλάει, αφού ο Arjen έχει δημιουργήσει ένα μουσικό σύμπαν μη γραμμικό αλλά περιστρεφόμενο σπειρωειδές με χαοτική ροή του χωροχρόνου κι εφαπτόμενα σημεία πολλαπλών διαστάσεων. Ας το πάρουμε χαμπάρι, ο Arjen δεν είναι απλά μουσικός, είναι Timelord με σκοπό να αφυπνίσει την ανθρωπότητα. Remember, Forever...
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Re: Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Ναι σε όλα!
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Grave Digger - Knights of the Cross (1998)

Εικόνα

To δεύτερο μέρος της Middle Ages Trilogy που συμφώνησε η GUN με τους νεκροθάφτες. Ένα ακόμη διαμάντι στην δισκογραφία των Digger, υποτιμημένο που είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει μετά το Tunes of War και ποτέ δεν έλαβε την αίγλη που του αξίζει. Αναγνωρίζω πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε το Tunes of War να περάσει τους Grave Digger στην επαγγελματική λίγκα του heavy metal, αλλά το Knights of the Cross μου δίνει πράγματα που το αριστούργημα για το έπος των Σκωτσέζων δεν δίνει.

Ας τα πάρουμε από την αρχή, το άλμπουμ έχει θεματολογία τις Σταυροφορίες του 11ου αιώνα, τους Templars, τον αρχηγό των Σαρακηνών - Σαλαντίν, τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, την αναζήτηση για το Holy Grail, θεματολογία που αγάπησε ολόκληρος ο πλανήτης μία δεκαετία αργότερα με την κυκλοφορία του Assassin's Creed. Σαν σωστό concept άλμπουμ, τα κομμάτια αποδίδουν τη χρονολογικά σειρά των γεγονότων, συνοδευόμενο με ιστορικά liners στο booklet (τότε δεν είχαμε wikipedia να ψάχνουμε για το κάθε τι), ώστε οι στίχοι να συσχετιστούν σωστά με πρόσωπα και καταστάσεις. Όπως ορίζει η σωστή Grave Digger μανιέρα, στο άλμπουμ οι ταχύτητες ανεβοκατεβαίνουν σαν σασμάν μπουρνιαζιώτη κάγκουρας, δίχως να χάνεται ίχνος από την ενέργεια που διαχέει όλες τις συνθέσεις.

Ξεκινώντας με το εισαγωγικό instrumental Deus lo Vult (κάποιος καγκελάριος στη Γερμανία να θεσπίσει νόμο πως όλα τα Teutonic Metal άλμπουμ πρέπει να ξεκινούν με πρελούδιο), μπαίνει το διαχρονικό hit Knights of the Cross. Ακολουθεί το επόμενο Grave Digger classic, Monks of War και το άλμπουμ αρχίζει να μοιάζει σαν παρουσίαση Warhammer στρατών. Στο επόμενο regiment, Heroes of Time, o Uwe Lulis δείχνει πως με ένα μόνο ριφ, σωστό ρυθμό και τη φωνάρα του Boltendahl γράφεις κομματάρα.

Το επόμενο, Fanatic Assassins, είναι ότι πιο εθιστικό έχουν γράψει ποτέ οι Digger. Heavy ύμνος στους Muslim Warriors σε έναν headbanging οργασμό, που συναυλιακά έχει αδικηθεί (δεν γουστάρουν οι Ευρωπαίοι στα live τους τέτοια θεματολογία). Αν ήμουν Taliban αρχηγός Μουτζαχεντίν Φενταγίν Θύρα 4, θα είχα θέσει αυτό το Digger έπος ως εθνικό ύμνο και θα είχα tribute μπαντα να το παίζει live στις μάχες (Mad Max Fury road φάση) να πορώνονται οι δικοί μου και να παίρνουν κεφάλια.

Το άλμπουμ έχει πιο χαλαρές στιγμές, όπως το Lionheart, το πιο μυστήριο Keeper of the Holy Grail, ή το μοιρολόι The Curse of Jacques (με την ποιότητα να μην πέφτει ούτε στο ελάχιστο) και να κλείνει με το εκπληκτικό Battle of Bannockburn, που ναι μεν δεν κολλάει στιχουργικά στο concept, αλλά δίνει το closure για την ιστορία του Tunes of War.

Αδικημένο άλμπουμ με πολλά κομμάτια που θα έπρεπε να έχουν πάρει περισσότερο συναυλιακό χρόνο, αδικημένος Uwe Lulis που πολύ fans της τότε εποχής ήθελαν την αποπομπή του (όπως κι έγινε - για να έρθει ο άλλος τεράστιος Manni - κι ύστερα να τρώμε στη μάπα δέκα χρόνια τώρα τον Ironfingers). Άδικη η σύγκριση με τον προκάτοχό του που είναι έπος (κανείς δεν διαφωνεί με αυτό) αλλά είχε και μία iconic blockbuster επική ταινία να του δίνει added value. Θεωρώ πολύ πιο δύσκολο το να γράψεις μουσική που να ταιριάξει με μία τόσο περίπλοκη ιστορία για μία από τις πιο ταραγμένες και σκοτεινές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, παρά την επανάσταση των μπουνταλάδων Σκωτσέζων που με το φορέσεις κιλτ και που παίξουν οι γκάιντες γίνεται αυτόματα ο συσχετισμός. Κι όπως λένε τα αδέρφια μου οι Ιρλανδοί, "Ages ago, kilt and the bagpipes were given to the Scots by the Irish, but the Scots haven't seen the joke yet!".
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Κ μετά κ από το "Excalibur", ο Uwe μάζεψε τα κουβαδάκια του κ πήγε να παίξει τα concept albums του παρέα με το φιλαράκι του, τον Τόμι, στους REBELLION. Και έκτοτε ζήσαμε εμείς καλά, και αυτοί ΧΕΛΑΣ:



Αγαπάμε τευτονικές μεταλικές ίντριγκες :pasok:
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Scrollkeeper έγραψε: Παρ 22 Μάιος 2020, 11:03 Κ μετά κ από το "Excalibur", ο Uwe μάζεψε τα κουβαδάκια του κ πήγε να παίξει τα concept albums του παρέα με το φιλαράκι του, τον Τόμι, στους REBELLION.
Τους οποίους Rebellion, είχα ακούσει το πρώτο το Macbeth και δεν την πάλεψα. Έχει να προτείνει κανείς κάτι από αυτούς;
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Το πρώτο παραήταν χύμα από όλες τις αποψεις και κάπου χάθηκαν οι όποιες καλές ιδέες είχε. Η φαση στη συνέχεια άλλαξε προς το καλύτερο ΙΜΗΟ. Τσέκαρε εδώ:





They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Zippo190 »

Knights >> Tunes.

Επίησς Rebellion αξιολογότατοι!
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Spyros
Δημοσιεύσεις: 327
Εγγραφή: Τρί 13 Μαρ 2018, 20:31

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Spyros »

Count Brass έγραψε: Δευ 18 Μάιος 2020, 11:14
Heddigan έγραψε: Σάβ 16 Μάιος 2020, 15:46
Με κύριους άξονες τις κιθάρες του Schaffer και τη φωνή του John Greely (για πολλούς ανώτερος από Barlow και Stu Block)
ειμαι ενας απο αυτος τους πολλους... να προσθεσω, ενα "σαφως" μπροστα στο ανωτερος.

Και ακομα περισσοτερο να επι-ξανα-ματα προσθεσω οτι:

Προσωπικά, το κερασάκι στην τούρτα είναι, οτι σε σχεση με τα αλλα αλμπουμ των ICEDERTH, (οσο γαμάτα και να ειναι), το Night of the Stormrider υπήρξε η αγαπημένη μου Αις Ντερθ κυκλοφορία.
Πιθανότατα να είναι ''κατώτερος'' τεχνικά, σίγουρα λιγότερο επαγγελματίας αλλά από την άλλη δεν έχω βρει κάποιο στίχο με Barlow που να διαρρηγνύω τα ιμάτια μου κάθε φορά όπως στο Path I Choose όταν λέει ''this madness is my destiny'' και φυσικά και πολλά άλλα μέσα στο Stormrider
Άβαταρ μέλους
LuciferSteele
Δημοσιεύσεις: 6992
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 10:24

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από LuciferSteele »

Heddigan έγραψε: Τετ 20 Μάιος 2020, 09:52
το οποίο αρχικά ήταν να τραγουδήσει εξ'ολοκλήρου ο Dickinson
πωπω άγιο είχαμε τελικά!
We scribe in the dark of the night our Black Steele
The evil rite of the black and the light We now reveal to you
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Dream Theater - The Astonishing (2016)

Εικόνα

Πάνω από δύο ώρες μουσικής στο διπλό concept άλμπουμ των Theater. Για αυτές τις δύο ώρες θα πρέπει να κινηθούν νομικά εναντίον του συγκροτήματος οι:

- O Arjen Lucassen για κακοποιημένο κοπιάρισμα των sci-fi Progressive Metal concept άλμπουμ του.

- Ο Dave Mustaine που μία εβδομάδα νωρίτερα από το Astonishing κυκλοφόρησαν το (πολύ καλό) Dystopia με παρόμοιο εξώφυλλο και concept.

- O Mike Portnoy που ανέχεται να διασύρεται έτσι η τεράστια μπάντα που δημιούργησε.

- Tα οστά του Claudio Monteverdi που τρίζουν στην ιδέα όπερας με επτά χαρακτήρες που ενσαρκώνονται από τον ίδιο τραγουδιστή (οι άλλοι είναι μαλάκες που φέρνουν guests?).

- O είκοσι χρόνια νεότερος John Petrucci, που έγραψε τους στίχους για το Scenes from a Memory, ενάντια στον future himself που παραδίδει ένα απλοϊκό στιχουργικό σενάριο σαν να προορίζεται για επεισόδιο του Captain Planet.

- Η Τσέχικη κυβέρνηση ενάντια στην Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας που επιμένει να συμμετέχει σε metal κακομοιριές (Beyond the Red Mirror, Legacy of the Dark Lands, Dimmu Burgerιές κ.τ.λ).

- Εγώ που μόλις είδα διπλό Theater άλμπουμ με sci-fi concept είχα χέσει τα βρακιά μου από τον ενθουσιασμό και περίμενα κάτι εφάμιλλο (λέμε τώρα) του Operation Mindcrime.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Προώθηση”