Heddigan's Collection

Έχετε συγκρότημα/περιοδικό/εταιρεία/blog? Σπαμάρετε!
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

theBox έγραψε: Πέμ 05 Μαρ 2020, 10:10 Ναι, ατυχης επιλογη δισκου βασικα. Δεν ξερω αν θελεις να τους δωσεις μια ευκαιρια ακομα (ισως και να το εχεις ηδη κανει αλλωστε) αλλά ΕΝΑ ειναι το μνημειο της μπάντας που θα μείνει στους αιωνες, κι αυτο δεν ειναι άλλο απο το ΟΜΝΙΟ. Τα υπολοιπα ειναι πολυ κατωτερα imho, και (ακομα και το strange in stereo) σε αρκετα διαφορετικο μουσικο υφος.
Για να λες μνημείο το Omnio θα το έχω στα υπόψιν μου αν το πετύχω κάπου αλλά και το άλλο με τον γέρο με τις σούπες.

Majesty - Sword and Sorcery (2002)

Εικόνα

Οι Majesty είναι ναρκωτικό (σκληρό) στο οποίο εθιστεί δίχως γυρισμό. Ότι προσπάθεια κι αν έχω κάνει να απεμπλακώ, κέντρα αποτοξίνωσης για βλαμμένους μεταλλάδες έχω πάει, στους ΑΜ (Ανώνυμοι Majestικοί), εγώ εκεί - να αγοράζω τα άλμπουμ τους και να παίρνω τη δόση μου ακούγοντας τη μουσική του Tarek Maghary.

Οι φίλοι και συγγενείς μου μαζεύτηκαν για να με βοηθήσουν με μία παρέμβαση (intervention που λέμε και στο χωριό μου) να μου ανοίξουν τα μάτια. Μου έλεγαν για τη μετριότητα της μουσικής τους, τα τραγούδια που είναι βασισμένα σε επαναλαμβανόμενα basic ριφ, την υπερμέτρια φωνή του Tarek, τους - Manowar από τα Lidl - στίχους όπως

Metal To The Metalheads, Just for Metal Brothers, Metal To The Metalheads, Don´t care about the others

μέχρι και για το εξώφυλλο του Sword and Sorcery άκουσα σχόλια, για τον wannabe Conan τύπο που μόλις κατατρόπωσε (πίσω του) κάτι συνταξιούχους Βίκινγκ.

Τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να με κρατήσει μακριά, το Sword and Sorcery, δεύτερο άλμπουμ του πιο αληθινού true metal συγκροτήματος. Ναι μεν όλα τα παραπάνω, αλλά είναι η αυθεντική προσπάθεια ενός ανθρώπου κι όσους τον πλαισιώνουν, να συμβάλει στη μουσική που τόσο αγαπά και σε κάθε κυκλοφορία υπάρχουν κομμάτια που βάζουν το λιθαράκι τους στο τεράστιο μεταλλικό οικοδόμημα. Το ομώνυμο, το Heavy Metal (με τον Ross the Boss να δίνει guest σολιά) και το επικό Ride Silent είναι άξια αναφοράς κι ακρόασης, ενώ η όποια καλτίλα που ακολουθεί την μπάντα δένει το σύνολο.

Μεγάλη εντύπωση μου κάνει η λεπτομέρεια που έχω προσέξει πως ο Tarek στις φωτογραφίες στα booklet των πρώτων άλμπουμ δείχνει 50 χρονών και στις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες δείχνει όλο και νεότερος (στο Rebels του 2017 δείχνει σαν έφηβος). Τι διάολο, ο Benjamin Button είναι; αντί να γερνάει γίνεται πιο νεαρός και σε λίγα χρόνια από το Keep it True ίσως να τον δούμε στο Schoolwave.

Τίποτε όμως από αυτά δεν έχει σημασία, γιατί

Pounding hearts calling, like a storm from the north. I will obey to my sworn oath. Like warriors are waiting for the Battle, True Heroes play Heavy Metal!
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από rbrigade »

Είχα πάρει έναν δίσκο τους κάπου 2-3 ευρώ και έκλαψα γοερά, εκείνα τα χρόνια χτύπαγα δυο πιτόγυρα με αυτά τα λεφτά...
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

rbrigade έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 10:55 Είχα πάρει έναν δίσκο τους κάπου 2-3 ευρώ και έκλαψα γοερά, εκείνα τα χρόνια χτύπαγα δυο πιτόγυρα με αυτά τα λεφτά...
Αν έχεις πάρει το Keep it True και θέλεις να το ξεφορτωθείς, ευχαρίστως να σε απαλλάξω από την παρουσία του με ένα λογικό αντίτιμο. Είναι το μόνο που μου λείπει και οι τιμές σε discogs και ebay είναι ψιλοαπαράδεχτες.

Running Wild - Death or Glory (1989)

Εικόνα

"Θέλεις εργασία με 400.000 δραχμές :pasok: , ημιαπασχόληση. Όχι πωλήσεις/πλασιέ. Τηλέφωνο ..." Κάπου εκεί στα τέλη της εφηβείας μας, όλοι της γενιάς μου έχουν συναντήσει αυτή την αγγελία, σε ένα χαρτί κολλημένη σε άκυρα σημεία (συνήθως σε κολόνες της ΔΕΗ). Κι όλοι (μα όλοι), στην όρεξη για εργασία που έχει ένας έφηβος που τελείωσε την υποχρεωτική εκπαίδευση και προχώρησε σε κάποια σχολή, τσιμπήσαμε στο δόλωμα της πλουσιοπάροχης ημιαπασχόλησης και καλούσαμε το τηλέφωνο για περαιτέρω πληροφορίες.

Πήρα τηλέφωνο, κι έκλεισα κατευθείαν ραντεβού για "συνέντευξη" (τουλάχιστον έτσι νόμιζα). Ξενοδοχείο Golden Age στη Μιχαλακοπούλου, απογευματινή ώρα, ένοιωθα πολύ γαμάτος. Μέχρι που αντί για συνέντευξη, μπήκα σε μία αίθουσα με άλλους διακόσους νοματαίους και το σκηνικό θύμιζε περισσότερο παρουσίαση τους κόμματος του Αβραμόπουλου. Ήταν η γνωστή επιχείρηση πυραμίδα με τα χάπια που αδυνατίζουν (πριν το φαγητό) ή σε παχαίνουν (μετά το φαγητό), δεν αναφέρω το όνομα μην κάνω διαφήμιση. Η βαρεμάρα χτύπησε κόκκινο από τα πρώτα λεπτά. Ιστορίες για αγρίους, παρέλαση επί σκηνής επιτυχημένων "επιχειρηματιών" που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους, όρθιοι άνθρωποι να χειροκροτούν δίχως αύριο, ουρλιαχτά και κραυγές, ούτε στους Πεντηκοστιανούς να ήμουν. Ήθελα να φύγω, αλλά ήμουν νεαρός και ντροπαλός κι ένοιωθα ότι έπρεπε να υπομείνω τα μαρτύριο. Και τσάαααακ, μου έρχεται η έμπνευση, είχα μαζί μου το walkman και με την κασέτα που μου είχε γράψει ένας φίλος μου από μία μπάντα με το όνομα Running Wild, το Death or Glory.

Βάζω ακουστικά, πατάω το play, κι ευτυχία. Όλα είναι πιο όμορφα υπό την υπόκρουση του υπερκλασσικού Riding the Storm. Ακόμη κι ένα "σεμινάριο" πυραμίδας γίνεται ανεχτό με την κιθάρα και φωνή του Rock 'n' Rolf. Renegade, Bad to the Bone, Tortuga Bay, Death or Glory, όλος ο δίσκος, ένα αριστούργημα που με έσωσε από πολλά insanity points σε μία ευαίσθητη ηλικία. Ο καλύτερος δίσκος Running Wild?, ο πιο σημαντικός ναι, αλλά προσωπικά έχω άλλον αγαπημένο (θα έρθει η ώρα του).

To κομμάτι που έχω συλλέξει για αυτό το αριστούργημα της πειρατικής power metal μουσικής είναι η Deluxe Edition της Noise με διπλό CD για να χωρέσουν τα Bad to the Bone και Wild Animal EPs (με το έπος Chains and Leather), Re-worked versions των Riding the Storm, Bad to the Bone και booklet με μπόλικο υλικό για ανάγνωση.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Heddigan έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 16:49 το σκηνικό θύμιζε περισσότερο παρουσίαση τους κόμματος του Αβραμόπουλου
Για να φρεσκάρω μνήμες:

Εικόνα

Εικόνα
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
theBox
Δημοσιεύσεις: 6254
Εγγραφή: Κυρ 31 Δεκ 2017, 14:56

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από theBox »

Εχω βρεθει σε pyramid scheme παρουσιαση ετσι ΑΚΡΙΒΩΣ οπως την περιγραφεις...αδιανόητη φάση...
Εραστής του έντεχνου μεταλλικού ήχου.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Zippo190 »

Heddigan έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 16:49
rbrigade έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 10:55 Είχα πάρει έναν δίσκο τους κάπου 2-3 ευρώ και έκλαψα γοερά, εκείνα τα χρόνια χτύπαγα δυο πιτόγυρα με αυτά τα λεφτά...
Αν έχεις πάρει το Keep it True και θέλεις να το ξεφορτωθείς, ευχαρίστως να σε απαλλάξω από την παρουσία του με ένα λογικό αντίτιμο. Είναι το μόνο που μου λείπει και οι τιμές σε discogs και ebay είναι ψιλοαπαράδεχτες.

Running Wild - Death or Glory (1989)

Εικόνα

"Θέλεις εργασία με 400.000 δραχμές :pasok: , ημιαπασχόληση. Όχι πωλήσεις/πλασιέ. Τηλέφωνο ..." Κάπου εκεί στα τέλη της εφηβείας μας, όλοι της γενιάς μου έχουν συναντήσει αυτή την αγγελία, σε ένα χαρτί κολλημένη σε άκυρα σημεία (συνήθως σε κολόνες της ΔΕΗ). Κι όλοι (μα όλοι), στην όρεξη για εργασία που έχει ένας έφηβος που τελείωσε την υποχρεωτική εκπαίδευση και προχώρησε σε κάποια σχολή, τσιμπήσαμε στο δόλωμα της πλουσιοπάροχης ημιαπασχόλησης και καλούσαμε το τηλέφωνο για περαιτέρω πληροφορίες.

Πήρα τηλέφωνο, κι έκλεισα κατευθείαν ραντεβού για "συνέντευξη" (τουλάχιστον έτσι νόμιζα). Ξενοδοχείο Golden Age στη Μιχαλακοπούλου, απογευματινή ώρα, ένοιωθα πολύ γαμάτος. Μέχρι που αντί για συνέντευξη, μπήκα σε μία αίθουσα με άλλους διακόσους νοματαίους και το σκηνικό θύμιζε περισσότερο παρουσίαση τους κόμματος του Αβραμόπουλου. Ήταν η γνωστή επιχείρηση πυραμίδα με τα χάπια που αδυνατίζουν (πριν το φαγητό) ή σε παχαίνουν (μετά το φαγητό), δεν αναφέρω το όνομα μην κάνω διαφήμιση. Η βαρεμάρα χτύπησε κόκκινο από τα πρώτα λεπτά. Ιστορίες για αγρίους, παρέλαση επί σκηνής επιτυχημένων "επιχειρηματιών" που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους, όρθιοι άνθρωποι να χειροκροτούν δίχως αύριο, ουρλιαχτά και κραυγές, ούτε στους Πεντηκοστιανούς να ήμουν. Ήθελα να φύγω, αλλά ήμουν νεαρός και ντροπαλός κι ένοιωθα ότι έπρεπε να υπομείνω τα μαρτύριο. Και τσάαααακ, μου έρχεται η έμπνευση, είχα μαζί μου το walkman και με την κασέτα που μου είχε γράψει ένας φίλος μου από μία μπάντα με το όνομα Running Wild, το Death or Glory.

Βάζω ακουστικά, πατάω το play, κι ευτυχία. Όλα είναι πιο όμορφα υπό την υπόκρουση του υπερκλασσικού Riding the Storm. Ακόμη κι ένα "σεμινάριο" πυραμίδας γίνεται ανεχτό με την κιθάρα και φωνή του Rock 'n' Rolf. Renegade, Bad to the Bone, Tortuga Bay, Death or Glory, όλος ο δίσκος, ένα αριστούργημα που με έσωσε από πολλά insanity points σε μία ευαίσθητη ηλικία. Ο καλύτερος δίσκος Running Wild?, ο πιο σημαντικός ναι, αλλά προσωπικά έχω άλλον αγαπημένο (θα έρθει η ώρα του).

To κομμάτι που έχω συλλέξει για αυτό το αριστούργημα της πειρατικής power metal μουσικής είναι η Deluxe Edition της Noise με διπλό CD για να χωρέσουν τα Bad to the Bone και Wild Animal EPs (με το έπος Chains and Leather), Re-worked versions των Riding the Storm, Bad to the Bone και booklet με μπόλικο υλικό για ανάγνωση.
απάτητη κορυφή.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Re: Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

theBox έγραψε:Εχω βρεθει σε pyramid scheme παρουσιαση ετσι ΑΚΡΙΒΩΣ οπως την περιγραφεις...αδιανόητη φάση...
Άμα δεν έχετε βρεθεί σε spiritual healing, δεν έχετε δει τπτ γατάκια [emoji23][emoji23][emoji23]
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
rbrigade
Δημοσιεύσεις: 5038
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 23:54

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από rbrigade »

Heddigan έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 16:49
rbrigade έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 10:55 Είχα πάρει έναν δίσκο τους κάπου 2-3 ευρώ και έκλαψα γοερά, εκείνα τα χρόνια χτύπαγα δυο πιτόγυρα με αυτά τα λεφτά...
Αν έχεις πάρει το Keep it True και θέλεις να το ξεφορτωθείς, ευχαρίστως να σε απαλλάξω από την παρουσία του με ένα λογικό αντίτιμο. Είναι το μόνο που μου λείπει και οι τιμές σε discogs και ebay είναι ψιλοαπαράδεχτες.
Έχω φέρει τους δίσκους σπίτι αλλά είναι πακεταρισμένοι και δεν μπορώ να το τσεκάρω τώρα. Τσέκαρα λίγο τα εξώφυλλα στο metal archives μπας και θυμηθώ αλλά τζίφος. Μάλλον δεν έκανα αρκετό immersion που λέει και ο [mention]theBox[/mention]. Πάντως αυτό που ψάχνεις δεν είναι με τίποτα. Ίσως το Reign in glory... Ευελπιστώ μέσα στον μήνα να τακτοποιηθούν τα δισκάκια πάλι σε ράφια να γίνω και γω άνθρωπος ξανά
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Re: Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Scrollkeeper έγραψε: Κυρ 08 Μαρ 2020, 21:06
theBox έγραψε:Εχω βρεθει σε pyramid scheme παρουσιαση ετσι ΑΚΡΙΒΩΣ οπως την περιγραφεις...αδιανόητη φάση...
Άμα δεν έχετε βρεθεί σε spiritual healing, δεν έχετε δει τπτ γατάκια [emoji23][emoji23][emoji23]
Μια χαρά έχουμε εμπειρία από Spiritual Healing :D

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Atrocity - Masters of Darkness (2017)

Εικόνα

Θυμάμαι τις εποχές που συζητούσα με τους φίλους μου, μεθυσμένοι (τέτοιες συζητήσεις κάνεις μόνο μπόλικο αλκοόλ) για το ποιος είναι ο απόλυτος υπερμαλλιάς στο μεταλ. H πλειοψηφία ήταν υπέρ του Matt Barlow (πριν την δει μπάτσος) αλλά εγώ στήριζα Alexander Krull.

Προς τιμήν (και μόνο) αυτών των όμορφων στιγμών του παρελθόντος, πήρα το 7ιντσο single Masters of Darkness. Δύο κομμάτια γκοθοντεθίλας που εξυπηρετούν τον καλλιτεχνικό σκοπό για τον οποίο γράφτηκαν.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Gamma Ray - Empire of the Undead (2014)

Εικόνα

Ο μικρός το δέμας Kai Hansen είναι ήταν μία τετράπαχη αγελάδα (σαν αυτές του Diablo) που για δεκαετίες πρόσφερε καλλιτεχνικό χυμό στο διψασμένο για power metal κοινό. Το διαρκές άρμεγμα στα τόσα συγκροτήματα, projects, guests, παραγωγές κάποια στιγμή (κάπου εκεί στα μέσα των 00s) θα οδηγούσε σιγά σιγά στην ξήρανση. Όμως πρέπει να βγουν νέοι δίσκοι (πρέπει?), οπότε με ότι αποθέματα έχουν απομείνει, λίγη βοήθεια από Richter και Schlächter, κάτι αναμασήματα από δω κι εκεί, είτε το ένα είτε το άλλο κάτσε κάτω να στη βάλω (που λέει κι ο Γεωργίου).

Το Empire of the Undead το βρήκα σαφώς ανώτερο μεν από το προηγούμενο (τραγικά κακό κατά τη γνώμη μου) To the Metal, αδύναμο δίσκο δε για Gamma Ray standards. Αξιοπρεπή θα έλεγα για 11ο δίσκο συγκροτήματος μίας ομάδας καλλιτεχνών που έχουν υπηρετήσει τόσο πιστά και προσφέρει στο χώρο αυτό. Έχει το Avalon που θυμίζει αμυδρά εποχές Land of the Free, το Master of Confusion που φέρνει σε I Want out, το Empire of the Undead που παραπέμπει σε πρώιμους Helloween. Κι εδώ είναι το πρόβλημα, όλα θυμίζουν παρελθόν αλλά όχι με την όμορφη νοσταλγική μυρωδιά αλλά αχνά σημάδια μούχλας. Του δίνω πάντως ευκαιρίες γιατί αγαπάμε τον κοντό Kai, τον μόνιμα χαμογελαστό Henjo, τον (παίζω μπάσο γιατί από κιθάρα δεν...) Dirk και τον (γιατί δεν είμαι ο Zimmermann) Michael.

Όσοι δεν την παλεύουν πάντως με τα τελευταία των Gamma Ray, έχω τη λύση. Drinking game με μπύρες και σφηνάκια στο τραπέζι και βάζουμε να παίζει shuffle από τους τελευταίους Ray's δίσκους. Όποιος βρίσκει ριφ/μελωδία κόπια από κλασσικό συγκρότημα (Priest, Maiden κ.τ.λ) πίνει μπύρα με το δεξί χερί. Ομοίως, όποιος βρίσκει στιχουργική αναφορά πίνει με το αριστερό χέρι. Όποιος βρίσκει Helloween μελωδία ξεπατικωτούρα, κατεβάζει σφηνάκι. Δεν θα πάρει πολύ ώρα που όλη η παρέα θα είναι ντίρλα και θα τραγουδάει:

No matter where I'm going or anywhere I roam, I am the Master of Confusion
Maybe you'll see me coming or maybe I just don't, I am the Master of Confusion


Στη συλλογή μου έχω την special box set edition την οποία πέτυχα στο Δουβλίνο στα 20 ευρώ και την πήρα αμέσως παρά τις χαμηλές προσδοκίες που είχα. Με bonus κομμάτια, αρκετά ενδιαφέρον DVD με μίνι documentary, συνεντεύξεις, studio sessions, 7ιντσο (με unreleased), και φωτογραφίες της μπάντας που έχουν βάλει δέκα κιλά πούδρα στις μουτσούνες τους (undead φάση κι έτσι).
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Valor - The Yonder Answer (2013)

Εικόνα

Διαβάζω στο πίσω μέρος του CD

The Yonder answer is a concept negotiating the quest of human nature in many aspects such as faith, confidence, religion and love. A story of a man, carrying the burden of the world, the hopes and beliefs... On this quest between reality and self entity... the Answer lies... Yonder!

Και γαμώ τα εισαγωγικά liners, έχω ήδη πορωθεί για τη συνέχεια. Βάζω να παίξει το άλμπουμ, μπαίνει ένα φανταστικό πιάνο/πλήκτρα πρελούδιο (The Journey Begins), η όμορφη φωνή του Κρούσκα δίνει με λυρισμό τους εισαγωγικούς στίχους και στην κορύφωση πέφτει σαν πέλεκυς το χώσιμο της ηλεκτρικής εξάχορδης και το έπος The Answer's Yonder ξεκινά.

Μουσική συνταγή απλή, πετυχημένη (όταν εκτελείται σωστά) η οποία προκαλεί πάντα ανατριχίλες και μυθμηκισμούς. Το υπόλοιπο άλμπουμ δεν πάει πίσω. Όμορφη power μεταλλική μουσική με μπόλικο συνθετικό και στιχουργικό βάθος, εξαιρετική παραγωγή και performance σε κιθάρες, πλήκτρα και rhythm session, δύσκολο να ξεχωρίσεις highlight κομμάτι αφού όλο το άλμπουμ είναι ενιαία ποιοτικό (όπως πρέπει να είναι κάθε concept δίσκος).

Άλμπουμ, που σε μία παράλληλη πραγματικότητα του multiverse (στην οποία είμαι μουσικός), θα ήθελα να έχω γράψει.
Άβαταρ μέλους
Heddigan
Δημοσιεύσεις: 469
Εγγραφή: Τετ 24 Ιούλ 2019, 11:09
Τοποθεσία: Dublin

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Heddigan »

Rob Rock - Holy Hell (2005)

Εικόνα

Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι ο μόνος που για χρόνια πίστευα πως ο Bob Rock, ο διάσημος Καναδός παραγωγός με δουλειές όπως Metallica, Load, Reload και St. Κατσαρόλια, είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Rob Rock. Είναι κι οι δύο μπουλουκογλυκούληδες με μία πραότητα στη φάτσα τους και τα ονόματά τους δεν θα μπορούσαν είναι πιο κοντινά, λογική η σύγχυση.

Όσο επικρατούσε αυτή η σύγχυση, πήρε το μάτι μου τα άλμπουμ του Rob Rock και τα might and magic εξώφυλλα με αγγέλους, διαβόλους και τριβόλους. Εκεί άρχισα να σκέφτομαι "κοίτα που κυκλοφορεί σόλο powerιές όταν δεν νταντεύει εκατομμυριούχους αλκοολικούς rockstars". Σιγά σιγά ξεκαθάρισα πως όση σχέση έχει η Javascript με τη Java, τόση έχει ο Rob Rock με τον Bob. Δεν πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, αλλά για τη σόλο μπάντα του τραγουδιστή των Impellitteri όπου είχα ακούσει κάποια κομμάτια και γούσταρα.

Το εξώφυλλο του Holy Hell μου τράβηξε την προσοχή. Heavenly δυνάμεις ενάντια στο hell patrol με φόντο έναν καθεδρικό ναό (κι ένα ρωμαϊκό τέμπλο?), καλή φάση. Είχα πορωθεί, "πάμε ρε Archangels, ρομφαία και φωτιά στον κώλο του κάθε σατανά!", οπότε το πρόσθεσα στη μουσική συλλογή μου για να το απολαμβάνω.

O Rob με τον Roy Z χώνουν άγρια από το πρώτο κομμάτι (Slayer of Souls), κι η μάχη συνεχίζεται με Calling Hell, I'm A Warrior, The Revelation με τις δυνάμεις τους φωτός να κερδίζουν κατά κράτος τους εκ πεσόντες αγγέλους. Συγκινητική η μπαλάντα I'll Be Waiting for You που έγραψε για τον πατέρα του που απεβίωσε μία χρονιά πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ (μουσικά είναι απλά μία generic μπαλάντα, αλλά με πιάνει μία ευαισθησία όταν καλλιτέχνες γράφουν μουσική για αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια κοντά τους). Όμορφες heavy συνθέσεις, μεστό άλμπουμ που κατά καιρούς κερδίζει ακροάσεις στο CD player μου.
Άβαταρ μέλους
Scrollkeeper
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 5979
Εγγραφή: Παρ 29 Δεκ 2017, 19:30
Επικοινωνία:

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Scrollkeeper »

Heddigan έγραψε: Παρ 13 Μαρ 2020, 10:35 Σιγά σιγά ξεκαθάρισα πως όση σχέση έχει η Javascript με τη Java, τόση έχει ο Rob Rock με τον Bob.
Εικόνα
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Άβαταρ μέλους
Zippo190
Δημοσιεύσεις: 8722
Εγγραφή: Σάβ 30 Δεκ 2017, 22:12

Heddigan's Collection

Δημοσίευση από Zippo190 »

Heddigan έγραψε: Παρ 13 Μαρ 2020, 10:35 Rob Rock - Holy Hell (2005)

Εικόνα

Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι ο μόνος που για χρόνια πίστευα πως ο Bob Rock, ο διάσημος Καναδός παραγωγός με δουλειές όπως Metallica, Load, Reload και St. Κατσαρόλια, είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Rob Rock. Είναι κι οι δύο μπουλουκογλυκούληδες με μία πραότητα στη φάτσα τους και τα ονόματά τους δεν θα μπορούσαν είναι πιο κοντινά, λογική η σύγχυση.

Όσο επικρατούσε αυτή η σύγχυση, πήρε το μάτι μου τα άλμπουμ του Rob Rock και τα might and magic εξώφυλλα με αγγέλους, διαβόλους και τριβόλους. Εκεί άρχισα να σκέφτομαι "κοίτα που κυκλοφορεί σόλο powerιές όταν δεν νταντεύει εκατομμυριούχους αλκοολικούς rockstars". Σιγά σιγά ξεκαθάρισα πως όση σχέση έχει η Javascript με τη Java, τόση έχει ο Rob Rock με τον Bob. Δεν πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, αλλά για τη σόλο μπάντα του τραγουδιστή των Impellitteri όπου είχα ακούσει κάποια κομμάτια και γούσταρα.

Το εξώφυλλο του Holy Hell μου τράβηξε την προσοχή. Heavenly δυνάμεις ενάντια στο hell patrol με φόντο έναν καθεδρικό ναό (κι ένα ρωμαϊκό τέμπλο?), καλή φάση. Είχα πορωθεί, "πάμε ρε Archangels, ρομφαία και φωτιά στον κώλο του κάθε σατανά!", οπότε το πρόσθεσα στη μουσική συλλογή μου για να το απολαμβάνω.

O Rob με τον Roy Z χώνουν άγρια από το πρώτο κομμάτι (Slayer of Souls), κι η μάχη συνεχίζεται με Calling Hell, I'm A Warrior, The Revelation με τις δυνάμεις τους φωτός να κερδίζουν κατά κράτος τους εκ πεσόντες αγγέλους. Συγκινητική η μπαλάντα I'll Be Waiting for You που έγραψε για τον πατέρα του που απεβίωσε μία χρονιά πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ (μουσικά είναι απλά μία generic μπαλάντα, αλλά με πιάνει μία ευαισθησία όταν καλλιτέχνες γράφουν μουσική για αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια κοντά τους). Όμορφες heavy συνθέσεις, μεστό άλμπουμ που κατά καιρούς κερδίζει ακροάσεις στο CD player μου.
o καλύτερος solo δίσκος του R.R.
@CountRaven δεν ήθελα να το πω αλλά με αναγκάζεις, μια κλανιά του Adams και μια έστω και λάθος νότα από το μπάσο του Demaio εξαϋλώνουν 20 Prequelle στην καθισιά τους.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Προώθηση”