Forgotten Scroll

Για δώσε και καμιά πληροφορία για το live.

Starman έγραψε: ↑Παρ 13 Δεκ 2019, 12:35 Για δώσε και καμιά πληροφορία για το live.

Το Hail to Scotland είναι το live που έδωσαν στη Γλασκώβη το 1984. Live bootleg κυκλοφορία δεκαετιας 80, οπότε αναμενόμενα κακός ήχος. Setlist μοιρασμένο από τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ με το Warlord μόνο από το Into Glory Ride.

Heddigan έγραψε: ↑Παρ 13 Δεκ 2019, 10:42 Manowar - Hail to England (1984)

Manowar - Hail to Scotland (2014)

Το άλμπουμ που βάζει με βαριά καρδιά στη συλλογή του κάθε Ιρλανδός και γενικότερα κάθε αντι-Βρετανός. Προσωπικά, το καλύτερο άλμπουμ των Manowar με δύο μόνο μελανά σημεία. Ο τίτλος κι η διάρκεια. Για να σπάσει λίγο η Αγγλίλα, έχω προσθέσει και το bootleg βινύλιο με τη Σκωτσέζικη version που τσίμπησα σε ένα vinyl παζάρι στο Kilkenny. Πέρα της κανονικής έκδοσης έχω και την Imperial edition στην οποία έχει γίνει φοβερή δουλειά.

Blood of My Enemies: Το πληρέστερο τραγούδι που έγραψε και παρουσίασε αυτό το συγκρότημα. Όλη η μουσική ψυχοσύνθεση των Manowar μπορεί να χαρακτηριστεί με αυτό το κομμάτι. Δεν είναι τυχάια στo no 7 στη BNR's 100 Favorite Metal Songs του Brian Russ (άπειρα respect).

Each Dawn I Die: Σαν πίνακας του Boris Vallejo που σου δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα και ταξιδεύει το μυαλό σου, έτσι κι αυτό το τραγούδι με έχει μεταφέρει νοερά σε εξωτικούς ονειροκόσμους με τη μοναδική φωνή του Adams να ξεστομίζει τους αινιγματικούς στίχους. Αδικημένο συναυλιακά αριστούργημα.

Kill with Power: Κλασσικό hit για τα live που μόνο οι Manowar μπορούν να δώσουν και να συζητιούνται για δεκαετίες.

Hail to England: Κατανοώ πως το συγκρότημα δημιουργήθηκε σε English ground, αλλά τόση καύλα πια με την Αγγλία αυτός ο De Maio. Σκέψου να είχε γαμήσει για πρώτη φορά στην Αγγλία. Το κομμάτι είναι ύμνος, ακόμη κι αν δίνει Hail στους Βρετανούς φλώρους.

Army of the Immortals: Αν πάρουμε όλα τα κομμάτια που έχουν γράψει οι Manowar για τους οπαδούς, φτιάχνουμε ολόκληρη δισκογραφία. Αυτό όμως είναι το καλύτερο, το πιο αγαπημένο, το πιο true. Metal makes us strong ρε μουνιά, θα σας βρούμε και θα σας πιούμε το αίμα!

Black Arrows: Έπρεπε να παίξει κάποιο balance στην αρχιδάτη γαματοσύνη του δίσκου, οπότε πριν το grand finale έπρεπε να μπει αυτό το ανούσιο - παίζω μπάσο - πράγμα.

Bridge of Death: O δίσκος κλείνει όπως ανοίγει. Με τελειότητα. Απίστευτη υπερεπική ανθεμική doomιά που καθηλώνει ακόμη και τους μεγαλύτερους πολέμιους της μπάντας.

Ότι πιο τέλειο παρουσιάστηκε ποτέ στο μουσικό γαλαξία.

Luca Turilli - Prophet of the Last Eclipse (2002)

Luca Turilli - Demonheart (2002)

Εικόνα

Ο τεράστιος Κατουρίλης, εμπνευστής του μοναδικού Hollywood Metal, στη σόλο πορεία του μας προσφέρει μία καινούργια metal genre το Symphonic Cosmic Metal. Συνοδευόμενος από 30 πρωτοκλασάτους μουσικούς, τέσσερις χορωδίες, μία extraordinary and fascinating soundexperience. Αυτές οι πίπες αναγράφονται στο αυτοκολητάκι πάνω στο CD, οι οποίες με έπεισαν να το αγοράσω (μία βροχερή ημέρα στο Metropolis στην Ομόνοια) παρέα με το αντίστοιχο EP.

Το άλμπουμ είναι καθαρά Rhapsody, με sci fi θεματολογία, χωρίς Fabio, πολύ μπλιμπλίκι και τον Sascha Paeth. Δυνατά κομμάτια οπού ξεχωρίζω το Demonheart, το War of the Universe, το επικό κλείσιμο Prophet of the Last Eclipse και στο EP η φοβερή διασκευή του I'm Alive.

Από τους δυνατούς europower δίσκους της συλλογής μου με όλα τα κλισέ που έχουμε αγαπήσει. Η γνωστή συνταγή που εδώ κι είκοσι χρόνια, όλα τα παραρτήματα της Rhapsody βιομηχανίας, έχουν στήσει μία γραμμή παραγωγής άλμπουμ βασισμένα στο ίδιο καλούπι με love it or hate it αποτέλεσμα. Δεν ξέρω τι σκατά με έχουν ψεκάσει, αλλά είμαι στην love it κατηγορία.

Amulet - The Inevitable War (2019)

Εικόνα

Το Inevitable War είναι προσθήκη καθαρά Forgotten Scrolls, αφού το πήρα ύστερα από το powerthorne review του Kane που δημοσιεύθηκε στο site. Είναι από τις - μία στο τόσο - αγορές που τσιμπάω πράγματα από δω κι από κει κι όπως βγουν, λαχείο φάση. Από τις ως τώρα ακροάσεις του δίσκου, τζακ ποτ σίγουρα δεν το λες, αλλά τους 2 λήγοντες αριθμούς τους έπιασα. Συνθέσεις που έχουν να πουν δύο πράγματα, αλλά δεν ανατινάζουν το μεταλλικό σύμπαν.

Οι Amulet φαίνονται σπουδαγμένα παλικάρια και στην διπλωματική τους εστίασαν στην πρώτη Iron Maiden/Dickinson περίοδο (πριν αρχίσουν τα progressive αρπίσματα). Η Maidenίλα ξεχειλίζει στη φωνή του Mazza και στις κιθάρες του Blackford, αγαπημένες στιγμές το Burning Hammer (είδα βέβαια το καρακιτσαριό official clip κι έφριξα) και το (κατά κάποιο τρόπο επικό) Roundhead αλλά η φάση είναι λίγο West Ham United (εντελώς τυχαία επιλογή). Συμπαθητική ομάδα, αλλά τίτλο δεν είδε κι ούτε θα δει ποτέ στο νησί.

Προσωπικό παράπονο που στα credits του δίσκου δεν αναγράφεται πουθενά ο ζωγράφος κι η ονομασία του εξαιρετικού πίνακα - εξώφυλλο του άλμπουμ.

Therion - Theli (1996)

Εικόνα

O Christofer Johnsson ξεκίνησε τους Therion στα τέλη του '80 κι αφού είδε πως με το μπουκωμένο death φράγκα δεν πρόκειται να δει ποτέ του το γύρισε στο συμφωνικό. Έδωσε τα διαπιστευτηριά του πως το έχει πολύ άσχημα με τη μουσική σύνθεση με το Lepaca Kliffoth αλλά ο δίσκος ορόσημο είναι το Theli.

Η σκοτεινή συμφωνική μουσική των Therion με τους σοπράνο/τενόρους και την κλασσική προσέγγιση πέρα από το άνοιγμα για νέα μουσικά μονοπάτια ήταν κι αφορμή για γνωριμίες με παχουλές γκοθούδες έτοιμες για όλα. Πολλά κομμάτια του Theli έχουν παίξει σε πάρτι με άτομα που τα πιο rock ακούσματα που είχαν ήταν οι Sisters of Mercy (γαμάτοι by the way).

Το Theli το θεωρώ από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ που έχω στη συλλογή μου, ξεκίνησε ολόκληρη σχολή κι αργότερα γεμίσαμε κακόγουστους Therion κλώνους. Πέρα του all time classic hit Το Μega Therion, είναι γεμάτο φοβερή μουσική και μοναδική ατμόσφαιρα με ατμοσφαιρικά έπη όπως το In the Desert of Set, Invocation of Naamah και το The Siren of the Woods.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για το τραγικό Windows 3.1 εξώφυλο του Peter Grøn (εγώ δεν θα έβαζα το ονομά μου στα credits αν είχα σχεδιάσει κάτι τόσο αίσχος). Στη συλλογή μου έχω τη remastered έκδοση με bonus tracks και DVD με τη live απόδωση του δίσκου στη Βουδαπέστη (gothίλα κι έτσι) το 2007.

Heddigan έγραψε: ↑Τετ 18 Δεκ 2019, 10:15 Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για το τραγικό Windows 3.1 εξώφυλο του Peter Grøn (εγώ δεν θα έβαζα το ονομά μου στα credits αν είχα σχεδιάσει κάτι τόσο αίσχος). Στη συλλογή μου έχω τη remastered έκδοση με bonus tracks και DVD με τη live απόδωση του δίσκου στη Βουδαπέστη (gothίλα κι έτσι) το 2007.

Νομίζω πως κερδίζει επάξια μια θέση στο τοπικ Δισκάρες με μάπα εξώφυλλα

Rob Halford - Celestial (2019)

Εικόνα

O Halford μας τραγουδάει τα κάλαντα κι ο Heddigan σας εύχεται καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένο το 2020!

Σχετικό/άσχετο, υπάρχουν ακόμα Therion;

Zippo190 έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:39 Σχετικό/άσχετο, υπάρχουν ακόμα Therion;

Υπάρχουν και τα τελευταία χρόνια μάχονται για την καταπολέμηση της χρόνιας αϋπνίας.

Zippo190 έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:39 Σχετικό/άσχετο, υπάρχουν ακόμα Therion;

Παιξανε Αθηνα μεσα στο 18 αν θυμαμαι καλα

Το theli ηταν μια απο τις αφορμές (ισως και Η αφορμη) για να υιοθετησει για καποια χρονια το Χάμμερ την κομπλεξική γραμμη οτι " το μέταλ ειναι η κλασσικη μουσικη του σήμερα" ή κατι τέτοιο. Μάλιστα αυτο σε μορφη ερωτησης το λέγανε στις συνεντευξεις και στους μουσικους αν θυμάμαι καλα. Γέλασαν και τα τσιμέντα.

Zippo190 έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:39 Σχετικό/άσχετο, υπάρχουν ακόμα Therion;

Βγάλανε ένα απάλευτο πράγμα με διάρκεια κάνα τρίωρο και καμιά 40αριά tracks που μόνο ο ηρωικός Τσοβόλας έκατσε να ακούσει πριν πάει στον κάδο ανακύκλωσης...

rbrigade έγραψε: ↑Κυρ 22 Δεκ 2019, 11:29
Zippo190 έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:39 Σχετικό/άσχετο, υπάρχουν ακόμα Therion;
Βγάλανε ένα απάλευτο πράγμα με διάρκεια κάνα τρίωρο και καμιά 40αριά tracks που μόνο ο ηρωικός Τσοβόλας έκατσε να ακούσει πριν πάει στον κάδο ανακύκλωσης...

Ήρωας. Αν άκουσες ολόκληρο και το Seven Devils Moonshine των Virgin Steele, τι να πω. Respect.

Starman έγραψε: ↑Κυρ 22 Δεκ 2019, 14:04
rbrigade έγραψε: ↑Κυρ 22 Δεκ 2019, 11:29
Zippo190 έγραψε: ↑Παρ 20 Δεκ 2019, 13:39 Σχετικό/άσχετο, υπάρχουν ακόμα Therion;
Βγάλανε ένα απάλευτο πράγμα με διάρκεια κάνα τρίωρο και καμιά 40αριά tracks που μόνο ο ηρωικός Τσοβόλας έκατσε να ακούσει πριν πάει στον κάδο ανακύκλωσης...
Ήρωας. Αν άκουσες ολόκληρο και το Seven Devils Moonshine των Virgin Steele, τι να πω. Respect.

Και αυτό. When the going gets tough Tsovolas gets going

Forgotten Scroll

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection

Heddigan's Collection