LuciferSteele έγραψε: ↑Σάβ 01 Ιουν 2019, 09:03
όχι ρε τους κράζω χρόνια, είναι 4 γκοστάκηδες στο γκρουπ και είμαστε δύο αντιγκοστ
Τι με λες ρε!! Ανωριμοι και Ghost!! Τι μασημενες δικαιολογιες ειναι αυτες;;!! Αντε με το καλο να παιξουν κι οι Manowar διασκευη Epic (Faith no more) στο live, που ειναι κι επικο!
Παντως το συγκεκριμενο ειναι το μονο Ghost που μου αρεσει αρκετα. Στη διασκευη ο τραγουδιστης εχει κακη ερμηνεια. Δεν πιανει το πνευμα το τραγουδιου.
LuciferSteele έγραψε: ↑Σάβ 01 Ιουν 2019, 09:15
και με χαλίκια στο στόμα, καλύτερα θα το έλεγε από τον "τραγουδιστή" των γκοστ
Ναι ρε, αλλα καταφερνει το ακατορθωτο! Να μας κανει να προτιμησουμε τον Παπα απο αυτον! Γιατι ο Παπας ειναι μουγκος, αλλα στο συγκεκριμενο κομματι δημιουργει μια ατμοσφαιρα και συναισθημα που αλλος δεν πιανει.
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
''Χαραμίζει'' τον εαυτό του ο Μανόπουλος. Με την έννοια ότι θα έπρεπε να είναι μέλος σε σούπερ μπαντάρα και να δίνει πόνο συνθετικά/εκτελεστικά. Αλλά απ' ότι κατάλαβα ασχολείται με το βιοποριστικό κομμάτι μέσω μουσικής (παραγωγές, ηχοληψίες, εκπομπές κτλ)
rbrigade έγραψε: ↑Τρί 16 Ιούλ 2019, 13:54
''Χαραμίζει'' τον εαυτό του ο Μανόπουλος. Με την έννοια ότι θα έπρεπε να είναι μέλος σε σούπερ μπαντάρα και να δίνει πόνο συνθετικά/εκτελεστικά.
Μισό λεπτό, δεν έχω τίποτα με το παιδί, αλλά πότε ακριβώς έδωσε δείγματα γραφής που δείχνουν ότι πρόκειται περί σπουδαίου ταλέντου; Ό,τι υλικό έχω δει απ΄ αυτόν (τόσο με την «μπάντα» του, τους Thelemite, όσο και διάφορα που έχει ανεβάσει κατά καιρούς στο FB) ήταν πανμέτριο από κάθε άποψη. Γνώμη μου.
rbrigade έγραψε: ↑Τρί 16 Ιούλ 2019, 13:54
''Χαραμίζει'' τον εαυτό του ο Μανόπουλος. Με την έννοια ότι θα έπρεπε να είναι μέλος σε σούπερ μπαντάρα και να δίνει πόνο συνθετικά/εκτελεστικά.
Μισό λεπτό, δεν έχω τίποτα με το παιδί, αλλά πότε ακριβώς έδωσε δείγματα γραφής που δείχνουν ότι πρόκειται περί σπουδαίου ταλέντου; Ό,τι υλικό έχω δει απ΄ αυτόν (τόσο με την «μπάντα» του, τους Thelemite, όσο και διάφορα που έχει ανεβάσει κατά καιρούς στο FB) ήταν πανμέτριο από κάθε άποψη. Γνώμη μου.
Για μισό λεπτό, μόλις έγινες Τσοβόλας στη θέση του Τσοβόλα; Τι meta ντρίμπλα ήταν αυτή;
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.
Καλός μουσικός είναι κατά τη γνώμη μου. Τους thelemite τους είχα δει live σε εκείνο το Wreck Athens που είχαν παίξει, και ήταν πολύ καλοί, έως και εντυπωσιακοί, και πολύ δεμένη μπάντα. Δεν τους περίμενα τόσο καλούς....Και οι γύρω του στη μπάντα είναι καλοί μουσικοί, και συμμετέχουν και σε πολλές άλλες μπάντες παράλληλα, ο δε Μπρίτσας είναι φωνάρα (στους thelemite κάνει δεύτερα φωνητικά).
Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι αυτοί οι μουσικοί βγάζουν ένα προφίλ λίγο απ' όλα, δηλαδή λίγο metal, λίγο μελωδικό, λίγο pop, και ότι προσπαθούν να προβληθούν σαν αυτόνομοι μουσικοί, και όχι ως ηγετικά μέλη της μπάντας τους...
Δηλαδή οι πιο πολλοί τον ξέρουμε ως Μανόπουλο (παράδειγμα λέω τώρα), που έχει ένα side project, τους thelemite...Όχι τον αρχηγό και βασικό συνθέτη των thelemite. Νομίζω καταλαβαίνετε τη διαφορά...
Σε αυτό, παίζει αρνητικό ρόλο και η τάση ορισμένων μουσικών να θέλουν να διασκευάζουν τραγούδια μεγάλων μπαντών ή η τάση που έχουν να μην μπορούν να στεριώσουν σε μία μπάντα (αδυνατούν δηλαδή να είναι low profile και συνεργάσιμοι).
Εμείς, ως κοινό, θέλουμε να ακούσουμε τις μπάντες, και τις δικές τους δημιουργίες, το να διασκευάζονται γνωστά τραγούδια σε στυλ καραόκε για να δούμε τι καλή φωνή έχουν, ή τι καλή κιθάρα ξέρουν, το ξέρουμε ποιοι μπορούν να το κάνουν (αν και ορισμένα τραγούδια ίσως δεν πρέπει να αγγίζονται, για πολλούς και διάφορους λόγους).
Εμάς τους λίγους (που ελπίζω να γίνουμε περισσότεροι στο μέλλον), που θα ενδιαφερθούμε παραπέρα (και όχι τους αλεξιπτωτιστές, οι οποίοι ούτως ή άλλως θα προσπεράσουν γιατί θα ακούν πάντα 10 γνωστά συγκροτήματα), μας ενδιαφέρει η συνθετική ικανότητα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό (ενορχήστρωση, δέσιμο μπάντας κλπ). Γενικώς μας ενδιαφέρουν οι νέες μπάντες και οι φρέσκιες ιδέες, όχι τα αναμασήματα των διασκευών...
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος apeitharxos την Τρί 16 Ιούλ 2019, 19:00, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Advancing Yokeda:
Ενδεχομένως η πιο ελιτίστικη και απροσπέλαστη μορφή τέχνης να περνά μέσα από λιτές απέριττες φόρμες. Αυτές που η πλειοψηφία θα αγνοήσει ή περιφρονήσει σαν απλοϊκότητα. Εκεί άλλωστε δε στηρίζεται και το 'αληθινό heavy metal'?
rbrigade έγραψε: ↑Τρί 16 Ιούλ 2019, 13:54
''Χαραμίζει'' τον εαυτό του ο Μανόπουλος. Με την έννοια ότι θα έπρεπε να είναι μέλος σε σούπερ μπαντάρα και να δίνει πόνο συνθετικά/εκτελεστικά.
Μισό λεπτό, δεν έχω τίποτα με το παιδί, αλλά πότε ακριβώς έδωσε δείγματα γραφής που δείχνουν ότι πρόκειται περί σπουδαίου ταλέντου; Ό,τι υλικό έχω δει απ΄ αυτόν (τόσο με την «μπάντα» του, τους Thelemite, όσο και διάφορα που έχει ανεβάσει κατά καιρούς στο FB) ήταν πανμέτριο από κάθε άποψη. Γνώμη μου.
Ίσως είμαι προκατειλημμένος γιατί τον ξέρω (σαν μουσικό, όχι προσωπικά, είναι ζήτημα αν έχουμε πει κάνα γεια από κοντά σε μαγαζιά ή συναυλίες) από πολύ μικρό, όταν ακόμα ανέβαζε τραγούδια στο myspace, μιλάμε για 13-14 χρόνια πίσω. Αυτά που έγραφε και έπαιζε από τότε και από τόσο μικρός έδειχναν ότι είναι ταλέντο.
Bill Panagiotopoulos - Valley of the damned (DragonForce Cover)
They shall grow not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning, We will remember them.